Προς Ρωμαιους 1

1 παυλος δουλος ιησου χριστου κλητος αποστολος αφωρισμενος εις ευαγγελιον θεου

ഈശ്വരോ നിജപുത്രമധി യം സുസംവാദം ഭവിഷ്യദ്വാദിഭി ർധർമ്മഗ്രന്ഥേ പ്രതിശ്രുതവാൻ തം സുസംവാദം പ്രചാരയിതും പൃഥക്കൃത ആഹൂതഃ പ്രേരിതശ്ച പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ സേവകോ യഃ പൗലഃ

2 ο προεπηγγειλατο δια των προφητων αυτου εν γραφαις αγιαις

സ രോമാനഗരസ്ഥാൻ ഈശ്വരപ്രിയാൻ ആഹൂതാംശ്ച പവിത്രലോകാൻ പ്രതി പത്രം ലിഖതി|

3 περι του υιου αυτου του γενομενου εκ σπερματος δαυιδ κατα σαρκα

അസ്മാകം സ പ്രഭു ര്യീശുഃ ഖ്രീഷ്ടഃ ശാരീരികസമ്ബന്ധേന ദായൂദോ വംശോദ്ഭവഃ

4 του ορισθεντος υιου θεου εν δυναμει κατα πνευμα αγιωσυνης εξ αναστασεως νεκρων ιησου χριστου του κυριου ημων

പവിത്രസ്യാത്മനഃ സമ്ബന്ധേന ചേശ്വരസ്യ പ്രഭാവവാൻ പുത്ര ഇതി ശ്മശാനാത് തസ്യോത്ഥാനേന പ്രതിപന്നം|

5 δι ου ελαβομεν χαριν και αποστολην εις υπακοην πιστεως εν πασιν τοις εθνεσιν υπερ του ονοματος αυτου

അപരം യേഷാം മധ്യേ യീശുനാ ഖ്രീഷ്ടേന യൂയമപ്യാഹൂതാസ്തേ ഽന്യദേശീയലോകാസ്തസ്യ നാമ്നി വിശ്വസ്യ നിദേശഗ്രാഹിണോ യഥാ ഭവന്തി

6 εν οις εστε και υμεις κλητοι ιησου χριστου

തദഭിപ്രായേണ വയം തസ്മാദ് അനുഗ്രഹം പ്രേരിതത്വപദഞ്ച പ്രാപ്താഃ|

7 πασιν τοις ουσιν εν ρωμη αγαπητοις θεου κλητοις αγιοις χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου

താതേനാസ്മാകമ് ഈശ്വരേണ പ്രഭുണാ യീശുഖ്രീഷ്ടേന ച യുഷ്മഭ്യമ് അനുഗ്രഹഃ ശാന്തിശ്ച പ്രദീയേതാം|

8 πρωτον μεν ευχαριστω τω θεω μου δια ιησου χριστου υπερ παντων υμων οτι η πιστις υμων καταγγελλεται εν ολω τω κοσμω

പ്രഥമതഃ സർവ്വസ്മിൻ ജഗതി യുഷ്മാകം വിശ്വാസസ്യ പ്രകാശിതത്വാദ് അഹം യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം നിമിത്തം യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ ഗൃഹ്ലൻ ഈശ്വരസ്യ ധന്യവാദം കരോമി|

9 μαρτυς γαρ μου εστιν ο θεος ω λατρευω εν τω πνευματι μου εν τω ευαγγελιω του υιου αυτου ως αδιαλειπτως μνειαν υμων ποιουμαι

അപരമ് ഈശ്വരസ്യ പ്രസാദാദ് ബഹുകാലാത് പരം സാമ്പ്രതം യുഷ്മാകം സമീപം യാതും കഥമപി യത് സുയോഗം പ്രാപ്നോമി, ഏതദർഥം നിരന്തരം നാമാന്യുച്ചാരയൻ നിജാസു സർവ്വപ്രാർഥനാസു സർവ്വദാ നിവേദയാമി,

10 παντοτε επι των προσευχων μου δεομενος ει πως ηδη ποτε ευοδωθησομαι εν τω θεληματι του θεου ελθειν προς υμας

ഏതസ്മിൻ യമഹം തത്പുത്രീയസുസംവാദപ്രചാരണേന മനസാ പരിചരാമി സ ഈശ്വരോ മമ സാക്ഷീ വിദ്യതേ|

11 επιποθω γαρ ιδειν υμας ινα τι μεταδω χαρισμα υμιν πνευματικον εις το στηριχθηναι υμας

യതോ യുഷ്മാകം മമ ച വിശ്വാസേന വയമ് ഉഭയേ യഥാ ശാന്തിയുക്താ ഭവാമ ഇതി കാരണാദ്

12 τουτο δε εστιν συμπαρακληθηναι εν υμιν δια της εν αλληλοις πιστεως υμων τε και εμου

യുഷ്മാകം സ്ഥൈര്യ്യകരണാർഥം യുഷ്മഭ്യം കിഞ്ചിത്പരമാർഥദാനദാനായ യുഷ്മാൻ സാക്ഷാത് കർത്തും മദീയാ വാഞ്ഛാ|

13 ου θελω δε υμας αγνοειν αδελφοι οτι πολλακις προεθεμην ελθειν προς υμας και εκωλυθην αχρι του δευρο ινα τινα καρπον σχω και εν υμιν καθως και εν τοις λοιποις εθνεσιν

ഹേ ഭ്രാതൃഗണ ഭിന്നദേശീയലോകാനാം മധ്യേ യദ്വത് തദ്വദ് യുഷ്മാകം മധ്യേപി യഥാ ഫലം ഭുഞ്ജേ തദഭിപ്രായേണ മുഹുർമുഹു ര്യുഷ്മാകം സമീപം ഗന്തുമ് ഉദ്യതോഽഹം കിന്തു യാവദ് അദ്യ തസ്മിൻ ഗമനേ മമ വിഘ്നോ ജാത ഇതി യൂയം യദ് അജ്ഞാതാസ്തിഷ്ഠഥ തദഹമ് ഉചിതം ന ബുധ്യേ|

14 ελλησιν τε και βαρβαροις σοφοις τε και ανοητοις οφειλετης ειμι

അഹം സഭ്യാസഭ്യാനാം വിദ്വദവിദ്വതാഞ്ച സർവ്വേഷാമ് ഋണീ വിദ്യേ|

15 ουτως το κατ εμε προθυμον και υμιν τοις εν ρωμη ευαγγελισασθαι

അതഏവ രോമാനിവാസിനാം യുഷ്മാകം സമീപേഽപി യഥാശക്തി സുസംവാദം പ്രചാരയിതുമ് അഹമ് ഉദ്യതോസ്മി|

16 ου γαρ επαισχυνομαι το ευαγγελιον του χριστου δυναμις γαρ θεου εστιν εις σωτηριαν παντι τω πιστευοντι ιουδαιω τε πρωτον και ελληνι

യതഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ സുസംവാദോ മമ ലജ്ജാസ്പദം നഹി സ ഈശ്വരസ്യ ശക്തിസ്വരൂപഃ സൻ ആ യിഹൂദീയേഭ്യോ ഽന്യജാതീയാൻ യാവത് സർവ്വജാതീയാനാം മധ്യേ യഃ കശ്ചിദ് തത്ര വിശ്വസിതി തസ്യൈവ ത്രാണം ജനയതി|

17 δικαιοσυνη γαρ θεου εν αυτω αποκαλυπτεται εκ πιστεως εις πιστιν καθως γεγραπται ο δε δικαιος εκ πιστεως ζησεται

യതഃ പ്രത്യയസ്യ സമപരിമാണമ് ഈശ്വരദത്തം പുണ്യം തത്സുസംവാദേ പ്രകാശതേ| തദധി ധർമ്മപുസ്തകേപി ലിഖിതമിദം "പുണ്യവാൻ ജനോ വിശ്വാസേന ജീവിഷ്യതി"|

18 αποκαλυπτεται γαρ οργη θεου απ ουρανου επι πασαν ασεβειαν και αδικιαν ανθρωπων των την αληθειαν εν αδικια κατεχοντων

അതഏവ യേ മാനവാഃ പാപകർമ്മണാ സത്യതാം രുന്ധന്തി തേഷാം സർവ്വസ്യ ദുരാചരണസ്യാധർമ്മസ്യ ച വിരുദ്ധം സ്വർഗാദ് ഈശ്വരസ്യ കോപഃ പ്രകാശതേ|

19 διοτι το γνωστον του θεου φανερον εστιν εν αυτοις ο γαρ θεος αυτοις εφανερωσεν

യത ഈശ്വരമധി യദ്യദ് ജ്ഞേയം തദ് ഈശ്വരഃ സ്വയം താൻ പ്രതി പ്രകാശിതവാൻ തസ്മാത് തേഷാമ് അഗോചരം നഹി|

20 τα γαρ αορατα αυτου απο κτισεως κοσμου τοις ποιημασιν νοουμενα καθοραται η τε αιδιος αυτου δυναμις και θειοτης εις το ειναι αυτους αναπολογητους (aïdios g126)

ഫലതസ്തസ്യാനന്തശക്തീശ്വരത്വാദീന്യദൃശ്യാന്യപി സൃഷ്ടികാലമ് ആരഭ്യ കർമ്മസു പ്രകാശമാനാനി ദൃശ്യന്തേ തസ്മാത് തേഷാം ദോഷപ്രക്ഷാലനസ്യ പന്ഥാ നാസ്തി| (aïdios g126)

21 διοτι γνοντες τον θεον ουχ ως θεον εδοξασαν η ευχαριστησαν αλλ εματαιωθησαν εν τοις διαλογισμοις αυτων και εσκοτισθη η ασυνετος αυτων καρδια

അപരമ് ഈശ്വരം ജ്ഞാത്വാപി തേ തമ് ഈശ്വരജ്ഞാനേന നാദ്രിയന്ത കൃതജ്ഞാ വാ ന ജാതാഃ; തസ്മാത് തേഷാം സർവ്വേ തർകാ വിഫലീഭൂതാഃ, അപരഞ്ച തേഷാം വിവേകശൂന്യാനി മനാംസി തിമിരേ മഗ്നാനി|

22 φασκοντες ειναι σοφοι εμωρανθησαν

തേ സ്വാൻ ജ്ഞാനിനോ ജ്ഞാത്വാ ജ്ഞാനഹീനാ അഭവൻ

23 και ηλλαξαν την δοξαν του αφθαρτου θεου εν ομοιωματι εικονος φθαρτου ανθρωπου και πετεινων και τετραποδων και ερπετων

അനശ്വരസ്യേശ്വരസ്യ ഗൗരവം വിഹായ നശ്വരമനുഷ്യപശുപക്ഷ്യുരോഗാമിപ്രഭൃതേരാകൃതിവിശിഷ്ടപ്രതിമാസ്തൈരാശ്രിതാഃ|

24 διο και παρεδωκεν αυτους ο θεος εν ταις επιθυμιαις των καρδιων αυτων εις ακαθαρσιαν του ατιμαζεσθαι τα σωματα αυτων εν αυτοις

ഇത്ഥം ത ഈശ്വരസ്യ സത്യതാം വിഹായ മൃഷാമതമ് ആശ്രിതവന്തഃ സച്ചിദാനന്ദം സൃഷ്ടികർത്താരം ത്യക്ത്വാ സൃഷ്ടവസ്തുനഃ പൂജാം സേവാഞ്ച കൃതവന്തഃ; (aiōn g165)

25 οιτινες μετηλλαξαν την αληθειαν του θεου εν τω ψευδει και εσεβασθησαν και ελατρευσαν τη κτισει παρα τον κτισαντα ος εστιν ευλογητος εις τους αιωνας αμην (aiōn g165)

ഇതി ഹേതോരീശ്വരസ്താൻ കുക്രിയായാം സമർപ്യ നിജനിജകുചിന്താഭിലാഷാഭ്യാം സ്വം സ്വം ശരീരം പരസ്പരമ് അപമാനിതം കർത്തുമ് അദദാത്|

26 δια τουτο παρεδωκεν αυτους ο θεος εις παθη ατιμιας αι τε γαρ θηλειαι αυτων μετηλλαξαν την φυσικην χρησιν εις την παρα φυσιν

ഈശ്വരേണ തേഷു ക്വഭിലാഷേ സമർപിതേഷു തേഷാം യോഷിതഃ സ്വാഭാവികാചരണമ് അപഹായ വിപരീതകൃത്യേ പ്രാവർത്തന്ത;

27 ομοιως δε και οι αρσενες αφεντες την φυσικην χρησιν της θηλειας εξεκαυθησαν εν τη ορεξει αυτων εις αλληλους αρσενες εν αρσεσιν την ασχημοσυνην κατεργαζομενοι και την αντιμισθιαν ην εδει της πλανης αυτων εν εαυτοις απολαμβανοντες

തഥാ പുരുഷാ അപി സ്വാഭാവികയോഷിത്സങ്ഗമം വിഹായ പരസ്പരം കാമകൃശാനുനാ ദഗ്ധാഃ സന്തഃ പുമാംസഃ പുംഭിഃ സാകം കുകൃത്യേ സമാസജ്യ നിജനിജഭ്രാന്തേഃ സമുചിതം ഫലമ് അലഭന്ത|

28 και καθως ουκ εδοκιμασαν τον θεον εχειν εν επιγνωσει παρεδωκεν αυτους ο θεος εις αδοκιμον νουν ποιειν τα μη καθηκοντα

തേ സ്വേഷാം മനഃസ്വീശ്വരായ സ്ഥാനം ദാതുമ് അനിച്ഛുകാസ്തതോ ഹേതോരീശ്വരസ്താൻ പ്രതി ദുഷ്ടമനസ്കത്വമ് അവിഹിതക്രിയത്വഞ്ച ദത്തവാൻ|

29 πεπληρωμενους παση αδικια πορνεια πονηρια πλεονεξια κακια μεστους φθονου φονου εριδος δολου κακοηθειας ψιθυριστας

അതഏവ തേ സർവ്വേ ഽന്യായോ വ്യഭിചാരോ ദുഷ്ടത്വം ലോഭോ ജിഘാംസാ ഈർഷ്യാ വധോ വിവാദശ്ചാതുരീ കുമതിരിത്യാദിഭി ർദുഷ്കർമ്മഭിഃ പരിപൂർണാഃ സന്തഃ

30 καταλαλους θεοστυγεις υβριστας υπερηφανους αλαζονας εφευρετας κακων γονευσιν απειθεις

കർണേജപാ അപവാദിന ഈശ്വരദ്വേഷകാ ഹിംസകാ അഹങ്കാരിണ ആത്മശ്ലാഘിനഃ കുകർമ്മോത്പാദകാഃ പിത്രോരാജ്ഞാലങ്ഘകാ

31 ασυνετους ασυνθετους αστοργους ασπονδους ανελεημονας

അവിചാരകാ നിയമലങ്ഘിനഃ സ്നേഹരഹിതാ അതിദ്വേഷിണോ നിർദയാശ്ച ജാതാഃ|

32 οιτινες το δικαιωμα του θεου επιγνοντες οτι οι τα τοιαυτα πρασσοντες αξιοι θανατου εισιν ου μονον αυτα ποιουσιν αλλα και συνευδοκουσιν τοις πρασσουσιν

യേ ജനാ ഏതാദൃശം കർമ്മ കുർവ്വന്തി തഏവ മൃതിയോഗ്യാ ഈശ്വരസ്യ വിചാരമീദൃശം ജ്ഞാത്വാപി ത ഏതാദൃശം കർമ്മ സ്വയം കുർവ്വന്തി കേവലമിതി നഹി കിന്തു താദൃശകർമ്മകാരിഷു ലോകേഷ്വപി പ്രീയന്തേ|