Προς Φιλιππησιους 1
1 παυλος και τιμοθεος δουλοι ιησου χριστου πασιν τοις αγιοις εν χριστω ιησου τοις ουσιν εν φιλιπποις συν επισκοποις και διακονοις
I Paoly naho i Timoty, fetrek’ oro’ Iesoà Norizañey, ho amo hene noro’e am’ Iesoà Norizañey e Filipio, naho o mpiaolo vaho mpitoroñeo.
2 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου
Hasoa ama’ areo naho Fañanintsiñe boak’ aman’ Añahare Raentika naho Iesoà Talè Norizañey.
3 ευχαριστω τω θεω μου επι παση τη μνεια υμων
Andriañeñe t’i Andrianañahareko amy ze hene fitiahiako anahareo,
4 παντοτε εν παση δεησει μου υπερ παντων υμων μετα χαρας την δεησιν ποιουμενος
nainai’e ihalaliako an-kaehake amo filolofako ho anahareo iabio,
5 επι τη κοινωνια υμων εις το ευαγγελιον απο πρωτης ημερας αχρι του νυν
amy fitraofan-tika amy talili-soay boak’ amy andro valoha’ey pake henaneo,
6 πεποιθως αυτο τουτο οτι ο εναρξαμενος εν υμιν εργον αγαθον επιτελεσει αχρι ημερας ιησου χριστου
le atokisako te i namototse ty fitoloñan-tsoa ama’ areoy ro hañeneke aze ampara’ ty andro’ Iesoà Norizañey.
7 καθως εστιν δικαιον εμοι τουτο φρονειν υπερ παντων υμων δια το εχειν με εν τη καρδια υμας εν τε τοις δεσμοις μου και εν τη απολογια και βεβαιωσει του ευαγγελιου συγκοινωνους μου της χαριτος παντας υμας οντας
Toe mañeva ahy te inahareo ro iereñereñako an-troke, ie itraofan-tika o fañasoañ’ ahio ke te an-tsilisily he am-pañarovako naho famenteako i talili-soaiy.
8 μαρτυς γαρ μου εστιν ο θεος ως επιποθω παντας υμας εν σπλαγχνοις ιησου χριστου
Valolombeloko t’i Andrianañahare te hene itamàko ami’ty halèn’ arofo’ Iesoà Norizañeiy;
9 και τουτο προσευχομαι ινα η αγαπη υμων ετι μαλλον και μαλλον περισσευη εν επιγνωσει και παση αισθησει
le inao ty halaliko, te hitolom-piraorao an-kahilala naho fitsikarahañe ty fikokoa’ areo,
10 εις το δοκιμαζειν υμας τα διαφεροντα ινα ητε ειλικρινεις και απροσκοποι εις ημεραν χριστου
hahafijoboña’areo ty hasoa, hikotritriake tsy aman-tiñe ampara’ ty andro’ i Norizañey
11 πεπληρωμενοι καρπων δικαιοσυνης των δια ιησου χριστου εις δοξαν και επαινον θεου
hiegoègo am-pamokaran-kavantañañe añam’ Iesoà Norizañey, ho ami’ty engeñe naho fibangoañe an’Andrianañahare.
12 γινωσκειν δε υμας βουλομαι αδελφοι οτι τα κατ εμε μαλλον εις προκοπην του ευαγγελιου εληλυθεν
Aa, teako ho fohi’ areo ry longo, o raha nizò ahiko fe nañonjoñe ty fiboelea’ i talili-soaio,
13 ωστε τους δεσμους μου φανερους εν χριστω γενεσθαι εν ολω τω πραιτωριω και τοις λοιποις πασιν
ie nanitsike i anjombam-pifeheañey naho o ila’e iabio ty fahafohinañe te i Norizañey ro maha an-drohy ahy,
14 και τους πλειονας των αδελφων εν κυριω πεποιθοτας τοις δεσμοις μου περισσοτερως τολμαν αφοβως τον λογον λαλειν
le nosihe’ o silisilikoo ty maro amo rolongo mpiato amy Talèo nampitombo ty fahasibeha’ iareo hitaroñe o tsaran’ Añahareo tsy an-kahembañañe.
15 τινες μεν και δια φθονον και εριν τινες δε και δι ευδοκιαν τον χριστον κηρυσσουσιν
Toe eo avao ty mitsey i Norizañey an-kirañe naho lietse; fe eo ka ty an-tsatry soa;
16 οι μεν εξ εριθειας τον χριστον καταγγελλουσιν ουχ αγνως οιομενοι θλιψιν επιφερειν τοις δεσμοις μου
iretoa an-koko, ie fohi’e te tinendre ho atoan-draho hañarovako i talili-soay,
17 οι δε εξ αγαπης ειδοτες οτι εις απολογιαν του ευαγγελιου κειμαι
ireroa ka mitaroñe an-kazavan-troke, mbore mikinia hañembets’ ahy amo silisily retoa.
18 τι γαρ πλην παντι τροπω ειτε προφασει ειτε αληθεια χριστος καταγγελλεται και εν τουτω χαιρω αλλα και χαρησομαι
Atao akore? Tsinoñe, fa amy ze hene sata, ke mieva he an-katò, kanao taroñeñe i Norizañey le hafaleako; eka! toe hirebehako,
19 οιδα γαρ οτι τουτο μοι αποβησεται εις σωτηριαν δια της υμων δεησεως και επιχορηγιας του πνευματος ιησου χριστου
amy te apotako t’ie hifotetse ho fañahàñe ahy o fihalalia’ areoo naho ty famahàna’ i Arofo’ Iesoà Norizañey,
20 κατα την αποκαραδοκιαν και ελπιδα μου οτι εν ουδενι αισχυνθησομαι αλλ εν παση παρρησια ως παντοτε και νυν μεγαλυνθησεται χριστος εν τω σωματι μου ειτε δια ζωης ειτε δια θανατου
ie ilozohako fitamàñe naho fisalalañe te tsy ho salatse ka, ie an-tsibeke fonitse, fa liliko, le antsake henaneo, te honjoneko an-tsandriko i Norizañey ke izaho veloñe he vilasy.
21 εμοι γαρ το ζην χριστος και το αποθανειν κερδος
Aa naho amako, haveloñe i Norizañey vaho tombo’e te hikenkañe.
22 ει δε το ζην εν σαρκι τουτο μοι καρπος εργου και τι αιρησομαι ου γνωριζω
Ie veloñe ro mbe hahavokatse te mitromake an-tsandriñe, aa le mañalik’ ahy ty hijoboñe!
23 συνεχομαι δε εκ των δυο την επιθυμιαν εχων εις το αναλυσαι και συν χριστω ειναι πολλω [ γαρ ] μαλλον κρεισσον
Mampikitìtse ahiko: sinda te hiavotse mb’eo hindrezako amy Norizañey, izay ty soa hatò;
24 το δε επιμενειν εν τη σαρκι αναγκαιοτερον δι υμας
fe mahasoa anahareo t’ie hitoboke an-tsandriñe atoa.
25 και τουτο πεποιθως οιδα οτι μενω και συμπαραμενω πασιν υμιν εις την υμων προκοπην και χαραν της πιστεως
Eka, iantofako, toe apotako t’ie hitoboke naho ho tambatse ama’ areo iaby atoa, hampibodobodoeko i fatokisañey hifalea’ areo,
26 ινα το καυχημα υμων περισσευη εν χριστω [ ιησου ] εν εμοι δια της εμης παρουσιας παλιν προς υμας
soa te hionjoñe ty fandrengea’ areo Iesoà Norizañey te itilihako indraike.
27 μονον αξιως του ευαγγελιου του χριστου πολιτευεσθε ινα ειτε ελθων και ιδων υμας ειτε απων ακουσω τα περι υμων οτι στηκετε εν ενι πνευματι μια ψυχη συναθλουντες τη πιστει του ευαγγελιου
Ie amy zao: mañaveloa mañeva ty talili-soa’ i Norizañey, ke t’ie hitilike, ke tsy avy, le mbe hitsanoñako te mifahatse añ’ arofo raike, mifanehake an-tokan-troke am-patokisañe i talili-soay,
28 και μη πτυρομενοι εν μηδενι υπο των αντικειμενων ητις αυτοις μεν εστιν ενδειξις απωλειας υμιν δε σωτηριας και τουτο απο θεου
tsy hembañe ndra loli’e amo mandietseo, ie mamente am’iareo t’ie fandrotsahañe, naho ama’areo t’ie famotsorañe—satan’ Añahare izay,
29 οτι υμιν εχαρισθη το υπερ χριστου ου μονον το εις αυτον πιστευειν αλλα και το υπερ αυτου πασχειν
toe natolotse ama’areo ho fañasoañe, ty amy Norizañey, te tsy vaho iatoañe fa isotriañe,
30 τον αυτον αγωνα εχοντες οιον ειδετε εν εμοι και νυν ακουετε εν εμοι
ie mihotakotake hambañe amy niisa’ areo amakoy, naho janjiñe’ areo amako.
