Προς Φιλιππησιους 1

1 παυλος και τιμοθεος δουλοι ιησου χριστου πασιν τοις αγιοις εν χριστω ιησου τοις ουσιν εν φιλιπποις συν επισκοποις και διακονοις

Paul and Timothy, the servants of Jesus Christ, to all the saints who are at Philippi, with the bishops and deacons.

2 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου

Grace and peace unto you from God our Father and the Lord Jesus Christ.

3 ευχαριστω τω θεω μου επι παση τη μνεια υμων

I thank my God for every mention of you,

4 παντοτε εν παση δεησει μου υπερ παντων υμων μετα χαρας την δεησιν ποιουμενος

always in all my prayer with joy making supplication,

5 επι τη κοινωνια υμων εις το ευαγγελιον απο πρωτης ημερας αχρι του νυν

for your fellowship in the gospel from the first clay until now;

6 πεποιθως αυτο τουτο οτι ο εναρξαμενος εν υμιν εργον αγαθον επιτελεσει αχρι ημερας ιησου χριστου

having confidence as to this same thing, that the one having begun a good work in you will perfect it unto the day of Jesus Christ:

7 καθως εστιν δικαιον εμοι τουτο φρονειν υπερ παντων υμων δια το εχειν με εν τη καρδια υμας εν τε τοις δεσμοις μου και εν τη απολογια και βεβαιωσει του ευαγγελιου συγκοινωνους μου της χαριτος παντας υμας οντας

as it is righteous for me to think in behalf of you all, because I have you in my heart, both in my bonds and in the defence and confirmation of the gospel, that you are all my fellow-partakers of the grace.

8 μαρτυς γαρ μου εστιν ο θεος ως επιποθω παντας υμας εν σπλαγχνοις ιησου χριστου

For God is my witness, how I long after you in the affections of Jesus Christ.

9 και τουτο προσευχομαι ινα η αγαπη υμων ετι μαλλον και μαλλον περισσευη εν επιγνωσει και παση αισθησει

And I pray this, that your divine love may yet more and more abound in perfect knowledge and all understanding;

10 εις το δοκιμαζειν υμας τα διαφεροντα ινα ητε ειλικρινεις και απροσκοποι εις ημεραν χριστου

in order that you may distinguish those things which differ; that you may be pure and without offence in the day of Christ;

11 πεπληρωμενοι καρπων δικαιοσυνης των δια ιησου χριστου εις δοξαν και επαινον θεου

being filled with the fruit of righteousness, through Jesus Christ, unto the glory and praise of God.

12 γινωσκειν δε υμας βουλομαι αδελφοι οτι τα κατ εμε μαλλον εις προκοπην του ευαγγελιου εληλυθεν

But I wish you, brethren, to know that the affairs appertaining to me have turned out rather unto the promotion of the gospel.

13 ωστε τους δεσμους μου φανερους εν χριστω γενεσθαι εν ολω τω πραιτωριω και τοις λοιποις πασιν

So that my bonds in Christ are manifest in all the pretorian army, and to all the rest;

14 και τους πλειονας των αδελφων εν κυριω πεποιθοτας τοις δεσμοις μου περισσοτερως τολμαν αφοβως τον λογον λαλειν

and many of the brethren in the Lord, being confident through my bonds, are bold to speak the word of God more fluently without fear.

15 τινες μεν και δια φθονον και εριν τινες δε και δι ευδοκιαν τον χριστον κηρυσσουσιν

Some indeed through envy and strife, and some through good will, are preaching Christ:

16 οι μεν εξ εριθειας τον χριστον καταγγελλουσιν ουχ αγνως οιομενοι θλιψιν επιφερειν τοις δεσμοις μου

the latter from divine love, knowing that I am set for the defence of the gospel:

17 οι δε εξ αγαπης ειδοτες οτι εις απολογιαν του ευαγγελιου κειμαι

the former from self-seeking are proclaiming Christ insincerely, thinking that they will add affliction to my bonds.

18 τι γαρ πλην παντι τροπω ειτε προφασει ειτε αληθεια χριστος καταγγελλεται και εν τουτω χαιρω αλλα και χαρησομαι

For what is it? moreover that in every place, whether in pretext or in truth, Christ is proclaimed; and I rejoice in this, yes, and I will rejoice.

19 οιδα γαρ οτι τουτο μοι αποβησεται εις σωτηριαν δια της υμων δεησεως και επιχορηγιας του πνευματος ιησου χριστου

For I know that this will turn out to me unto salvation, through your prayer and the supply of the Spirit of Jesus Christ,

20 κατα την αποκαραδοκιαν και ελπιδα μου οτι εν ουδενι αισχυνθησομαι αλλ εν παση παρρησια ως παντοτε και νυν μεγαλυνθησεται χριστος εν τω σωματι μου ειτε δια ζωης ειτε δια θανατου

according to my earnest expectation and hope, that I shall be ashamed in nothing, but with all boldness, as always, even now Christ will be magnified in my body, whether by life, or by death.

21 εμοι γαρ το ζην χριστος και το αποθανειν κερδος

For Christ is my life, and death is my gain.

22 ει δε το ζην εν σαρκι τουτο μοι καρπος εργου και τι αιρησομαι ου γνωριζω

But if to live in the flesh, this shall be to me the fruit of the work, indeed I know not what I shall ask.

23 συνεχομαι δε εκ των δυο την επιθυμιαν εχων εις το αναλυσαι και συν χριστω ειναι πολλω [ γαρ ] μαλλον κρεισσον

But I am in a strait between two, having a desire to depart and to be with Christ; for this is far better:

24 το δε επιμενειν εν τη σαρκι αναγκαιοτερον δι υμας

but to remain in the flesh is safer on account of you.

25 και τουτο πεποιθως οιδα οτι μενω και συμπαραμενω πασιν υμιν εις την υμων προκοπην και χαραν της πιστεως

And having confidence in this, I know that I shall abide with you all, unto your promotion and the joy of your faith;

26 ινα το καυχημα υμων περισσευη εν χριστω [ ιησου ] εν εμοι δια της εμης παρουσιας παλιν προς υμας

in order that your rejoicing in Christ Jesus may abound in me through my coming again unto you.

27 μονον αξιως του ευαγγελιου του χριστου πολιτευεσθε ινα ειτε ελθων και ιδων υμας ειτε απων ακουσω τα περι υμων οτι στηκετε εν ενι πνευματι μια ψυχη συναθλουντες τη πιστει του ευαγγελιου

Only live worthily of the gospel of Christ: in order that, whether coming and seeing you or being absent, I hear those things concerning you, that you are standing in one spirit, with one soul contending for the faith of the gospel;

28 και μη πτυρομενοι εν μηδενι υπο των αντικειμενων ητις αυτοις μεν εστιν ενδειξις απωλειας υμιν δε σωτηριας και τουτο απο θεου

and not being intimidated in anything by the adversaries: which is to them the manifestation of destruction, but of your salvation, and this is from God;

29 οτι υμιν εχαρισθη το υπερ χριστου ου μονον το εις αυτον πιστευειν αλλα και το υπερ αυτου πασχειν

because the blessing is conferred on you in behalf of Christ, not only to believe on him, but indeed to suffer for him:

30 τον αυτον αγωνα εχοντες οιον ειδετε εν εμοι και νυν ακουετε εν εμοι

having the same conflict as you saw in me, and now hearing me.