Κατα Ματθαιον 8
1 καταβαντι δε αυτω απο του ορους ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι
Lorsqu'il descendit de la montagne, de grandes foules le suivirent.
2 και ιδου λεπρος ελθων προσεκυνει αυτω λεγων κυριε εαν θελης δυνασαι με καθαρισαι
Voici qu'un lépreux s'approcha de lui et l'adora, disant: « Seigneur, si tu le veux, tu peux me rendre pur. »
3 και εκτεινας την χειρα ηψατο αυτου ο ιησους λεγων θελω καθαρισθητι και ευθεως εκαθαρισθη αυτου η λεπρα
Jésus étendit la main et le toucha, en disant: « Je le veux. Sois purifié. » Aussitôt, sa lèpre fut purifiée.
4 και λεγει αυτω ο ιησους ορα μηδενι ειπης αλλα υπαγε σεαυτον δειξον τω ιερει και προσενεγκε το δωρον ο προσεταξεν μωσης εις μαρτυριον αυτοις
Jésus lui dit: « Garde-toi de le dire à personne; mais va te montrer au prêtre, et offre le don que Moïse a prescrit, en témoignage pour eux. »
5 εισελθοντι δε αυτω εις καπερναουμ προσηλθεν αυτω εκατονταρχος παρακαλων αυτον
Lorsqu'il arriva à Capharnaüm, un centurion vint lui demander du secours,
6 και λεγων κυριε ο παις μου βεβληται εν τη οικια παραλυτικος δεινως βασανιζομενος
en disant: « Seigneur, mon serviteur est couché dans la maison, paralysé et gravement tourmenté. »
7 και λεγει αυτω ο ιησους εγω ελθων θεραπευσω αυτον
Jésus lui dit: « Je vais venir et le guérir. »
8 και αποκριθεις ο εκατονταρχος εφη κυριε ουκ ειμι ικανος ινα μου υπο την στεγην εισελθης αλλα μονον ειπε λογω και ιαθησεται ο παις μου
Le centurion répondit: « Seigneur, je ne suis pas digne que tu viennes sous mon toit. Dis seulement un mot, et mon serviteur sera guéri.
9 και γαρ εγω ανθρωπος ειμι υπο εξουσιαν εχων υπ εμαυτον στρατιωτας και λεγω τουτω πορευθητι και πορευεται και αλλω ερχου και ερχεται και τω δουλω μου ποιησον τουτο και ποιει
Car moi aussi, je suis un homme d'autorité, ayant sous mes ordres des soldats. Je dis à celui-ci: « Va », et il va; je dis à celui-là: « Viens », et il vient; je dis à mon serviteur: « Fais ceci », et il le fait. »
10 ακουσας δε ο ιησους εθαυμασεν και ειπεν τοις ακολουθουσιν αμην λεγω υμιν ουδε εν τω ισραηλ τοσαυτην πιστιν ευρον
Lorsque Jésus l'entendit, il s'étonna et dit à ceux qui le suivaient: « En vérité, je vous le dis, je n'ai pas trouvé une si grande foi, pas même en Israël.
11 λεγω δε υμιν οτι πολλοι απο ανατολων και δυσμων ηξουσιν και ανακλιθησονται μετα αβρααμ και ισαακ και ιακωβ εν τη βασιλεια των ουρανων
Je vous le dis, beaucoup viendront de l'Orient et de l'Occident et s'assiéront avec Abraham, Isaac et Jacob dans le Royaume des cieux,
12 οι δε υιοι της βασιλειας εκβληθησονται εις το σκοτος το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων
mais les enfants du Royaume seront jetés dans les ténèbres du dehors. Il y aura des pleurs et des grincements de dents. »
13 και ειπεν ο ιησους τω εκατονταρχω υπαγε και ως επιστευσας γενηθητω σοι και ιαθη ο παις αυτου εν τη ωρα εκεινη
Jésus dit au centurion: « Va, laisse-toi faire. Qu'il soit fait pour toi ce que tu as cru. » Son serviteur fut guéri à l'heure même.
14 και ελθων ο ιησους εις την οικιαν πετρου ειδεν την πενθεραν αυτου βεβλημενην και πυρεσσουσαν
Lorsque Jésus entra dans la maison de Pierre, il vit la mère de sa femme couchée et atteinte de fièvre.
15 και ηψατο της χειρος αυτης και αφηκεν αυτην ο πυρετος και ηγερθη και διηκονει αυτω
Il lui toucha la main, et la fièvre la quitta. Alors elle se leva et le servit.
16 οψιας δε γενομενης προσηνεγκαν αυτω δαιμονιζομενους πολλους και εξεβαλεν τα πνευματα λογω και παντας τους κακως εχοντας εθεραπευσεν
Le soir venu, on lui amena plusieurs personnes possédées de démons. Il chassa les esprits par une parole et guérit tous les malades,
17 οπως πληρωθη το ρηθεν δια ησαιου του προφητου λεγοντος αυτος τας ασθενειας ημων ελαβεν και τας νοσους εβαστασεν
afin que s'accomplît ce qui avait été annoncé par le prophète Ésaïe: « Il a pris nos infirmités et porté nos maladies. »
18 ιδων δε ο ιησους πολλους οχλους περι αυτον εκελευσεν απελθειν εις το περαν
Or, voyant une grande foule autour de lui, Jésus donna l'ordre de passer à l'autre rive.
19 και προσελθων εις γραμματευς ειπεν αυτω διδασκαλε ακολουθησω σοι οπου εαν απερχη
Un scribe s'approcha et lui dit: « Maître, je te suivrai partout où tu iras. »
20 και λεγει αυτω ο ιησους αι αλωπεκες φωλεους εχουσιν και τα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσεις ο δε υιος του ανθρωπου ουκ εχει που την κεφαλην κλινη
Jésus lui dit: « Les renards ont des trous et les oiseaux du ciel des nids, mais le Fils de l'homme n'a nulle part où reposer sa tête. »
21 ετερος δε των μαθητων αυτου ειπεν αυτω κυριε επιτρεψον μοι πρωτον απελθειν και θαψαι τον πατερα μου
Un autre de ses disciples lui dit: « Seigneur, permets-moi d'aller d'abord ensevelir mon père. »
22 ο δε ιησους ειπεν αυτω ακολουθει μοι και αφες τους νεκρους θαψαι τους εαυτων νεκρους
Mais Jésus lui dit: « Suis-moi, et laisse les morts enterrer leurs propres morts. »
23 και εμβαντι αυτω εις [ το ] πλοιον ηκολουθησαν αυτω οι μαθηται αυτου
Il monta dans une barque, et ses disciples le suivirent.
24 και ιδου σεισμος μεγας εγενετο εν τη θαλασση ωστε το πλοιον καλυπτεσθαι υπο των κυματων αυτος δε εκαθευδεν
Voici qu'une violente tempête s'éleva sur la mer, au point que la barque fut couverte par les vagues; mais il dormait.
25 και προσελθοντες οι μαθηται αυτου ηγειραν αυτον λεγοντες κυριε σωσον ημας απολλυμεθα
Les disciples s'approchèrent de lui et le réveillèrent, en disant: « Sauve-nous, Seigneur! Nous sommes en train de mourir! »
26 και λεγει αυτοις τι δειλοι εστε ολιγοπιστοι τοτε εγερθεις επετιμησεν τοις ανεμοις και τη θαλασση και εγενετο γαληνη μεγαλη
Il leur dit: « Pourquoi êtes-vous craintifs, ô gens de peu de foi? » Puis il se leva, menaça le vent et la mer, et il y eut un grand calme.
27 οι δε ανθρωποι εθαυμασαν λεγοντες ποταπος εστιν ουτος οτι και οι ανεμοι και η θαλασσα υπακουουσιν αυτω
Les hommes s'étonnaient et disaient: « Quelle sorte d'homme est-ce là, pour que même le vent et la mer lui obéissent? »
28 και ελθοντι αυτω εις το περαν εις την χωραν των γεργεσηνων υπηντησαν αυτω δυο δαιμονιζομενοι εκ των μνημειων εξερχομενοι χαλεποι λιαν ωστε μη ισχυειν τινα παρελθειν δια της οδου εκεινης
Lorsqu'il arriva de l'autre côté, dans le pays des Gergéséniens, deux personnes possédées de démons le rencontrèrent là, sortant des tombeaux, extrêmement féroces, de sorte que personne ne pouvait passer par là.
29 και ιδου εκραξαν λεγοντες τι ημιν και σοι ιησου υιε του θεου ηλθες ωδε προ καιρου βασανισαι ημας
Et voici qu'elles s'écriaient: « Qu'avons-nous à faire avec toi, Jésus, Fils de Dieu? Es-tu venu ici pour nous tourmenter avant le temps? »
30 ην δε μακραν απ αυτων αγελη χοιρων πολλων βοσκομενη
Or, il y avait loin d'eux un troupeau de porcs nombreux qui paissaient.
31 οι δε δαιμονες παρεκαλουν αυτον λεγοντες ει εκβαλλεις ημας επιτρεψον ημιν απελθειν εις την αγελην των χοιρων
Les démons le supplièrent, disant: « Si tu nous chasses, permets-nous de nous en aller dans le troupeau de porcs. »
32 και ειπεν αυτοις υπαγετε οι δε εξελθοντες απηλθον εις την αγελην των χοιρων και ιδου ωρμησεν πασα η αγελη των χοιρων κατα του κρημνου εις την θαλασσαν και απεθανον εν τοις υδασιν
Il leur dit: « Allez! » Ils sortirent et entrèrent dans le troupeau de porcs; et voici que tout le troupeau de porcs se précipita du haut de la falaise dans la mer et mourut dans l'eau.
33 οι δε βοσκοντες εφυγον και απελθοντες εις την πολιν απηγγειλαν παντα και τα των δαιμονιζομενων
Ceux qui les avaient nourris s'enfuirent et s'en allèrent dans la ville, racontant tout, y compris ce qui était arrivé à ceux qui étaient possédés de démons.
34 και ιδου πασα η πολις εξηλθεν εις συναντησιν τω ιησου και ιδοντες αυτον παρεκαλεσαν οπως μεταβη απο των οριων αυτων
Et voici que toute la ville sortit à la rencontre de Jésus. Quand ils le virent, ils le supplièrent de s'éloigner de leurs frontières.
