Κατα Ματθαιον 22
1 και αποκριθεις ο ιησους παλιν ειπεν αυτοις εν παραβολαις λεγων
Jésus, prenant la parole, leur parla de nouveau en paraboles, et il dit:
2 ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω βασιλει οστις εποιησεν γαμους τω υιω αυτου
" Le royaume des cieux est semblable à un roi qui faisait les noces de son fils.
3 και απεστειλεν τους δουλους αυτου καλεσαι τους κεκλημενους εις τους γαμους και ουκ ηθελον ελθειν
Il envoya ses serviteurs appeler ceux qui avaient été invités aux noces, et ils ne voulurent pas venir.
4 παλιν απεστειλεν αλλους δουλους λεγων ειπατε τοις κεκλημενοις ιδου το αριστον μου ητοιμασα οι ταυροι μου και τα σιτιστα τεθυμενα και παντα ετοιμα δευτε εις τους γαμους
Il envoya encore d'autres serviteurs, en disant: Dites aux conviés: Voilà que j'ai préparé mon festin; on a tué mes bœufs et mes animaux engraissés; tout est prêt, venez aux noces.
5 οι δε αμελησαντες απηλθον ο μεν εις τον ιδιον αγρον ο δε εις την εμποριαν αυτου
Mais ils n'en tinrent pas compte, et ils s'en allèrent, l'un à son champ, l'autre à son négoce;
6 οι δε λοιποι κρατησαντες τους δουλους αυτου υβρισαν και απεκτειναν
et les autres se saisirent des serviteurs, et après les avoir injuriés, ils les tuèrent.
7 ακουσας δε ο βασιλευς εκεινος ωργισθη και πεμψας τα στρατευματα αυτου απωλεσεν τους φονεις εκεινους και την πολιν αυτων ενεπρησεν
Le roi, l'ayant appris, entra en colère; il envoya ses armées, extermina ces meurtriers et brûla leur ville.
8 τοτε λεγει τοις δουλοις αυτου ο μεν γαμος ετοιμος εστιν οι δε κεκλημενοι ουκ ησαν αξιοι
Alors il dit à ses serviteurs: le festin des noces est prêt, mais les conviés n'en étaient pas dignes.
9 πορευεσθε ουν επι τας διεξοδους των οδων και οσους εαν ευρητε καλεσατε εις τους γαμους
Allez donc dans les carrefours, et tous ceux que vous trouverez, invitez-les aux noces.
10 και εξελθοντες οι δουλοι εκεινοι εις τας οδους συνηγαγον παντας οσους ευρον πονηρους τε και αγαθους και επλησθη ο γαμος ανακειμενων
Ces serviteurs, s'étant répandus par les chemins, rassemblèrent tous ceux qu'ils trouvèrent, bons ou mauvais; et la salle des noces fut remplie de convives.
11 εισελθων δε ο βασιλευς θεασασθαι τους ανακειμενους ειδεν εκει ανθρωπον ουκ ενδεδυμενον ενδυμα γαμου
Le roi entra pour voir ceux qui étaient à table et ayant aperçu là un homme qui n'était point revêtu d'une robe nuptiale,
12 και λεγει αυτω εταιρε πως εισηλθες ωδε μη εχων ενδυμα γαμου ο δε εφιμωθη
il lui dit: Mon ami, comment es-tu entré ici sans avoir une robe de noces? Et cet homme resta muet.
13 τοτε ειπεν ο βασιλευς τοις διακονοις δησαντες αυτου ποδας και χειρας αρατε αυτον και εκβαλετε εις το σκοτος το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων
Alors le roi dit à ses serviteurs: Liez-lui les mains et les pieds, et jetez-le dans les ténèbres extérieures: c'est là qu'il y aura des pleurs et des grincements de dents.
14 πολλοι γαρ εισιν κλητοι ολιγοι δε εκλεκτοι
Car il y a beaucoup d'appelés, mais peu d'élus. "
15 τοτε πορευθεντες οι φαρισαιοι συμβουλιον ελαβον οπως αυτον παγιδευσωσιν εν λογω
Alors les Pharisiens s'étant retirés, se concertèrent pour surprendre Jésus dans ses paroles.
16 και αποστελλουσιν αυτω τους μαθητας αυτων μετα των ηρωδιανων λεγοντες διδασκαλε οιδαμεν οτι αληθης ει και την οδον του θεου εν αληθεια διδασκεις και ου μελει σοι περι ουδενος ου γαρ βλεπεις εις προσωπον ανθρωπων
Et ils lui envoyèrent quelques-uns de leurs disciples, avec des Hérodiens, lui dire: " Maître, nous savons que vous êtes vrai, et que vous enseignez la voie de Dieu dans la vérité, sans souci de personne; car vous ne regardez pas à l'apparence des hommes.
17 ειπε ουν ημιν τι σοι δοκει εξεστιν δουναι κηνσον καισαρι η ου
Dites-nous donc ce qu'il vous semble: Est-il permis, ou non, de payer le tribut à César? "
18 γνους δε ο ιησους την πονηριαν αυτων ειπεν τι με πειραζετε υποκριται
Jésus, connaissant leur malice, leur dit: " Hypocrites, pourquoi me tentez-vous?
19 επιδειξατε μοι το νομισμα του κηνσου οι δε προσηνεγκαν αυτω δηναριον
Montrez-moi la monnaie du tribut. " Ils lui présentèrent un denier.
20 και λεγει αυτοις τινος η εικων αυτη και η επιγραφη
Et Jésus leur dit: " De qui est cette image et cette inscription?
21 λεγουσιν αυτω καισαρος τοτε λεγει αυτοις αποδοτε ουν τα καισαρος καισαρι και τα του θεου τω θεω
— De César, " lui dirent-ils. Alors Jésus leur répondit: " Rendez donc à César ce qui est à César, et à Dieu ce qui est à Dieu. "
22 και ακουσαντες εθαυμασαν και αφεντες αυτον απηλθον
Cette réponse les remplit d'admiration, et, le quittant, ils s'en allèrent.
23 εν εκεινη τη ημερα προσηλθον αυτω σαδδουκαιοι οι λεγοντες μη ειναι αναστασιν και επηρωτησαν αυτον
Le même jour, des Sadducéens, qui nient la résurrection, vinrent à lui et lui proposèrent cette question:
24 λεγοντες διδασκαλε μωσης ειπεν εαν τις αποθανη μη εχων τεκνα επιγαμβρευσει ο αδελφος αυτου την γυναικα αυτου και αναστησει σπερμα τω αδελφω αυτου
" Maître, Moïse a dit: Si un homme meurt sans laisser d'enfant, que son frère épouse sa femme et suscite des enfants à son frère.
25 ησαν δε παρ ημιν επτα αδελφοι και ο πρωτος γαμησας ετελευτησεν και μη εχων σπερμα αφηκεν την γυναικα αυτου τω αδελφω αυτου
Or, il y avait parmi nous sept frères; le premier prit une femme et mourut, et comme il n'avait pas d'enfant, il laissa sa femme à son frère.
26 ομοιως και ο δευτερος και ο τριτος εως των επτα
La même chose arriva au second, puis au troisième, jusqu'au septième.
27 υστερον δε παντων απεθανεν και η γυνη
Après eux tous, la femme aussi mourut.
28 εν τη ουν αναστασει τινος των επτα εσται η γυνη παντες γαρ εσχον αυτην
Au temps de la résurrection, duquel des sept frères sera-t-elle la femme? Car tous l'ont eue? "
29 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις πλανασθε μη ειδοτες τας γραφας μηδε την δυναμιν του θεου
Jésus leur répondit: " Vous êtes dans l'erreur, ne comprenant ni les Ecritures, ni la puissance de Dieu.
30 εν γαρ τη αναστασει ουτε γαμουσιν ουτε εκγαμιζονται αλλ ως αγγελοι θεου εν ουρανω εισιν
Car, à la résurrection, les hommes n'ont point de femmes, ni les femmes de maris; mais ils sont comme les anges de Dieu dans le ciel.
31 περι δε της αναστασεως των νεκρων ουκ ανεγνωτε το ρηθεν υμιν υπο του θεου λεγοντος
Quant à la résurrection des morts, n'avez-vous pas lu ce que Dieu vous a dit, en ces termes:
32 εγω ειμι ο θεος αβρααμ και ο θεος ισαακ και ο θεος ιακωβ ουκ εστιν ο θεος θεος νεκρων αλλα ζωντων
Je suis le Dieu d'Abraham, le Dieu d'Isaac, et le Dieu de Jacob? Or Dieu n'est pas le Dieu des morts, mais des vivants. "
33 και ακουσαντες οι οχλοι εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου
Et le peuple, en l'écoutant, était rempli d'admiration pour sa doctrine.
34 οι δε φαρισαιοι ακουσαντες οτι εφιμωσεν τους σαδδουκαιους συνηχθησαν επι το αυτο
Les Pharisiens ayant appris que Jésus avait réduit au silence les Sadducéens, s'assemblèrent.
35 και επηρωτησεν εις εξ αυτων νομικος πειραζων αυτον και λεγων
Et l'un d'eux, docteur de la loi, lui demanda pour le tenter:
36 διδασκαλε ποια εντολη μεγαλη εν τω νομω
" Maître, quel est le plus grand commandement de la Loi? "
37 ο δε ιησους εφη αυτω αγαπησεις κυριον τον θεον σου εν ολη τη καρδια σου και εν ολη τη ψυχη σου και εν ολη τη διανοια σου
Jésus lui dit: " Tu aimeras le Seigneur ton Dieu de tout ton cœur, de toute ton âme et de tout ton esprit.
38 αυτη εστιν πρωτη και μεγαλη εντολη
C'est là le plus grand et le premier commandement.
39 δευτερα δε ομοια αυτη αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον
Le second lui est semblable: Tu aimeras ton prochain comme toi-même.
40 εν ταυταις ταις δυσιν εντολαις ολος ο νομος και οι προφηται κρεμανται
A ces deux commandements se rattachent toute la Loi, et les Prophètes. "
41 συνηγμενων δε των φαρισαιων επηρωτησεν αυτους ο ιησους
Les Pharisiens étant assemblés, Jésus leur fit cette question:
42 λεγων τι υμιν δοκει περι του χριστου τινος υιος εστιν λεγουσιν αυτω του δαυιδ
" Que vous semble du Christ? De qui est-il fils? " Ils lui répondirent: " De David. " —
43 λεγει αυτοις πως ουν δαυιδ εν πνευματι κυριον αυτον καλει λεγων
" Comment donc, leur dit-il, David inspiré d'en haut l'appelle-t-il Seigneur, en disant:
44 ειπεν ο κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου εως αν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου
Le Seigneur a dit à mon Seigneur: Assieds-toi à ma droite, jusqu'à ce que je fasse de tes ennemis l'escabeau de tes pieds?
45 ει ουν δαυιδ καλει αυτον κυριον πως υιος αυτου εστιν
Si donc David l'appelle Seigneur, comment est-il son fils? "
46 και ουδεις εδυνατο αυτω αποκριθηναι λογον ουδε ετολμησεν τις απ εκεινης της ημερας επερωτησαι αυτον ουκετι
Nul ne pouvait rien lui répondre, et, depuis ce jour, personne n'osa plus l'interroger.
