Κατα Ματθαιον 14
1 εν εκεινω τω καιρω ηκουσεν ηρωδης ο τετραρχης την ακοην ιησου
En ce temps-là, Hérode le tétrarque entendit la nouvelle concernant Jésus,
2 και ειπεν τοις παισιν αυτου ουτος εστιν ιωαννης ο βαπτιστης αυτος ηγερθη απο των νεκρων και δια τουτο αι δυναμεις ενεργουσιν εν αυτω
et dit à ses serviteurs: « C'est Jean le Baptiseur. Il est ressuscité des morts. C'est pourquoi ces pouvoirs agissent en lui. »
3 ο γαρ ηρωδης κρατησας τον ιωαννην εδησεν αυτον και εθετο εν φυλακη δια ηρωδιαδα την γυναικα φιλιππου του αδελφου αυτου
Car Hérode avait arrêté Jean, l'avait lié et mis en prison à cause d'Hérodiade, la femme de Philippe, son frère.
4 ελεγεν γαρ αυτω ο ιωαννης ουκ εξεστιν σοι εχειν αυτην
Car Jean lui avait dit: « Il ne t'est pas permis d'avoir cette femme. »
5 και θελων αυτον αποκτειναι εφοβηθη τον οχλον οτι ως προφητην αυτον ειχον
Comme il voulait le faire mourir, il craignait la foule, parce qu'elle le considérait comme un prophète.
6 γενεσιων δε αγομενων του ηρωδου ωρχησατο η θυγατηρ της ηρωδιαδος εν τω μεσω και ηρεσεν τω ηρωδη
Mais quand arriva l'anniversaire d'Hérode, la fille d'Hérodias dansa au milieu d'eux et plut à Hérode.
7 οθεν μεθ ορκου ωμολογησεν αυτη δουναι ο εαν αιτησηται
Il promit donc avec serment de lui donner tout ce qu'elle demanderait.
8 η δε προβιβασθεισα υπο της μητρος αυτης δος μοι φησιν ωδε επι πινακι την κεφαλην ιωαννου του βαπτιστου
Elle dit, poussée par sa mère: « Donne-moi ici, sur un plateau, la tête de Jean le Baptiste. »
9 και ελυπηθη ο βασιλευς δια δε τους ορκους και τους συνανακειμενους εκελευσεν δοθηναι
Le roi fut affligé, mais, à cause de ses serments et de ceux qui étaient à table avec lui, il ordonna qu'on le donne,
10 και πεμψας απεκεφαλισεν τον ιωαννην εν τη φυλακη
et il envoya décapiter Jean dans la prison.
11 και ηνεχθη η κεφαλη αυτου επι πινακι και εδοθη τω κορασιω και ηνεγκεν τη μητρι αυτης
Sa tête fut apportée sur un plateau et donnée à la jeune fille, qui la porta à sa mère.
12 και προσελθοντες οι μαθηται αυτου ηραν το σωμα και εθαψαν αυτο και ελθοντες απηγγειλαν τω ιησου
Ses disciples vinrent, prirent le corps, et l'ensevelirent. Puis ils allèrent le dire à Jésus.
13 ακουσας δε ο ιησους ανεχωρησεν εκειθεν εν πλοιω εις ερημον τοπον κατ ιδιαν και ακουσαντες οι οχλοι ηκολουθησαν αυτω πεζη απο των πολεων
Lorsque Jésus entendit cela, il se retira de là dans une barque, dans un lieu désert, à l'écart. La foule, ayant appris la nouvelle, le suivit à pied depuis les villes.
14 και εξελθων ο ιησους ειδεν πολυν οχλον και εσπλαγχνισθη επ αυτοις και εθεραπευσεν τους αρρωστους αυτων
Jésus sortit, et il vit une grande foule. Il eut pitié d'eux et guérit leurs malades.
15 οψιας δε γενομενης προσηλθον αυτω οι μαθηται αυτου λεγοντες ερημος εστιν ο τοπος και η ωρα ηδη παρηλθεν απολυσον τους οχλους ινα απελθοντες εις τας κωμας αγορασωσιν εαυτοις βρωματα
Le soir venu, ses disciples s'approchèrent de lui et dirent: « Ce lieu est désert, et l'heure est déjà avancée. Renvoie la foule, afin qu'elle aille dans les villages s'acheter de la nourriture. »
16 ο δε ιησους ειπεν αυτοις ου χρειαν εχουσιν απελθειν δοτε αυτοις υμεις φαγειν
Mais Jésus leur dit: « Ils n'ont pas besoin de s'en aller. Vous leur donnez à manger. »
17 οι δε λεγουσιν αυτω ουκ εχομεν ωδε ει μη πεντε αρτους και δυο ιχθυας
Ils lui dirent: « Nous n'avons ici que cinq pains et deux poissons. »
18 ο δε ειπεν φερετε μοι αυτους ωδε
Il dit: « Apportez-les-moi ici. »
19 και κελευσας τους οχλους ανακλιθηναι επι τους χορτους λαβων τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν και κλασας εδωκεν τοις μαθηταις τους αρτους οι δε μαθηται τοις οχλοις
Il ordonna à la foule de s'asseoir sur l'herbe; puis il prit les cinq pains et les deux poissons, et, levant les yeux au ciel, il bénit, rompit et donna les pains aux disciples; et les disciples donnèrent à la foule.
20 και εφαγον παντες και εχορτασθησαν και ηραν το περισσευον των κλασματων δωδεκα κοφινους πληρεις
Tous mangèrent et furent rassasiés. Ils emportèrent douze corbeilles pleines de ce qui restait des morceaux rompus.
21 οι δε εσθιοντες ησαν ανδρες ωσει πεντακισχιλιοι χωρις γυναικων και παιδιων
Ceux qui mangèrent étaient environ cinq mille hommes, sans compter les femmes et les enfants.
22 και ευθεως ηναγκασεν ο ιησους τους μαθητας αυτου εμβηναι εις το πλοιον και προαγειν αυτον εις το περαν εως ου απολυση τους οχλους
Aussitôt, Jésus fit monter les disciples dans la barque et les fit passer devant lui à l'autre rive, tandis qu'il renvoyait les foules.
23 και απολυσας τους οχλους ανεβη εις το ορος κατ ιδιαν προσευξασθαι οψιας δε γενομενης μονος ην εκει
Après avoir renvoyé la foule, il monta seul sur la montagne pour prier. Le soir venu, il était là, seul.
24 το δε πλοιον ηδη μεσον της θαλασσης ην βασανιζομενον υπο των κυματων ην γαρ εναντιος ο ανεμος
La barque se trouvait alors au milieu de la mer, agitée par les vagues, car le vent était contraire.
25 τεταρτη δε φυλακη της νυκτος απηλθεν προς αυτους ο ιησους περιπατων επι της θαλασσης
À la quatrième veille de la nuit, Jésus vint à eux, marchant sur la mer.
26 και ιδοντες αυτον οι μαθηται επι την θαλασσαν περιπατουντα εταραχθησαν λεγοντες οτι φαντασμα εστιν και απο του φοβου εκραξαν
Lorsque les disciples le virent marcher sur la mer, ils furent troublés et dirent: « C'est un fantôme! » et ils poussèrent des cris de peur.
27 ευθεως δε ελαλησεν αυτοις ο ιησους λεγων θαρσειτε εγω ειμι μη φοβεισθε
Mais aussitôt Jésus leur parla, disant: « Courage! C'est moi! N'ayez pas peur. »
28 αποκριθεις δε αυτω ο πετρος ειπεν κυριε ει συ ει κελευσον με προς σε ελθειν επι τα υδατα
Pierre lui répondit: « Seigneur, si c'est toi, ordonne-moi de venir à toi sur les eaux. »
29 ο δε ειπεν ελθε και καταβας απο του πλοιου ο πετρος περιεπατησεν επι τα υδατα ελθειν προς τον ιησουν
Il a dit: « Viens! » Pierre descendit de la barque et marcha sur les eaux pour venir vers Jésus.
30 βλεπων δε τον ανεμον ισχυρον εφοβηθη και αρξαμενος καταποντιζεσθαι εκραξεν λεγων κυριε σωσον με
Mais, voyant que le vent était fort, il eut peur, et commençant à couler, il s'écria: « Seigneur, sauve-moi! »
31 ευθεως δε ο ιησους εκτεινας την χειρα επελαβετο αυτου και λεγει αυτω ολιγοπιστε εις τι εδιστασας
Aussitôt, Jésus étendit la main, le saisit et lui dit: « Toi qui es de peu de foi, pourquoi as-tu douté? »
32 και εμβαντων αυτων εις το πλοιον εκοπασεν ο ανεμος
Quand ils furent montés dans la barque, le vent cessa.
33 οι δε εν τω πλοιω ελθοντες προσεκυνησαν αυτω λεγοντες αληθως θεου υιος ει
Ceux qui étaient dans la barque vinrent se prosterner devant lui, en disant: « Tu es vraiment le Fils de Dieu! »
34 και διαπερασαντες ηλθον εις την γην γεννησαρετ
Après avoir traversé, ils arrivèrent dans le pays de Génésareth.
35 και επιγνοντες αυτον οι ανδρες του τοπου εκεινου απεστειλαν εις ολην την περιχωρον εκεινην και προσηνεγκαν αυτω παντας τους κακως εχοντας
Les habitants de ce lieu, l'ayant reconnu, envoyèrent dans tous les environs lui amener tous les malades,
36 και παρεκαλουν αυτον ινα καν μονον αψωνται του κρασπεδου του ιματιου αυτου και οσοι ηψαντο διεσωθησαν
et ils le suppliaient de leur permettre de toucher simplement la frange de son vêtement. Tous ceux qui la touchèrent furent guéris.
