Κατα Μαρκον 8
1 εν εκειναις ταις ημεραις παλιν πολλου οχλου οντος και μη εχοντων τι φαγωσιν προσκαλεσαμενος ο ιησους τους μαθητας αυτου λεγει αυτοις
En ces jours-là, comme il y avait encore une grande foule qui n'avait pas de quoi manger, Jésus appela ses disciples et leur dit:
2 σπλαγχνιζομαι επι τον οχλον οτι ηδη ημεραι τρεις προσμενουσιν μοι και ουκ εχουσιν τι φαγωσιν
" J'ai compassion de ce peuple, car voilà trois jours déjà qu'ils ne me quittent pas, et ils n'ont rien à manger.
3 και εαν απολυσω αυτους νηστεις εις οικον αυτων εκλυθησονται εν τη οδω τινες γαρ αυτων απο μακροθεν ηκασιν
Si je les renvoie dans leur maison sans nourriture, ils tomberont de défaillance en chemin; car plusieurs d'entre eux sont venus de loin! "
4 και απεκριθησαν αυτω οι μαθηται αυτου ποθεν τουτους δυνησεται τις ωδε χορτασαι αρτων επ ερημιας
Ses disciples lui répondirent: " Comment pourrait-on trouver ici, dans un désert, assez de pain pour les rassasier? "
5 και επηρωτα αυτους ποσους εχετε αρτους οι δε ειπον επτα
Et il leur demanda: " Combien avez-vous de pains? " Ils dirent: " Sept. "
6 και παρηγγειλεν τω οχλω αναπεσειν επι της γης και λαβων τους επτα αρτους ευχαριστησας εκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις αυτου ινα παρατιθωσιν και παρεθηκαν τω οχλω
Alors il fit asseoir la foule par terre, prit les sept pains, et, après avoir rendu grâces, il les rompit et les donna à ses disciples pour les distribuer; et ils les distribuèrent au peuple.
7 και ειχον ιχθυδια ολιγα και αυτα ευλογησας ειπεν παρατιθεναι και αυτα
Ils avaient en outre quelques petits poissons; après avoir prononcé une bénédiction, Jésus les fit aussi distribuer.
8 εφαγον δε και εχορτασθησαν και ηραν περισσευματα κλασματων επτα σπυριδας
Ils mangèrent et furent rassasiés, et l'on emporta sept corbeilles des morceaux qui restaient.
9 ησαν δε ως τετρακισχιλιοι και απελυσεν αυτους
Or ceux qui mangèrent étaient environ quatre mille. Ensuite Jésus les renvoya.
10 και εμβας ευθυς εις το πλοιον μετα των μαθητων αυτου ηλθεν εις τα μερη δαλμανουθα
Il monta aussitôt dans la barque avec ses disciples, et vint dans le pays de Dalmanutha.
11 και εξηλθον οι φαρισαιοι και ηρξαντο συζητειν αυτω ζητουντες παρ αυτου σημειον απο του ουρανου πειραζοντες αυτον
Survinrent les Pharisiens, qui commencèrent à discuter avec lui, lui demandant, pour l'éprouver, un signe du ciel.
12 και αναστεναξας τω πνευματι αυτου λεγει τι η γενεα αυτη σημειον επιζητει αμην λεγω υμιν ει δοθησεται τη γενεα ταυτη σημειον
Jésus ayant poussé un profond soupir, dit: " Pourquoi cette génération demande-t-elle un signe? Je vous le dis, en vérité, il ne sera point donné de signe à cette génération. "
13 και αφεις αυτους εις το πλοιον απηλθεν παλιν
Et les laissant, il remonta dans la barque et passa à l'autre bord.
14 και επελαθοντο λαβειν αρτους και ει μη ενα αρτον ουκ ειχον μεθ εαυτων εν τω πλοιω
Or les disciples avaient oublié de prendre des pains; ils n'en avaient qu'un seul avec eux dans la barque.
15 και διεστελλετο αυτοις λεγων ορατε βλεπετε απο της ζυμης των φαρισαιων και της ζυμης ηρωδου
Jésus leur donna cet avertissement: " Gardez-vous avec soin du levain des Pharisiens et du levain d'Hérode. "
16 και διελογιζοντο προς αλληλους λεγοντες οτι αρτους ουκ εχομεν
Sur quoi ils faisaient réflexion entre eux, disant: " C'est que nous n'avons pas de pains. "
17 και γνους ο ιησους λεγει αυτοις τι διαλογιζεσθε οτι αρτους ουκ εχετε ουπω νοειτε ουδε συνιετε ετι πεπωρωμενην εχετε την καρδιαν υμων
Jésus, connaissant leur pensée, leur dit: " Pourquoi vous entretenez-vous de ce que vous n'avez pas de pains? N'avez-vous encore ni sens ni intelligence? Votre cœur est-il encore aveuglé?
18 οφθαλμους εχοντες ου βλεπετε και ωτα εχοντες ουκ ακουετε και ου μνημονευετε
Avez-vous des yeux pour ne pas voir, des oreilles pour ne pas entendre? Et n'avez-vous point de mémoire?
19 οτε τους πεντε αρτους εκλασα εις τους πεντακισχιλιους και ποσους κοφινους κλασματων πληρεις ηρατε λεγουσιν αυτω δωδεκα
Quand j'ai rompu les cinq pains entre les cinq mille hommes, combien avez-vous emporté de corbeilles pleines de morceaux? " Ils lui dirent: " Douze. " —
20 οτε δε τους επτα εις τους τετρακισχιλιους ποσων σπυριδων πληρωματα κλασματων ηρατε οι δε ειπον επτα
Et quand j'ai rompu les sept pains entre les quatre mille hommes, combien de paniers pleins de morceaux avez-vous emportés? " Ils lui dirent: " Sept. "
21 και ελεγεν αυτοις ουπω συνιετε
Il leur dit: " Comment ne comprenez-vous pas encore? "
22 και ερχεται εις βηθσαιδα και φερουσιν αυτω τυφλον και παρακαλουσιν αυτον ινα αυτου αψηται
Ils arrivèrent à Bethsaïde, et on lui amena un aveugle qu'on le pria de toucher.
23 και επιλαβομενος της χειρος του τυφλου εξηγαγεν αυτον εξω της κωμης και πτυσας εις τα ομματα αυτου επιθεις τας χειρας αυτω επηρωτα αυτον ει τι βλεπει
Prenant la main de l'aveugle, Jésus le conduisit hors du bourg, lui mit de sa salive sur les yeux, et, lui ayant imposé les mains, lui demanda s'il voyait quelque chose.
24 και αναβλεψας ελεγεν βλεπω τους ανθρωπους ως δενδρα περιπατουντας
L'aveugle leva les yeux et dit: " Je vois les hommes qui marchent, semblables à des arbres. "
25 ειτα παλιν επεθηκεν τας χειρας επι τους οφθαλμους αυτου και εποιησεν αυτον αναβλεψαι και αποκατεσταθη και ενεβλεψεν τηλαυγως απαντας
Jésus lui mit de nouveau les mains sur les yeux, et il le fit regarder. Alors il fut si bien guéri, qu'il voyait distinctement toutes choses.
26 και απεστειλεν αυτον εις τον οικον αυτου λεγων μηδε εις την κωμην εισελθης μηδε ειπης τινι εν τη κωμη
Alors Jésus le renvoya dans sa maison, en lui disant: " Va dans ta maison, sans entrer dans le bourg, ni parler de ceci à personne du bourg. "
27 και εξηλθεν ο ιησους και οι μαθηται αυτου εις τας κωμας καισαρειας της φιλιππου και εν τη οδω επηρωτα τους μαθητας αυτου λεγων αυτοις τινα με λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι
De là, Jésus se rendit avec ses disciples dans les villages qui entourent Césarée de Philippe, et sur le chemin il leur fit cette question: " Qui dit-on que je suis? "
28 οι δε απεκριθησαν ιωαννην τον βαπτιστην και αλλοι ηλιαν αλλοι δε ενα των προφητων
Ils lui répondirent: " Jean-Baptiste; d'autres, Elie; d'autres, un des prophètes. —
29 και αυτος λεγει αυτοις υμεις δε τινα με λεγετε ειναι αποκριθεις δε ο πετρος λεγει αυτω συ ει ο χριστος
Mais vous, leur demanda-t-il, qui dites-vous que je suis? " Pierre, prenant la parole, lui dit: " Vous êtes le Christ. "
30 και επετιμησεν αυτοις ινα μηδενι λεγωσιν περι αυτου
Et il leur défendit sévèrement de dire cela de lui à personne.
31 και ηρξατο διδασκειν αυτους οτι δει τον υιον του ανθρωπου πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι απο των πρεσβυτερων και των αρχιερεων και των γραμματεων και αποκτανθηναι και μετα τρεις ημερας αναστηναι
Alors il commença à leur enseigner qu'il fallait que le Fils de l'homme souffrît beaucoup, qu'il fût rejeté par les Anciens, par les Princes des prêtres et les Scribes, qu'il fût mis à mort et qu'il ressuscitât trois jours après.
32 και παρρησια τον λογον ελαλει και προσλαβομενος αυτον ο πετρος ηρξατο επιτιμαν αυτω
Et il leur dit ces choses ouvertement. Pierre, le prenant à part, se mit à le reprendre.
33 ο δε επιστραφεις και ιδων τους μαθητας αυτου επετιμησεν τω πετρω λεγων υπαγε οπισω μου σατανα οτι ου φρονεις τα του θεου αλλα τα των ανθρωπων
Mais Jésus, s'étant retourné et ayant regardé ses disciples, réprimanda Pierre, en disant: " Arrière! Satan; car tes sentiments ne sont pas ceux de Dieu, mais ceux des hommes. "
34 και προσκαλεσαμενος τον οχλον συν τοις μαθηταις αυτου ειπεν αυτοις οστις θελει οπισω μου ακολουθειν απαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου και ακολουθειτω μοι
Puis, ayant appelé le peuple avec ses disciples, il leur dit: " Si quelqu'un veut marcher à ma suite, qu'il se renonce lui-même, qu'il prenne sa croix et me suive.
35 ος γαρ αν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεση την εαυτου ψυχην ενεκεν εμου και του ευαγγελιου ουτος σωσει αυτην
Car celui qui veut sauver sa vie, la perdra, et celui qui perdra sa vie à cause de moi et de l'Evangile, la sauvera.
36 τι γαρ ωφελησει ανθρωπον εαν κερδηση τον κοσμον ολον και ζημιωθη την ψυχην αυτου
Que servira-t-il à l'homme de gagner le monde entier, s'il perd son âme?
37 η τι δωσει ανθρωπος ανταλλαγμα της ψυχης αυτου
Car que donnera l'homme en échange de son âme?
38 ος γαρ εαν επαισχυνθη με και τους εμους λογους εν τη γενεα ταυτη τη μοιχαλιδι και αμαρτωλω και ο υιος του ανθρωπου επαισχυνθησεται αυτον οταν ελθη εν τη δοξη του πατρος αυτου μετα των αγγελων των αγιων
Celui qui aura rougi de moi et de mes paroles au milieu de cette génération adultère et pécheresse, le Fils de l'homme aussi rougira de lui, lorsqu'il viendra dans la gloire de son Père avec les anges saints."
