Κατα Μαρκον 6
1 και εξηλθεν εκειθεν και ηλθεν εις την πατριδα εαυτου και ακολουθουσιν αυτω οι μαθηται αυτου
Il partit de là. Il vint dans son pays, et ses disciples le suivirent.
2 και γενομενου σαββατου ηρξατο εν τη συναγωγη διδασκειν και πολλοι ακουοντες εξεπλησσοντο λεγοντες ποθεν τουτω ταυτα και τις η σοφια η δοθεισα αυτω και δυναμεις τοιαυται δια των χειρων αυτου γινονται
Le sabbat étant venu, il se mit à enseigner dans la synagogue. Beaucoup de gens qui l'entendaient étaient étonnés et disaient: « Où cet homme a-t-il pris ces choses? » et « Quelle est la sagesse qui a été donnée à cet homme, pour que de telles œuvres s'accomplissent par ses mains?
3 ουχ ουτος εστιν ο τεκτων ο υιος της μαριας αδελφος δε ιακωβου και ιωση και ιουδα και σιμωνος και ουκ εισιν αι αδελφαι αυτου ωδε προς ημας και εσκανδαλιζοντο εν αυτω
N'est-ce pas le charpentier, fils de Marie et frère de Jacques, de Joses, de Juda et de Simon? Ses sœurs ne sont-elles pas ici avec nous? » Ils furent donc offensés par lui.
4 ελεγεν δε αυτοις ο ιησους οτι ουκ εστιν προφητης ατιμος ει μη εν τη πατριδι αυτου και εν τοις συγγενεσιν και εν τη οικια αυτου
Jésus leur dit: « Un prophète n'est pas sans honneur, si ce n'est dans son pays, parmi ses proches et dans sa maison. »
5 και ουκ ηδυνατο εκει ουδεμιαν δυναμιν ποιησαι ει μη ολιγοις αρρωστοις επιθεις τας χειρας εθεραπευσεν
Là, il ne put faire aucune œuvre puissante, si ce n'est qu'il imposa les mains à quelques malades et les guérit.
6 και εθαυμαζεν δια την απιστιαν αυτων και περιηγεν τας κωμας κυκλω διδασκων
Il s'étonnait de leur incrédulité. Il parcourait les villages en enseignant.
7 και προσκαλειται τους δωδεκα και ηρξατο αυτους αποστελλειν δυο δυο και εδιδου αυτοις εξουσιαν των πνευματων των ακαθαρτων
Il appela à lui les douze, et commença à les envoyer deux par deux; et il leur donna autorité sur les esprits impurs.
8 και παρηγγειλεν αυτοις ινα μηδεν αιρωσιν εις οδον ει μη ραβδον μονον μη πηραν μη αρτον μη εις την ζωνην χαλκον
Il leur ordonna de ne rien emporter pour leur voyage, si ce n'est un bâton seulement: ni pain, ni portefeuille, ni argent dans leur bourse,
9 αλλ υποδεδεμενους σανδαλια και μη ενδεδυσθαι δυο χιτωνας
mais de porter des sandales, et de ne pas revêtir deux tuniques.
10 και ελεγεν αυτοις οπου εαν εισελθητε εις οικιαν εκει μενετε εως αν εξελθητε εκειθεν
Il leur dit: « Là où vous entrez dans une maison, restez-y jusqu'à ce que vous en sortiez.
11 και οσοι εαν μη δεξωνται υμας μηδε ακουσωσιν υμων εκπορευομενοι εκειθεν εκτιναξατε τον χουν τον υποκατω των ποδων υμων εις μαρτυριον αυτοις αμην λεγω υμιν ανεκτοτερον εσται σοδομοις η γομορροις εν ημερα κρισεως η τη πολει εκεινη
Si quelqu'un ne vous reçoit pas et ne vous écoute pas, secouez la poussière qui est sous vos pieds, en témoignage contre lui. En vérité, je vous le dis, au jour du jugement, Sodome et Gomorrhe seront plus tolérables que cette ville-là! »
12 και εξελθοντες εκηρυσσον ινα μετανοησωσιν
Ils allaient et prêchaient que les gens se repentent.
13 και δαιμονια πολλα εξεβαλλον και ηλειφον ελαιω πολλους αρρωστους και εθεραπευον
Ils chassaient beaucoup de démons, et ils oignaient d'huile beaucoup de malades et les guérissaient.
14 και ηκουσεν ο βασιλευς ηρωδης φανερον γαρ εγενετο το ονομα αυτου και ελεγεν οτι ιωαννης ο βαπτιζων εκ νεκρων ηγερθη και δια τουτο ενεργουσιν αι δυναμεις εν αυτω
Le roi Hérode entendit cela, car son nom était connu, et il dit: « Jean le Baptiste est ressuscité des morts, et c'est pourquoi ces forces agissent en lui. »
15 αλλοι ελεγον οτι ηλιας εστιν αλλοι δε ελεγον οτι προφητης εστιν ως εις των προφητων
Mais d'autres disaient: « C'est Élie. » D'autres disaient: « C'est un prophète, ou comme un des prophètes. »
16 ακουσας δε ο ηρωδης ειπεν οτι ον εγω απεκεφαλισα ιωαννην ουτος εστιν αυτος ηγερθη εκ νεκρων
Hérode, ayant entendu cela, dit: « C'est Jean, que j'ai décapité. Il est ressuscité des morts. »
17 αυτος γαρ ο ηρωδης αποστειλας εκρατησεν τον ιωαννην και εδησεν αυτον εν φυλακη δια ηρωδιαδα την γυναικα φιλιππου του αδελφου αυτου οτι αυτην εγαμησεν
Car Hérode lui-même avait envoyé arrêter Jean et l'avait fait lier en prison à cause d'Hérodiade, la femme de Philippe, son frère, car il l'avait épousée.
18 ελεγεν γαρ ο ιωαννης τω ηρωδη οτι ουκ εξεστιν σοι εχειν την γυναικα του αδελφου σου
Car Jean avait dit à Hérode: « Il ne t'est pas permis d'avoir la femme de ton frère. »
19 η δε ηρωδιας ενειχεν αυτω και ηθελεν αυτον αποκτειναι και ουκ ηδυνατο
Hérodias se dressa contre lui et voulut le tuer, mais elle ne le put pas,
20 ο γαρ ηρωδης εφοβειτο τον ιωαννην ειδως αυτον ανδρα δικαιον και αγιον και συνετηρει αυτον και ακουσας αυτου πολλα εποιει και ηδεως αυτου ηκουεν
car Hérode craignait Jean, sachant que c'était un homme juste et saint, et il le protégeait. Lorsqu'il l'entendit, il fit beaucoup de choses, et il l'écouta avec plaisir.
21 και γενομενης ημερας ευκαιρου οτε ηρωδης τοις γενεσιοις αυτου δειπνον εποιει τοις μεγιστασιν αυτου και τοις χιλιαρχοις και τοις πρωτοις της γαλιλαιας
Un jour opportun arriva où Hérode, le jour de son anniversaire, donna un souper à ses nobles, aux hauts fonctionnaires et aux chefs de la Galilée.
22 και εισελθουσης της θυγατρος αυτης της ηρωδιαδος και ορχησαμενης και αρεσασης τω ηρωδη και τοις συνανακειμενοις ειπεν ο βασιλευς τω κορασιω αιτησον με ο εαν θελης και δωσω σοι
Lorsque la fille d'Hérodiade entra et dansa, elle plut à Hérode et à ceux qui étaient assis avec lui. Le roi dit à la jeune fille: « Demande-moi ce que tu veux, et je te le donnerai. »
23 και ωμοσεν αυτη οτι ο εαν με αιτησης δωσω σοι εως ημισους της βασιλειας μου
Il lui jura: « Tout ce que tu me demanderas, je te le donnerai, jusqu'à la moitié de mon royaume. »
24 η δε εξελθουσα ειπεν τη μητρι αυτης τι αιτησομαι η δε ειπεν την κεφαλην ιωαννου του βαπτιστου
Elle sortit et dit à sa mère: « Que dois-je demander? » Elle a dit: « La tête de Jean le Baptiste. »
25 και εισελθουσα ευθεως μετα σπουδης προς τον βασιλεα ητησατο λεγουσα θελω ινα μοι δως εξαυτης επι πινακι την κεφαλην ιωαννου του βαπτιστου
Elle se rendit aussitôt en toute hâte auprès du roi et lui demanda: « Je veux que tu me donnes sur-le-champ la tête de Jean le Baptiste sur un plateau. »
26 και περιλυπος γενομενος ο βασιλευς δια τους ορκους και τους συνανακειμενους ουκ ηθελησεν αυτην αθετησαι
Le roi était extrêmement désolé, mais par égard pour ses serments et pour ses convives, il ne voulait pas la refuser.
27 και ευθεως αποστειλας ο βασιλευς σπεκουλατωρα επεταξεν ενεχθηναι την κεφαλην αυτου
Aussitôt, le roi envoya un soldat de sa garde et ordonna d'apporter la tête de Jean; il alla le décapiter dans la prison,
28 ο δε απελθων απεκεφαλισεν αυτον εν τη φυλακη και ηνεγκεν την κεφαλην αυτου επι πινακι και εδωκεν αυτην τω κορασιω και το κορασιον εδωκεν αυτην τη μητρι αυτης
ramena sa tête sur un plateau et la donna à la jeune femme; et la jeune femme la donna à sa mère.
29 και ακουσαντες οι μαθηται αυτου ηλθον και ηραν το πτωμα αυτου και εθηκαν αυτο εν μνημειω
Lorsque ses disciples entendirent cela, ils vinrent prendre son cadavre et le déposèrent dans un tombeau.
30 και συναγονται οι αποστολοι προς τον ιησουν και απηγγειλαν αυτω παντα και οσα εποιησαν και οσα εδιδαξαν
Les apôtres s'assemblèrent auprès de Jésus, et ils lui racontèrent tout ce qu'ils avaient fait et tout ce qu'ils avaient enseigné.
31 και ειπεν αυτοις δευτε υμεις αυτοι κατ ιδιαν εις ερημον τοπον και αναπαυεσθε ολιγον ησαν γαρ οι ερχομενοι και οι υπαγοντες πολλοι και ουδε φαγειν ευκαιρουν
Il leur dit: « Allez dans un lieu désert, et reposez-vous quelque temps. » Car il y avait beaucoup d'allées et venues, et ils n'avaient même pas le loisir de manger.
32 και απηλθον εις ερημον τοπον εν πλοιω κατ ιδιαν
Ils partirent donc dans la barque, et s'en allèrent seuls dans un lieu désert.
33 και ειδον αυτους υπαγοντας και επεγνωσαν αυτους πολλοι και πεζη απο πασων των πολεων συνεδραμον εκει και προηλθον αυτους και συνηλθον προς αυτον
Ils les virent aller, et beaucoup le reconnurent et y coururent à pied de toutes les villes. Ils arrivèrent avant eux et se rassemblèrent auprès de lui.
34 και εξελθων ο ιησους ειδεν πολυν οχλον και εσπλαγχνισθη επ αυτοις οτι ησαν ως προβατα μη εχοντα ποιμενα και ηρξατο διδασκειν αυτους πολλα
Jésus sortit, vit une grande foule, et il eut pitié d'eux parce qu'ils étaient comme des brebis sans berger; et il se mit à leur enseigner beaucoup de choses.
35 και ηδη ωρας πολλης γενομενης προσελθοντες αυτω οι μαθηται αυτου λεγουσιν οτι ερημος εστιν ο τοπος και ηδη ωρα πολλη
Comme il était tard dans la journée, ses disciples s'approchèrent de lui et dirent: « Ce lieu est désert, et il est tard dans la journée.
36 απολυσον αυτους ινα απελθοντες εις τους κυκλω αγρους και κωμας αγορασωσιν εαυτοις αρτους τι γαρ φαγωσιν ουκ εχουσιν
Renvoie-les, afin qu'ils aillent dans les campagnes et les villages d'alentour s'acheter du pain, car ils n'ont rien à manger. »
37 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις δοτε αυτοις υμεις φαγειν και λεγουσιν αυτω απελθοντες αγορασωμεν δηναριων διακοσιων αρτους και δωμεν αυτοις φαγειν
Mais il leur répondit: « Vous leur donnez à manger. » Ils lui demandèrent: « Allons-nous acheter pour deux cents deniers de pain et leur donner à manger? »
38 ο δε λεγει αυτοις ποσους αρτους εχετε υπαγετε και ιδετε και γνοντες λεγουσιν πεντε και δυο ιχθυας
Il leur dit: « Combien de pains avez-vous? Allez voir. » Quand ils l'ont su, ils ont dit: « Cinq et deux poissons. »
39 και επεταξεν αυτοις ανακλιναι παντας συμποσια συμποσια επι τω χλωρω χορτω
Il leur ordonna de s'asseoir par groupes sur l'herbe verte.
40 και ανεπεσον πρασιαι πρασιαι ανα εκατον και ανα πεντηκοντα
Ils s'assirent en rangs, par centaines et par cinquantaines.
41 και λαβων τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν και κατεκλασεν τους αρτους και εδιδου τοις μαθηταις ινα παραθωσιν αυτοις και τους δυο ιχθυας εμερισεν πασιν
Il prit les cinq pains et les deux poissons; et, levant les yeux au ciel, il bénit et rompit les pains, qu'il donna à ses disciples pour les mettre devant eux, et il partagea les deux poissons entre tous.
42 και εφαγον παντες και εχορτασθησαν
Ils mangèrent tous et furent rassasiés.
43 και ηραν κλασματων δωδεκα κοφινους πληρεις και απο των ιχθυων
Ils emportèrent douze paniers pleins des morceaux rompus et aussi des poissons.
44 και ησαν οι φαγοντες τους αρτους πεντακισχιλιοι ανδρες
Ceux qui avaient mangé les pains étaient cinq mille hommes.
45 και ευθεως ηναγκασεν τους μαθητας αυτου εμβηναι εις το πλοιον και προαγειν εις το περαν προς βηθσαιδαν εως αυτος απολυση τον οχλον
Aussitôt, il fit monter ses disciples dans la barque et les fit passer à l'autre rive, à Bethsaïda, tandis que lui-même renvoyait la foule.
46 και αποταξαμενος αυτοις απηλθεν εις το ορος προσευξασθαι
Après avoir pris congé d'eux, il monta sur la montagne pour prier.
47 και οψιας γενομενης ην το πλοιον εν μεσω της θαλασσης και αυτος μονος επι της γης
Le soir venu, la barque était au milieu de la mer, et lui était seul à terre.
48 και ιδων αυτους βασανιζομενους εν τω ελαυνειν ην γαρ ο ανεμος εναντιος αυτοις και περι τεταρτην φυλακην της νυκτος ερχεται προς αυτους περιπατων επι της θαλασσης και ηθελεν παρελθειν αυτους
Les voyant dans l'angoisse de ramer, car le vent leur était contraire, vers la quatrième veille de la nuit, il vint à eux, marchant sur la mer; il aurait voulu passer près d'eux,
49 οι δε ιδοντες αυτον περιπατουντα επι της θαλασσης εδοξαν φαντασμα ειναι και ανεκραξαν
mais eux, le voyant marcher sur la mer, crurent que c'était un fantôme et poussèrent des cris;
50 παντες γαρ αυτον ειδον και εταραχθησαν και ευθεως ελαλησεν μετ αυτων και λεγει αυτοις θαρσειτε εγω ειμι μη φοβεισθε
car tous le voyaient et étaient troublés. Mais aussitôt il leur parla et leur dit: « Courage! C'est moi! N'ayez pas peur. »
51 και ανεβη εις το πλοιον προς αυτους και εκοπασεν ο ανεμος και λιαν εκ περισσου εν εαυτοις εξισταντο και εθαυμαζον
Il monta dans la barque avec eux; et le vent cessa, et ils furent très étonnés entre eux, et s'en étonnèrent;
52 ου γαρ συνηκαν επι τοις αρτοις αλλ ην αυτων η καρδια πεπωρωμενη
car ils n'avaient pas compris pour les pains, mais leur cœur était endurci.
53 και διαπερασαντες απηλθον επι την γην γεννησαρετ και προσωρμισθησαν
Après avoir traversé, ils abordèrent à Génésareth et s'amarrèrent au rivage.
54 και εξελθοντων αυτων εκ του πλοιου ευθεως επιγνοντες αυτον
Dès qu'ils furent descendus de la barque, les gens le reconnurent,
55 περιεδραμον ολην την περιχωρον εκεινην και ηρξαντο επι τοις κραβαττοις τους κακως εχοντας περιφερειν οπου ηκουον οτι εκει εστιν
et coururent dans toute la région. Ils se mirent à amener les malades sur leurs nattes là où ils avaient appris qu'il était.
56 και οπου αν εισεπορευετο εις κωμας η πολεις η αγρους εν ταις αγοραις ετιθεσαν τους ασθενουντας και παρεκαλουν αυτον ινα καν του κρασπεδου του ιματιου αυτου αψωνται και οσοι αν ηπτοντο αυτου εσωζοντο
Partout où il entrait, dans les villages, dans les villes ou dans les campagnes, ils déposaient les malades sur les places publiques et le priaient de leur permettre de toucher la frange de son vêtement; et tous ceux qui le touchaient étaient guéris.
