Κατα Μαρκον 14
1 ην δε το πασχα και τα αζυμα μετα δυο ημερας και εζητουν οι αρχιερεις και οι γραμματεις πως αυτον εν δολω κρατησαντες αποκτεινωσιν
Дупэ доуэ зиле ера Празникул Паштелор ши ал Азимелор. Преоций чей май де сямэ ши кэртурарий кэутау кум сэ приндэ пе Исус ку виклешуг ши сэ-Л омоаре.
2 ελεγον δε μη εν τη εορτη μηποτε θορυβος εσται του λαου
Кэч зичяу: „Ну ын тимпул празникулуй, ка ну кумва сэ се факэ тулбураре ын нород.”
3 και οντος αυτου εν βηθανια εν τη οικια σιμωνος του λεπρου κατακειμενου αυτου ηλθεν γυνη εχουσα αλαβαστρον μυρου ναρδου πιστικης πολυτελους και συντριψασα το αλαβαστρον κατεχεεν αυτου κατα της κεφαλης
Пе кынд шедя Исус ла масэ, ын Бетания, ын каса луй Симон лепросул, а венит о фемее каре авя ун вас де алабастру ку мир де нард курат, фоарте скумп, ши, дупэ че а спарт васул, а турнат мирул пе капул луй Исус.
4 ησαν δε τινες αγανακτουντες προς εαυτους λεγοντες εις τι η απωλεια αυτη του μυρου γεγονεν
Унора динтре ей ле-а фост неказ ши зичяу: „Че рост аре рисипа ачаста де мир?
5 ηδυνατο γαρ τουτο το μυρον πραθηναι επανω τριακοσιων δηναριων και δοθηναι τοις πτωχοις και ενεβριμωντο αυτη
Мирул ачеста с-ар фи путут винде ку май мулт де трей суте де лей ши сэ се дя сэрачилор.” Ши ле ера фоарте неказ пе фемея ачея.
6 ο δε ιησους ειπεν αφετε αυτην τι αυτη κοπους παρεχετε καλον εργον ειργασατο εν εμοι
Дар Исус ле-а зис: „Лэсаць-о ын паче. Де че-й фачець супэраре? Еа а фэкут ун лукру фрумос фацэ де Мине,
7 παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων και οταν θελητε δυνασθε αυτους ευ ποιησαι εμε δε ου παντοτε εχετε
кэч песэрачь ый авець тотдяуна ку вой ши ле путець фаче бине орькынд воиць, дар пе Мине ну Мэ авець тотдяуна.
8 ο εσχεν αυτη εποιησεν προελαβεν μυρισαι μου το σωμα εις τον ενταφιασμον
Еа а фэкут че а путут; Мь-а унс трупул май динаинте, пентру ынгропаре.
9 αμην λεγω υμιν οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιον τουτο εις ολον τον κοσμον και ο εποιησεν αυτη λαληθησεται εις μνημοσυνον αυτης
Адевэрат вэ спун кэ, орьунде ва фи проповэдуитэ Евангелия ачаста, ын тоатэ лумя, се ва историси ши че а фэкут фемея ачаста, спре помениря ей.”
10 και ιουδας ο ισκαριωτης εις των δωδεκα απηλθεν προς τους αρχιερεις ινα παραδω αυτον αυτοις
Иуда Искариотянул, унул дин чей дойспрезече, с-а дус ла преоций чей май де сямэ, ка сэ ле вындэ пе Исус.
11 οι δε ακουσαντες εχαρησαν και επηγγειλαντο αυτω αργυρια δουναι και εζητει πως ευκαιρως αυτον παραδω
Кынд ау аузит ей лукрул ачеста, с-ау букурат ши й-ау фэгэдуит бань. Ши Иуда кэута ун прилеж нимерит ка сэ-Л дя ын мыниле лор.
12 και τη πρωτη ημερα των αζυμων οτε το πασχα εθυον λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου που θελεις απελθοντες ετοιμασωμεν ινα φαγης το πασχα
Ын зиуа динтый а Празникулуй Азимелор, кынд жертфяу Паштеле, ученичий луй Исус Й-ау зис: „Унде воешть сэ не дучем сэ-Ць прегэтим ка сэ мэнынчь Паштеле?”
13 και αποστελλει δυο των μαθητων αυτου και λεγει αυτοις υπαγετε εις την πολιν και απαντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησατε αυτω
Ел а тримис пе дой дин ученичий Сэй ши ле-а зис: „Дучеци-вэ ын четате. Аколо авець сэ ынтылниць ун ом дукынд ун улчор ку апэ, мерӂець дупэ ел.
14 και οπου εαν εισελθη ειπατε τω οικοδεσποτη οτι ο διδασκαλος λεγει που εστιν το καταλυμα μου οπου το πασχα μετα των μαθητων μου φαγω
Унде ва интра ел, спунець стэпынулуй касей: ‘Ынвэцэторул зиче: «Унде есте одая пентру оаспець, ын каре сэ мэнынк Паштеле ку ученичий Мей?»’
15 και αυτος υμιν δειξει ανωγαιον μεγα εστρωμενον ετοιμον εκει ετοιμασατε ημιν
Ши аре сэ вэ арате о одае маре де сус, аштернутэ гата; аколо сэ прегэтиць пентру ной.”
16 και εξηλθον οι μαθηται αυτου και ηλθον εις την πολιν και ευρον καθως ειπεν αυτοις και ητοιμασαν το πασχα
Ученичий ау плекат, ау ажунс ын четате ши ау гэсит аша кум ле спусесе Ел. Ши ау прегэтит Паштеле.
17 και οψιας γενομενης ερχεται μετα των δωδεκα
Сяра, Исус а венит ку чей дойспрезече.
18 και ανακειμενων αυτων και εσθιοντων ειπεν ο ιησους αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με ο εσθιων μετ εμου
Пе кынд шедяу ла масэ ши мынкау, Исус а зис: „Адевэрат вэ спун кэ унул дин вой, каре мэнынкэ ку Мине, Мэ ва винде.”
19 οι δε ηρξαντο λυπεισθαι και λεγειν αυτω εις καθ εις μητι εγω και αλλος μητι εγω
Ей ау ынчепут сэ се ынтристезе ши сэ-Й зикэ унул дупэ алтул: „Ну кумва сунт еу?”
20 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις εις εκ των δωδεκα ο εμβαπτομενος μετ εμου εις το τρυβλιον
„Есте унул дин чей дойспрезече”, ле-а рэспунс Ел, „ши ануме чел че ынтинӂе мына ку Мине ын блид.
21 ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος
Фиул омулуй, негрешит, Се дуче дупэ кум есте скрис деспре Ел. Дар вай де омул ачела прин каре есте вындут Фиул омулуй! Май бине ар фи фост пентру ел сэ ну се фи нэскут.”
22 και εσθιοντων αυτων λαβων ο ιησους αρτον ευλογησας εκλασεν και εδωκεν αυτοις και ειπεν λαβετε [ φαγετε ] τουτο εστιν το σωμα μου
Пе кынд мынкау, Исус а луат о пыне ши, дупэ че а бинекувынтат, а фрынт-о ши ле-а дат, зикынд: „Луаць, мынкаць, ачеста есте трупул Меу.”
23 και λαβων [ το ] ποτηριον ευχαριστησας εδωκεν αυτοις και επιον εξ αυτου παντες
Апой а луат ун пахар ши, дупэ че а мулцумит луй Думнезеу, ли л-а дат ши ау бэут тоць дин ел.
24 και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το αιμα μου το της καινης διαθηκης το περι πολλων εκχυνομενον
Ши ле-а зис: „Ачеста есте сынӂеле Меу, сынӂеле легэмынтулуй челуй ноу, каре се варсэ пентру мулць.
25 αμην λεγω υμιν οτι ουκετι ου μη πιω εκ του γενηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω καινον εν τη βασιλεια του θεου
Адевэрат вэ спун кэ, де акум ынколо, ну вой май бя дин родул вицей, пынэ ын зиуа кынд ыл вой бя ноу ын Ымпэрэция луй Думнезеу.”
26 και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων
Дупэ че ау кынтат кынтэриле де лаудэ, ау ешит ын Мунтеле Мэслинилор.
27 και λεγει αυτοις ο ιησους οτι παντες σκανδαλισθησεσθε εν εμοι εν τη νυκτι ταυτη οτι γεγραπται παταξω τον ποιμενα και διασκορπισθησονται τα προβατα
Исус ле-а зис: „Ын ноаптя ачаста, тоць вець авя ун прилеж де потикнире, пентру кэ есте скрис: ‘Вой батеПэсторул, ши оиле вор фи рисипите.’
28 αλλα μετα το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλιλαιαν
Дар, дупэче вой ынвия, вой мерӂе ынаинтя воастрэ ын Галилея.”
29 ο δε πετρος εφη αυτω και ει παντες σκανδαλισθησονται αλλ ουκ εγω
Петру й-а зис: „Кяр дакэ тоць ар авя ун прилеж де потикнире, еу ну вой авя.”
30 και λεγει αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι συ σημερον εν τη νυκτι ταυτη πριν η δις αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με
Ши Исус й-а зис: „Адевэрат ыць спун кэ астэзь, кяр ын ноаптя ачаста, ынаинте ка сэ кынте кокошул де доуэ орь, те вей лепэда де Мине де трей орь.”
31 ο δε πετρος εκ περισσου ελεγεν μαλλον εαν με δεη συναποθανειν σοι ου μη σε απαρνησομαι ωσαυτως δε και παντες ελεγον
Дар Петру Й-а зис ку ши май мултэ тэрие: „Кяр дакэ ар требуи сэ мор ымпреунэ ку Тине, тот ну мэ вой лепэда де Тине.” Ши тоць чейлалць ау спус ачелашь лукру.
32 και ερχονται εις χωριον ου το ονομα γεθσημανη και λεγει τοις μαθηταις αυτου καθισατε ωδε εως προσευξωμαι
С-ау дус апой ынтр-ун лок ынгрэдит, нумит Гетсимань. Ши Исус а зис ученичилор Сэй: „Шедець аич пынэ Мэ вой руга.”
33 και παραλαμβανει τον πετρον και ιακωβον και ιωαννην μεθ εαυτου και ηρξατο εκθαμβεισθαι και αδημονειν
А луат ку Ел пе Петру, пе Иаков ши пе Иоан ши а ынчепут сэ Се ынспэймынте ши сэ Се мыхняскэ фоарте таре.
34 και λεγειν αυτοις περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε
Ел ле-а зис: „Суфлетул Меу есте купринс де о ынтристареде моарте; рэмынець аич ши вегяць!”
35 και προελθων μικρον επεσεν επι προσωπον επι της γης και προσηυχετο ινα ει δυνατον εστιν παρελθη απ αυτου η ωρα
Апой а мерс пуцин май ынаинте, С-а арункат ла пэмынт ши Се руга ка, дакэ есте ку путинцэ, сэ трякэ де ла Ел часул ачела.
36 και ελεγεν αββα ο πατηρ παντα δυνατα σοι παρενεγκε το ποτηριον απ εμου τουτο αλλ ου τι εγω θελω αλλ ει τι συ
Ел зичя: „Ава– адикэ ‘Татэ’ –, Цие тоателукруриле Ыць сунт ку путинцэ; депэртязэ де ла Мине пахарул ачеста! Тотушь, факэ-се ну че воеск Еу, чи че воешть Ту.”
37 και ερχεται και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω σιμων καθευδεις ουκ ισχυσατε μιαν ωραν γρηγορησαι
Ши а венит ла ученичь, пе каре й-а гэсит дорминд. Ши а зис луй Петру: „Симоне, ту дормь? Ун час н-ай фост ын старе сэ вегезь?
38 γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης
Вегяць ши ругаци-вэ, ка сэ ну кэдець ын испитэ; духулесте плин де рывнэ, дар трупул есте непутинчос.”
39 και παλιν απελθων προσηυξατο τον αυτον λογον ειπων
С-а дус ярэшь ши С-а ругат, зикынд ачеляшь кувинте.
40 και υποστρεψας ευρεν αυτους παλιν καθευδοντας ησαν γαρ οι οφθαλμοι αυτων καταβαρυνομενοι και ουκ ηδεισαν τι αποκριθωσιν αυτω
Апой С-а ынторс дин ноу ши й-а гэсит дорминд, пентру кэ ли се ынгреуясерэ окий де сомн. Ей ну штияу че сэ-Й рэспундэ.
41 και ερχεται το τριτον και λεγει αυτοις καθευδετε λοιπον και αναπαυεσθε απεχει ηλθεν η ωρα ιδου παραδιδοται ο υιος του ανθρωπου εις τας χειρας των αμαρτωλων
Ын сфыршит, а венит а трея оарэ ши ле-а зис: „Дормиць де акум ши одихници-вэ! Дестул! Авенит часул! Ятэ кэ Фиул омулуй есте дат ын мыниле пэкэтошилор.
42 εγειρεσθε αγωμεν ιδου ο παραδιδους με ηγγικεν
Скулаци-вэ; хайдем сэ мерӂем; ятэ кэ се апропие вынзэторул!”
43 και ευθεως ετι αυτου λαλουντος παραγινεται ιουδας ο ισκαριωτης εις των δωδεκα και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξυλων απεσταλμενοι παρα των αρχιερεων και γραμματεων και των πρεσβυτερων
Ши ындатэ, пе кынд ворбя Ел ынкэ, а венит Иуда, унул дин чей дойспрезече, ши ымпреунэ ку ел а венит о мулциме де оамень ку сэбий ши ку чомеӂе, тримишь де преоций чей май де сямэ, де кэртурарь ши де бэтрынь.
44 δεδωκει δε ο παραδιδους αυτον συσσημον αυτοις λεγων ον αν φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον και απαγαγετε ασφαλως
Вынзэторул ле дэдусе семнул ачеста: „Пе каре-Л вой сэрута, Ачела есте; сэ-Л приндець ши сэ-Л дучець суб пазэ.”
45 και ελθων ευθεως προσελθων αυτω λεγει χαιρε ραββι και κατεφιλησεν αυτον
Кынд а венит Иуда, с-а апропият ындатэ де Исус ши Й-а зис: „Ынвэцэторуле!” Ши Л-а сэрутат мулт.
46 οι δε επεβαλον επ αυτον τας χειρας αυτων και εκρατησαν αυτον
Атунч, оамений ачея ау пус мына пе Исус ши Л-ау принс.
47 εις δε τις των παρεστηκοτων σπασαμενος την μαχαιραν επαισεν τον δουλον του αρχιερεως και αφειλεν αυτου το ωτιον
Унул дин чей че стэтяу лынгэ Ел а скос сабия, а ловит пе робул марелуй преот ши й-а тэят урекя.
48 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις ως επι ληστην εξηλθετε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με
Исус а луат кувынтул ши ле-а зис: „Аць ешит ка дупэ ун тылхар, ку сэбий ши ку чомеӂе, ка сэ Мэ приндець.
49 καθ ημεραν προς υμας ημην εν τω ιερω διδασκων και ουκ εκρατησατε με αλλ ινα πληρωθωσιν αι γραφαι
Ын тоате зилеле ам фост ла вой ши ынвэцам пе оамень ын Темплу, ши ну М-аць принс. Дар тоате ачесте лукрурь с-ау ынтымплат ка сэсе ымплиняскэ Скриптуриле.”
50 και αφεντες αυτον εφυγον παντες
Атунч, тоць ученичий Л-ау пэрэсит ши ау фуӂит.
51 και εις τις νεανισκος ηκολουθησεν αυτω περιβεβλημενος σινδονα επι γυμνου και κρατουσιν αυτον οι νεανισκοι
Дупэ Ел мерӂя ун тынэр каре н-авя пе труп декыт о ынвелитоаре де пынзэ де ин. Ау пус мына пе ел,
52 ο δε καταλιπων την σινδονα γυμνος εφυγεν απ αυτων
дар ел шь-а лэсат ынвелитоаря ши а фуӂит ын пеля гоалэ.
53 και απηγαγον τον ιησουν προς τον αρχιερεα και συνερχονται αυτω παντες οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι και οι γραμματεις
Пе Исус Л-ау дус ла мареле преот, унде с-ау адунат тоць преоций чей май де сямэ, бэтрыний ши кэртурарий.
54 και ο πετρος απο μακροθεν ηκολουθησεν αυτω εως εσω εις την αυλην του αρχιερεως και ην συγκαθημενος μετα των υπηρετων και θερμαινομενος προς το φως
Петру Л-а урмат де департе пынэ ын куртя марелуй преот, а шезут жос ымпреунэ ку апрозий ши се ынкэлзя ла пара фокулуй.
55 οι δε αρχιερεις και ολον το συνεδριον εζητουν κατα του ιησου μαρτυριαν εις το θανατωσαι αυτον και ουχ ευρισκον
Преоций чей май де сямэ ши тот соборул кэутау врео мэртурие ымпотрива луй Исус, ка сэ-Л омоаре, дар ну гэсяу ничуна.
56 πολλοι γαρ εψευδομαρτυρουν κατ αυτου και ισαι αι μαρτυριαι ουκ ησαν
Пентру кэ мулць фэчяу мэртурисирь минчиноасе ымпотрива Луй, дар мэртурисириле лор ну се потривяу.
57 και τινες ανασταντες εψευδομαρτυρουν κατ αυτου λεγοντες
Уний с-ау скулат ши ау фэкут о мэртурисире минчиноасэ ымпотрива Луй ши ау зис:
58 οτι ημεις ηκουσαμεν αυτου λεγοντος οτι εγω καταλυσω τον ναον τουτον τον χειροποιητον και δια τριων ημερων αλλον αχειροποιητον οικοδομησω
„Ной Л-ам аузит зикынд: ‘Еу вой стрика Темплул ачеста, фэкут де мынь оменешть, ши ын трей зиле вой ридика ун алтул, каре ну ва фи фэкут де мынь оменешть.’”
59 και ουδε ουτως ιση ην η μαρτυρια αυτων
Нич кяр ын привинца ачаста ну се потривя мэртурисиря лор.
60 και αναστας ο αρχιερευς εις το μεσον επηρωτα τον ιησουν λεγων ουκ αποκρινη ουδεν τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν
Атунч, мареле преот с-а скулат ын пичоаре ын мижлокул адунэрий, а ынтребат пе Исус ши Й-а зис: „Ну рэспунзь нимик? Че мэртурисеск оамений ачештя ымпотрива Та?”
61 ο δε εσιωπα και ουδεν απεκρινατο παλιν ο αρχιερευς επηρωτα αυτον και λεγει αυτω συ ει ο χριστος ο υιος του ευλογητου
Исус тэчя ши ну рэспундя нимик. Мареле преот Л-а ынтребат ярэшь ши Й-а зис: „Ешть Ту Христосул, Фиул Челуй Бинекувынтат?”
62 ο δε ιησους ειπεν εγω ειμι και οψεσθε τον υιον του ανθρωπου εκ δεξιων καθημενον της δυναμεως και ερχομενον επι των νεφελων του ουρανου
„Да, сунт”, й-а рэспунс Исус. „Шивець ведя пе Фиул омулуй шезынд ла дряпта путерий ши венинд пе норий черулуй.”
63 ο δε αρχιερευς διαρρηξας τους χιτωνας αυτου λεγει τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων
Атунч, мареле преот шь-а рупт хайнеле ши а зис: „Че невое май авем де марторь?
64 ηκουσατε παντως της βλασφημιας τι υμιν φαινεται οι δε παντες κατεκριναν αυτον ειναι ενοχον θανατου
Аць аузит хула. Че ви се паре?” Тоць Л-ау осындит сэ фие педепсит ку моартя.
65 και ηρξαντο τινες εμπτυειν αυτω και περικαλυπτειν το προσωπον αυτου και κολαφιζειν αυτον και λεγειν αυτω προφητευσον ημιν τις εστιν ο παισας σε και οι υπηρεται ραπισμασιν αυτον εβαλον
Ши уний ау ынчепут сэ-Л скуйпе, сэ-Й акопере фаца, сэ-Л батэ ку пумний ши сэ-Й зикэ: „Пророчеште!” Яр апрозий Л-ау примит ын палме.
66 και οντος του πετρου κατω εν τη αυλη ερχεται μια των παιδισκων του αρχιερεως
Пе кынд стэтя Петру жос ын курте, а венит уна дин служничеле марелуй преот.
67 και ιδουσα τον πετρον θερμαινομενον εμβλεψασα αυτω λεγει και συ μετα του ιησου του ναζαρηνου ησθα
Кынд а вэзут пе Петру ынкэлзинду-се, с-а уйтат цинтэ ла ел ши й-а зис: „Ши ту ерай ку Исус дин Назарет!”
68 ο δε ηρνησατο λεγων ουκ οιδα ουδε επισταμαι τι συ λεγεις και εξηλθεν εξω εις το προαυλιον και αλεκτωρ εφωνησεν
Ел с-а лепэдат ши а зис: „Ну штиу, нич ну ынцелег че врей сэ зичь.” Апой а ешит ын придвор. Ши а кынтат кокошул.
69 και η παιδισκη ιδουσα αυτον παλιν ηρξατο λεγειν τοις παρεστηκοσιν οτι ουτος εξ αυτων εστιν
Кынд л-а вэзут служника, а ынчепут ярэшь сэ спунэ челор че стэтяу аколо: „Ачеста есте унул динтре оамений ачея.”
70 ο δε παλιν ηρνειτο και μετα μικρον παλιν οι παρεστωτες ελεγον τω πετρω αληθως εξ αυτων ει και γαρ γαλιλαιος ει και η λαλια σου ομοιαζει
Ши ел с-а лепэдат дин ноу. Дупэ пуцинэ време, чей че стэтяу аколо ау зис ярэшь луй Петру: „Ну май ынкапе ындоялэ кэ ешть унул дин оамений ачея, кэч ешть галилеян ши граюл тэу сямэнэ ку ал лор.”
71 ο δε ηρξατο αναθεματιζειν και ομνυναι οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον τουτον ον λεγετε
Атунч, ел а ынчепут сэ се блестеме ши сэ се журе: „Ну куноск пе Омул ачеста деспре каре ворбиць!”
72 και εκ δευτερου αλεκτωρ εφωνησεν και ανεμνησθη ο πετρος το ρημα ο ειπεν αυτω ο ιησους οτι πριν αλεκτορα φωνησαι δις απαρνηση με τρις και επιβαλων εκλαιεν
Ындатэ а кынтат кокошул а доуа оарэ. Ши Петру шь-а адус аминте де ворба пе каре й-о спусесе Исус: „Ынаинте ка сэ кынте кокошул де доуэ орь, те вей лепэда де Мине де трей орь.” Ши гындинду-се ла ачест лукру, а ынчепут сэ плынгэ.
