Κατα Λουκαν 2
1 εγενετο δε εν ταις ημεραις εκειναις εξηλθεν δογμα παρα καισαρος αυγουστου απογραφεσθαι πασαν την οικουμενην
En ce temps-là, un décret de César Auguste prévoyait l'inscription du monde entier.
2 αυτη η απογραφη πρωτη εγενετο ηγεμονευοντος της συριας κυρηνιου
C'était la première inscription faite lorsque Quirinius était gouverneur de Syrie.
3 και επορευοντο παντες απογραφεσθαι εκαστος εις την ιδιαν πολιν
Tous allèrent s'inscrire, chacun dans sa ville.
4 ανεβη δε και ιωσηφ απο της γαλιλαιας εκ πολεως ναζαρετ εις την ιουδαιαν εις πολιν δαυιδ ητις καλειται βηθλεεμ δια το ειναι αυτον εξ οικου και πατριας δαυιδ
Joseph aussi monta de Galilée, de la ville de Nazareth, en Judée, à la ville de David, appelée Bethléem, parce qu'il était de la maison et de la famille de David,
5 απογραψασθαι συν μαριαμ τη μεμνηστευμενη αυτω γυναικι ουση εγκυω
pour s'inscrire avec Marie, promise à l'épouser, étant enceinte.
6 εγενετο δε εν τω ειναι αυτους εκει επλησθησαν αι ημεραι του τεκειν αυτην
Pendant qu'ils étaient là, le jour était venu pour elle d'accoucher.
7 και ετεκεν τον υιον αυτης τον πρωτοτοκον και εσπαργανωσεν αυτον και ανεκλινεν αυτον εν τη φατνη διοτι ουκ ην αυτοις τοπος εν τω καταλυματι
Elle mit au monde son fils premier-né. Elle l'enveloppa dans des bandes de tissu et le coucha dans une mangeoire, car il n'y avait pas de place pour eux dans l'auberge.
8 και ποιμενες ησαν εν τη χωρα τη αυτη αγραυλουντες και φυλασσοντες φυλακας της νυκτος επι την ποιμνην αυτων
Il y avait dans le même pays des bergers qui restaient dans les champs et qui veillaient de nuit sur leur troupeau.
9 και ιδου αγγελος κυριου επεστη αυτοις και δοξα κυριου περιελαμψεν αυτους και εφοβηθησαν φοβον μεγαν
Et voici qu'un ange du Seigneur se tenait près d'eux, et la gloire du Seigneur resplendissait autour d'eux, et ils étaient terrifiés.
10 και ειπεν αυτοις ο αγγελος μη φοβεισθε ιδου γαρ ευαγγελιζομαι υμιν χαραν μεγαλην ητις εσται παντι τω λαω
L'ange leur dit: « N'ayez pas peur, car voici, je vous annonce une bonne nouvelle, une grande joie, qui sera partagée par tout le peuple.
11 οτι ετεχθη υμιν σημερον σωτηρ ος εστιν χριστος κυριος εν πολει δαυιδ
Car il vous est né aujourd'hui, dans la ville de David, un Sauveur, qui est le Christ Seigneur.
12 και τουτο υμιν το σημειον ευρησετε βρεφος εσπαργανωμενον κειμενον εν φατνη
Voici le signe qui vous est donné: vous trouverez un bébé enveloppé de bandes de tissu, couché dans une mangeoire. »
13 και εξαιφνης εγενετο συν τω αγγελω πληθος στρατιας ουρανιου αινουντων τον θεον και λεγοντων
Soudain, il y eut avec l'ange une multitude de l'armée céleste qui louait Dieu et disait,
14 δοξα εν υψιστοις θεω και επι γης ειρηνη εν ανθρωποις ευδοκια
« Gloire à Dieu au plus haut des cieux, sur la terre la paix, la bonne volonté envers les hommes ».
15 και εγενετο ως απηλθον απ αυτων εις τον ουρανον οι αγγελοι και οι ανθρωποι οι ποιμενες ειπον προς αλληλους διελθωμεν δη εως βηθλεεμ και ιδωμεν το ρημα τουτο το γεγονος ο ο κυριος εγνωρισεν ημιν
Lorsque les anges s'éloignèrent d'eux dans le ciel, les bergers se dirent les uns aux autres: « Allons à Bethléem, et voyons ce qui est arrivé, ce que le Seigneur nous a fait connaître. »
16 και ηλθον σπευσαντες και ανευρον την τε μαριαμ και τον ιωσηφ και το βρεφος κειμενον εν τη φατνη
Ils arrivèrent en hâte et trouvèrent Marie et Joseph, et le bébé était couché dans la mangeoire.
17 ιδοντες δε διεγνωρισαν περι του ρηματος του λαληθεντος αυτοις περι του παιδιου τουτου
Dès qu'ils le virent, ils publièrent largement la parole qui leur avait été dite au sujet de cet enfant.
18 και παντες οι ακουσαντες εθαυμασαν περι των λαληθεντων υπο των ποιμενων προς αυτους
Tous ceux qui l'entendirent furent étonnés des choses que leur avaient dites les bergers.
19 η δε μαριαμ παντα συνετηρει τα ρηματα ταυτα συμβαλλουσα εν τη καρδια αυτης
Mais Marie gardait toutes ces paroles, les méditant dans son cœur.
20 και υπεστρεψαν οι ποιμενες δοξαζοντες και αινουντες τον θεον επι πασιν οις ηκουσαν και ειδον καθως ελαληθη προς αυτους
Les bergers s'en retournèrent, glorifiant et louant Dieu pour tout ce qu'ils avaient entendu et vu, selon ce qui leur avait été annoncé.
21 και οτε επλησθησαν αι ημεραι οκτω του περιτεμειν το παιδιον και εκληθη το ονομα αυτου ιησους το κληθεν υπο του αγγελου προ του συλληφθηναι αυτον εν τη κοιλια
Lorsque huit jours furent accomplis pour la circoncision de l'enfant, on lui donna le nom de Jésus, qui avait été donné par l'ange avant qu'il ne fût conçu dans le sein de sa mère.
22 και οτε επλησθησαν αι ημεραι του καθαρισμου αυτων κατα τον νομον μωυσεως ανηγαγον αυτον εις ιεροσολυμα παραστησαι τω κυριω
Lorsque les jours de leur purification selon la loi de Moïse furent accomplis, ils le firent monter à Jérusalem pour le présenter à l'Éternel
23 καθως γεγραπται εν νομω κυριου οτι παν αρσεν διανοιγον μητραν αγιον τω κυριω κληθησεται
(selon ce qui est écrit dans la loi de l'Éternel: « Tout mâle qui ouvre les entrailles sera appelé saint à l'Éternel »),
24 και του δουναι θυσιαν κατα το ειρημενον εν νομω κυριου ζευγος τρυγονων η δυο νεοσσους περιστερων
et pour offrir un sacrifice selon ce qui est dit dans la loi de l'Éternel: « Une paire de tourterelles ou deux jeunes pigeons. »
25 και ιδου ην ανθρωπος εν ιεροσολυμοις ω ονομα συμεων και ο ανθρωπος ουτος δικαιος και ευλαβης προσδεχομενος παρακλησιν του ισραηλ και πνευμα ην αγιον επ αυτον
Voici, il y avait à Jérusalem un homme dont le nom était Siméon. Cet homme était juste et pieux, il cherchait la consolation d'Israël, et le Saint-Esprit était sur lui.
26 και ην αυτω κεχρηματισμενον υπο του πνευματος του αγιου μη ιδειν θανατον πριν η ιδη τον χριστον κυριου
Il lui avait été révélé par le Saint-Esprit qu'il ne devait pas voir la mort avant d'avoir vu le Christ du Seigneur.
27 και ηλθεν εν τω πνευματι εις το ιερον και εν τω εισαγαγειν τους γονεις το παιδιον ιησουν του ποιησαι αυτους κατα το ειθισμενον του νομου περι αυτου
Il entra par l'Esprit dans le temple. Lorsque les parents amenèrent l'enfant Jésus, pour qu'ils agissent à son égard selon la coutume de la loi,
28 και αυτος εδεξατο αυτον εις τας αγκαλας αυτου και ευλογησεν τον θεον και ειπεν
il le reçut dans ses bras, bénit Dieu et dit,
29 νυν απολυεις τον δουλον σου δεσποτα κατα το ρημα σου εν ειρηνη
« Maintenant, tu libères ton serviteur, Maître, selon ta parole, dans la paix;
30 οτι ειδον οι οφθαλμοι μου το σωτηριον σου
car mes yeux ont vu ton salut,
31 ο ητοιμασας κατα προσωπον παντων των λαων
que tu as préparé devant la face de tous les peuples;
32 φως εις αποκαλυψιν εθνων και δοξαν λαου σου ισραηλ
une lumière pour la révélation aux nations, et la gloire de ton peuple Israël. »
33 και ην ιωσηφ και η μητηρ αυτου θαυμαζοντες επι τοις λαλουμενοις περι αυτου
Joseph et sa mère étaient dans l'étonnement des choses qui étaient dites de lui.
34 και ευλογησεν αυτους συμεων και ειπεν προς μαριαμ την μητερα αυτου ιδου ουτος κειται εις πτωσιν και αναστασιν πολλων εν τω ισραηλ και εις σημειον αντιλεγομενον
Siméon les bénit, et il dit à Marie, sa mère: « Voici, cet enfant est destiné à la chute et au relèvement de beaucoup en Israël, et à un signe qui sera annoncé.
35 και σου δε αυτης την ψυχην διελευσεται ρομφαια οπως αν αποκαλυφθωσιν εκ πολλων καρδιων διαλογισμοι
Oui, une épée transpercera ton âme, afin que les pensées de plusieurs cœurs soient dévoilées. »
36 και ην αννα προφητις θυγατηρ φανουηλ εκ φυλης ασηρ αυτη προβεβηκυια εν ημεραις πολλαις ζησασα ετη μετα ανδρος επτα απο της παρθενιας αυτης
Il y avait une certaine Anne, prophétesse, fille de Phanuel, de la tribu d'Aser (elle était d'un âge avancé, ayant vécu sept ans avec un mari depuis sa virginité,
37 και αυτη χηρα ως ετων ογδοηκοντα τεσσαρων η ουκ αφιστατο απο του ιερου νηστειαις και δεησεσιν λατρευουσα νυκτα και ημεραν
et elle était veuve depuis environ quatre-vingt-quatre ans), qui ne s'éloignait pas du temple, se prosternant nuit et jour par des jeûnes et des supplications.
38 και αυτη αυτη τη ωρα επιστασα ανθωμολογειτο τω κυριω και ελαλει περι αυτου πασιν τοις προσδεχομενοις λυτρωσιν εν ιερουσαλημ
Elle monta à l'heure même, rendit grâces au Seigneur et parla de lui à tous ceux qui attendaient la rédemption à Jérusalem.
39 και ως ετελεσαν απαντα τα κατα τον νομον κυριου υπεστρεψαν εις την γαλιλαιαν εις την πολιν εαυτων ναζαρετ
Lorsqu'ils eurent accompli tout ce qui était conforme à la loi du Seigneur, ils retournèrent en Galilée, dans leur ville, Nazareth.
40 το δε παιδιον ηυξανεν και εκραταιουτο πνευματι πληρουμενον σοφιας και χαρις θεου ην επ αυτο
L'enfant grandissait et devenait fort en esprit, il était rempli de sagesse, et la grâce de Dieu était sur lui.
41 και επορευοντο οι γονεις αυτου κατ ετος εις ιερουσαλημ τη εορτη του πασχα
Ses parents se rendaient chaque année à Jérusalem pour la fête de la Pâque.
42 και οτε εγενετο ετων δωδεκα αναβαντων αυτων εις ιεροσολυμα κατα το εθος της εορτης
Lorsqu'il eut douze ans, ils montèrent à Jérusalem selon la coutume de la fête;
43 και τελειωσαντων τας ημερας εν τω υποστρεφειν αυτους υπεμεινεν ιησους ο παις εν ιερουσαλημ και ουκ εγνω ιωσηφ και η μητηρ αυτου
et lorsqu'ils eurent accompli les jours, comme ils s'en retournaient, l'enfant Jésus resta en arrière à Jérusalem. Joseph et sa mère ne le savaient pas,
44 νομισαντες δε αυτον εν τη συνοδια ειναι ηλθον ημερας οδον και ανεζητουν αυτον εν τοις συγγενεσιν και εν τοις γνωστοις
mais, supposant qu'il était dans la compagnie, ils firent une journée de chemin; et ils le cherchèrent parmi leurs parents et leurs connaissances.
45 και μη ευροντες αυτον υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ ζητουντες αυτον
Ne l'ayant pas trouvé, ils retournèrent à Jérusalem pour le chercher.
46 και εγενετο μεθ ημερας τρεις ευρον αυτον εν τω ιερω καθεζομενον εν μεσω των διδασκαλων και ακουοντα αυτων και επερωτωντα αυτους
Trois jours après, ils le trouvèrent dans le temple, assis au milieu des maîtres, les écoutant et les interrogeant.
47 εξισταντο δε παντες οι ακουοντες αυτου επι τη συνεσει και ταις αποκρισεσιν αυτου
Tous ceux qui l'entendaient étaient stupéfaits de son intelligence et de ses réponses.
48 και ιδοντες αυτον εξεπλαγησαν και προς αυτον η μητηρ αυτου ειπεν τεκνον τι εποιησας ημιν ουτως ιδου ο πατηρ σου καγω οδυνωμενοι εζητουμεν σε
Quand ils le virent, ils furent stupéfaits, et sa mère lui dit: « Mon fils, pourquoi nous as-tu traités de la sorte? Voici, ton père et moi, nous te cherchions avec impatience. »
49 και ειπεν προς αυτους τι οτι εζητειτε με ουκ ηδειτε οτι εν τοις του πατρος μου δει ειναι με
Il leur dit: « Pourquoi me cherchiez-vous? Ne saviez-vous pas que je dois être dans la maison de mon Père? »
50 και αυτοι ου συνηκαν το ρημα ο ελαλησεν αυτοις
Ils ne comprirent pas la parole qu'il leur adressait.
51 και κατεβη μετ αυτων και ηλθεν εις ναζαρετ και ην υποτασσομενος αυτοις και η μητηρ αυτου διετηρει παντα τα ρηματα ταυτα εν τη καρδια αυτης
Et il descendit avec eux et vint à Nazareth. Il leur était soumis, et sa mère gardait dans son cœur toutes ces paroles.
52 και ιησους προεκοπτεν σοφια και ηλικια και χαριτι παρα θεω και ανθρωποις
Et Jésus croissait en sagesse et en stature, et en faveur auprès de Dieu et des hommes.
