< Κατα Λουκαν 13 >

1 παρησαν δε τινες εν αυτω τω καιρω απαγγελλοντες αυτω περι των γαλιλαιων ων το αιμα πιλατος εμιξεν μετα των θυσιων αυτων
Quelques-uns, présents en même temps, lui parlèrent des Galiléens dont Pilate avait mêlé le sang à leurs sacrifices.
2 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις δοκειτε οτι οι γαλιλαιοι ουτοι αμαρτωλοι παρα παντας τους γαλιλαιους εγενοντο οτι τοιαυτα πεπονθασιν
Jésus leur répondit: « Pensez-vous que ces Galiléens étaient de plus grands pécheurs que tous les autres Galiléens, parce qu'ils ont souffert de telles choses?
3 ουχι λεγω υμιν αλλ εαν μη μετανοητε παντες ωσαυτως απολεισθε
Je vous le dis, non; mais si vous ne vous repentez, vous périrez tous de la même manière.
4 η εκεινοι οι δεκα και οκτω εφ ους επεσεν ο πυργος εν τω σιλωαμ και απεκτεινεν αυτους δοκειτε οτι ουτοι οφειλεται εγενοντο παρα παντας [ τους ] ανθρωπους τους κατοικουντας εν ιερουσαλημ
Ou bien ces dix-huit personnes sur lesquelles la tour de Siloé est tombée et les a tuées, pensez-vous qu'elles étaient de pires pécheurs que tous les habitants de Jérusalem?
5 ουχι λεγω υμιν αλλ εαν μη μετανοησητε παντες ομοιως απολεισθε
Je vous le dis, non, mais, si vous ne vous repentez, vous périrez tous de la même manière. »
6 ελεγεν δε ταυτην την παραβολην συκην ειχεν τις εν τω αμπελωνι αυτου πεφυτευμενην και ηλθεν ζητων καρπον εν αυτη και ουχ ευρεν
Il dit cette parabole. « Un homme avait planté un figuier dans sa vigne. Il vint chercher du fruit sur ce figuier et n'en trouva pas.
7 ειπεν δε προς τον αμπελουργον ιδου τρια ετη ερχομαι ζητων καρπον εν τη συκη ταυτη και ουχ ευρισκω εκκοψον αυτην ινατι και την γην καταργει
Il dit au vigneron: « Voici trois ans que je viens chercher du fruit sur ce figuier et je n'en ai pas trouvé. Coupe-le!
8 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτω κυριε αφες αυτην και τουτο το ετος εως οτου σκαψω περι αυτην και βαλω κοπρια
Il répondit: « Seigneur, laisse-le tranquille cette année encore, jusqu'à ce que je creuse autour de lui et que je le fertilise.
9 καν μεν ποιηση καρπον ει δε μηγε εις το μελλον εκκοψεις αυτην
S'il porte du fruit, tant mieux; sinon, après cela, tu pourras le couper. »
10 ην δε διδασκων εν μια των συναγωγων εν τοις σαββασιν
Il enseignait dans une des synagogues, un jour de sabbat.
11 και ιδου γυνη ην πνευμα εχουσα ασθενειας ετη δεκα και οκτω και ην συγκυπτουσα και μη δυναμενη ανακυψαι εις το παντελες
Et voici qu'il y avait une femme qui avait un esprit d'infirmité depuis dix-huit ans. Elle était courbée et ne pouvait en aucune façon se redresser.
12 ιδων δε αυτην ο ιησους προσεφωνησεν και ειπεν αυτη γυναι απολελυσαι της ασθενειας σου
Jésus, l'ayant vue, l'appela et lui dit: « Femme, tu es libérée de ton infirmité. »
13 και επεθηκεν αυτη τας χειρας και παραχρημα ανωρθωθη και εδοξαζεν τον θεον
Il lui imposa les mains, et aussitôt elle se redressa et glorifia Dieu.
14 αποκριθεις δε ο αρχισυναγωγος αγανακτων οτι τω σαββατω εθεραπευσεν ο ιησους ελεγεν τω οχλω εξ ημεραι εισιν εν αις δει εργαζεσθαι εν ταυταις ουν ερχομενοι θεραπευεσθε και μη τη ημερα του σαββατου
Le chef de la synagogue, indigné de ce que Jésus avait fait des guérisons le jour du sabbat, dit à la foule: « Il y a six jours où l'on doit travailler. Venez donc ces jours-là vous faire guérir, et non pas le jour du sabbat! ».
15 απεκριθη ουν αυτω ο κυριος και ειπεν υποκριτα εκαστος υμων τω σαββατω ου λυει τον βουν αυτου η τον ονον απο της φατνης και απαγαγων ποτιζει
Le Seigneur lui répondit: « Hypocrites! Chacun de vous ne libère-t-il pas son bœuf ou son âne de l'étable le jour du sabbat et ne le conduit-il pas à l'eau?
16 ταυτην δε θυγατερα αβρααμ ουσαν ην εδησεν ο σατανας ιδου δεκα και οκτω ετη ουκ εδει λυθηναι απο του δεσμου τουτου τη ημερα του σαββατου
Cette femme, fille d'Abraham, que Satan a liée pendant dix-huit longues années, ne doit-elle pas être libérée de cette servitude le jour du sabbat? ».
17 και ταυτα λεγοντος αυτου κατησχυνοντο παντες οι αντικειμενοι αυτω και πας ο οχλος εχαιρεν επι πασιν τοις ενδοξοις τοις γινομενοις υπ αυτου
Comme il disait ces choses, tous ses adversaires étaient déçus, et toute la foule se réjouissait de toutes les choses glorieuses qu'il avait faites.
18 ελεγεν δε τινι ομοια εστιν η βασιλεια του θεου και τινι ομοιωσω αυτην
Il dit: « A quoi ressemble le Royaume de Dieu? A quoi le comparerai-je?
19 ομοια εστιν κοκκω σιναπεως ον λαβων ανθρωπος εβαλεν εις κηπον εαυτου και ηυξησεν και εγενετο εις δενδρον μεγα και τα πετεινα του ουρανου κατεσκηνωσεν εν τοις κλαδοις αυτου
Il est semblable à un grain de sénevé qu'un homme a pris et mis dans son jardin. Il a poussé et est devenu un grand arbre, et les oiseaux du ciel vivent dans ses branches. »
20 παλιν ειπεν τινι ομοιωσω την βασιλειαν του θεου
Il dit encore: « A quoi comparerai-je le royaume de Dieu?
21 ομοια εστιν ζυμη ην λαβουσα γυνη εκρυψεν εις αλευρου σατα τρια εως ου εζυμωθη ολον
Il est semblable à du levain, qu'une femme a pris et caché dans trois mesures de farine, jusqu'à ce que tout soit levé. »
22 και διεπορευετο κατα πολεις και κωμας διδασκων και πορειαν ποιουμενος εις ιερουσαλημ
Il traversait villes et villages, enseignant, et se rendait à Jérusalem.
23 ειπεν δε τις αυτω κυριε ει ολιγοι οι σωζομενοι ο δε ειπεν προς αυτους
Quelqu'un lui dit: « Seigneur, sont-ils peu nombreux ceux qui sont sauvés? » Il leur dit:
24 αγωνιζεσθε εισελθειν δια της στενης πυλης οτι πολλοι λεγω υμιν ζητησουσιν εισελθειν και ουκ ισχυσουσιν
« Efforcez-vous d'entrer par la porte étroite; car beaucoup, je vous le dis, chercheront à entrer et ne le pourront pas.
25 αφ ου αν εγερθη ο οικοδεσποτης και αποκλειση την θυραν και αρξησθε εξω εσταναι και κρουειν την θυραν λεγοντες κυριε κυριε ανοιξον ημιν και αποκριθεις ερει υμιν ουκ οιδα υμας ποθεν εστε
Lorsque le maître de maison se sera levé et aura fermé la porte, et que vous vous serez mis à l'extérieur et que vous aurez frappé à la porte en disant: « Seigneur, Seigneur, ouvre-nous », il vous répondra: « Je ne te connais pas et je ne sais pas d'où tu viens ».
26 τοτε αρξεσθε λεγειν εφαγομεν ενωπιον σου και επιομεν και εν ταις πλατειαις ημων εδιδαξας
Alors vous vous mettrez à dire: « Nous avons mangé et bu en ta présence, et tu as enseigné dans nos rues ».
27 και ερει λεγω υμιν ουκ οιδα υμας ποθεν εστε αποστητε απ εμου παντες οι εργαται της αδικιας
Et il dira: « Je vous le dis, je ne sais pas d'où vous êtes. Retirez-vous de moi, vous tous, ouvriers d'iniquité ».
28 εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων οταν οψησθε αβρααμ και ισαακ και ιακωβ και παντας τους προφητας εν τη βασιλεια του θεου υμας δε εκβαλλομενους εξω
Il y aura des pleurs et des grincements de dents quand vous verrez Abraham, Isaac, Jacob et tous les prophètes dans le royaume de Dieu, et vous-mêmes jetés dehors.
29 και ηξουσιν απο ανατολων και δυσμων και απο βορρα και νοτου και ανακλιθησονται εν τη βασιλεια του θεου
Ils viendront de l'est, de l'ouest, du nord et du sud, et ils s'assiéront dans le royaume de Dieu.
30 και ιδου εισιν εσχατοι οι εσονται πρωτοι και εισιν πρωτοι οι εσονται εσχατοι
Voici, il y a des derniers qui seront les premiers, et il y a des premiers qui seront les derniers. »
31 εν αυτη τη ημερα προσηλθον τινες φαρισαιοι λεγοντες αυτω εξελθε και πορευου εντευθεν οτι ηρωδης θελει σε αποκτειναι
Ce même jour, des pharisiens vinrent lui dire: « Sors d'ici et va-t'en, car Hérode veut te tuer. »
32 και ειπεν αυτοις πορευθεντες ειπατε τη αλωπεκι ταυτη ιδου εκβαλλω δαιμονια και ιασεις επιτελω σημερον και αυριον και τη τριτη τελειουμαι
Il leur dit: « Allez dire à ce renard: « Voici, je chasse les démons et je fais des guérisons aujourd'hui et demain, et le troisième jour j'achève ma mission.
33 πλην δει με σημερον και αυριον και τη εχομενη πορευεσθαι οτι ουκ ενδεχεται προφητην απολεσθαι εξω ιερουσαλημ
Néanmoins, il faut que je poursuive ma route aujourd'hui, demain et après-demain, car il n'est pas possible qu'un prophète périsse hors de Jérusalem.
34 ιερουσαλημ ιερουσαλημ η αποκτεννουσα τους προφητας και λιθοβολουσα τους απεσταλμενους προς αυτην ποσακις ηθελησα επισυναξαι τα τεκνα σου ον τροπον ορνις την εαυτης νοσσιαν υπο τας πτερυγας και ουκ ηθελησατε
« Jérusalem, Jérusalem, toi qui tues les prophètes et qui lapides ceux qui lui sont envoyés! Combien de fois ai-je voulu rassembler tes enfants, comme une poule rassemble sa couvée sous ses ailes, et tu as refusé!
35 ιδου αφιεται υμιν ο οικος υμων [ ερημος ] λεγω δε υμιν οτι ου μη με ιδητε εως αν ηξη οτε ειπητε ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου
Voici, ta maison te sera laissée déserte. Je te le dis, tu ne me verras pas jusqu'à ce que tu dises: « Béni soit celui qui vient au nom du Seigneur! » ".

< Κατα Λουκαν 13 >