Κατα Ιωαννην 19
1 τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιησουν και εμαστιγωσεν
പീലാതോ യീശുമ് ആനീയ കശയാ പ്രാഹാരയത്|
2 και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
പശ്ചാത് സേനാഗണഃ കണ്ടകനിർമ്മിതം മുകുടം തസ്യ മസ്തകേ സമർപ്യ വാർത്താകീവർണം രാജപരിച്ഛദം പരിധാപ്യ,
3 και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
ഹേ യിഹൂദീയാനാം രാജൻ നമസ്കാര ഇത്യുക്ത്വാ തം ചപേടേനാഹന്തുമ് ആരഭത|
4 εξηλθεν ουν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω
തദാ പീലാതഃ പുനരപി ബഹിർഗത്വാ ലോകാൻ അവദത്, അസ്യ കമപ്യപരാധം ന ലഭേഽഹം, പശ്യത തദ് യുഷ്മാൻ ജ്ഞാപയിതും യുഷ്മാകം സന്നിധൗ ബഹിരേനമ് ആനയാമി|
5 εξηλθεν ουν ο ιησους εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο ανθρωπος
തതഃ പരം യീശുഃ കണ്ടകമുകുടവാൻ വാർത്താകീവർണവസനവാംശ്ച ബഹിരാഗച്ഛത്| തതഃ പീലാത ഉക്തവാൻ ഏനം മനുഷ്യം പശ്യത|
6 οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
തദാ പ്രധാനയാജകാഃ പദാതയശ്ച തം ദൃഷ്ട്വാ, ഏനം ക്രുശേ വിധ, ഏനം ക്രുശേ വിധ, ഇത്യുക്ത്വാ രവിതും ആരഭന്ത| തതഃ പീലാതഃ കഥിതവാൻ യൂയം സ്വയമ് ഏനം നീത്വാ ക്രുശേ വിധത, അഹമ് ഏതസ്യ കമപ്യപരാധം ന പ്രാപ്തവാൻ|
7 απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον θεου υιον εποιησεν
യിഹൂദീയാഃ പ്രത്യവദൻ അസ്മാകം യാ വ്യവസ്ഥാസ്തേ തദനുസാരേണാസ്യ പ്രാണഹനനമ് ഉചിതം യതോയം സ്വമ് ഈശ്വരസ്യ പുത്രമവദത്|
8 οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
പീലാത ഇമാം കഥാം ശ്രുത്വാ മഹാത്രാസയുക്തഃ
9 και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιησου ποθεν ει συ ο δε ιησους αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
സൻ പുനരപി രാജഗൃഹ ആഗത്യ യീശും പൃഷ്ടവാൻ ത്വം കുത്രത്യോ ലോകഃ? കിന്തു യീശസ്തസ്യ കിമപി പ്രത്യുത്തരം നാവദത്|
10 λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
തതഃ പീലാത് കഥിതവാന ത്വം കിം മയാ സാർദ്ധം ന സംലപിഷ്യസി? ത്വാം ക്രുശേ വേധിതും വാ മോചയിതും ശക്തി ർമമാസ്തേ ഇതി കിം ത്വം ന ജാനാസി? തദാ യീശുഃ പ്രത്യവദദ് ഈശ്വരേണാദം മമോപരി തവ കിമപ്യധിപതിത്വം ന വിദ്യതേ, തഥാപി യോ ജനോ മാം തവ ഹസ്തേ സമാർപയത് തസ്യ മഹാപാതകം ജാതമ്|
11 απεκριθη ιησους ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
തദാ യീശുഃ പ്രത്യവദദ് ഈശ്വരേണാദത്തം മമോപരി തവ കിമപ്യധിപതിത്വം ന വിദ്യതേ, തഥാപി യോ ജനോ മാം തവ ഹസ്തേ സമാർപയത് തസ്യ മഹാപാതകം ജാതമ്|
12 εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
തദാരഭ്യ പീലാതസ്തം മോചയിതും ചേഷ്ടിതവാൻ കിന്തു യിഹൂദീയാ രുവന്തോ വ്യാഹരൻ യദീമം മാനവം ത്യജസി തർഹി ത്വം കൈസരസ്യ മിത്രം ന ഭവസി, യോ ജനഃ സ്വം രാജാനം വക്തി സഏവ കൈമരസ്യ വിരുദ്ധാം കഥാം കഥയതി|
13 ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιησουν και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα
ഏതാം കഥാം ശ്രുത്വാ പീലാതോ യീശും ബഹിരാനീയ നിസ്താരോത്സവസ്യ ആസാദനദിനസ്യ ദ്വിതീയപ്രഹരാത് പൂർവ്വം പ്രസ്തരബന്ധനനാമ്നി സ്ഥാനേ ഽർഥാത് ഇബ്രീയഭാഷയാ യദ് ഗബ്ബിഥാ കഥ്യതേ തസ്മിൻ സ്ഥാനേ വിചാരാസന ഉപാവിശത്|
14 ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
അനന്തരം പീലാതോ യിഹൂദീയാൻ അവദത്, യുഷ്മാകം രാജാനം പശ്യത|
15 οι δε εκραυγασαν αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
കിന്തു ഏനം ദൂരീകുരു, ഏനം ദൂരീകുരു, ഏനം ക്രുശേ വിധ, ഇതി കഥാം കഥയിത്വാ തേ രവിതുമ് ആരഭന്ത; തദാ പീലാതഃ കഥിതവാൻ യുഷ്മാകം രാജാനം കിം ക്രുശേ വേധിഷ്യാമി? പ്രധാനയാജകാ ഉത്തരമ് അവദൻ കൈസരം വിനാ കോപി രാജാസ്മാകം നാസ്തി|
16 τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον δε τον ιησουν και ηγαγον
തതഃ പീലാതോ യീശും ക്രുശേ വേധിതും തേഷാം ഹസ്തേഷു സമാർപയത്, തതസ്തേ തം ധൃത്വാ നീതവന്തഃ|
17 και βασταζων τον σταυρον αυτου εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα
തതഃ പരം യീശുഃ ക്രുശം വഹൻ ശിരഃകപാലമ് അർഥാദ് യദ് ഇബ്രീയഭാഷയാ ഗുൽഗൽതാം വദന്തി തസ്മിൻ സ്ഥാന ഉപസ്ഥിതഃ|
18 οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιησουν
തതസ്തേ മധ്യസ്ഥാനേ തം തസ്യോഭയപാർശ്വേ ദ്വാവപരൗ ക്രുശേഽവിധൻ|
19 εγραψεν δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του σταυρου ην δε γεγραμμενον ιησους ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
അപരമ് ഏഷ യിഹൂദീയാനാം രാജാ നാസരതീയയീശുഃ, ഇതി വിജ്ഞാപനം ലിഖിത്വാ പീലാതസ്തസ്യ ക്രുശോപരി സമയോജയത്|
20 τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην της πολεως ο τοπος οπου εσταυρωθη ο ιησους και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι
സാ ലിപിഃ ഇബ്രീയയൂനാനീയരോമീയഭാഷാഭി ർലിഖിതാ; യീശോഃ ക്രുശവേധനസ്ഥാനം നഗരസ്യ സമീപം, തസ്മാദ് ബഹവോ യിഹൂദീയാസ്താം പഠിതുമ് ആരഭന്ത|
21 ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων
യിഹൂദീയാനാം പ്രധാനയാജകാഃ പീലാതമിതി ന്യവേദയൻ യിഹൂദീയാനാം രാജേതി വാക്യം ന കിന്തു ഏഷ സ്വം യിഹൂദീയാനാം രാജാനമ് അവദദ് ഇത്ഥം ലിഖതു|
22 απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
തതഃ പീലാത ഉത്തരം ദത്തവാൻ യല്ലേഖനീയം തല്ലിഖിതവാൻ|
23 οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιησουν ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
ഇത്ഥം സേനാഗണോ യീശും ക്രുശേ വിധിത്വാ തസ്യ പരിധേയവസ്ത്രം ചതുരോ ഭാഗാൻ കൃത്വാ ഏകൈകസേനാ ഏകൈകഭാഗമ് അഗൃഹ്ലത് തസ്യോത്തരീയവസ്ത്രഞ്ചാഗൃഹ്ലത്| കിന്തൂത്തരീയവസ്ത്രം സൂചിസേവനം വിനാ സർവ്വമ് ഊതം|
24 ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
തസ്മാത്തേ വ്യാഹരൻ ഏതത് കഃ പ്രാപ്സ്യതി? തന്ന ഖണ്ഡയിത്വാ തത്ര ഗുടികാപാതം കരവാമ| വിഭജന്തേഽധരീയം മേ വസനം തേ പരസ്പരം| മമോത്തരീയവസ്ത്രാർഥം ഗുടികാം പാതയന്തി ച| ഇതി യദ്വാക്യം ധർമ്മപുസ്തകേ ലിഖിതമാസ്തേ തത് സേനാഗണേനേത്ഥം വ്യവഹരണാത് സിദ്ധമഭവത്|
25 ειστηκεισαν δε παρα τω σταυρω του ιησου η μητηρ αυτου και η αδελφη της μητρος αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
തദാനീം യീശോ ർമാതാ മാതു ർഭഗിനീ ച യാ ക്ലിയപാ ഭാര്യ്യാ മരിയമ് മഗ്ദലീനീ മരിയമ് ച ഏതാസ്തസ്യ ക്രുശസ്യ സന്നിധൗ സമതിഷ്ഠൻ|
26 ιησους ουν ιδων την μητερα και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μητρι αυτου γυναι ιδε ο υιος σου
തതോ യീശുഃ സ്വമാതരം പ്രിയതമശിഷ്യഞ്ച സമീപേ ദണ്ഡായമാനൗ വിലോക്യ മാതരമ് അവദത്, ഹേ യോഷിദ് ഏനം തവ പുത്രം പശ്യ,
27 ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μητηρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
ശിഷ്യന്ത്വവദത്, ഏനാം തവ മാതരം പശ്യ| തതഃ സ ശിഷ്യസ്തദ്ഘടികായാം താം നിജഗൃഹം നീതവാൻ|
28 μετα τουτο ειδως ο ιησους οτι παντα ηδη τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
അനന്തരം സർവ്വം കർമ്മാധുനാ സമ്പന്നമഭൂത് യീശുരിതി ജ്ഞാത്വാ ധർമ്മപുസ്തകസ്യ വചനം യഥാ സിദ്ധം ഭവതി തദർഥമ് അകഥയത് മമ പിപാസാ ജാതാ|
29 σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
തതസ്തസ്മിൻ സ്ഥാനേ അമ്ലരസേന പൂർണപാത്രസ്ഥിത്യാ തേ സ്പഞ്ജമേകം തദമ്ലരസേനാർദ്രീകൃത്യ ഏസോബ്നലേ തദ് യോജയിത്വാ തസ്യ മുഖസ്യ സന്നിധാവസ്ഥാപയൻ|
30 οτε ουν ελαβεν το οξος ο ιησους ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκεν το πνευμα
തദാ യീശുരമ്ലരസം ഗൃഹീത്വാ സർവ്വം സിദ്ധമ് ഇതി കഥാം കഥയിത്വാ മസ്തകം നമയൻ പ്രാണാൻ പര്യ്യത്യജത്|
31 οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
തദ്വിനമ് ആസാദനദിനം തസ്മാത് പരേഽഹനി വിശ്രാമവാരേ ദേഹാ യഥാ ക്രുശോപരി ന തിഷ്ഠന്തി, യതഃ സ വിശ്രാമവാരോ മഹാദിനമാസീത്, തസ്മാദ് യിഹൂദീയാഃ പീലാതനികടം ഗത്വാ തേഷാം പാദഭഞ്ജനസ്യ സ്ഥാനാന്തരനയനസ്യ ചാനുമതിം പ്രാർഥയന്ത|
32 ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συσταυρωθεντος αυτω
അതഃ സേനാ ആഗത്യ യീശുനാ സഹ ക്രുശേ ഹതയോഃ പ്രഥമദ്വിതീയചോരയോഃ പാദാൻ അഭഞ്ജൻ;
33 επι δε τον ιησουν ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
കിന്തു യീശോഃ സന്നിധിം ഗത്വാ സ മൃത ഇതി ദൃഷ്ട്വാ തസ്യ പാദൗ നാഭഞ്ജൻ|
34 αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξεν και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
പശ്ചാദ് ഏകോ യോദ്ധാ ശൂലാഘാതേന തസ്യ കുക്ഷിമ് അവിധത് തത്ക്ഷണാത് തസ്മാദ് രക്തം ജലഞ്ച നിരഗച്ഛത്|
35 και ο εωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα [ και ] υμεις πιστευσητε
യോ ജനോഽസ്യ സാക്ഷ്യം ദദാതി സ സ്വയം ദൃഷ്ടവാൻ തസ്യേദം സാക്ഷ്യം സത്യം തസ്യ കഥാ യുഷ്മാകം വിശ്വാസം ജനയിതും യോഗ്യാ തത് സ ജാനാതി|
36 εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου
തസ്യൈകമ് അസ്ധ്യപി ന ഭംക്ഷ്യതേ,
37 και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
തദ്വദ് അന്യശാസ്ത്രേപി ലിഖ്യതേ, യഥാ, "ദൃഷ്ടിപാതം കരിഷ്യന്തി തേഽവിധൻ യന്തു തമ്പ്രതി| "
38 μετα δε ταυτα ηρωτησεν τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιησου κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιησου και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρεν το σωμα του ιησου
അരിമഥീയനഗരസ്യ യൂഷഫ്നാമാ ശിഷ്യ ഏക ആസീത് കിന്തു യിഹൂദീയേഭ്യോ ഭയാത് പ്രകാശിതോ ന ഭവതി; സ യീശോ ർദേഹം നേതും പീലാതസ്യാനുമതിം പ്രാർഥയത, തതഃ പീലാതേനാനുമതേ സതി സ ഗത്വാ യീശോ ർദേഹമ് അനയത്|
39 ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιησουν νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ως λιτρας εκατον
അപരം യോ നികദീമോ രാത്രൗ യീശോഃ സമീപമ് അഗച്ഛത് സോപി ഗന്ധരസേന മിശ്രിതം പ്രായേണ പഞ്ചാശത്സേടകമഗുരും ഗൃഹീത്വാഗച്ഛത്|
40 ελαβον ουν το σωμα του ιησου και εδησαν αυτο εν οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστιν τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
തതസ്തേ യിഹൂദീയാനാം ശ്മശാനേ സ്ഥാപനരീത്യനുസാരേണ തത്സുഗന്ധിദ്രവ്യേണ സഹിതം തസ്യ ദേഹം വസ്ത്രേണാവേഷ്ടയൻ|
41 ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
അപരഞ്ച യത്ര സ്ഥാനേ തം ക്രുശേഽവിധൻ തസ്യ നികടസ്ഥോദ്യാനേ യത്ര കിമപി മൃതദേഹം കദാപി നാസ്ഥാപ്യത താദൃശമ് ഏകം നൂതനം ശ്മശാനമ് ആസീത്|
42 εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιησουν
യിഹൂദീയാനാമ് ആസാദനദിനാഗമനാത് തേ തസ്മിൻ സമീപസ്ഥശ്മശാനേ യീശുമ് അശായയൻ|
