Κατα Ιωαννην 19
1 τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιησουν και εμαστιγωσεν
Pilate prit alors Jésus et le fit fouetter.
2 και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
Les soldats tordirent des épines pour en faire une couronne qu'ils mirent sur sa tête, et ils le revêtirent d'un vêtement de pourpre.
3 και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
Ils ne cessaient de dire: « Salut, roi des Juifs! » et de le gifler.
4 εξηλθεν ουν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω
Alors Pilate sortit de nouveau, et leur dit: « Voici que je vous l'amène, afin que vous sachiez que je ne trouve aucun motif d'accusation contre lui. »
5 εξηλθεν ουν ο ιησους εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο ανθρωπος
Jésus sortit donc, portant la couronne d'épines et le vêtement de pourpre. Pilate leur dit: « Voici l'homme! »
6 οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
Les principaux sacrificateurs et les huissiers, l'ayant vu, poussèrent des cris et dirent: « Crucifie! Crucifie! » Pilate leur dit: « Prenez-le vous-mêmes et crucifiez-le, car je ne trouve aucun motif d'accusation contre lui. »
7 απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον θεου υιον εποιησεν
Les Juifs lui répondirent: « Nous avons une loi, et c'est par notre loi qu'il doit mourir, parce qu'il s'est fait Fils de Dieu. »
8 οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
Lorsque Pilate entendit cette parole, il eut encore plus peur.
9 και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιησου ποθεν ει συ ο δε ιησους αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
Il entra de nouveau dans le prétoire, et dit à Jésus: « D'où es-tu? » Mais Jésus ne lui répondit pas.
10 λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
Pilate lui dit alors: « Ne me parles-tu pas? Ne sais-tu pas que j'ai le pouvoir de te libérer et que j'ai le pouvoir de te crucifier? »
11 απεκριθη ιησους ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
Jésus répondit: « Vous n'auriez aucun pouvoir sur moi, si cela ne vous était donné d'en haut. C'est pourquoi celui qui m'a livré à vous a un plus grand péché. »
12 εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
A ce moment-là, Pilate cherchait à le relâcher, mais les Juifs s'écriaient: « Si tu relâches cet homme, tu n'es pas l'ami de César! Quiconque se fait roi parle contre César! »
13 ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιησουν και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα
Dès que Pilate eut entendu ces paroles, il fit sortir Jésus et s'assit sur le siège du tribunal, en un lieu appelé « le Pavé », mais en hébreu, « Gabbatha ».
14 ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
Or, c'était le jour de la préparation de la Pâque, vers la sixième heure. Il dit aux Juifs: « Voici votre Roi! »
15 οι δε εκραυγασαν αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
Ils s'écrièrent: « Qu'on le chasse! Qu'on l'emmène! Crucifiez-le! » Pilate leur a dit: « Crucifierai-je votre Roi? » Les chefs des prêtres ont répondu: « Nous n'avons pas d'autre roi que César! »
16 τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον δε τον ιησουν και ηγαγον
Alors, il le leur livra pour qu'il soit crucifié. Ils prirent donc Jésus et l'emmenèrent.
17 και βασταζων τον σταυρον αυτου εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα
Il sortit, portant sa croix, pour se rendre au lieu appelé « lieu du crâne », qui se nomme en hébreu « Golgotha »,
18 οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιησουν
où ils le crucifièrent, ainsi que deux autres personnes, de chaque côté, et Jésus au milieu.
19 εγραψεν δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του σταυρου ην δε γεγραμμενον ιησους ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
Pilate écrivit aussi un titre, et le mit sur la croix. Il y était écrit: « JÉSUS DE NAZARETH, LE ROI DES JUIFS ».
20 τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην της πολεως ο τοπος οπου εσταυρωθη ο ιησους και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι
Beaucoup de Juifs lisaient ce titre, car le lieu où Jésus avait été crucifié était proche de la ville; et il était écrit en hébreu, en latin et en grec.
21 ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων
Les principaux sacrificateurs des Juifs dirent donc à Pilate: « N'écris pas: « Le roi des Juifs », mais: « Il a dit: « Je suis le roi des Juifs »".
22 απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
Pilate répondit: « Ce que j'ai écrit, je l'ai écrit. »
23 οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιησουν ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
Les soldats, après avoir crucifié Jésus, prirent ses vêtements et en firent quatre parts, une part pour chaque soldat, et aussi la tunique. Or la tunique était sans couture, tissée depuis le haut jusqu'au bas.
24 ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
Ils se dirent alors les uns aux autres: « Ne la déchirons pas, mais tirons au sort à qui elle appartiendra », afin que s'accomplisse l'Écriture, qui dit, « Ils ont partagé mes vêtements entre eux. Ils ont tiré au sort mes vêtements. » C'est pourquoi les soldats ont fait ces choses.
25 ειστηκεισαν δε παρα τω σταυρω του ιησου η μητηρ αυτου και η αδελφη της μητρος αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
Mais près de la croix de Jésus se tenaient sa mère, la sœur de sa mère, Marie, femme de Clopas, et Marie-Madeleine.
26 ιησους ουν ιδων την μητερα και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μητρι αυτου γυναι ιδε ο υιος σου
Jésus, voyant sa mère et le disciple qu'il aimait qui se tenaient là, dit à sa mère: « Femme, voici ton fils. »
27 ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μητηρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
Puis il dit au disciple: « Voici ta mère. » Dès cette heure-là, le disciple la prit chez lui.
28 μετα τουτο ειδως ο ιησους οτι παντα ηδη τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
Après cela, Jésus, voyant que tout était maintenant achevé, afin que l'Écriture fût accomplie, dit: « J'ai soif! »
29 σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
Un vase plein de vinaigre était placé là; on mit une éponge pleine de vinaigre sur de l'hysope, et on la porta à sa bouche.
30 οτε ουν ελαβεν το οξος ο ιησους ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκεν το πνευμα
Lorsque Jésus eut reçu le vinaigre, il dit: « Tout est accompli. » Puis il baissa la tête et rendit l'esprit.
31 οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
Les Juifs, comme c'était le jour de la préparation, afin que les corps ne restent pas sur la croix pendant le sabbat (car ce sabbat était particulier), demandèrent à Pilate qu'on leur rompe les jambes et qu'on les emporte.
32 ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συσταυρωθεντος αυτω
Les soldats vinrent donc briser les jambes du premier et de l'autre qui avait été crucifié avec lui.
33 επι δε τον ιησουν ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
Mais lorsqu'ils arrivèrent à Jésus et qu'ils virent qu'il était déjà mort, ils ne lui brisèrent pas les jambes.
34 αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξεν και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
Mais l'un des soldats lui perça le côté avec une lance, et aussitôt il sortit du sang et de l'eau.
35 και ο εωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα [ και ] υμεις πιστευσητε
Celui qui a vu a rendu son témoignage, et son témoignage est vrai. Il sait qu'il dit la vérité, afin que vous croyiez.
36 εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου
Car ces choses sont arrivées afin que s'accomplisse l'Écriture: « Aucun de ses os ne sera brisé. »
37 και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
Une autre Écriture dit encore: « Ils regarderont celui qu'ils ont percé. »
38 μετα δε ταυτα ηρωτησεν τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιησου κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιησου και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρεν το σωμα του ιησου
Après cela, Joseph d'Arimathée, qui était disciple de Jésus, mais en secret par crainte des Juifs, demanda à Pilate de pouvoir emporter le corps de Jésus. Pilate lui donna la permission. Il vint donc et emporta le corps de Jésus.
39 ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιησουν νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ως λιτρας εκατον
Nicodème, qui était d'abord venu voir Jésus de nuit, vint aussi apporter un mélange de myrrhe et d'aloès, soit environ cent livres romaines.
40 ελαβον ουν το σωμα του ιησου και εδησαν αυτο εν οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστιν τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
Ils prirent donc le corps de Jésus, et le lièrent avec les aromates dans des linges, selon la coutume juive d'ensevelir.
41 ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
Or, à l'endroit où il avait été crucifié, il y avait un jardin. Dans ce jardin se trouvait un tombeau neuf, dans lequel on n'avait encore jamais mis d'homme.
42 εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιησουν
Alors, à cause du jour de la préparation des Juifs (car le tombeau était proche), ils y déposèrent Jésus.
