Κατα Ιωαννην 18
1 ταυτα ειπων ο ιησους εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
താഃ കഥാഃ കഥയിത്വാ യീശുഃ ശിഷ്യാനാദായ കിദ്രോന്നാമകം സ്രോത ഉത്തീര്യ്യ ശിഷ്യൈഃ സഹ തത്രത്യോദ്യാനം പ്രാവിശത്|
2 ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη και ο ιησους εκει μετα των μαθητων αυτου
കിന്തു വിശ്വാസഘാതിയിഹൂദാസ്തത് സ്ഥാനം പരിചീയതേ യതോ യീശുഃ ശിഷ്യൈഃ സാർദ്ധം കദാചിത് തത് സ്ഥാനമ് അഗച്ഛത്|
3 ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
തദാ സ യിഹൂദാഃ സൈന്യഗണം പ്രധാനയാജകാനാം ഫിരൂശിനാഞ്ച പദാതിഗണഞ്ച ഗൃഹീത്വാ പ്രദീപാൻ ഉൽകാൻ അസ്ത്രാണി ചാദായ തസ്മിൻ സ്ഥാന ഉപസ്ഥിതവാൻ|
4 ιησους ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
സ്വം പ്രതി യദ് ഘടിഷ്യതേ തജ് ജ്ഞാത്വാ യീശുരഗ്രേസരഃ സൻ താനപൃച്ഛത് കം ഗവേഷയഥ?
5 απεκριθησαν αυτω ιησουν τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ιησους εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
തേ പ്രത്യവദൻ, നാസരതീയം യീശും; തതോ യീശുരവാദീദ് അഹമേവ സഃ; തൈഃ സഹ വിശ്വാസഘാതീ യിഹൂദാശ്ചാതിഷ്ഠത്|
6 ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσον χαμαι
തദാഹമേവ സ തസ്യൈതാം കഥാം ശ്രുത്വൈവ തേ പശ്ചാദേത്യ ഭൂമൗ പതിതാഃ|
7 παλιν ουν αυτους επηρωτησεν τινα ζητειτε οι δε ειπον ιησουν τον ναζωραιον
തതോ യീശുഃ പുനരപി പൃഷ്ഠവാൻ കം ഗവേഷയഥ? തതസ്തേ പ്രത്യവദൻ നാസരതീയം യീശും|
8 απεκριθη ιησους ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
തദാ യീശുഃ പ്രത്യുദിതവാൻ അഹമേവ സ ഇമാം കഥാമചകഥമ്; യദി മാമന്വിച്ഛഥ തർഹീമാൻ ഗന്തും മാ വാരയത|
9 ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
ഇത്ഥം ഭൂതേ മഹ്യം യാല്ലോകാൻ അദദാസ്തേഷാമ് ഏകമപി നാഹാരയമ് ഇമാം യാം കഥാം സ സ്വയമകഥയത് സാ കഥാ സഫലാ ജാതാ|
10 σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισεν τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
തദാ ശിമോൻപിതരസ്യ നികടേ ഖങ്ഗൽസ്ഥിതേഃ സ തം നിഷ്കോഷം കൃത്വാ മഹായാജകസ്യ മാൽഖനാമാനം ദാസമ് ആഹത്യ തസ്യ ദക്ഷിണകർണം ഛിന്നവാൻ|
11 ειπεν ουν ο ιησους τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκεν μοι ο πατηρ ου μη πιω αυτο
തതോ യീശുഃ പിതരമ് അവദത്, ഖങ്ഗം കോഷേ സ്ഥാപയ മമ പിതാ മഹ്യം പാതും യം കംസമ് അദദാത് തേനാഹം കിം ന പാസ്യാമി?
12 η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιησουν και εδησαν αυτον
തദാ സൈന്യഗണഃ സേനാപതി ര്യിഹൂദീയാനാം പദാതയശ്ച യീശും ഘൃത്വാ ബദ്ധ്വാ ഹാനന്നാമ്നഃ കിയഫാഃ ശ്വശുരസ്യ സമീപം പ്രഥമമ് അനയൻ|
13 και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
സ കിയഫാസ്തസ്മിൻ വത്സരേ മഹായാജത്വപദേ നിയുക്തഃ
14 ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα ανθρωπον απολεσθαι υπερ του λαου
സൻ സാധാരണലോകാനാം മങ്ഗലാർഥമ് ഏകജനസ്യ മരണമുചിതമ് ഇതി യിഹൂദീയൈഃ സാർദ്ധമ് അമന്ത്രയത്|
15 ηκολουθει δε τω ιησου σιμων πετρος και ο αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθεν τω ιησου εις την αυλην του αρχιερεως
തദാ ശിമോൻപിതരോഽന്യൈകശിഷ്യശ്ച യീശോഃ പശ്ചാദ് അഗച്ഛതാം തസ്യാന്യശിഷ്യസ്യ മഹായാജകേന പരിചിതത്വാത് സ യീശുനാ സഹ മഹായാജകസ്യാട്ടാലികാം പ്രാവിശത്|
16 ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπεν τη θυρωρω και εισηγαγεν τον πετρον
കിന്തു പിതരോ ബഹിർദ്വാരസ്യ സമീപേഽതിഷ്ഠദ് അതഏവ മഹായാജകേന പരിചിതഃ സ ശിഷ്യഃ പുനർബഹിർഗത്വാ ദൗവായികായൈ കഥയിത്വാ പിതരമ് അഭ്യന്തരമ് ആനയത്|
17 λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του ανθρωπου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
തദാ സ ദ്വാരരക്ഷികാ പിതരമ് അവദത് ത്വം കിം ന തസ്യ മാനവസ്യ ശിഷ്യഃ? തതഃ സോവദദ് അഹം ന ഭവാമി|
18 ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμαινομενος
തതഃ പരം യത്സ്ഥാനേ ദാസാഃ പദാതയശ്ച ശീതഹേതോരങ്ഗാരൈ ർവഹ്നിം പ്രജ്വാല്യ താപം സേവിതവന്തസ്തത്സ്ഥാനേ പിതരസ്തിഷ്ഠൻ തൈഃ സഹ വഹ്നിതാപം സേവിതുമ് ആരഭത|
19 ο ουν αρχιερευς ηρωτησεν τον ιησουν περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
തദാ ശിഷ്യേഷൂപദേശേ ച മഹായാജകേന യീശുഃ പൃഷ്ടഃ
20 απεκριθη αυτω ο ιησους εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
സൻ പ്രത്യുക്തവാൻ സർവ്വലോകാനാം സമക്ഷം കഥാമകഥയം ഗുപ്തം കാമപി കഥാം ന കഥയിത്വാ യത് സ്ഥാനം യിഹൂദീയാഃ സതതം ഗച്ഛന്തി തത്ര ഭജനഗേഹേ മന്ദിരേ ചാശിക്ഷയം|
21 τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
മത്തഃ കുതഃ പൃച്ഛസി? യേ ജനാ മദുപദേശമ് അശൃണ്വൻ താനേവ പൃച്ഛ യദ്യദ് അവദം തേ തത് ജാനിന്ത|
22 ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκεν ραπισμα τω ιησου ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
തദേത്ഥം പ്രത്യുദിതത്വാത് നികടസ്ഥപദാതി ര്യീശും ചപേടേനാഹത്യ വ്യാഹരത് മഹായാജകമ് ഏവം പ്രതിവദസി?
23 απεκριθη αυτω ο ιησους ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
തതോ യീശുഃ പ്രതിഗദിതവാൻ യദ്യയഥാർഥമ് അചകഥം തർഹി തസ്യായഥാർഥസ്യ പ്രമാണം ദേഹി, കിന്തു യദി യഥാർഥം തർഹി കുതോ ഹേതോ ർമാമ് അതാഡയഃ?
24 απεστειλεν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
പൂർവ്വം ഹാനൻ സബന്ധനം തം കിയഫാമഹായാജകസ്യ സമീപം പ്രൈഷയത്|
25 ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο ουν εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
ശിമോൻപിതരസ്തിഷ്ഠൻ വഹ്നിതാപം സേവതേ, ഏതസ്മിൻ സമയേ കിയന്തസ്തമ് അപൃച്ഛൻ ത്വം കിമ് ഏതസ്യ ജനസ്യ ശിഷ്യോ ന? തതഃ സോപഹ്നുത്യാബ്രവീദ് അഹം ന ഭവാമി|
26 λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψεν πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
തദാ മഹായാജകസ്യ യസ്യ ദാസസ്യ പിതരഃ കർണമച്ഛിനത് തസ്യ കുടുമ്ബഃ പ്രത്യുദിതവാൻ ഉദ്യാനേ തേന സഹ തിഷ്ഠന്തം ത്വാം കിം നാപശ്യം?
27 παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
കിന്തു പിതരഃ പുനരപഹ്നുത്യ കഥിതവാൻ; തദാനീം കുക്കുടോഽരൗത്|
28 αγουσιν ουν τον ιησουν απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσιν το πασχα
തദനന്തരം പ്രത്യൂഷേ തേ കിയഫാഗൃഹാദ് അധിപതേ ർഗൃഹം യീശുമ് അനയൻ കിന്തു യസ്മിൻ അശുചിത്വേ ജാതേ തൈ ർനിസ്താരോത്സവേ ന ഭോക്തവ്യം, തസ്യ ഭയാദ് യിഹൂദീയാസ്തദ്ഗൃഹം നാവിശൻ|
29 εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και ειπεν τινα κατηγοριαν φερετε κατα του ανθρωπου τουτου
അപരം പീലാതോ ബഹിരാഗത്യ താൻ പൃഷ്ഠവാൻ ഏതസ്യ മനുഷ്യസ്യ കം ദോഷം വദഥ?
30 απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
തദാ തേ പേത്യവദൻ ദുഷ്കർമ്മകാരിണി ന സതി ഭവതഃ സമീപേ നൈനം സമാർപയിഷ്യാമഃ|
31 ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
തതഃ പീലാതോഽവദദ് യൂയമേനം ഗൃഹീത്വാ സ്വേഷാം വ്യവസ്ഥയാ വിചാരയത| തദാ യിഹൂദീയാഃ പ്രത്യവദൻ കസ്യാപി മനുഷ്യസ്യ പ്രാണദണ്ഡം കർത്തും നാസ്മാകമ് അധികാരോഽസ്തി|
32 ινα ο λογος του ιησου πληρωθη ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
ഏവം സതി യീശുഃ സ്വസ്യ മൃത്യൗ യാം കഥാം കഥിതവാൻ സാ സഫലാഭവത്|
33 εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησεν τον ιησουν και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
തദനന്തരം പീലാതഃ പുനരപി തദ് രാജഗൃഹം ഗത്വാ യീശുമാഹൂയ പൃഷ്ടവാൻ ത്വം കിം യിഹൂദീയാനാം രാജാ?
34 απεκριθη αυτω ο ιησους αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου
യീശുഃ പ്രത്യവദത് ത്വമ് ഏതാം കഥാം സ്വതഃ കഥയസി കിമന്യഃ കശ്ചിൻ മയി കഥിതവാൻ?
35 απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
പീലാതോഽവദദ് അഹം കിം യിഹൂദീയഃ? തവ സ്വദേശീയാ വിശേഷതഃ പ്രധാനയാജകാ മമ നികടേ ത്വാം സമാർപയന, ത്വം കിം കൃതവാൻ?
36 απεκριθη ιησους η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
യീശുഃ പ്രത്യവദത് മമ രാജ്യമ് ഏതജ്ജഗത്സമ്ബന്ധീയം ന ഭവതി യദി മമ രാജ്യം ജഗത്സമ്ബന്ധീയമ് അഭവിഷ്യത് തർഹി യിഹൂദീയാനാം ഹസ്തേഷു യഥാ സമർപിതോ നാഭവം തദർഥം മമ സേവകാ അയോത്സ്യൻ കിന്തു മമ രാജ്യമ് ഐഹികം ന|
37 ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ιησους συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
തദാ പീലാതഃ കഥിതവാൻ, തർഹി ത്വം രാജാ ഭവസി? യീശുഃ പ്രത്യുക്തവാൻ ത്വം സത്യം കഥയസി, രാജാഹം ഭവാമി; സത്യതായാം സാക്ഷ്യം ദാതും ജനിം ഗൃഹീത്വാ ജഗത്യസ്മിൻ അവതീർണവാൻ, തസ്മാത് സത്യധർമ്മപക്ഷപാതിനോ മമ കഥാം ശൃണ്വന്തി|
38 λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
തദാ സത്യം കിം? ഏതാം കഥാം പഷ്ട്വാ പീലാതഃ പുനരപി ബഹിർഗത്വാ യിഹൂദീയാൻ അഭാഷത, അഹം തസ്യ കമപ്യപരാധം ന പ്രാപ്നോമി|
39 εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω εν τω πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
നിസ്താരോത്സവസമയേ യുഷ്മാഭിരഭിരുചിത ഏകോ ജനോ മയാ മോചയിതവ്യ ഏഷാ യുഷ്മാകം രീതിരസ്തി, അതഏവ യുഷ്മാകം നികടേ യിഹൂദീയാനാം രാജാനം കിം മോചയാമി, യുഷ്മാകമ് ഇച്ഛാ കാ?
40 εκραυγασαν ουν παλιν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
തദാ തേ സർവ്വേ രുവന്തോ വ്യാഹരൻ ഏനം മാനുഷം നഹി ബരബ്ബാം മോചയ| കിന്തു സ ബരബ്ബാ ദസ്യുരാസീത്|
