Ιακωβου 1
1 ιακωβος θεου και κυριου ιησου χριστου δουλος ταις δωδεκα φυλαις ταις εν τη διασπορα χαιρειν
ఈశ్వరస్య ప్రభో ర్యీశుఖ్రీష్టస్య చ దాసో యాకూబ్ వికీర్ణీభూతాన్ ద్వాదశం వంశాన్ ప్రతి నమస్కృత్య పత్రం లిఖతి|
2 πασαν χαραν ηγησασθε αδελφοι μου οταν πειρασμοις περιπεσητε ποικιλοις
హే మమ భ్రాతరః, యూయం యదా బహువిధపరీక్షాషు నిపతత తదా తత్ పూర్ణానన్దస్య కారణం మన్యధ్వం|
3 γινωσκοντες οτι το δοκιμιον υμων της πιστεως κατεργαζεται υπομονην
యతో యుష్మాకం విశ్వాసస్య పరీక్షితత్వేన ధైర్య్యం సమ్పాద్యత ఇతి జానీథ|
4 η δε υπομονη εργον τελειον εχετω ινα ητε τελειοι και ολοκληροι εν μηδενι λειπομενοι
తచ్చ ధైర్య్యం సిద్ధఫలం భవతు తేన యూయం సిద్ధాః సమ్పూర్ణాశ్చ భవిష్యథ కస్యాపి గుణస్యాభావశ్చ యుష్మాకం న భవిష్యతి|
5 ει δε τις υμων λειπεται σοφιας αιτειτω παρα του διδοντος θεου πασιν απλως και ουκ ονειδιζοντος και δοθησεται αυτω
యుష్మాకం కస్యాపి జ్ఞానాభావో యది భవేత్ తర్హి య ఈశ్వరః సరలభావేన తిరస్కారఞ్చ వినా సర్వ్వేభ్యో దదాతి తతః స యాచతాం తతస్తస్మై దాయిష్యతే|
6 αιτειτω δε εν πιστει μηδεν διακρινομενος ο γαρ διακρινομενος εοικεν κλυδωνι θαλασσης ανεμιζομενω και ριπιζομενω
కిన్తు స నిఃసన్దేహః సన్ విశ్వాసేన యాచతాం యతః సన్దిగ్ధో మానవో వాయునా చాలితస్యోత్ప్లవమానస్య చ సముద్రతరఙ్గస్య సదృశో భవతి|
7 μη γαρ οιεσθω ο ανθρωπος εκεινος οτι ληψεται τι παρα του κυριου
తాదృశో మానవః ప్రభోః కిఞ్చిత్ ప్రాప్స్యతీతి న మన్యతాం|
8 ανηρ διψυχος ακαταστατος εν πασαις ταις οδοις αυτου
ద్విమనా లోకః సర్వ్వగతిషు చఞ్చలో భవతి|
9 καυχασθω δε ο αδελφος ο ταπεινος εν τω υψει αυτου
యో భ్రాతా నమ్రః స నిజోన్నత్యా శ్లాఘతాం|
10 ο δε πλουσιος εν τη ταπεινωσει αυτου οτι ως ανθος χορτου παρελευσεται
యశ్చ ధనవాన్ స నిజనమ్రతయా శ్లాఘతాంయతః స తృణపుష్పవత్ క్షయం గమిష్యతి|
11 ανετειλεν γαρ ο ηλιος συν τω καυσωνι και εξηρανεν τον χορτον και το ανθος αυτου εξεπεσεν και η ευπρεπεια του προσωπου αυτου απωλετο ουτως και ο πλουσιος εν ταις πορειαις αυτου μαρανθησεται
యతః సతాపేన సూర్య్యేణోదిత్య తృణం శోష్యతే తత్పుష్పఞ్చ భ్రశ్యతి తేన తస్య రూపస్య సౌన్దర్య్యం నశ్యతి తద్వద్ ధనిలోకోఽపి స్వీయమూఢతయా మ్లాస్యతి|
12 μακαριος ανηρ ος υπομενει πειρασμον οτι δοκιμος γενομενος ληψεται τον στεφανον της ζωης ον επηγγειλατο ο κυριος τοις αγαπωσιν αυτον
యో జనః పరీక్షాం సహతే స ఏవ ధన్యః, యతః పరీక్షితత్వం ప్రాప్య స ప్రభునా స్వప్రేమకారిభ్యః ప్రతిజ్ఞాతం జీవనముకుటం లప్స్యతే|
13 μηδεις πειραζομενος λεγετω οτι απο θεου πειραζομαι ο γαρ θεος απειραστος εστιν κακων πειραζει δε αυτος ουδενα
ఈశ్వరో మాం పరీక్షత ఇతి పరీక్షాసమయే కోఽపి న వదతు యతః పాపాయేశ్వరస్య పరీక్షా న భవతి స చ కమపి న పరీక్షతే|
14 εκαστος δε πειραζεται υπο της ιδιας επιθυμιας εξελκομενος και δελεαζομενος
కిన్తు యః కశ్చిత్ స్వీయమనోవాఞ్ఛయాకృష్యతే లోభ్యతే చ తస్యైవ పరీక్షా భవతి|
15 ειτα η επιθυμια συλλαβουσα τικτει αμαρτιαν η δε αμαρτια αποτελεσθεισα αποκυει θανατον
తస్మాత్ సా మనోవాఞ్ఛా సగర్భా భూత్వా దుష్కృతిం ప్రసూతే దుష్కృతిశ్చ పరిణామం గత్వా మృత్యుం జనయతి|
16 μη πλανασθε αδελφοι μου αγαπητοι
హే మమ ప్రియభ్రాతరః, యూయం న భ్రామ్యత|
17 πασα δοσις αγαθη και παν δωρημα τελειον ανωθεν εστιν καταβαινον απο του πατρος των φωτων παρ ω ουκ ενι παραλλαγη η τροπης αποσκιασμα
యత్ కిఞ్చిద్ ఉత్తమం దానం పూర్ణో వరశ్చ తత్ సర్వ్వమ్ ఊర్ద్ధ్వాద్ అర్థతో యస్మిన్ దశాన్తరం పరివర్త్తనజాతచ్ఛాయా వా నాస్తి తస్మాద్ దీప్త్యాకరాత్ పితురవరోహతి|
18 βουληθεις απεκυησεν ημας λογω αληθειας εις το ειναι ημας απαρχην τινα των αυτου κτισματων
తస్య సృష్టవస్తూనాం మధ్యే వయం యత్ ప్రథమఫలస్వరూపా భవామస్తదర్థం స స్వేచ్ఛాతః సత్యమతస్య వాక్యేనాస్మాన్ జనయామాస|
19 ωστε αδελφοι μου αγαπητοι εστω πας ανθρωπος ταχυς εις το ακουσαι βραδυς εις το λαλησαι βραδυς εις οργην
అతఏవ హే మమ ప్రియభ్రాతరః, యుష్మాకమ్ ఏకైకో జనః శ్రవణే త్వరితః కథనే ధీరః క్రోధేఽపి ధీరో భవతు|
20 οργη γαρ ανδρος δικαιοσυνην θεου ου κατεργαζεται
యతో మానవస్య క్రోధ ఈశ్వరీయధర్మ్మం న సాధయతి|
21 διο αποθεμενοι πασαν ρυπαριαν και περισσειαν κακιας εν πραυτητι δεξασθε τον εμφυτον λογον τον δυναμενον σωσαι τας ψυχας υμων
అతో హేతో ర్యూయం సర్వ్వామ్ అశుచిక్రియాం దుష్టతాబాహుల్యఞ్చ నిక్షిప్య యుష్మన్మనసాం పరిత్రాణే సమర్థం రోపితం వాక్యం నమ్రభావేన గృహ్లీత|
22 γινεσθε δε ποιηται λογου και μη μονον ακροαται παραλογιζομενοι εαυτους
అపరఞ్చ యూయం కేవలమ్ ఆత్మవఞ్చయితారో వాక్యస్య శ్రోతారో న భవత కిన్తు వాక్యస్య కర్మ్మకారిణో భవత|
23 οτι ει τις ακροατης λογου εστιν και ου ποιητης ουτος εοικεν ανδρι κατανοουντι το προσωπον της γενεσεως αυτου εν εσοπτρω
యతో యః కశ్చిద్ వాక్యస్య కర్మ్మకారీ న భూత్వా కేవలం తస్య శ్రోతా భవతి స దర్పణే స్వీయశారీరికవదనం నిరీక్షమాణస్య మనుజస్య సదృశః|
24 κατενοησεν γαρ εαυτον και απεληλυθεν και ευθεως επελαθετο οποιος ην
ఆత్మాకారే దృష్టే స ప్రస్థాయ కీదృశ ఆసీత్ తత్ తత్క్షణాద్ విస్మరతి|
25 ο δε παρακυψας εις νομον τελειον τον της ελευθεριας και παραμεινας ουτος ουκ ακροατης επιλησμονης γενομενος αλλα ποιητης εργου ουτος μακαριος εν τη ποιησει αυτου εσται
కిన్తు యః కశ్చిత్ నత్వా ముక్తేః సిద్ధాం వ్యవస్థామ్ ఆలోక్య తిష్ఠతి స విస్మృతియుక్తః శ్రోతా న భూత్వా కర్మ్మకర్త్తైవ సన్ స్వకార్య్యే ధన్యో భవిష్యతి|
26 ει τις δοκει θρησκος ειναι εν υμιν μη χαλιναγωγων γλωσσαν αυτου αλλ απατων καρδιαν αυτου τουτου ματαιος η θρησκεια
అనాయత్తరసనః సన్ యః కశ్చిత్ స్వమనో వఞ్చయిత్వా స్వం భక్తం మన్యతే తస్య భక్తి ర్ముధా భవతి|
27 θρησκεια καθαρα και αμιαντος παρα [ τω ] θεω και πατρι αυτη εστιν επισκεπτεσθαι ορφανους και χηρας εν τη θλιψει αυτων ασπιλον εαυτον τηρειν απο του κοσμου
క్లేశకాలే పితృహీనానాం విధవానాఞ్చ యద్ అవేక్షణం సంసారాచ్చ నిష్కలఙ్కేన యద్ ఆత్మరక్షణం తదేవ పితురీశ్వరస్య సాక్షాత్ శుచి ర్నిర్మ్మలా చ భక్తిః|
