Προς Εβραιους 6
1 διο αφεντες τον της αρχης του χριστου λογον επι την τελειοτητα φερωμεθα μη παλιν θεμελιον καταβαλλομενοι μετανοιας απο νεκρων εργων και πιστεως επι θεον
വയം മൃതിജനകകർമ്മഭ്യോ മനഃപരാവർത്തനമ് ഈശ്വരേ വിശ്വാസോ മജ്ജനശിക്ഷണം ഹസ്താർപണം മൃതലോകാനാമ് ഉത്ഥാനമ്
അനന്തകാലസ്ഥായിവിചാരാജ്ഞാ ചൈതൈഃ പുനർഭിത്തിമൂലം ന സ്ഥാപയന്തഃ ഖ്രീഷ്ടവിഷയകം പ്രഥമോപദേശം പശ്ചാത്കൃത്യ സിദ്ധിം യാവദ് അഗ്രസരാ ഭവാമ| (aiōnios g166)
3 και τουτο ποιησομεν εανπερ επιτρεπη ο θεος
ഈശ്വരസ്യാനുമത്യാ ച തദ് അസ്മാഭിഃ കാരിഷ്യതേ|
4 αδυνατον γαρ τους απαξ φωτισθεντας γευσαμενους τε της δωρεας της επουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος αγιου
യ ഏകകൃത്വോ ദീപ്തിമയാ ഭൂത്വാ സ്വർഗീയവരരസമ് ആസ്വദിതവന്തഃ പവിത്രസ്യാത്മനോഽംശിനോ ജാതാ
ഈശ്വരസ്യ സുവാക്യം ഭാവികാലസ്യ ശക്തിഞ്ചാസ്വദിതവന്തശ്ച തേ ഭ്രഷ്ട്വാ യദി (aiōn g165)
6 και παραπεσοντας παλιν ανακαινιζειν εις μετανοιαν ανασταυρουντας εαυτοις τον υιον του θεου και παραδειγματιζοντας
സ്വമനോഭിരീശ്വരസ്യ പുത്രം പുനഃ ക്രുശേ ഘ്നന്തി ലജ്ജാസ്പദം കുർവ്വതേ ച തർഹി മനഃപരാവർത്തനായ പുനസ്താൻ നവീനീകർത്തും കോഽപി ന ശക്നോതി|
7 γη γαρ η πιουσα τον επ αυτης πολλακις ερχομενον υετον και τικτουσα βοτανην ευθετον εκεινοις δι ους και γεωργειται μεταλαμβανει ευλογιας απο του θεου
യതോ യാ ഭൂമിഃ സ്വോപരി ഭൂയഃ പതിതം വൃഷ്ടിം പിവതീ തത്ഫലാധികാരിണാം നിമിത്തമ് ഇഷ്ടാനി ശാകാദീന്യുത്പാദയതി സാ ഈശ്വരാദ് ആശിഷം പ്രാപ്താ|
8 εκφερουσα δε ακανθας και τριβολους αδοκιμος και καταρας εγγυς ης το τελος εις καυσιν
കിന്തു യാ ഭൂമി ർഗോക്ഷുരകണ്ടകവൃക്ഷാൻ ഉത്പാദയതി സാ ന ഗ്രാഹ്യാ ശാപാർഹാ ച ശേഷേ തസ്യാ ദാഹോ ഭവിഷ്യതി|
9 πεπεισμεθα δε περι υμων αγαπητοι τα κρειττονα και εχομενα σωτηριας ει και ουτως λαλουμεν
ഹേ പ്രിയതമാഃ, യദ്യപി വയമ് ഏതാദൃശം വാക്യം ഭാഷാമഹേ തഥാപി യൂയം തത ഉത്കൃഷ്ടാഃ പരിത്രാണപഥസ്യ പഥികാശ്ചാധ്വ ഇതി വിശ്വസാമഃ|
10 ου γαρ αδικος ο θεος επιλαθεσθαι του εργου υμων και του κοπου της αγαπης ης ενεδειξασθε εις το ονομα αυτου διακονησαντες τοις αγιοις και διακονουντες
യതോ യുഷ്മാഭിഃ പവിത്രലോകാനാം യ ഉപകാരോ ഽകാരി ക്രിയതേ ച തേനേശ്വരസ്യ നാമ്നേ പ്രകാശിതം പ്രേമ ശ്രമഞ്ച വിസ്മർത്തുമ് ഈശ്വരോഽന്യായകാരീ ന ഭവതി|
11 επιθυμουμεν δε εκαστον υμων την αυτην ενδεικνυσθαι σπουδην προς την πληροφοριαν της ελπιδος αχρι τελους
അപരം യുഷ്മാകമ് ഏകൈകോ ജനോ യത് പ്രത്യാശാപൂരണാർഥം ശേഷം യാവത് തമേവ യത്നം പ്രകാശയേദിത്യഹമ് ഇച്ഛാമി|
12 ινα μη νωθροι γενησθε μιμηται δε των δια πιστεως και μακροθυμιας κληρονομουντων τας επαγγελιας
അതഃ ശിഥിലാ ന ഭവത കിന്തു യേ വിശ്വാസേന സഹിഷ്ണുതയാ ച പ്രതിജ്ഞാനാം ഫലാധികാരിണോ ജാതാസ്തേഷാമ് അനുഗാമിനോ ഭവത|
13 τω γαρ αβρααμ επαγγειλαμενος ο θεος επει κατ ουδενος ειχεν μειζονος ομοσαι ωμοσεν καθ εαυτου
ഈശ്വരോ യദാ ഇബ്രാഹീമേ പ്രത്യജാനാത് തദാ ശ്രേഷ്ഠസ്യ കസ്യാപ്യപരസ്യ നാമ്നാ ശപഥം കർത്തും നാശക്നോത്, അതോ ഹേതോഃ സ്വനാമ്നാ ശപഥം കൃത്വാ തേനോക്തം യഥാ,
14 λεγων η μην ευλογων ευλογησω σε και πληθυνων πληθυνω σε
"സത്യമ് അഹം ത്വാമ് ആശിഷം ഗദിഷ്യാമി തവാന്വയം വർദ്ധയിഷ്യാമി ച| "
15 και ουτως μακροθυμησας επετυχεν της επαγγελιας
അനേന പ്രകാരേണ സ സഹിഷ്ണുതാം വിധായ തസ്യാഃ പ്രത്യാശായാഃ ഫലം ലബ്ധവാൻ|
16 ανθρωποι μεν γαρ κατα του μειζονος ομνυουσιν και πασης αυτοις αντιλογιας περας εις βεβαιωσιν ο ορκος
അഥ മാനവാഃ ശ്രേഷ്ഠസ്യ കസ്യചിത് നാമ്നാ ശപന്തേ, ശപഥശ്ച പ്രമാണാർഥം തേഷാം സർവ്വവിവാദാന്തകോ ഭവതി|
17 εν ω περισσοτερον βουλομενος ο θεος επιδειξαι τοις κληρονομοις της επαγγελιας το αμεταθετον της βουλης αυτου εμεσιτευσεν ορκω
ഇത്യസ്മിൻ ഈശ്വരഃ പ്രതിജ്ഞായാഃ ഫലാധികാരിണഃ സ്വീയമന്ത്രണായാ അമോഘതാം ബാഹുല്യതോ ദർശയിതുമിച്ഛൻ ശപഥേന സ്വപ്രതിജ്ഞാം സ്ഥിരീകൃതവാൻ|
18 ινα δια δυο πραγματων αμεταθετων εν οις αδυνατον ψευσασθαι θεον ισχυραν παρακλησιν εχωμεν οι καταφυγοντες κρατησαι της προκειμενης ελπιδος
അതഏവ യസ്മിൻ അനൃതകഥനമ് ഈശ്വരസ്യ ന സാധ്യം താദൃശേനാചലേന വിഷയദ്വയേന സമ്മുഖസ്ഥരക്ഷാസ്ഥലസ്യ പ്രാപ്തയേ പലായിതാനാമ് അസ്മാകം സുദൃഢാ സാന്ത്വനാ ജായതേ|
19 ην ως αγκυραν εχομεν της ψυχης ασφαλη τε και βεβαιαν και εισερχομενην εις το εσωτερον του καταπετασματος
സാ പ്രത്യാശാസ്മാകം മനോനൗകായാ അചലോ ലങ്ഗരോ ഭൂത്വാ വിച്ഛേദകവസ്ത്രസ്യാഭ്യന്തരം പ്രവിഷ്ടാ|
