Προς Εβραιους 3
1 οθεν αδελφοι αγιοι κλησεως επουρανιου μετοχοι κατανοησατε τον αποστολον και αρχιερεα της ομολογιας ημων ιησουν χριστον
C’est pourquoi, frères saints, participants à l’appel céleste, considérez l’apôtre et le souverain sacrificateur de notre confession, Jésus,
2 πιστον οντα τω ποιησαντι αυτον ως και μωυσης εν ολω τω οικω αυτου
qui est fidèle à celui qui l’a établi, comme Moïse aussi [l’a été] dans toute sa maison.
3 πλειονος γαρ δοξης ουτος παρα μωυσην ηξιωται καθ οσον πλειονα τιμην εχει του οικου ο κατασκευασας αυτον
Car celui-là a été jugé digne d’une gloire d’autant plus grande que celle de Moïse, que celui qui a bâti la maison a plus d’honneur que la maison.
4 πας γαρ οικος κατασκευαζεται υπο τινος ο δε τα παντα κατασκευασας θεος
Car toute maison est bâtie par quelqu’un; mais celui qui a bâti toutes choses, est Dieu.
5 και μωυσης μεν πιστος εν ολω τω οικω αυτου ως θεραπων εις μαρτυριον των λαληθησομενων
Et Moïse a bien été fidèle dans toute sa maison, comme serviteur, en témoignage des choses qui devaient être dites;
6 χριστος δε ως υιος επι τον οικον αυτου ου οικος εσμεν ημεις εανπερ την παρρησιαν και το καυχημα της ελπιδος μεχρι τελους βεβαιαν κατασχωμεν
mais Christ, comme Fils, sur sa maison; et nous sommes sa maison, si du moins nous retenons ferme jusqu’au bout la confiance et la gloire de l’espérance.
7 διο καθως λεγει το πνευμα το αγιον σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε
C’est pourquoi, – comme dit l’Esprit Saint: « Aujourd’hui, si vous entendez sa voix,
8 μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμω κατα την ημεραν του πειρασμου εν τη ερημω
n’endurcissez pas vos cœurs comme dans l’irritation au jour de la tentation dans le désert,
9 ου επειρασαν με οι πατερες υμων εδοκιμασαν με και ειδον τα εργα μου τεσσαρακοντα ετη
où vos pères m’ont tenté en m’éprouvant, et ont vu mes œuvres durant 40 ans.
10 διο προσωχθισα τη γενεα εκεινη και ειπον αει πλανωνται τη καρδια αυτοι δε ουκ εγνωσαν τας οδους μου
C’est pourquoi j’ai été indigné contre cette génération, et j’ai dit: Ils s’égarent toujours dans leur cœur et ils n’ont point connu mes voies.
11 ως ωμοσα εν τη οργη μου ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου
Ainsi je jurai dans ma colère: S’ils entrent dans mon repos! ».
12 βλεπετε αδελφοι μη ποτε εσται εν τινι υμων καρδια πονηρα απιστιας εν τω αποστηναι απο θεου ζωντος
Prenez garde, frères, qu’il n’y ait en quelqu’un de vous un méchant cœur d’incrédulité, en ce qu’il abandonne le Dieu vivant;
13 αλλα παρακαλειτε εαυτους καθ εκαστην ημεραν αχρι ου το σημερον καλειται ινα μη σκληρυνθη εξ υμων τις απατη της αμαρτιας
mais exhortez-vous l’un l’autre chaque jour, aussi longtemps qu’il est dit: “Aujourd’hui”, afin qu’aucun d’entre vous ne s’endurcisse par la séduction du péché.
14 μετοχοι γαρ γεγοναμεν του χριστου εανπερ την αρχην της υποστασεως μεχρι τελους βεβαιαν κατασχωμεν
Car nous sommes devenus les compagnons du Christ, si du moins nous retenons ferme jusqu’au bout le commencement de notre assurance,
15 εν τω λεγεσθαι σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμω
selon qu’il est dit: « Aujourd’hui, si vous entendez sa voix, n’endurcissez pas vos cœurs, comme dans l’irritation ».
16 τινες γαρ ακουσαντες παρεπικραναν αλλ ου παντες οι εξελθοντες εξ αιγυπτου δια μωυσεως
(Car qui sont ceux qui, l’ayant entendu, l’irritèrent? Mais [est-ce que ce ne furent] pas tous ceux qui sont sortis d’Égypte par Moïse?
17 τισιν δε προσωχθισεν τεσσαρακοντα ετη ουχι τοις αμαρτησασιν ων τα κωλα επεσεν εν τη ερημω
Et contre lesquels fut-il indigné durant 40 ans? N’est-ce pas contre ceux qui ont péché et dont les corps sont tombés dans le désert?
18 τισιν δε ωμοσεν μη εισελευσεσθαι εις την καταπαυσιν αυτου ει μη τοις απειθησασιν
Et auxquels jura-t-il qu’ils n’entreraient pas dans son repos, sinon à ceux qui ont désobéi?
19 και βλεπομεν οτι ουκ ηδυνηθησαν εισελθειν δι απιστιαν
Et nous voyons qu’ils n’y purent entrer à cause de [l’]incrédulité.)
