< Προς Εβραιους 3 >
1 οθεν αδελφοι αγιοι κλησεως επουρανιου μετοχοι κατανοησατε τον αποστολον και αρχιερεα της ομολογιας ημων ιησουν χριστον
Therefore, holy brothers, you who share in a heavenly calling, consider Jesus Christ, the apostle and high priest of our confession,
2 πιστον οντα τω ποιησαντι αυτον ως και μωυσης εν ολω τω οικω αυτου
who was faithful to the one who appointed him, just as Moses was faithful in all God's house.
3 πλειονος γαρ δοξης ουτος παρα μωυσην ηξιωται καθ οσον πλειονα τιμην εχει του οικου ο κατασκευασας αυτον
Yet Jesus is considered worthy of more glory than Moses, just as the builder of a house has more honor than the house itself.
4 πας γαρ οικος κατασκευαζεται υπο τινος ο δε τα παντα κατασκευασας θεος
For every house is built by someone, but the builder of all things is God.
5 και μωυσης μεν πιστος εν ολω τω οικω αυτου ως θεραπων εις μαρτυριον των λαληθησομενων
Now Moses was faithful in all God's house as a servant, which provided testimony to what would be spoken later.
6 χριστος δε ως υιος επι τον οικον αυτου ου οικος εσμεν ημεις εανπερ την παρρησιαν και το καυχημα της ελπιδος μεχρι τελους βεβαιαν κατασχωμεν
But Christ is faithful over God's house as a Son. And we are his house if indeed we hold our confidence firm to the end along with the hope in which we boast.
7 διο καθως λεγει το πνευμα το αγιον σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε
Therefore, as the Holy Spirit says, “Today, if you hear his voice,
8 μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμω κατα την ημεραν του πειρασμου εν τη ερημω
do not harden your hearts as in the rebellion, on the day of testing in the wilderness,
9 ου επειρασαν με οι πατερες υμων εδοκιμασαν με και ειδον τα εργα μου τεσσαρακοντα ετη
where your fathers tried me, tested me, and saw my works for forty years.
10 διο προσωχθισα τη γενεα εκεινη και ειπον αει πλανωνται τη καρδια αυτοι δε ουκ εγνωσαν τας οδους μου
Therefore I was angry with that generation and said, ‘They always go astray in their hearts; they have not known my ways.’
11 ως ωμοσα εν τη οργη μου ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου
As I swore in my wrath, ‘They will not enter my rest!’”
12 βλεπετε αδελφοι μη ποτε εσται εν τινι υμων καρδια πονηρα απιστιας εν τω αποστηναι απο θεου ζωντος
Brothers, make sure that none of you has an evil heart of unbelief that turns away from the living God.
13 αλλα παρακαλειτε εαυτους καθ εκαστην ημεραν αχρι ου το σημερον καλειται ινα μη σκληρυνθη εξ υμων τις απατη της αμαρτιας
But encourage one another each day, as long as it is called “Today,” so that none of you will be hardened by the deceitfulness of sin.
14 μετοχοι γαρ γεγοναμεν του χριστου εανπερ την αρχην της υποστασεως μεχρι τελους βεβαιαν κατασχωμεν
For we have become sharers in Christ, if indeed we hold our original confidence firm to the end.
15 εν τω λεγεσθαι σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμω
As it is said, “Today, if you hear his voice, do not harden your hearts as in the rebellion.”
16 τινες γαρ ακουσαντες παρεπικραναν αλλ ου παντες οι εξελθοντες εξ αιγυπτου δια μωυσεως
For some did rebel when they heard God's voice, but not all whom Moses led out of Egypt.
17 τισιν δε προσωχθισεν τεσσαρακοντα ετη ουχι τοις αμαρτησασιν ων τα κωλα επεσεν εν τη ερημω
Now with whom was God angry for forty years? Was it not with those who sinned, whose bodies fell in the wilderness?
18 τισιν δε ωμοσεν μη εισελευσεσθαι εις την καταπαυσιν αυτου ει μη τοις απειθησασιν
And to whom did God swear that they would not enter his rest, if not to those who were disobedient?
19 και βλεπομεν οτι ουκ ηδυνηθησαν εισελθειν δι απιστιαν
So we see that it was because of their unbelief that they were not able to enter.