< Προς Εβραιους 3 >
1 οθεν αδελφοι αγιοι κλησεως επουρανιου μετοχοι κατανοησατε τον αποστολον και αρχιερεα της ομολογιας ημων ιησουν χριστον
Wherefore, holy brethren, partakers of a heavenly calling, consider the Apostle and High Priest of our confession, [even] Jesus;
2 πιστον οντα τω ποιησαντι αυτον ως και μωυσης εν ολω τω οικω αυτου
who was faithful to him that appointed him, as also was Moses in all his house.
3 πλειονος γαρ δοξης ουτος παρα μωυσην ηξιωται καθ οσον πλειονα τιμην εχει του οικου ο κατασκευασας αυτον
For he hath been counted worthy of more glory than Moses, by so much as he that built the house hath more honour than the house.
4 πας γαρ οικος κατασκευαζεται υπο τινος ο δε τα παντα κατασκευασας θεος
For every house is builded by some one; but he that built all things is God.
5 και μωυσης μεν πιστος εν ολω τω οικω αυτου ως θεραπων εις μαρτυριον των λαληθησομενων
And Moses indeed was faithful in all his house as a servant, for a testimony of those things which were afterward to be spoken;
6 χριστος δε ως υιος επι τον οικον αυτου ου οικος εσμεν ημεις εανπερ την παρρησιαν και το καυχημα της ελπιδος μεχρι τελους βεβαιαν κατασχωμεν
but Christ as a son, over his house; whose house are we, if we hold fast our boldness and the glorying of our hope firm unto the end.
7 διο καθως λεγει το πνευμα το αγιον σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε
Wherefore, even as the Holy Ghost saith, Today if ye shall hear his voice,
8 μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμω κατα την ημεραν του πειρασμου εν τη ερημω
Harden not your hearts, as in the provocation, Like as in the day of the temptation in the wilderness,
9 ου επειρασαν με οι πατερες υμων εδοκιμασαν με και ειδον τα εργα μου τεσσαρακοντα ετη
Wherewith your fathers tempted [me] by proving [me], And saw my works forty years.
10 διο προσωχθισα τη γενεα εκεινη και ειπον αει πλανωνται τη καρδια αυτοι δε ουκ εγνωσαν τας οδους μου
Wherefore I was displeased with this generation, And said, They do alway err in their heart: But they did not know my ways;
11 ως ωμοσα εν τη οργη μου ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου
As I sware in my wrath, They shall not enter into my rest.
12 βλεπετε αδελφοι μη ποτε εσται εν τινι υμων καρδια πονηρα απιστιας εν τω αποστηναι απο θεου ζωντος
Take heed, brethren, lest haply there shall be in any one of you an evil heart of unbelief, in falling away from the living God:
13 αλλα παρακαλειτε εαυτους καθ εκαστην ημεραν αχρι ου το σημερον καλειται ινα μη σκληρυνθη εξ υμων τις απατη της αμαρτιας
but exhort one another day by day, so long as it is called Today; lest any one of you be hardened by the deceitfulness of sin:
14 μετοχοι γαρ γεγοναμεν του χριστου εανπερ την αρχην της υποστασεως μεχρι τελους βεβαιαν κατασχωμεν
for we are become partakers of Christ, if we hold fast the beginning of our confidence firm unto the end:
15 εν τω λεγεσθαι σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμω
while it is said, Today if ye shall hear his voice, Harden not your hearts, as in the provocation.
16 τινες γαρ ακουσαντες παρεπικραναν αλλ ου παντες οι εξελθοντες εξ αιγυπτου δια μωυσεως
For who, when they heard, did provoke? nay, did not all they that came out of Egypt by Moses?
17 τισιν δε προσωχθισεν τεσσαρακοντα ετη ουχι τοις αμαρτησασιν ων τα κωλα επεσεν εν τη ερημω
And with whom was he displeased forty years? was it not with them that sinned, whose carcases fell in the wilderness?
18 τισιν δε ωμοσεν μη εισελευσεσθαι εις την καταπαυσιν αυτου ει μη τοις απειθησασιν
And to whom sware he that they should not enter into his rest, but to them that were disobedient?
19 και βλεπομεν οτι ουκ ηδυνηθησαν εισελθειν δι απιστιαν
And we see that they were not able to enter in because of unbelief.