< Προς Εβραιους 10 >
1 σκιαν γαρ εχων ο νομος των μελλοντων αγαθων ουκ αυτην την εικονα των πραγματων κατ ενιαυτον ταις αυταις θυσιαις ας προσφερουσιν εις το διηνεκες ουδεποτε δυναται τους προσερχομενους τελειωσαι
Porque, tendo a lei a sombra dos bens futuros, e não a imagem exacta das coisas, nunca, pelos mesmos sacrificios que continuamente se offerecem cada anno, pode aperfeiçoar os que a elles se chegam.
2 επει ουκ αν επαυσαντο προσφερομεναι δια το μηδεμιαν εχειν ετι συνειδησιν αμαρτιων τους λατρευοντας απαξ κεκαθαρμενους
D'outra maneira, não cessariam de se offerecer, porquanto, purificados uma vez os ministrantes, nunca mais teriam consciencia de peccado.
3 αλλ εν αυταις αναμνησις αμαρτιων κατ ενιαυτον
N'elles, porém, cada anno se faz commemoração dos peccados.
4 αδυνατον γαρ αιμα ταυρων και τραγων αφαιρειν αμαρτιας
Porque é impossivel que o sangue dos toiros e dos bodes tire os peccados.
5 διο εισερχομενος εις τον κοσμον λεγει θυσιαν και προσφοραν ουκ ηθελησας σωμα δε κατηρτισω μοι
Pelo que, entrando no mundo, diz: Sacrificio e offerta não quizeste, mas corpo me preparaste;
6 ολοκαυτωματα και περι αμαρτιας ουκ ευδοκησας
Holocaustos e oblações pelo peccado não te agradaram.
7 τοτε ειπον ιδου ηκω εν κεφαλιδι βιβλιου γεγραπται περι εμου του ποιησαι ο θεος το θελημα σου
Então disse: Eis aqui venho (no principio do livro está escripto de mim), para fazer, ó Deus, a tua vontade.
8 ανωτερον λεγων οτι θυσιαν και προσφοραν και ολοκαυτωματα και περι αμαρτιας ουκ ηθελησας ουδε ευδοκησας αιτινες κατα τον νομον προσφερονται
Dizendo acima: Sacrificio e offerta, e holocaustos e oblações pelo peccado não quizeste, nem te agradaram (os quaes se offerecem segundo a lei).
9 τοτε ειρηκεν ιδου ηκω του ποιησαι ο θεος το θελημα σου αναιρει το πρωτον ινα το δευτερον στηση
Então disse: Eis aqui venho, para fazer, ó Deus, a tua vontade. Tira o primeiro, para estabelecer o segundo.
10 εν ω θεληματι ηγιασμενοι εσμεν δια της προσφορας του σωματος του ιησου χριστου εφαπαξ
Na qual vontade somos sanctificados pela oblação do corpo de Jesus Christo, feita uma vez.
11 και πας μεν ιερευς εστηκεν καθ ημεραν λειτουργων και τας αυτας πολλακις προσφερων θυσιας αιτινες ουδεποτε δυνανται περιελειν αμαρτιας
E assim todo o sacerdote apparece cada dia, ministrando e offerecendo muitas vezes os mesmos sacrificios, que nunca podem tirar os peccados.
12 αυτος δε μιαν υπερ αμαρτιων προσενεγκας θυσιαν εις το διηνεκες εκαθισεν εν δεξια του θεου
Mas este, havendo offerecido um sacrificio pelos peccados, está assentado para sempre á dextra de Deus;
13 το λοιπον εκδεχομενος εως τεθωσιν οι εχθροι αυτου υποποδιον των ποδων αυτου
D'aqui em diante esperando até que os seus inimigos sejam postos por escabello de seus pés.
14 μια γαρ προσφορα τετελειωκεν εις το διηνεκες τους αγιαζομενους
Porque com uma oblação aperfeiçoou para sempre os que são sanctificados.
15 μαρτυρει δε ημιν και το πνευμα το αγιον μετα γαρ το προειρηκεναι
E tambem o Espirito Sancto nol-o testifica, porque depois de haver antes dito:
16 αυτη η διαθηκη ην διαθησομαι προς αυτους μετα τας ημερας εκεινας λεγει κυριος διδους νομους μου επι καρδιας αυτων και επι των διανοιων αυτων επιγραψω αυτους
Este é o concerto que farei com elles depois d'aquelles dias, diz o Senhor: Porei as minhas leis em seus corações, e as escreverei em seus entendimentos: então diz
17 και των αμαρτιων αυτων και των ανομιων αυτων ου μη μνησθω ετι
E jámais me lembrarei de seus peccados e de suas iniquidades.
18 οπου δε αφεσις τουτων ουκετι προσφορα περι αμαρτιας
Ora, onde ha remissão d'estes, não ha mais oblação pelo peccado.
19 εχοντες ουν αδελφοι παρρησιαν εις την εισοδον των αγιων εν τω αιματι του ιησου
Tendo pois, irmãos, ousadia para entrar no sanctuario, pelo sangue de Jesus,
20 ην ενεκαινισεν ημιν οδον προσφατον και ζωσαν δια του καταπετασματος τουτ εστιν της σαρκος αυτου
Pelo novo e vivo caminho que elle nos consagrou, pelo véu, isto é, pela sua carne,
21 και ιερεα μεγαν επι τον οικον του θεου
E tendo um grande sacerdote sobre a casa de Deus,
22 προσερχωμεθα μετα αληθινης καρδιας εν πληροφορια πιστεως ερραντισμενοι τας καρδιας απο συνειδησεως πονηρας και λελουμενοι το σωμα υδατι καθαρω
Cheguemo-nos com verdadeiro coração, em inteira certeza de fé; tendo os corações purificados da má consciencia, e o corpo lavado com agua limpa
23 κατεχωμεν την ομολογιαν της ελπιδος ακλινη πιστος γαρ ο επαγγειλαμενος
Retenhamos firmes a confissão da nossa esperança; porque fiel é o que prometteu.
24 και κατανοωμεν αλληλους εις παροξυσμον αγαπης και καλων εργων
E consideremo-nos uns aos outros, para nos estimularmos á caridade e boas obras:
25 μη εγκαταλειποντες την επισυναγωγην εαυτων καθως εθος τισιν αλλα παρακαλουντες και τοσουτω μαλλον οσω βλεπετε εγγιζουσαν την ημεραν
Não deixando a nossa reunião, como é o costume de alguns, antes admoestando-nos uns aos outros; e tanto mais, quando virdes que se vae chegando aquelle dia.
26 εκουσιως γαρ αμαρτανοντων ημων μετα το λαβειν την επιγνωσιν της αληθειας ουκετι περι αμαρτιων απολειπεται θυσια
Porque, se peccarmos voluntariamente, depois de termos recebido o conhecimento da verdade, já não resta mais sacrificio pelos peccados,
27 φοβερα δε τις εκδοχη κρισεως και πυρος ζηλος εσθιειν μελλοντος τους υπεναντιους
Mas uma certa expectação horrivel de juizo, e ardor de fogo, que ha de devorar os adversarios.
28 αθετησας τις νομον μωυσεως χωρις οικτιρμων επι δυσιν η τρισιν μαρτυσιν αποθνησκει
Quebrantando algum a lei de Moysés, morre sem misericordia, só pela palavra de duas ou tres testemunhas:
29 ποσω δοκειτε χειρονος αξιωθησεται τιμωριας ο τον υιον του θεου καταπατησας και το αιμα της διαθηκης κοινον ηγησαμενος εν ω ηγιασθη και το πνευμα της χαριτος ενυβρισας
De quanto maior castigo cuidaes vós será julgado digno aquelle que pisar o Filho de Deus, e tiver por profano o sangue do testamento, com que foi sanctificado, e fizer aggravo ao Espirito da graça?
30 οιδαμεν γαρ τον ειποντα εμοι εκδικησις εγω ανταποδωσω [ λεγει κυριος ] και παλιν κυριος κρινει τον λαον αυτου
Porque bem conhecemos aquelle que disse: Minha é a vingança, eu darei a recompensa, diz o Senhor. E outra vez: O Senhor julgará o seu povo.
31 φοβερον το εμπεσειν εις χειρας θεου ζωντος
Horrenda coisa é cair nas mãos do Deus vivo.
32 αναμιμνησκεσθε δε τας προτερον ημερας εν αις φωτισθεντες πολλην αθλησιν υπεμεινατε παθηματων
Lembrae-vos, porém, dos dias passados, em que, depois de serdes illuminados, supportastes grande combate de afflicções;
33 τουτο μεν ονειδισμοις τε και θλιψεσιν θεατριζομενοι τουτο δε κοινωνοι των ουτως αναστρεφομενων γενηθεντες
Em parte fostes feitos espectaculo com vituperios e tribulações, e em parte fostes participantes com os que assim foram tratados.
34 και γαρ τοις δεσμοις μου συνεπαθησατε και την αρπαγην των υπαρχοντων υμων μετα χαρας προσεδεξασθε γινωσκοντες εχειν εν εαυτοις κρειττονα υπαρξιν εν ουρανοις και μενουσαν
Porque tambem vos compadecestes das minhas prisões, e com gozo permittistes o roubo dos vossos bens, sabendo que em vós mesmos tendes nos céus uma possessão melhor e permanente.
35 μη αποβαλητε ουν την παρρησιαν υμων ητις εχει μισθαποδοσιαν μεγαλην
Não rejeiteis pois a vossa confiança, que tem grande remuneração de galardão.
36 υπομονης γαρ εχετε χρειαν ινα το θελημα του θεου ποιησαντες κομισησθε την επαγγελιαν
Porque necessitaes de paciencia, para que, depois de haverdes feito a vontade de Deus, possaes alcançar a promessa.
37 ετι γαρ μικρον οσον οσον ο ερχομενος ηξει και ου χρονιει
Porque ainda um poucochinho, e o que ha de vir virá, e não tardará.
38 ο δε δικαιος εκ πιστεως ζησεται και εαν υποστειληται ουκ ευδοκει η ψυχη μου εν αυτω
Mas o justo viverá da fé; e, se alguem se retirar, a minha alma não tem prazer n'elle.
39 ημεις δε ουκ εσμεν υποστολης εις απωλειαν αλλα πιστεως εις περιποιησιν ψυχης
Nós, porém, não somos d'aquelles que se retiram para a perdição, mas d'aquelles que crêem para a conservação da alma