Προς Γαλατας 1
1 παυλος αποστολος ουκ απ ανθρωπων ουδε δι ανθρωπου αλλα δια ιησου χριστου και θεου πατρος του εγειραντος αυτον εκ νεκρων
Mǝnki Pawlus, rosul bolƣan (insanlar tǝripidin ǝmǝs yaki insanlarning wasitisi bilǝn ǝmǝs, bǝlki Əysa Mǝsiⱨ wǝ Uni ɵlgǝnlǝrdin tirildürgüqi Huda’Ata tǝripidin tǝyinlǝngǝn)
2 και οι συν εμοι παντες αδελφοι ταις εκκλησιαις της γαλατιας
wǝ mǝn bilǝn billǝ turuwatⱪan barliⱪ ⱪerindaxlardin Galatiya ɵlkisidiki jamaǝtlǝrgǝ salam.
3 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος και κυριου ημων ιησου χριστου
Huda’Ata wǝ Rǝbbimiz Əysa Mǝsiⱨdin silǝrgǝ meⱨir-xǝpⱪǝt wǝ hatirjǝmlik bolƣay!
4 του δοντος εαυτον υπερ των αμαρτιων ημων οπως εξεληται ημας εκ του ενεστωτος αιωνος πονηρου κατα το θελημα του θεου και πατρος ημων (aiōn g165)
U Huda’Atimizning iradisi boyiqǝ bizni bu ⱨazirⱪi rǝzil zamandin ⱪutⱪuzuxⱪa Ɵzini gunaⱨlirimiz üqün pida ⱪildi; (aiōn g165)
Hudaƣa barliⱪ xan-xǝrǝp ǝbǝdil-ǝbǝdgiqǝ bolƣay, amin! (aiōn g165)
6 θαυμαζω οτι ουτως ταχεως μετατιθεσθε απο του καλεσαντος υμας εν χαριτι χριστου εις ετερον ευαγγελιον
Silǝr ɵzünglarni Mǝsiⱨning meⱨir-xǝpⱪiti arⱪiliⱪ Qaⱪirƣuqining yenidin xunqǝ tez yiraⱪlaxturup baxⱪiqǝ bir hil «hux hǝwǝr»gǝ ǝgixip ketiwatⱪininglarƣa intayin ⱨǝyran ⱪalmaⱪtimǝn!
7 ο ουκ εστιν αλλο ει μη τινες εισιν οι ταρασσοντες υμας και θελοντες μεταστρεψαι το ευαγγελιον του χριστου
Əmǝliyǝttǝ u ⱨeqⱪandaⱪ baxⱪa «hux hǝwǝr» ǝmǝstur! — pǝⱪǝtla bǝzi kixilǝr silǝrni ⱪaymaⱪturup, Mǝsiⱨning hux hǝwirini burmilimaⱪqi bolƣan, halas.
8 αλλα και εαν ημεις η αγγελος εξ ουρανου ευαγγελιζηται υμιν παρ ο ευηγγελισαμεθα υμιν αναθεμα εστω
Lekin ⱨǝtta biz ɵzimiz bolayli yaki asmandin qüxkǝn pǝrixtǝ bolsun, birsi bizning silǝrgǝ jakarliƣinimizƣa ohximaydiƣan baxⱪa bir «hux hǝwǝr»ni silǝrgǝ jakarlisa, bexiƣa lǝnǝt yaƣsun!
9 ως προειρηκαμεν και αρτι παλιν λεγω ει τις υμας ευαγγελιζεται παρ ο παρελαβετε αναθεμα εστω
Biz burun eytⱪinimizdǝk, ⱨazirmu mǝn xuni eytimǝnki, birsi silǝrning ⱪobul ⱪilƣininglarƣa ohximaydiƣan baxⱪa bir hux hǝwǝrni jakarlisa, bexiƣa lǝnǝt yaƣsun!
10 αρτι γαρ ανθρωπους πειθω η τον θεον η ζητω ανθρωποις αρεσκειν ει γαρ ετι ανθρωποις ηρεσκον χριστου δουλος ουκ αν ημην
Mǝn Hudani ixǝndürüxüm kerǝkmu yaki insanlarni ixǝndürüxüm kerǝkmu? Yaki insanlarni hursǝn ⱪilixim kerǝkmu? Mǝn insanlarni hursǝn ⱪilixni nixan ⱪilƣan bolsam, Mǝsiⱨning ⱪuli bolmiƣan bolattim.
11 γνωριζω δε υμιν αδελφοι το ευαγγελιον το ευαγγελισθεν υπ εμου οτι ουκ εστιν κατα ανθρωπον
Əmdi, i ⱪerindaxlar, silǝrgǝ xuni uⱪturimǝnki, mǝn jakarlaydiƣan hux hǝwǝr insanlardin kǝlgǝn ǝmǝs.
12 ουδε γαρ εγω παρα ανθρωπου παρελαβον αυτο ουτε εδιδαχθην αλλα δι αποκαλυψεως ιησου χριστου
Qünki mǝn uni insandin ⱪobul ⱪilƣinim yoⱪ yaki birǝr kixi uni manga ɵgǝtkini yoⱪ, bǝlki Əysa Mǝsiⱨ manga wǝⱨiy arⱪiliⱪ yǝtküzgǝn.
13 ηκουσατε γαρ την εμην αναστροφην ποτε εν τω ιουδαισμω οτι καθ υπερβολην εδιωκον την εκκλησιαν του θεου και επορθουν αυτην
Qünki silǝr mening Yǝⱨudiylarning diniy yolida ⱪandaⱪ ⱨayat kǝqürgǝnlikim toƣruluⱪ — mening Hudaning jamaitigǝ ǝxǝddiy ziyankǝxlik ⱪilip uningƣa buzƣunqiliⱪ ⱪilƣanliⱪimni angliƣansilǝr.
14 και προεκοπτον εν τω ιουδαισμω υπερ πολλους συνηλικιωτας εν τω γενει μου περισσοτερως ζηλωτης υπαρχων των πατρικων μου παραδοσεων
Ⱨǝmdǝ mǝn Yǝⱨudiylarning diniy yolida elimizdiki nurƣun tǝngtuxlirimdin helila aldida turattim wǝ ata-bowilirimning ǝn’ǝnilirini saⱪlaxⱪa pǝwⱪul’addǝ ⱪizƣin idim.
15 οτε δε ευδοκησεν ο θεος ο αφορισας με εκ κοιλιας μητρος μου και καλεσας δια της χαριτος αυτου
Əmma anamning ⱪorsiⱪidin tartip meni Ɵzi üqün ayrip, meⱨir-xǝpⱪiti arⱪiliⱪ meni qaⱪirƣan Huda Ɵz Oƣlini ǝllǝr arisida jakarlax üqün mǝndǝ uni axkarilaxni layiⱪ kɵrginidǝ, mǝn ⱨeqⱪandaⱪ ⱪan-ǝt igisi bilǝn mǝsliⱨǝtlǝxmǝy,
16 αποκαλυψαι τον υιον αυτου εν εμοι ινα ευαγγελιζωμαι αυτον εν τοις εθνεσιν ευθεως ου προσανεθεμην σαρκι και αιματι
17 ουδε ανηλθον εις ιεροσολυμα προς τους προ εμου αποστολους αλλα απηλθον εις αραβιαν και παλιν υπεστρεψα εις δαμασκον
yaki Yerusalemƣa mǝndin ilgiri rosul bolƣanlar bilǝn kɵrüxüxkǝ barmay, bǝlki udul Ərǝbistanƣa atlandim. Keyin Dǝmǝxⱪⱪǝ ⱪaytip kǝldim.
18 επειτα μετα ετη τρια ανηλθον εις ιεροσολυμα ιστορησαι πετρον και επεμεινα προς αυτον ημερας δεκαπεντε
Andin üq yildin keyin Yerusalemƣa Petrus bilǝn tonuxuxⱪa bardim wǝ uning ⱪexida on bǝx kün turdum.
19 ετερον δε των αποστολων ουκ ειδον ει μη ιακωβον τον αδελφον του κυριου
Əmma xu qaƣda Rǝbning inisi Yaⱪuptin baxⱪa rosullarning ⱨeqⱪaysisi bilǝn kɵrüxmidim.
20 α δε γραφω υμιν ιδου ενωπιον του θεου οτι ου ψευδομαι
Mana, mening silǝrgǝ ⱨazir yazƣinim Huda aldida ⱨeq yalƣan ǝmǝs!
21 επειτα ηλθον εις τα κλιματα της συριας και της κιλικιας
Keyin, mǝn Suriyǝ wǝ Kilikiyǝ ɵlkilirigǝ bardim.
22 ημην δε αγνοουμενος τω προσωπω ταις εκκλησιαις της ιουδαιας ταις εν χριστω
Əmma Yǝⱨudiyǝdiki Mǝsiⱨdǝ bolƣan jamaǝtlǝr meni qirayimdin tonumaytti.
23 μονον δε ακουοντες ησαν οτι ο διωκων ημας ποτε νυν ευαγγελιζεται την πιστιν ην ποτε επορθει
Ular pǝⱪǝt burun bizgǝ ziyankǝxlik ⱪilƣan adǝmning ɵzi xu qaƣda yoⱪatmaⱪqi bolƣan etiⱪadni ⱨazir hux hǝwǝr dǝp jakarlimaⱪta, dǝp angliƣanidi;
24 και εδοξαζον εν εμοι τον θεον
xuningdǝk ular mening sǝwǝbimdin Hudani uluƣlidi.
