Πραξεις 28
1 και διασωθεντες τοτε επεγνωσαν οτι μελιτη η νησος καλειται
Lorsque nous nous fûmes échappés, ils apprirent alors que l'île s'appelait Malte.
2 οι δε βαρβαροι παρειχον ου την τυχουσαν φιλανθρωπιαν ημιν αναψαντες γαρ πυραν προσελαβοντο παντας ημας δια τον υετον τον εφεστωτα και δια το ψυχος
Les indigènes nous témoignèrent une bonté peu commune, car ils allumèrent un feu et nous reçurent tous, à cause de la pluie qui tombait et du froid.
3 συστρεψαντος δε του παυλου φρυγανων πληθος και επιθεντος επι την πυραν εχιδνα απο της θερμης διεξελθουσα καθηψεν της χειρος αυτου
Mais lorsque Paul eut rassemblé un paquet de brindilles qu'il mit sur le feu, une vipère sortit à cause de la chaleur et s'attacha à sa main.
4 ως δε ειδον οι βαρβαροι κρεμαμενον το θηριον εκ της χειρος αυτου ελεγον προς αλληλους παντως φονευς εστιν ο ανθρωπος ουτος ον διασωθεντα εκ της θαλασσης η δικη ζην ουκ ειασεν
Lorsque les indigènes virent la créature suspendue à sa main, ils se dirent les uns aux autres: « Sans doute cet homme est-il un meurtrier, à qui, bien qu'il ait échappé à la mer, la Justice n'a pas permis de vivre. »
5 ο μεν ουν αποτιναξας το θηριον εις το πυρ επαθεν ουδεν κακον
Cependant il secoua la créature dans le feu, et ne fut pas blessé.
6 οι δε προσεδοκων αυτον μελλειν πιμπρασθαι η καταπιπτειν αφνω νεκρον επι πολυ δε αυτων προσδοκωντων και θεωρουντων μηδεν ατοπον εις αυτον γινομενον μεταβαλλομενοι ελεγον θεον αυτον ειναι
Ils s'attendaient à ce qu'il se soit enflé ou qu'il soit tombé mort subitement, mais comme ils regardèrent longtemps et ne virent rien de mal lui arriver, ils changèrent d'avis et dirent que c'était un dieu.
7 εν δε τοις περι τον τοπον εκεινον υπηρχεν χωρια τω πρωτω της νησου ονοματι ποπλιω ος αναδεξαμενος ημας τρεις ημερας φιλοφρονως εξενισεν
Or, dans le voisinage de cet endroit se trouvaient des terres appartenant au chef de l'île, nommé Publius, qui nous reçut et nous entretint courtoisement pendant trois jours.
8 εγενετο δε τον πατερα του ποπλιου πυρετοις και δυσεντεριω συνεχομενον κατακεισθαι προς ον ο παυλος εισελθων και προσευξαμενος και επιθεις τας χειρας αυτω ιασατο αυτον
Le père de Publius était malade de la fièvre et de la dysenterie. Paul entra chez lui, pria, et, après lui avoir imposé les mains, le guérit.
9 τουτου ουν γενομενου και οι λοιποι οι εχοντες ασθενειας εν τη νησω προσηρχοντο και εθεραπευοντο
Lorsque cela fut fait, les autres malades de l'île vinrent aussi et furent guéris.
10 οι και πολλαις τιμαις ετιμησαν ημας και αναγομενοις επεθεντο τα προς την χρειαν
Ils nous rendirent aussi beaucoup d'honneurs, et, lorsque nous fîmes voile, ils mirent à bord les choses dont nous avions besoin.
11 μετα δε τρεις μηνας ανηχθημεν εν πλοιω παρακεχειμακοτι εν τη νησω αλεξανδρινω παρασημω διοσκουροις
Au bout de trois mois, nous nous embarquâmes sur un navire d'Alexandrie qui avait hiverné dans l'île, et dont la figure de proue était « Les frères jumeaux. »
12 και καταχθεντες εις συρακουσας επεμειναμεν ημερας τρεις
Nous abordâmes à Syracuse, où nous restâmes trois jours.
13 οθεν περιελθοντες κατηντησαμεν εις ρηγιον και μετα μιαν ημεραν επιγενομενου νοτου δευτεραιοι ηλθομεν εις ποτιολους
De là, nous fîmes le tour et arrivâmes à Rhegium. Un jour après, un vent du sud se leva, et le deuxième jour nous arrivâmes à Puteoli,
14 ου ευροντες αδελφους παρεκληθημεν επ αυτοις επιμειναι ημερας επτα και ουτως εις την ρωμην ηλθομεν
où nous trouvâmes des frères, et nous fûmes priés de rester avec eux sept jours. Nous arrivâmes donc à Rome.
15 κακειθεν οι αδελφοι ακουσαντες τα περι ημων εξηλθον εις απαντησιν ημιν αχρι αππιου φορου και τριων ταβερνων ους ιδων ο παυλος ευχαριστησας τω θεω ελαβεν θαρσος
De là, les frères, ayant entendu parler de nous, vinrent à notre rencontre jusqu'au marché d'Appius et aux trois tavernes. Quand Paul les vit, il rendit grâce à Dieu et prit courage.
16 οτε δε ηλθομεν εις ρωμην ο εκατονταρχης παρεδωκεν τους δεσμιους τω στρατοπεδαρχη τω δε παυλω επετραπη μενειν καθ εαυτον συν τω φυλασσοντι αυτον στρατιωτη
Lorsque nous entrâmes dans Rome, le centurion remit les prisonniers au chef des gardes, mais on permit à Paul de rester seul avec le soldat qui le gardait.
17 εγενετο δε μετα ημερας τρεις συγκαλεσασθαι τον παυλον τους οντας των ιουδαιων πρωτους συνελθοντων δε αυτων ελεγεν προς αυτους ανδρες αδελφοι εγω ουδεν εναντιον ποιησας τω λαω η τοις εθεσιν τοις πατρωοις δεσμιος εξ ιεροσολυμων παρεδοθην εις τας χειρας των ρωμαιων
Trois jours après, Paul convoqua les chefs des Juifs. Quand ils furent réunis, il leur dit: Moi, frères, bien que je n'aie rien fait contre le peuple ou contre les coutumes de nos pères, j'ai été livré prisonnier de Jérusalem entre les mains des Romains.
18 οιτινες ανακριναντες με εβουλοντο απολυσαι δια το μηδεμιαν αιτιαν θανατου υπαρχειν εν εμοι
Ceux-ci, après m'avoir examiné, voulurent me relâcher, parce qu'il n'y avait en moi aucune cause de mort.
19 αντιλεγοντων δε των ιουδαιων ηναγκασθην επικαλεσασθαι καισαρα ουχ ως του εθνους μου εχων τι κατηγορησαι
Mais, comme les Juifs s'y opposaient, je fus contraint d'en appeler à César, sans avoir rien à reprocher à ma nation.
20 δια ταυτην ουν την αιτιαν παρεκαλεσα υμας ιδειν και προσλαλησαι ενεκεν γαρ της ελπιδος του ισραηλ την αλυσιν ταυτην περικειμαι
C'est pourquoi j'ai demandé à vous voir et à m'entretenir avec vous. Car c'est à cause de l'espérance d'Israël que je suis lié par cette chaîne. »
21 οι δε προς αυτον ειπον ημεις ουτε γραμματα περι σου εδεξαμεθα απο της ιουδαιας ουτε παραγενομενος τις των αδελφων απηγγειλεν η ελαλησεν τι περι σου πονηρον
Ils lui dirent: « Nous n'avons pas reçu de lettres de Judée à ton sujet, et aucun des frères n'est venu ici faire un rapport ou dire du mal de toi.
22 αξιουμεν δε παρα σου ακουσαι α φρονεις περι μεν γαρ της αιρεσεως ταυτης γνωστον εστιν ημιν οτι πανταχου αντιλεγεται
Mais nous voulons savoir de vous ce que vous pensez. Car, pour ce qui est de cette secte, nous savons que partout on la dénonce. »
23 ταξαμενοι δε αυτω ημεραν ηκον προς αυτον εις την ξενιαν πλειονες οις εξετιθετο διαμαρτυρομενος την βασιλειαν του θεου πειθων τε αυτους τα περι του ιησου απο τε του νομου μωυσεως και των προφητων απο πρωι εως εσπερας
Lorsqu'on lui eut fixé un jour, beaucoup de gens vinrent le trouver dans son logement. Il leur donnait des explications, témoignait du royaume de Dieu et les persuadait au sujet de Jésus, d'après la loi de Moïse et les prophètes, depuis le matin jusqu'au soir.
24 και οι μεν επειθοντο τοις λεγομενοις οι δε ηπιστουν
Les uns croyaient aux choses qui étaient dites, et les autres n'y croyaient pas.
25 ασυμφωνοι δε οντες προς αλληλους απελυοντο ειποντος του παυλου ρημα εν οτι καλως το πνευμα το αγιον ελαλησεν δια ησαιου του προφητου προς τους πατερας ημων
Comme ils n'étaient pas d'accord entre eux, ils s'en allèrent, après que Paul eut prononcé un seul message: « Le Saint-Esprit a parlé à juste titre à nos pères par le prophète Ésaïe,
26 λεγον πορευθητι προς τον λαον τουτον και ειπον ακοη ακουσετε και ου μη συνητε και βλεποντες βλεψετε και ου μη ιδητε
en disant, Va vers ce peuple et dis-lui, en entendant, vous entendrez, mais ne comprendront en aucun cas. En voyant, vous verrez, mais qu'il ne percevra en aucun cas.
27 επαχυνθη γαρ η καρδια του λαου τουτου και τοις ωσιν βαρεως ηκουσαν και τους οφθαλμους αυτων εκαμμυσαν μηποτε ιδωσιν τοις οφθαλμοις και τοις ωσιν ακουσωσιν και τη καρδια συνωσιν και επιστρεψωσιν και ιασομαι αυτους
Car le cœur de ce peuple est devenu insensible. Leurs oreilles sont sourdes. Ils ont fermé les yeux. De peur qu'ils ne voient avec leurs yeux, entendent avec leurs oreilles, comprennent avec leur cœur, et se tournerait à nouveau, alors je les guérirai.
28 γνωστον ουν εστω υμιν οτι τοις εθνεσιν απεσταλη [ τουτο ] το σωτηριον του θεου αυτοι και ακουσονται
« Sachez donc que le salut de Dieu est envoyé aux nations, et qu'elles écouteront. »
29 και ταυτα αυτου ειποντος απηλθον οι ιουδαιοι πολλην εχοντες εν εαυτοις συζητησιν
Après qu'il eut dit ces mots, les Juifs s'en allèrent, ayant une grande dispute entre eux.
30 εμεινεν δε ο παυλος διετιαν ολην εν ιδιω μισθωματι και απεδεχετο παντας τους εισπορευομενους προς αυτον
Paul resta deux années entières dans la maison qu'il louait et reçut tous ceux qui venaient à lui,
31 κηρυσσων την βασιλειαν του θεου και διδασκων τα περι του κυριου ιησου χριστου μετα πασης παρρησιας ακωλυτως
prêchant le royaume de Dieu et enseignant ce qui concerne le Seigneur Jésus-Christ, en toute hardiesse et sans obstacle.
