Πραξεις 21
1 ως δε εγενετο αναχθηναι ημας αποσπασθεντας απ αυτων ευθυδρομησαντες ηλθομεν εις την κω τη δε εξης εις την ροδον κακειθεν εις παταρα
തൈ ർവിസൃഷ്ടാഃ സന്തോ വയം പോതം ബാഹയിത്വാ ഋജുമാർഗേണ കോഷമ് ഉപദ്വീപമ് ആഗത്യ പരേഽഹനി രോദിയോപദ്വീപമ് ആഗച്ഛാമ തതസ്തസ്മാത് പാതാരായാമ് ഉപാതിഷ്ഠാമ|
2 και ευροντες πλοιον διαπερων εις φοινικην επιβαντες ανηχθημεν
തത്ര ഫൈനീകിയാദേശഗാമിനമ് പോതമേകം പ്രാപ്യ തമാരുഹ്യ ഗതവന്തഃ|
3 αναφανεντες δε την κυπρον και καταλιποντες αυτην ευωνυμον επλεομεν εις συριαν και κατηχθημεν εις τυρον εκεισε γαρ ην το πλοιον αποφορτιζομενον τον γομον
കുപ്രോപദ്വീപം ദൃഷ്ട്വാ തം സവ്യദിശി സ്ഥാപയിത്വാ സുരിയാദേശം ഗത്വാ പോതസ്ഥദ്രവ്യാണ്യവരോഹയിതും സോരനഗരേ ലാഗിതവന്തഃ|
4 και ανευροντες [ τους ] μαθητας επεμειναμεν αυτου ημερας επτα οιτινες τω παυλω ελεγον δια του πνευματος μη αναβαινειν εις ιεροσολυμα
തത്ര ശിഷ്യഗണസ്യ സാക്ഷാത്കരണായ വയം തത്ര സപ്തദിനാനി സ്ഥിതവന്തഃ പശ്ചാത്തേ പവിത്രേണാത്മനാ പൗലം വ്യാഹരൻ ത്വം യിരൂശാലമ്നഗരം മാ ഗമഃ|
5 οτε δε εγενετο ημας εξαρτισαι τας ημερας εξελθοντες επορευομεθα προπεμποντων ημας παντων συν γυναιξιν και τεκνοις εως εξω της πολεως και θεντες τα γονατα επι τον αιγιαλον προσηυξαμεθα
തതസ്തേഷു സപ്തസു ദിനേഷു യാപിതേഷു സത്സു വയം തസ്മാത് സ്ഥാനാത് നിജവർത്മനാ ഗതവന്തഃ, തസ്മാത് തേ സബാലവൃദ്ധവനിതാ അസ്മാഭിഃ സഹ നഗരസ്യ പരിസരപര്യ്യന്തമ് ആഗതാഃ പശ്ചാദ്വയം ജലധിതടേ ജാനുപാതം പ്രാർഥയാമഹി|
6 και ασπασαμενοι αλληλους επεβημεν εις το πλοιον εκεινοι δε υπεστρεψαν εις τα ιδια
തതഃ പരസ്പരം വിസൃഷ്ടാഃ സന്തോ വയം പോതം ഗതാസ്തേ തു സ്വസ്വഗൃഹം പ്രത്യാഗതവന്തഃ|
7 ημεις δε τον πλουν διανυσαντες απο τυρου κατηντησαμεν εις πτολεμαιδα και ασπασαμενοι τους αδελφους εμειναμεν ημεραν μιαν παρ αυτοις
വയം സോരനഗരാത് നാവാ പ്രസ്ഥായ തലിമായിനഗരമ് ഉപാതിഷ്ഠാമ തത്രാസ്മാകം സമുദ്രീയമാർഗസ്യാന്തോഽഭവത് തത്ര ഭ്രാതൃഗണം നമസ്കൃത്യ ദിനമേകം തൈഃ സാർദ്ധമ് ഉഷതവന്തഃ|
8 τη δε επαυριον εξελθοντες ηλθομεν εις καισαρειαν και εισελθοντες εις τον οικον φιλιππου του ευαγγελιστου οντος εκ των επτα εμειναμεν παρ αυτω
പരേ ഽഹനി പൗലസ്തസ്യ സങ്ഗിനോ വയഞ്ച പ്രതിഷ്ഠമാനാഃ കൈസരിയാനഗരമ് ആഗത്യ സുസംവാദപ്രചാരകാനാം സപ്തജനാനാം ഫിലിപനാമ്ന ഏകസ്യ ഗൃഹം പ്രവിശ്യാവതിഷ്ഠാമ|
9 τουτω δε ησαν θυγατερες παρθενοι τεσσαρες προφητευουσαι
തസ്യ ചതസ്രോ ദുഹിതരോഽനൂഢാ ഭവിഷ്യദ്വാദിന്യ ആസൻ|
10 επιμενοντων δε ημων ημερας πλειους κατηλθεν τις απο της ιουδαιας προφητης ονοματι αγαβος
തത്രാസ്മാസു ബഹുദിനാനി പ്രോഷിതേഷു യിഹൂദീയദേശാദ് ആഗത്യാഗാബനാമാ ഭവിഷ്യദ്വാദീ സമുപസ്ഥിതവാൻ|
11 και ελθων προς ημας και αρας την ζωνην του παυλου δησας τε αυτου τους ποδας και τας χειρας ειπεν ταδε λεγει το πνευμα το αγιον τον ανδρα ου εστιν η ζωνη αυτη ουτως δησουσιν εις ιερουσαλημ οι ιουδαιοι και παραδωσουσιν εις χειρας εθνων
സോസ്മാകം സമീപമേത്യ പൗലസ്യ കടിബന്ധനം ഗൃഹീത്വാ നിജഹസ്താപാദാൻ ബദ്ധ്വാ ഭാഷിതവാൻ യസ്യേദം കടിബന്ധനം തം യിഹൂദീയലോകാ യിരൂശാലമനഗര ഇത്ഥം ബദ്ധ്വാ ഭിന്നദേശീയാനാം കരേഷു സമർപയിഷ്യന്തീതി വാക്യം പവിത്ര ആത്മാ കഥയതി|
12 ως δε ηκουσαμεν ταυτα παρεκαλουμεν ημεις τε και οι εντοπιοι του μη αναβαινειν αυτον εις ιερουσαλημ
ഏതാദൃശീം കഥാം ശ്രുത്വാ വയം തന്നഗരവാസിനോ ഭ്രാതരശ്ച യിരൂശാലമം ന യാതും പൗലം വ്യനയാമഹി;
13 απεκριθη τε ο παυλος τι ποιειτε κλαιοντες και συνθρυπτοντες μου την καρδιαν εγω γαρ ου μονον δεθηναι αλλα και αποθανειν εις ιερουσαλημ ετοιμως εχω υπερ του ονοματος του κυριου ιησου
കിന്തു സ പ്രത്യാവാദീത്, യൂയം കിം കുരുഥ? കിം ക്രന്ദനേന മമാന്തഃകരണം വിദീർണം കരിഷ്യഥ? പ്രഭോ ര്യീശോ ർനാമ്നോ നിമിത്തം യിരൂശാലമി ബദ്ധോ ഭവിതും കേവല തന്ന പ്രാണാൻ ദാതുമപി സസജ്ജോസ്മി|
14 μη πειθομενου δε αυτου ησυχασαμεν ειποντες το θελημα του κυριου γινεσθω
തേനാസ്മാകം കഥായാമ് അഗൃഹീതായാമ് ഈശ്വരസ്യ യഥേച്ഛാ തഥൈവ ഭവത്വിത്യുക്ത്വാ വയം നിരസ്യാമ|
15 μετα δε τας ημερας ταυτας επισκευασαμενοι ανεβαινομεν εις ιερουσαλημ
പരേഽഹനി പാഥേയദ്രവ്യാണി ഗൃഹീത്വാ യിരൂശാലമം പ്രതി യാത്രാമ് അകുർമ്മ|
16 συνηλθον δε και των μαθητων απο καισαρειας συν ημιν αγοντες παρ ω ξενισθωμεν μνασωνι τινι κυπριω αρχαιω μαθητη
തതഃ കൈസരിയാനഗരനിവാസിനഃ കതിപയാഃ ശിഷ്യാ അസ്മാഭിഃ സാർദ്ധമ് ഇത്വാ കൃപ്രീയേന മ്നാസന്നാമ്നാ യേന പ്രാചീനശിഷ്യേന സാർദ്ധമ് അസ്മാഭി ർവസ്തവ്യം തസ്യ സമീപമ് അസ്മാൻ നീതവന്തഃ|
17 γενομενων δε ημων εις ιεροσολυμα ασμενως εδεξαντο ημας οι αδελφοι
അസ്മാസു യിരൂശാലമ്യുപസ്ഥിതേഷു തത്രസ്ഥഭ്രാതൃഗണോഽസ്മാൻ ആഹ്ലാദേന ഗൃഹീതവാൻ|
18 τη δε επιουση εισηει ο παυλος συν ημιν προς ιακωβον παντες τε παρεγενοντο οι πρεσβυτεροι
പരസ്മിൻ ദിവസേ പൗലേഽസ്മാഭിഃ സഹ യാകൂബോ ഗൃഹം പ്രവിഷ്ടേ ലോകപ്രാചീനാഃ സർവ്വേ തത്ര പരിഷദി സംസ്ഥിതാഃ|
19 και ασπασαμενος αυτους εξηγειτο καθ εν εκαστον ων εποιησεν ο θεος εν τοις εθνεσιν δια της διακονιας αυτου
അനന്തരം സ താൻ നത്വാ സ്വീയപ്രചാരണേന ഭിന്നദേശീയാൻ പ്രതീശ്വരോ യാനി കർമ്മാണി സാധിതവാൻ തദീയാം കഥാമ് അനുക്രമാത് കഥിതവാൻ|
20 οι δε ακουσαντες εδοξαζον τον κυριον ειπον τε αυτω θεωρεις αδελφε ποσαι μυριαδες εισιν ιουδαιων των πεπιστευκοτων και παντες ζηλωται του νομου υπαρχουσιν
ഇതി ശ്രുത്വാ തേ പ്രഭും ധന്യം പ്രോച്യ വാക്യമിദമ് അഭാഷന്ത, ഹേ ഭ്രാത ര്യിഹൂദീയാനാം മധ്യേ ബഹുസഹസ്രാണി ലോകാ വിശ്വാസിന ആസതേ കിന്തു തേ സർവ്വേ വ്യവസ്ഥാമതാചാരിണ ഏതത് പ്രത്യക്ഷം പശ്യസി|
21 κατηχηθησαν δε περι σου οτι αποστασιαν διδασκεις απο μωυσεως τους κατα τα εθνη παντας ιουδαιους λεγων μη περιτεμνειν αυτους τα τεκνα μηδε τοις εθεσιν περιπατειν
ശിശൂനാം ത്വക്ഛേദനാദ്യാചരണം പ്രതിഷിധ്യ ത്വം ഭിന്നദേശനിവാസിനോ യിഹൂദീയലോകാൻ മൂസാവാക്യമ് അശ്രദ്ധാതുമ് ഉപദിശസീതി തൈഃ ശ്രുതമസ്തി|
22 τι ουν εστιν παντως δει πληθος συνελθειν ακουσονται γαρ οτι εληλυθας
ത്വമത്രാഗതോസീതി വാർത്താം സമാകർണ്യ ജനനിവഹോ മിലിത്വാവശ്യമേവാഗമിഷ്യതി; അതഏവ കിം കരണീയമ്? അത്ര വയം മന്ത്രയിത്വാ സമുപായം ത്വാം വദാമസ്തം ത്വമാചര|
23 τουτο ουν ποιησον ο σοι λεγομεν εισιν ημιν ανδρες τεσσαρες ευχην εχοντες εφ εαυτων
വ്രതം കർത്തും കൃതസങ്കൽപാ യേഽസ്മാംക ചത്വാരോ മാനവാഃ സന്തി
24 τουτους παραλαβων αγνισθητι συν αυτοις και δαπανησον επ αυτοις ινα ξυρησωνται την κεφαλην και γνωσιν παντες οτι ων κατηχηνται περι σου ουδεν εστιν αλλα στοιχεις και αυτος τον νομον φυλασσων
താൻ ഗൃഹീത്വാ തൈഃ സഹിതഃ സ്വം ശുചിം കുരു തഥാ തേഷാം ശിരോമുണ്ഡനേ യോ വ്യയോ ഭവതി തം ത്വം ദേഹി| തഥാ കൃതേ ത്വദീയാചാരേ യാ ജനശ്രുതി ർജായതേ സാലീകാ കിന്തു ത്വം വിധിം പാലയൻ വ്യവസ്ഥാനുസാരേണേവാചരസീതി തേ ഭോത്സന്തേ|
25 περι δε των πεπιστευκοτων εθνων ημεις επεστειλαμεν κριναντες μηδεν τοιουτον τηρειν αυτους ει μη φυλασσεσθαι αυτους το τε ειδωλοθυτον και το αιμα και πνικτον και πορνειαν
ഭിന്നദേശീയാനാം വിശ്വാസിലോകാനാം നികടേ വയം പത്രം ലിഖിത്വേത്ഥം സ്ഥിരീകൃതവന്തഃ, ദേവപ്രസാദഭോജനം രക്തം ഗലപീഡനമാരിതപ്രാണിഭോജനം വ്യഭിചാരശ്ചൈതേഭ്യഃ സ്വരക്ഷണവ്യതിരേകേണ തേഷാമന്യവിധിപാലനം കരണീയം ന|
26 τοτε ο παυλος παραλαβων τους ανδρας τη εχομενη ημερα συν αυτοις αγνισθεις εισηει εις το ιερον διαγγελλων την εκπληρωσιν των ημερων του αγνισμου εως ου προσηνεχθη υπερ ενος εκαστου αυτων η προσφορα
തതഃ പൗലസ്താൻ മാനുഷാനാദായ പരസ്മിൻ ദിവസേ തൈഃ സഹ ശുചി ർഭൂത്വാ മന്ദിരം ഗത്വാ ശൗചകർമ്മണോ ദിനേഷു സമ്പൂർണേഷു തേഷാമ് ഏകൈകാർഥം നൈവേദ്യാദ്യുത്സർഗോ ഭവിഷ്യതീതി ജ്ഞാപിതവാൻ|
27 ως δε εμελλον αι επτα ημεραι συντελεισθαι οι απο της ασιας ιουδαιοι θεασαμενοι αυτον εν τω ιερω συνεχεον παντα τον οχλον και επεβαλον τας χειρας επ αυτον
തേഷു സപ്തസു ദിനേഷു സമാപ്തകൽപേഷു ആശിയാദേശനിവാസിനോ യിഹൂദീയാസ്തം മധ്യേമന്ദിരം വിലോക്യ ജനനിവഹസ്യ മനഃസു കുപ്രവൃത്തിം ജനയിത്വാ തം ധൃത്വാ
28 κραζοντες ανδρες ισραηλιται βοηθειτε ουτος εστιν ο ανθρωπος ο κατα του λαου και του νομου και του τοπου τουτου παντας πανταχου διδασκων ετι τε και ελληνας εισηγαγεν εις το ιερον και κεκοινωκεν τον αγιον τοπον τουτον
പ്രോച്ചൈഃ പ്രാവോചൻ, ഹേ ഇസ്രായേല്ലോകാഃ സർവ്വേ സാഹായ്യം കുരുത| യോ മനുജ ഏതേഷാം ലോകാനാം മൂസാവ്യവസ്ഥായാ ഏതസ്യ സ്ഥാനസ്യാപി വിപരീതം സർവ്വത്ര സർവ്വാൻ ശിക്ഷയതി സ ഏഷഃ; വിശേഷതഃ സ ഭിന്നദേശീയലോകാൻ മന്ദിരമ് ആനീയ പവിത്രസ്ഥാനമേതദ് അപവിത്രമകരോത്|
29 ησαν γαρ εωρακοτες τροφιμον τον εφεσιον εν τη πολει συν αυτω ον ενομιζον οτι εις το ιερον εισηγαγεν ο παυλος
പൂർവ്വം തേ മധ്യേനഗരമ് ഇഫിഷനഗരീയം ത്രഫിമം പൗലേന സഹിതം ദൃഷ്ടവന്ത ഏതസ്മാത് പൗലസ്തം മന്ദിരമധ്യമ് ആനയദ് ഇത്യന്വമിമത|
30 εκινηθη τε η πολις ολη και εγενετο συνδρομη του λαου και επιλαβομενοι του παυλου ειλκον αυτον εξω του ιερου και ευθεως εκλεισθησαν αι θυραι
അതഏവ സർവ്വസ്മിൻ നഗരേ കലഹോത്പന്നത്വാത് ധാവന്തോ ലോകാ ആഗത്യ പൗലം ധൃത്വാ മന്ദിരസ്യ ബഹിരാകൃഷ്യാനയൻ തത്ക്ഷണാദ് ദ്വാരാണി സർവ്വാണി ച രുദ്ധാനി|
31 ζητουντων δε αυτον αποκτειναι ανεβη φασις τω χιλιαρχω της σπειρης οτι ολη συγκεχυται ιερουσαλημ
തേഷു തം ഹന്തുമുദ്യതേഷു യിരൂശാലമ്നഗരേ മഹാനുപദ്രവോ ജാത ഇതി വാർത്തായാം സഹസ്രസേനാപതേഃ കർണഗോചരീഭൂതായാം സത്യാം സ തത്ക്ഷണാത് സൈന്യാനി സേനാപതിഗണഞ്ച ഗൃഹീത്വാ ജവേനാഗതവാൻ|
32 ος εξαυτης παραλαβων στρατιωτας και εκατονταρχους κατεδραμεν επ αυτους οι δε ιδοντες τον χιλιαρχον και τους στρατιωτας επαυσαντο τυπτοντες τον παυλον
തതോ ലോകാഃ സേനാഗണേന സഹ സഹസ്രസേനാപതിമ് ആഗച്ഛന്തം ദൃഷ്ട്വാ പൗലതാഡനാതോ ന്യവർത്തന്ത|
33 εγγισας δε ο χιλιαρχος επελαβετο αυτου και εκελευσεν δεθηναι αλυσεσιν δυσιν και επυνθανετο τις [ αν ] ειη και τι εστιν πεποιηκως
സ സഹസ്രസേനാപതിഃ സന്നിധാവാഗമ്യ പൗലം ധൃത്വാ ശൃങ്ഖലദ്വയേന ബദ്ധമ് ആദിശ്യ താൻ പൃഷ്ടവാൻ ഏഷ കഃ? കിം കർമ്മ ചായം കൃതവാൻ?
34 αλλοι δε αλλο τι εβοων εν τω οχλω μη δυναμενος δε γνωναι το ασφαλες δια τον θορυβον εκελευσεν αγεσθαι αυτον εις την παρεμβολην
തതോ ജനസമൂഹസ്യ കശ്ചിദ് ഏകപ്രകാരം കശ്ചിദ് അന്യപ്രകാരം വാക്യമ് അരൗത് സ തത്ര സത്യം ജ്ഞാതുമ് കലഹകാരണാദ് അശക്തഃ സൻ തം ദുർഗം നേതുമ് ആജ്ഞാപയത്|
35 οτε δε εγενετο επι τους αναβαθμους συνεβη βασταζεσθαι αυτον υπο των στρατιωτων δια την βιαν του οχλου
തേഷു സോപാനസ്യോപരി പ്രാപ്തേഷു ലോകാനാം സാഹസകാരണാത് സേനാഗണഃ പൗലമുത്തോല്യ നീതവാൻ|
36 ηκολουθει γαρ το πληθος του λαου κραζον αιρε αυτον
തതഃ സർവ്വേ ലോകാഃ പശ്ചാദ്ഗാമിനഃ സന്ത ഏനം ദുരീകുരുതേതി വാക്യമ് ഉച്ചൈരവദൻ|
37 μελλων τε εισαγεσθαι εις την παρεμβολην ο παυλος λεγει τω χιλιαρχω ει εξεστιν μοι ειπειν τι προς σε ο δε εφη ελληνιστι γινωσκεις
പൗലസ്യ ദുർഗാനയനസമയേ സ തസ്മൈ സഹസ്രസേനാപതയേ കഥിതവാൻ, ഭവതഃ പുരസ്താത് കഥാം കഥയിതും കിമ് അനുമന്യതേ? സ തമപൃച്ഛത് ത്വം കിം യൂനാനീയാം ഭാഷാം ജാനാസി?
38 ουκ αρα συ ει ο αιγυπτιος ο προ τουτων των ημερων αναστατωσας και εξαγαγων εις την ερημον τους τετρακισχιλιους ανδρας των σικαριων
യോ മിസരീയോ ജനഃ പൂർവ്വം വിരോധം കൃത്വാ ചത്വാരി സഹസ്രാണി ഘാതകാൻ സങ്ഗിനഃ കൃത്വാ വിപിനം ഗതവാൻ ത്വം കിം സഏവ ന ഭവസി?
39 ειπεν δε ο παυλος εγω ανθρωπος μεν ειμι ιουδαιος ταρσευς της κιλικιας ουκ ασημου πολεως πολιτης δεομαι δε σου επιτρεψον μοι λαλησαι προς τον λαον
തദാ പൗലോഽകഥയത് അഹം കിലികിയാദേശസ്യ താർഷനഗരീയോ യിഹൂദീയോ, നാഹം സാമാന്യനഗരീയോ മാനവഃ; അതഏവ വിനയേഽഹം ലാകാനാം സമക്ഷം കഥാം കഥയിതും മാമനുജാനീഷ്വ|
40 επιτρεψαντος δε αυτου ο παυλος εστως επι των αναβαθμων κατεσεισεν τη χειρι τω λαω πολλης δε σιγης γενομενης προσεφωνησεν τη εβραιδι διαλεκτω λεγων
തേനാനുജ്ഞാതഃ പൗലഃ സോപാനോപരി തിഷ്ഠൻ ഹസ്തേനേങ്ഗിതം കൃതവാൻ, തസ്മാത് സർവ്വേ സുസ്ഥിരാ അഭവൻ| തദാ പൗല ഇബ്രീയഭാഷയാ കഥയിതുമ് ആരഭത,
