< Πραξεις 17 >

1 διοδευσαντες δε την αμφιπολιν και απολλωνιαν ηλθον εις θεσσαλονικην οπου ην η συναγωγη των ιουδαιων
ਪੌਲਸੀਲੌ ਆਮ੍ਫਿਪਲ੍ਯਾਪੱਲੋਨਿਯਾਨਗਰਾਭ੍ਯਾਂ ਗਤ੍ਵਾ ਯਤ੍ਰ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਭਜਨਭਵਨਮੇਕਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ ਤਤ੍ਰ ਥਿਸ਼਼ਲਨੀਕੀਨਗਰ ਉਪਸ੍ਥਿਤੌ|
2 κατα δε το ειωθος τω παυλω εισηλθεν προς αυτους και επι σαββατα τρια διελεγετο αυτοις απο των γραφων
ਤਦਾ ਪੌਲਃ ਸ੍ਵਾਚਾਰਾਨੁਸਾਰੇਣ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪੰ ਗਤ੍ਵਾ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰਤ੍ਰਯੇ ਤੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਧਰ੍ੰਮਪੁਸ੍ਤਕੀਯਕਥਾਯਾ ਵਿਚਾਰੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
3 διανοιγων και παρατιθεμενος οτι τον χριστον εδει παθειν και αναστηναι εκ νεκρων και οτι ουτος εστιν ο χριστος ιησους ον εγω καταγγελλω υμιν
ਫਲਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਦੁਃਖਭੋਗਃ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਃ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਦੁੱਥਾਨਞ੍ਚ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧੌ ਯਸ੍ਯ ਯੀਸ਼ੋਃ ਪ੍ਰਸ੍ਤਾਵੰ ਕਰੋਮਿ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣਾਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਃ ਸ ਏਤਾਃ ਕਥਾਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼੍ਯ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਤ੍ਵਾ ਸ੍ਥਿਰੀਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
4 και τινες εξ αυτων επεισθησαν και προσεκληρωθησαν τω παυλω και τω σιλα των τε σεβομενων ελληνων πολυ πληθος γυναικων τε των πρωτων ουκ ολιγαι
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਤਿਪਯਜਨਾ ਅਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਾ ਬਹਵੋ ਭਕ੍ਤਲੋਕਾ ਬਹ੍ਯਃ ਪ੍ਰਧਾਨਨਾਰ੍ੱਯਸ਼੍ਚ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਪੌਲਸੀਲਯੋਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਗਾਮਿਨੋ ਜਾਤਾਃ|
5 προσλαβομενοι δε οι απειθουντες ιουδαιοι των αγοραιων τινας ανδρας πονηρους και οχλοποιησαντες εθορυβουν την πολιν επισταντες τε τη οικια ιασονος εζητουν αυτους αγαγειν εις τον δημον
ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਹੀਨਾ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾ ਈਰ੍ਸ਼਼੍ਯਯਾ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਹਟਟ੍ਸ੍ਯ ਕਤਿਨਯਲਮ੍ਪਟਲੋਕਾਨ੍ ਸਙ੍ਗਿਨਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਜਨਤਯਾ ਨਗਰਮਧ੍ਯੇ ਮਹਾਕਲਹੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯਾਸੋਨੋ ਗ੍ਰੁʼਹਮ੍ ਆਕ੍ਰਮ੍ਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨ੍ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਲੋਕਨਿਵਹਸ੍ਯ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਨੇਤੁੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਿਤਵਨ੍ਤਃ|
6 μη ευροντες δε αυτους εσυρον τον ιασονα και τινας αδελφους επι τους πολιταρχας βοωντες οτι οι την οικουμενην αναστατωσαντες ουτοι και ενθαδε παρεισιν
ਤੇਸ਼਼ਾਮੁੱਦੇਸ਼ਮ੍ ਅਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਚ ਯਾਸੋਨੰ ਕਤਿਪਯਾਨ੍ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁਂʼਸ਼੍ਚ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨਗਰਾਧਿਪਤੀਨਾਂ ਨਿਕਟਮਾਨੀਯ ਪ੍ਰੋੱਚੈਃ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤੋ ਯੇ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾ ਜਗਦੁਦ੍ਵਾਟਿਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤੇ (ਅ)ਤ੍ਰਾਪ੍ਯੁਪਸ੍ਥਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤਿ,
7 ους υποδεδεκται ιασων και ουτοι παντες απεναντι των δογματων καισαρος πρασσουσιν βασιλεα ετερον λεγοντες ειναι ιησουν
ਏਸ਼਼ ਯਾਸੋਨ੍ ਆਤਿਥ੍ਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਾਨ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਾਨ੍| ਯੀਸ਼ੁਨਾਮਕ ਏਕੋ ਰਾਜਸ੍ਤੀਤਿ ਕਥਯਨ੍ਤਸ੍ਤੇ ਕੈਸਰਸ੍ਯਾਜ੍ਞਾਵਿਰੁੱਧੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕੁਰ੍ੱਵਤਿ|
8 εταραξαν δε τον οχλον και τους πολιταρχας ακουοντας ταυτα
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਲੋਕਨਿਵਹੋ ਨਗਰਾਧਿਪਤਯਸ਼੍ਚ ਸਮੁਦ੍ਵਿਗ੍ਨਾ ਅਭਵਨ੍|
9 και λαβοντες το ικανον παρα του ιασονος και των λοιπων απελυσαν αυτους
ਤਦਾ ਯਾਸੋਨਸ੍ਤਦਨ੍ਯੇਸ਼਼ਾਞ੍ਚ ਧਨਦਣ੍ਡੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤਾਨ੍ ਪਰਿਤ੍ਯਕ੍ਤਵਨ੍ਤਃ|
10 οι δε αδελφοι ευθεως δια της νυκτος εξεπεμψαν τον τε παυλον και τον σιλαν εις βεροιαν οιτινες παραγενομενοι εις την συναγωγην απηεσαν των ιουδαιων
ਤਤਃ ਪਰੰ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣੋ ਰਜਨ੍ਯਾਂ ਪੌਲਸੀਲੌ ਸ਼ੀਘ੍ਰੰ ਬਿਰਯਾਨਗਰੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍ ਤੌ ਤਤ੍ਰੋਪਸ੍ਥਾਯ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਭਜਨਭਵਨੰ ਗਤਵਨ੍ਤੌ|
11 ουτοι δε ησαν ευγενεστεροι των εν θεσσαλονικη οιτινες εδεξαντο τον λογον μετα πασης προθυμιας το καθ ημεραν ανακρινοντες τας γραφας ει εχοι ταυτα ουτως
ਤਤ੍ਰਸ੍ਥਾ ਲੋਕਾਃ ਥਿਸ਼਼ਲਨੀਕੀਸ੍ਥਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਮਹਾਤ੍ਮਾਨ ਆਸਨ੍ ਯਤ ਇੱਥੰ ਭਵਤਿ ਨ ਵੇਤਿ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਦਿਨੇ ਦਿਨੇ ਧਰ੍ੰਮਗ੍ਰਨ੍ਥਸ੍ਯਾਲੋਚਨਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵੈਰੰ ਕਥਾਮ੍ ਅਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍|
12 πολλοι μεν ουν εξ αυτων επιστευσαν και των ελληνιδων γυναικων των ευσχημονων και ανδρων ουκ ολιγοι
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਨੇਕੇ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਅਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਮਾਨ੍ਯਾ ਸ੍ਤ੍ਰਿਯਃ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾਸ਼੍ਚਾਨੇਕੇ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍|
13 ως δε εγνωσαν οι απο της θεσσαλονικης ιουδαιοι οτι και εν τη βεροια κατηγγελη υπο του παυλου ο λογος του θεου ηλθον κακει σαλευοντες τους οχλους
ਕਿਨ੍ਤੁ ਬਿਰਯਾਨਗਰੇ ਪੌਲੇਨੇਸ਼੍ਵਰੀਯਾ ਕਥਾ ਪ੍ਰਚਾਰ੍ੱਯਤ ਇਤਿ ਥਿਸ਼਼ਲਨੀਕੀਸ੍ਥਾ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਮਪ੍ਯਾਗਤ੍ਯ ਲੋਕਾਨਾਂ ਕੁਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਿਮ੍ ਅਜਨਯਨ੍|
14 ευθεως δε τοτε τον παυλον εξαπεστειλαν οι αδελφοι πορευεσθαι ως επι την θαλασσαν υπεμενον δε ο τε σιλας και ο τιμοθεος εκει
ਅਤਏਵ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਸਮੁਦ੍ਰੇਣ ਯਾਨ੍ਤੀਤਿ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਤ੍ਵਾ ਭ੍ਰਾਤਰਃ ਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਰੰ ਪੌਲੰ ਪ੍ਰਾਹਿਣ੍ਵਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੀਲਤੀਮਥਿਯੌ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਿਤਵਨ੍ਤੌ|
15 οι δε καθιστωντες τον παυλον ηγαγον αυτον εως αθηνων και λαβοντες εντολην προς τον σιλαν και τιμοθεον ινα ως ταχιστα ελθωσιν προς αυτον εξηεσαν
ਤਤਃ ਪਰੰ ਪੌਲਸ੍ਯ ਮਾਰ੍ਗਦਰ੍ਸ਼ਕਾਸ੍ਤਮ੍ ਆਥੀਨੀਨਗਰ ਉਪਸ੍ਥਾਪਯਨ੍ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯੁਵਾਂ ਤੂਰ੍ਣਮ੍ ਏਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨੰ ਆਗਮਿਸ਼਼੍ਯਥਃ ਸੀਲਤੀਮਥਿਯੌ ਪ੍ਰਤੀਮਾਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਗਤਾਃ|
16 εν δε ταις αθηναις εκδεχομενου αυτους του παυλου παρωξυνετο το πνευμα αυτου εν αυτω θεωρουντι κατειδωλον ουσαν την πολιν
ਪੌਲ ਆਥੀਨੀਨਗਰੇ ਤਾਵਪੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਤੰਨਗਰੰ ਪ੍ਰਤਿਮਾਭਿਃ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸਨ੍ਤਪ੍ਤਹ੍ਰੁʼਦਯੋ (ਅ)ਭਵਤ੍|
17 διελεγετο μεν ουν εν τη συναγωγη τοις ιουδαιοις και τοις σεβομενοις και εν τη αγορα κατα πασαν ημεραν προς τους παρατυγχανοντας
ਤਤਃ ਸ ਭਜਨਭਵਨੇ ਯਾਨ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨ੍ ਭਕ੍ਤਲੋਕਾਂਸ਼੍ਚ ਹੱਟੇ ਚ ਯਾਨ੍ ਅਪਸ਼੍ਯਤ੍ ਤੈਃ ਸਹ ਪ੍ਰਤਿਦਿਨੰ ਵਿਚਾਰਿਤਵਾਨ੍|
18 τινες δε των επικουρειων και των στοικων φιλοσοφων συνεβαλλον αυτω και τινες ελεγον τι αν θελοι ο σπερμολογος ουτος λεγειν οι δε ξενων δαιμονιων δοκει καταγγελευς ειναι οτι τον ιησουν και την αναστασιν ευηγγελιζετο αυτοις
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿਪਿਕੂਰੀਯਮਤਗ੍ਰਹਿਣਃ ਸ੍ਤੋਯਿਕੀਯਮਤਗ੍ਰਾਹਿਣਸ਼੍ਚ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਜਨਾਸ੍ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਵ੍ਯਵਦਨ੍ਤ| ਤਤ੍ਰ ਕੇਚਿਦ੍ ਅਕਥਯਨ੍ ਏਸ਼਼ ਵਾਚਾਲਃ ਕਿੰ ਵਕ੍ਤੁਮ੍ ਇੱਛਤਿ? ਅਪਰੇ ਕੇਚਿਦ੍ ਏਸ਼਼ ਜਨਃ ਕੇਸ਼਼ਾਞ੍ਚਿਦ੍ ਵਿਦੇਸ਼ੀਯਦੇਵਾਨਾਂ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਇਤ੍ਯਨੁਮੀਯਤੇ ਯਤਃ ਸ ਯੀਸ਼ੁਮ੍ ਉੱਥਿਤਿਞ੍ਚ ਪ੍ਰਚਾਰਯਤ੍|
19 επιλαβομενοι τε αυτου επι τον αρειον παγον ηγαγον λεγοντες δυναμεθα γνωναι τις η καινη αυτη η υπο σου λαλουμενη διδαχη
ਤੇ ਤਮ੍ ਅਰੇਯਪਾਗਨਾਮ ਵਿਚਾਰਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਆਨੀਯ ਪ੍ਰਾਵੋਚਨ੍ ਇਦੰ ਯੰਨਵੀਨੰ ਮਤੰ ਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰਾਚੀਕਸ਼ ਇਦੰ ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਏਤਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਸ਼੍ਰਾਵਯ;
20 ξενιζοντα γαρ τινα εισφερεις εις τας ακοας ημων βουλομεθα ουν γνωναι τι αν θελοι ταυτα ειναι
ਯਾਮਿਮਾਮ੍ ਅਸਮ੍ਭਵਕਥਾਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਕਰ੍ਣਗੋਚਰੀਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਅਸ੍ਯਾ ਭਾਵਾਰ੍ਥਃ ਕ ਇਤਿ ਵਯੰ ਜ੍ਞਾਤੁਮ੍ ਇੱਛਾਮਃ|
21 αθηναιοι δε παντες και οι επιδημουντες ξενοι εις ουδεν ετερον ευκαιρουν η λεγειν τι και ακουειν καινοτερον
ਤਦਾਥੀਨੀਨਿਵਾਸਿਨਸ੍ਤੰਨਗਰਪ੍ਰਵਾਸਿਨਸ਼੍ਚ ਕੇਵਲੰ ਕਸ੍ਯਾਸ਼੍ਚਨ ਨਵੀਨਕਥਾਯਾਃ ਸ਼੍ਰਵਣੇਨ ਪ੍ਰਚਾਰਣੇਨ ਚ ਕਾਲਮ੍ ਅਯਾਪਯਨ੍|
22 σταθεις δε ο παυλος εν μεσω του αρειου παγου εφη ανδρες αθηναιοι κατα παντα ως δεισιδαιμονεστερους υμας θεωρω
ਪੌਲੋ(ਅ)ਰੇਯਪਾਗਸ੍ਯ ਮਧ੍ਯੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਆਥੀਨੀਯਲੋਕਾ ਯੂਯੰ ਸਰ੍ੱਵਥਾ ਦੇਵਪੂਜਾਯਾਮ੍ ਆਸਕ੍ਤਾ ਇਤ੍ਯਹ ਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ੰ ਪਸ਼੍ਯਾਮਿ|
23 διερχομενος γαρ και αναθεωρων τα σεβασματα υμων ευρον και βωμον εν ω επεγεγραπτο αγνωστω θεω ον ουν αγνοουντες ευσεβειτε τουτον εγω καταγγελλω υμιν
ਯਤਃ ਪਰ੍ੱਯਟਨਕਾਲੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪੂਜਨੀਯਾਨਿ ਪਸ਼੍ਯਨ੍ ‘ਅਵਿਜ੍ਞਾਤੇਸ਼੍ਵਰਾਯ’ ਏਤੱਲਿਪਿਯੁਕ੍ਤਾਂ ਯਜ੍ਞਵੇਦੀਮੇਕਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍; ਅਤੋ ਨ ਵਿਦਿਤ੍ਵਾ ਯੰ ਪੂਜਯਧ੍ਵੇ ਤਸ੍ਯੈਵ ਤਤ੍ਵੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰਚਾਰਯਾਮਿ|
24 ο θεος ο ποιησας τον κοσμον και παντα τα εν αυτω ουτος ουρανου και γης κυριος υπαρχων ουκ εν χειροποιητοις ναοις κατοικει
ਜਗਤੋ ਜਗਤ੍ਸ੍ਥਾਨਾਂ ਸਰ੍ੱਵਵਸ੍ਤੂਨਾਞ੍ਚ ਸ੍ਰਸ਼਼੍ਟਾ ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸ ਸ੍ਵਰ੍ਗਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯੋਰੇਕਾਧਿਪਤਿਃ ਸਨ੍ ਕਰਨਿਰ੍ੰਮਿਤਮਨ੍ਦਿਰੇਸ਼਼ੁ ਨ ਨਿਵਸਤਿ;
25 ουδε υπο χειρων ανθρωπων θεραπευεται προσδεομενος τινος αυτος διδους πασιν ζωην και πνοην κατα παντα
ਸ ਏਵ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯੋ ਜੀਵਨੰ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਸਾਮਗ੍ਰੀਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਦਦਾਤਿ; ਅਤਏਵ ਸ ਕਸ੍ਯਾਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸਾਮਗ੍ਯ੍ਰਾ ਅਭਾਵਹੇਤੋ ਰ੍ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਹਸ੍ਤੈਃ ਸੇਵਿਤੋ ਭਵਤੀਤਿ ਨ|
26 εποιησεν τε εξ ενος αιματος παν εθνος ανθρωπων κατοικειν επι παν το προσωπον της γης ορισας προστεταγμενους καιρους και τας οροθεσιας της κατοικιας αυτων
ਸ ਭੂਮਣ੍ਡਲੇ ਨਿਵਾਸਾਰ੍ਥਮ੍ ਏਕਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ਼ੋਣਿਤਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪੂਰ੍ੱਵਨਿਰੂਪਿਤਸਮਯੰ ਵਸਤਿਸੀਮਾਞ੍ਚ ਨਿਰਚਿਨੋਤ੍;
27 ζητειν τον κυριον ει αρα γε ψηλαφησειαν αυτον και ευροιεν και γε ου μακραν απο ενος εκαστου ημων υπαρχοντα
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਲੋਕੈਃ ਕੇਨਾਪਿ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਮ੍ਰੁʼਗਯਿਤ੍ਵਾ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਤਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਤਸ੍ਯ ਗਵੇਸ਼਼ਣੰ ਕਰਣੀਯਮ੍|
28 εν αυτω γαρ ζωμεν και κινουμεθα και εσμεν ως και τινες των καθ υμας ποιητων ειρηκασιν του γαρ και γενος εσμεν
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਕਸ੍ਮਾੱਚਿਦਪਿ ਦੂਰੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤੀਤਿ ਨਹਿ, ਵਯੰ ਤੇਨ ਨਿਸ਼੍ਵਸਨਪ੍ਰਸ਼੍ਵਸਨਗਮਨਾਗਮਨਪ੍ਰਾਣਧਾਰਣਾਨਿ ਕੁਰ੍ੰਮਃ, ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮੇਵ ਕਤਿਪਯਾਃ ਕਵਯਃ ਕਥਯਨ੍ਤਿ ‘ਤਸ੍ਯ ਵੰਸ਼ਾ ਵਯੰ ਸ੍ਮੋ ਹਿ’ ਇਤਿ|
29 γενος ουν υπαρχοντες του θεου ουκ οφειλομεν νομιζειν χρυσω η αργυρω η λιθω χαραγματι τεχνης και ενθυμησεως ανθρωπου το θειον ειναι ομοιον
ਅਤਏਵ ਯਦਿ ਵਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵੰਸ਼ਾ ਭਵਾਮਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੈ ਰ੍ਵਿਦ੍ਯਯਾ ਕੌਸ਼ਲੇਨ ਚ ਤਕ੍ਸ਼਼ਿਤੰ ਸ੍ਵਰ੍ਣੰ ਰੂਪ੍ਯੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼ਦ੍ ਵੈਤੇਸ਼਼ਾਮੀਸ਼੍ਵਰਤ੍ਵਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਜ੍ਞਾਤਵ੍ਯੰ|
30 τους μεν ουν χρονους της αγνοιας υπεριδων ο θεος τανυν παραγγελλει τοις ανθρωποις πασιν πανταχου μετανοειν
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪੂਰ੍ੱਵੀਯਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਅਜ੍ਞਾਨਤਾਂ ਪ੍ਰਤੀਸ਼੍ਵਰੋ ਯਦ੍ਯਪਿ ਨਾਵਾਧੱਤ ਤਥਾਪੀਦਾਨੀਂ ਸਰ੍ੱਵਤ੍ਰ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਮਨਃ ਪਰਿਵਰ੍ੱਤਯਿਤੁਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯਤਿ,
31 διοτι εστησεν ημεραν εν η μελλει κρινειν την οικουμενην εν δικαιοσυνη εν ανδρι ω ωρισεν πιστιν παρασχων πασιν αναστησας αυτον εκ νεκρων
ਯਤਃ ਸ੍ਵਨਿਯੁਕ੍ਤੇਨ ਪੁਰੁਸ਼਼ੇਣ ਯਦਾ ਸ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀਸ੍ਥਾਨਾਂ ਸਰ੍ੱਵਲੋਕਾਨਾਂ ਵਿਚਾਰੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤੱਦਿਨੰ ਨ੍ਯਰੂਪਯਤ੍; ਤਸ੍ਯ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੋੱਥਾਪਨੇਨ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯਃ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਪ੍ਰਾਦਾਤ੍|
32 ακουσαντες δε αναστασιν νεκρων οι μεν εχλευαζον οι δε ειπον ακουσομεθα σου παλιν περι τουτου
ਤਦਾ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉੱਥਾਨਸ੍ਯ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਕੇਚਿਦ੍ ਉਪਾਹਮਨ੍, ਕੇਚਿਦਵਦਨ੍ ਏਨਾਂ ਕਥਾਂ ਪੁਨਰਪਿ ਤ੍ਵੱਤਃ ਸ਼੍ਰੋਸ਼਼੍ਯਾਮਃ|
33 και ουτως ο παυλος εξηλθεν εκ μεσου αυτων
ਤਤਃ ਪੌਲਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|
34 τινες δε ανδρες κολληθεντες αυτω επιστευσαν εν οις και διονυσιος ο αρεοπαγιτης και γυνη ονοματι δαμαρις και ετεροι συν αυτοις
ਤਥਾਪਿ ਕੇਚਿੱਲੋਕਾਸ੍ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਮਿਲਿਤ੍ਵਾ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ (ਅ)ਰੇਯਪਾਗੀਯਦਿਯਨੁਸਿਯੋ ਦਾਮਾਰੀਨਾਮਾ ਕਾਚਿੰਨਾਰੀ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਨਰਾਸ਼੍ਚਾਸਨ੍|

< Πραξεις 17 >