Πραξεις 10
1 ανηρ δε τις εν καισαρεια ονοματι κορνηλιος εκατονταρχης εκ σπειρης της καλουμενης ιταλικης
Kaiserea khaw awhkaw thlang pynoet, Kornelia ak mingnaak ce awm nawh, anih taw Italy qalkap zakhat ak ukkung na awm hy.
2 ευσεβης και φοβουμενος τον θεον συν παντι τω οικω αυτου ποιων τε ελεημοσυνας πολλας τω λαω και δεομενος του θεου δια παντος
Anih taw a ipkhui kaw boeih ing Khawsa kqih unawh amik bawk thlangkhqi na awm uhy; ak voet ak hlauh thlangkhqi ce bawm khqi nawh Khawsa venawh ak cykcah poepa thlang na awm hy.
3 ειδεν εν οραματι φανερως ωσει ωραν ενατην της ημερας αγγελον του θεου εισελθοντα προς αυτον και ειποντα αυτω κορνηλιε
Hypoet awhtaw khawngkeng khawnoek pakthum a pha awh hatnaak ik-oeih hu hy. Khawsa ak khan ceityih ce law nawh a venawh, “Konelia!” tina hy.
4 ο δε ατενισας αυτω και εμφοβος γενομενος ειπεν τι εστιν κυριε ειπεν δε αυτω αι προσευχαι σου και αι ελεημοσυναι σου ανεβησαν εις μνημοσυνον ενωπιον του θεου
Konelia ing ak kqih doena toek ceet hy. “Bawipa ikaw?” tinawh doet hy. Khan ceityih ing, “Nak cykcahnaak ingkaw khawdeng hahqahkhqi na do na dannaak ce Khawsa haiawh simpoenaak ham pha hawh hy.
5 και νυν πεμψον εις ιοππην ανδρας και μεταπεμψαι σιμωνα τον επικαλουμενον πετρον
Piter tinawh amik khy Simon ce khy tlaih aham tuh Joppa khaw na thlang tyi lah.
6 ουτος ξενιζεται παρα τινι σιμωνι βυρσει ω εστιν οικια παρα θαλασσαν
Anih ce mehvyn ak khquikung Simon a im awh awm hy, anih a im taw tuicunli a keng awh awm hy, tina hy.
7 ως δε απηλθεν ο αγγελος ο λαλων τω κορνηλιω φωνησας δυο των οικετων αυτου και στρατιωτην ευσεβη των προσκαρτερουντων αυτω
A venawh awi ak kqawnkung khan ceityih ce a ceh coengawh Konelia ing a tyihzawih thlang pakkhih ingkaw a tyihzawih awi ak ngai qalkap pynoet ce khy hy.
8 και εξηγησαμενος αυτοις απαντα απεστειλεν αυτους εις την ιοππην
Ik-oeih a huh ingkaw ang zaak khqi boeih ce ak kqawn peek coengawh Joppa khaw na cekkhqi ce tyi hy.
9 τη δε επαυριον οδοιπορουντων εκεινων και τη πολει εγγιζοντων ανεβη πετρος επι το δωμα προσευξασθαι περι ωραν εκτην
A khawngawi nyn awh cet unawh khawk bau ami pha tawm khawnghyp awh lam na ce, Piter taw iptih na cykcah aham kai hy.
10 εγενετο δε προσπεινος και ηθελεν γευσασθαι παρασκευαζοντων δε εκεινων επεπεσεν επ αυτον εκστασις
Cawh ak phoen cawi nawh ai kawi pynoet oet ai aham ngaih hy, buh ami lawh peek li awh, huh saknaak ik-oeih ce hu hy.
11 και θεωρει τον ουρανον ανεωγμενον και καταβαινον επ αυτον σκευος τι ως οθονην μεγαλην τεσσαρσιν αρχαις δεδεμενον και καθιεμενον επι της γης
Khan ak awng qu ce hu nawh hi a kil pupthli awh khan nakawng ik-oeih anuk thlaak law peek ce hu hy.
12 εν ω υπηρχεν παντα τα τετραποδα της γης και τα θηρια και τα ερπετα και τα πετεινα του ουρανου
Ce ak khuiawh ce khaw pupthli ak law qamsa soepkep ce awm nawh, dek awh ak cawlh ak tat ingkaw khan nakaw ak ding phakhqi awm awm hy.
13 και εγενετο φωνη προς αυτον αναστας πετρε θυσον και φαγε
Cawh awi ing a venawh, “Piter tho, him nawhtaw ai,” tina hy.
14 ο δε πετρος ειπεν μηδαμως κυριε οτι ουδεποτε εφαγον παν κοινον η ακαθαρτον
Piter ing, “Am ai hly nyng, Bawipa! Amak ciimcaih ingkaw tuih ak cu ikawm am ai khawi nyng,” tina hy.
15 και φωνη παλιν εκ δευτερου προς αυτον α ο θεος εκαθαρισεν συ μη κοινου
Awi ing a hih voeinaak awh, “Khawsa ing a ciim sak ce nang ing am ciim hy koeh ti,” tina hy.
16 τουτο δε εγενετο επι τρις και παλιν ανεληφθη το σκευος εις τον ουρανον
Vemyihna thum voei dy a awm coengawh, hi ce khawk khan na dawh pe hy.
17 ως δε εν εαυτω διηπορει ο πετρος τι αν ειη το οραμα ο ειδεν και ιδου οι ανδρες οι απεσταλμενοι απο του κορνηλιου διερωτησαντες την οικιαν σιμωνος επεστησαν επι τον πυλωνα
Piter ing cawhkaw ik-oeih a huh ce ikaw hy voei nu, tinawh ak poek huiawh, Konelia ak thlang tyihkhqi ing Simon a im ce hu unawh vawng chawmkeng awh ce dyi uhy.
18 και φωνησαντες επυνθανοντο ει σιμων ο επικαλουμενος πετρος ενθαδε ξενιζεται
Piter tinawh amik khy, Simon ce im awh ak awm nu tinawh doet uhy.
19 του δε πετρου διενθυμουμενου περι του οραματος ειπεν αυτω το πνευμα ιδου ανδρες [ τρεις ] ζητουσιν σε
Piter ing a them huh ce anak poek huiawh, Myihla ing a venawh, “Simon, thlang pakthum ing nang ni sui uhy.
20 αλλα αναστας καταβηθι και πορευου συν αυτοις μηδεν διακρινομενος διοτι εγω απεσταλκα αυτους
Cedawngawh tho nawhtaw ipkai na nuk kqum lah. Cekkhqi hu awh bat aham koeh tawngaa, kai ing ni cekkhqi ce ka tyih law hy,” tina hy.
21 καταβας δε πετρος προς τους ανδρας ειπεν ιδου εγω ειμι ον ζητειτε τις η αιτια δι ην παρεστε
Piter ce nuk kqum nawh cekkhqi venawh, “Nangmih ing nami sui ce kai ni. Ikaw cainaak ing nami aw?” tinak khqi hy.
22 οι δε ειπον κορνηλιος εκατονταρχης ανηρ δικαιος και φοβουμενος τον θεον μαρτυρουμενος τε υπο ολου του εθνους των ιουδαιων εχρηματισθη υπο αγγελου αγιου μεταπεμψασθαι σε εις τον οικον αυτου και ακουσαι ρηματα παρα σου
Cekkhqi ing, “Kaimih ve qalkap zakhat ukkung Kornelia a im awhkawng law unyng. Anih taw thlakdyng ingkaw Khawsa ak kqih thlang na awm hy, cedawngawh Juda thlangkhqi boeih ing anih ve kqihchah uhy. Nang ak awihkqawn ngai aham khan ceityih ciim pynoet ing nang khy aham kqawn pehy,” tina uhy.
23 εισκαλεσαμενος ουν αυτους εξενισεν τη δε επαυριον αναστας εξηλθεν συν αυτοις και τινες των αδελφων των απο [ της ] ιοππης συνηλθον αυτω
Cawh Piter ing cekkhqi ce ipkhui na khy nawh pah sak hy. Cedawngawh a khawngawi nyn awh tho nawh cekkhqi mi cet haih uhy, Joppa khaw awhkaw koeinaakhqi awm cet lawt uhy.
24 και τη επαυριον εισηλθον εις την καισαρειαν ο δε κορνηλιος ην προσδοκων αυτους συγκαλεσαμενος τους συγγενεις αυτου και τους αναγκαιους φιλους
A khawngawi nyn awh Kaiserea khaw ce pha uhy. Kornelia ing anih ce a na lamtoen nawh a cakaw paqengkhqi ingkaw a pyipawkhqi boeih ce kutoet na khy khqi hy.
25 ως δε εγενετο του εισελθειν τον πετρον συναντησας αυτω ο κορνηλιος πεσων επι τους ποδας προσεκυνησεν
Piter ce ipkhui na a lut awh, Kornelia ing do nawh a khawkung awh kqihchahnaak ing khuksym pehy.
26 ο δε πετρος αυτον ηγειρεν λεγων αναστηθι καγω αυτος ανθρωπος ειμι
Cehlai Piter ing thawh sak tlaih nawh “Kai awm thlanghqing lawt ni,” tina hy.
27 και συνομιλων αυτω εισηλθεν και ευρισκει συνεληλυθοτας πολλους
Awi anik kqawn coengawh Piter ce ipkhui na lut nawh cawh ipkhui na thlang khawzah ak awm ce hu hy.
28 εφη τε προς αυτους υμεις επιστασθε ως αθεμιτον εστιν ανδρι ιουδαιω κολλασθαι η προσερχεσθαι αλλοφυλω και εμοι ο θεος εδειξεν μηδενα κοινον η ακαθαρτον λεγειν ανθρωπον
Cekkhqi venawh: “Juda thlang ingkaw Gentel thlang awm haih aham am ciim hy tice sim uhyk ti; cehlai u awm ciimcaih hy, am ciimcaih hy, niti kawi am ni tice Khawsa ing ni sim sak hy.
29 διο και αναντιρρητως ηλθον μεταπεμφθεις πυνθανομαι ουν τινι λογω μετεπεμψασθε με
Ce a dawngawh thlang na minik khy law sak awhkawng a oelh kana law nyng. Cehlai ni doet khqi nyng, ikaw ham nanu nami nik khy?” tinak khqi hy.
30 και ο κορνηλιος εφη απο τεταρτης ημερας μεχρι ταυτης της ωρας ημην νηστευων και την ενατην ωραν προσευχομενος εν τω οικω μου και ιδου ανηρ εστη ενωπιον μου εν εσθητι λαμπρα
Cawh Korelia ing, “Ni hu hitphli awh ce, ve atym khawngkeng khawnoek pakthum awh ka mah a im awh cykcah nyng. Cawh hi ak vang soeih ak bai thlang pynoet ce ka haiawh dyi nawh,
31 και φησιν κορνηλιε εισηκουσθη σου η προσευχη και αι ελεημοσυναι σου εμνησθησαν ενωπιον του θεου
ka venawh, “Kornelia, nak cyhcahnaak ce sim peekna awm nawh, thlang venawh na them peek awm Khawsa ing sim hawh hy.
32 πεμψον ουν εις ιοππην και μετακαλεσαι σιμωνα ος επικαλειται πετρος ουτος ξενιζεται εν οικια σιμωνος βυρσεως παρα θαλασσαν ος παραγενομενος λαλησει σοι
Ceamyihna awmsaw Joppa khaw na thlang tyi nawhtaw Piter ak mingnaak Simon ce khy sak. Anih ce tuicunli a kengawh ak awm, mehvyn ak khquikung, Simon a im awh khin na awm hy,” ni tina hy.
33 εξαυτης ουν επεμψα προς σε συ τε καλως εποιησας παραγενομενος νυν ουν παντες ημεις ενωπιον του θεου παρεσμεν ακουσαι παντα τα προστεταγμενα σοι υπο του θεου
Cedawngawh thlang tyi lawk tlang nyng, law tiksaw leek soeih hy. Tuh Bawipa ing kaimih a venawh anik kqawn sak khqi boeih ce ngai aham Khawsa haiawh cun law boeih unyng,” tina hy.
34 ανοιξας δε πετρος το στομα [ αυτου ] ειπεν επ αληθειας καταλαμβανομαι οτι ουκ εστιν προσωποληπτης ο θεος
Cekcoengawh taw Piter ing awih kqawnnaak ce kqan hy, “Khawsa ing u a hai awm am toek hy tice tuh sim hawh nyng,
35 αλλ εν παντι εθνει ο φοβουμενος αυτον και εργαζομενος δικαιοσυνην δεκτος αυτω εστιν
amah ak kqih ingkaw ak thymna bi ak sai qampum awhkaw thlang boeih ce do hy.
36 τον λογον ον απεστειλεν τοις υιοις ισραηλ ευαγγελιζομενος ειρηνην δια ιησου χριστου ουτος εστιν παντων κυριος
Israel thlangkhqi venawh Khawsa ing awi pehy, thlang boeih a boei, Jesu Khrih ak caming ngaihqepnaak awithang leek ak kqawn peek ce nangmih ing sim uhyk ti.
37 υμεις οιδατε το γενομενον ρημα καθ ολης της ιουδαιας αρξαμενον απο της γαλιλαιας μετα το βαπτισμα ο εκηρυξεν ιωαννης
Johan ing baptisma ak khypyi coengawh, Kalili qam awhkawng kqan nawh Judah qam pum awhkaw ik-oeih ak awm ce –
38 ιησουν τον απο ναζαρετ ως εχρισεν αυτον ο θεος πνευματι αγιω και δυναμει ος διηλθεν ευεργετων και ιωμενος παντας τους καταδυναστευομενους υπο του διαβολου οτι ο θεος ην μετ αυτου
Khawsa ing Ciim Myihla thaawmnaak ing Nazareth Jesu a sypnaak akawng ingkaw Khawsa ingqawi a awm haih a dawngawh, qaaiche ak thaawmnaak ak kaiawh ak awmkhqi ce qoei sak nawh them leek a saikhqi ce sim uhyk ti.
39 και ημεις εσμεν μαρτυρες παντων ων εποιησεν εν τε τη χωρα των ιουδαιων και εν ιερουσαλημ ον και ανειλον κρεμασαντες επι ξυλου
Judakhqi qam ingkaw Jerusalem khaw khuiawh a sai ik-oeihkhqi boeih ak simpyikung dyihthing na kaimih ve awm unyng. Anih ce thing awh tai unawh him uhy,
40 τουτον ο θεος ηγειρεν τη τριτη ημερα και εδωκεν αυτον εμφανη γενεσθαι
cehlai Khawsa ing anih ce thihnaak awhkawng am thum nyn awh thawh sak tlaih nawh thlang a huh awh dang sak hy.
41 ου παντι τω λαω αλλα μαρτυσιν τοις προκεχειροτονημενοις υπο του θεου ημιν οιτινες συνεφαγομεν και συνεπιομεν αυτω μετα το αναστηναι αυτον εκ νεκρων
Thlang boeih ing anih ce am hu hy, cehlai Khawsa amah ing ak tyh oepchoeh dyihthing na ak awm, thihnaak awhkawng a thawh coengawh amah ingqawi buh a an ak ai haih kaimih ing hu unyng.
42 και παρηγγειλεν ημιν κηρυξαι τω λαω και διαμαρτυρασθαι οτι αυτος εστιν ο ωρισμενος υπο του θεου κριτης ζωντων και νεκρων
Thlak hqing ingkaw thlak thi awideng aham anih doeng ni Khawsa ing a caksak hy, tice khypyi aham ingkaw sim sak aham kaimih ve awi ni pek khqi hy.
43 τουτω παντες οι προφηται μαρτυρουσιν αφεσιν αμαρτιων λαβειν δια του ονοματος αυτου παντα τον πιστευοντα εις αυτον
U awm amah ce ak cangnaak thlang boeih ing amah ang ming ak caming thawlh qeenkhaw ngainaak hu kaw, tice tawnghakhqi boeih ing anak kqawn hawh uhy,” tinak khqi hy.
44 ετι λαλουντος του πετρου τα ρηματα ταυτα επεπεσεν το πνευμα το αγιον επι παντας τους ακουοντας τον λογον
Piter ing ve ak awikhqi ve ak kqawn li awh, awi ak zakhqi boeih ak khan awh Ciim Myihla ce law hy.
45 και εξεστησαν οι εκ περιτομης πιστοι οσοι συνηλθον τω πετρω οτι και επι τα εθνη η δωρεα του αγιου πνευματος εκκεχυται
Gentelkhqik khan awh awm Ciim Myihla kutdo ce syp sihna a awm awh Piter ingkaw amik law haih chahhui ak qeet ak cangnaak thlangkhqi ce amik kawpoek kyi hy.
46 ηκουον γαρ αυτων λαλουντων γλωσσαις και μεγαλυνοντων τον θεον τοτε απεκριθη ο πετρος
Cekkhqi ing amsim awi na pau unawh, Khawsa a mim kyihcah ce a ming zaak awh a mingngaihna kyi hy. Cekcoengawh Piter ing,
47 μητι το υδωρ κωλυσαι δυναται τις του μη βαπτισθηναι τουτους οιτινες το πνευμα το αγιον ελαβον καθως και ημεις
“U ing nu vekkhqi ve tui ing baptisma ama peek aham a kham peek thai kaw? Kaimih ing ka mi huh lawt amyihna a mingmih ingawm Ciim Myihla ve hu hawh lawt uhy,” tina hy.
48 προσεταξεν τε αυτους βαπτισθηναι εν τω ονοματι του κυριου τοτε ηρωτησαν αυτον επιμειναι ημερας τινας
Cekcoengawh cekkhqi ce Jesu Khrih ang ming ing baptisma huh aham awi pehy. Cekkhqi ce khawnghi iqyt nu awm pyi cang aham Piter a venawh thoeh uhy.
