Προς Τιμοθεον Β΄ 2
1 συ ουν τεκνον μου ενδυναμου εν τη χαριτι τη εν χριστω ιησου
To pongah ka capa, nang loe Kri Jesu ah kaom tahmenhaih hoiah kacakah om ah.
2 και α ηκουσας παρ εμου δια πολλων μαρτυρων ταυτα παραθου πιστοις ανθρωποις οιτινες ικανοι εσονται και ετερους διδαξαι
Ka patuk ih loknawk to kai khae hoiah na thaih boeh, tito hnukung kami paroeai oh o; to tiah na thaih ih loknawk to kalah kaminawk patuk thaih koiah kaom oep kathok kaminawk khaeah patuk pae patoeng ah.
3 συ ουν κακοπαθησον ως καλος στρατιωτης ιησου χριστου
Jesu Kri ih misatuh kahoih maeto ah na oh baktih toengah, raihaih to pauep ah.
4 ουδεις στρατευομενος εμπλεκεται ταις του βιου πραγματειαις ινα τω στρατολογησαντι αρεση
Misatuh kami maeto loe misatukhaih hoi kasaeng ai tok to sah pakaep vai ai, misatuh kami maeto ah omsakkung angmah ih angraeng palung tongh han ih ni tok to a sak.
5 εαν δε και αθλη τις ου στεφανουται εαν μη νομιμως αθληση
Mi kawbaktih doeh amhaihaih poihkung ah patoh han sak ih daan pazui ai kami loe, lumuek to hnu mak ai.
6 τον κοπιωντα γεωργον δει πρωτον των καρπων μεταλαμβανειν
Lawk toksah kami loe, a lawk thung hoi tacawt thingthai qumpo to a caak hmaloe han oh.
7 νοει α λεγω δωη γαρ σοι ο κυριος συνεσιν εν πασιν
Ka thuih ih lok hae poek ah; hmuennawk boih panoek thaihaih to Angraeng mah na paek tih.
8 μνημονευε ιησουν χριστον εγηγερμενον εκ νεκρων εκ σπερματος δαυιδ κατα το ευαγγελιον μου
Ka thuih ih tamthanglok hoih baktih toengah, David ih atii Jesu Kri loe duekhaih thung hoiah angthawk let boeh, tiah panoek oh:
9 εν ω κακοπαθω μεχρι δεσμων ως κακουργος αλλ ο λογος του θεου ου δεδεται
kai loe to tamthanglok pongah, zaehaih sah kami baktiah sumqui hoi pathlet han khoek to raihaih ka tongh; toe Sithaw ih lok loe sumqui hoi taoeng thai mak ai.
10 δια τουτο παντα υπομενω δια τους εκλεκτους ινα και αυτοι σωτηριας τυχωσιν της εν χριστω ιησου μετα δοξης αιωνιου (aiōnios g166)
To pongah Kri Jesu ah kaom pahlonghaih hoi dungzan lensawkhaih to nihcae mah hnuk o thai toeng hanah, qoih ih kaminawk pongah hmuen boih ah pauephaih ka tawnh. (aiōnios g166)
11 πιστος ο λογος ει γαρ συναπεθανομεν και συζησομεν
Hae lok loe oep kathok lok ah oh: anih hoi nawnto a duek o nahaeloe, anih hoi nawnto a hing o toeng tih:
12 ει υπομενομεν και συμβασιλευσομεν ει αρνουμεθα κακεινος αρνησεται ημας
karai tonghaih to a pauep o nahaeloe, anih hoi nawnto a uk o toeng tih: anih to angphat o taak nahaeloe, anih mah doeh aicae angphat taak toeng tih:
13 ει απιστουμεν εκεινος πιστος μενει αρνησασθαι εαυτον ου δυναται
aicae oepthok ai cadoeh, anih loe oepthoh, anih loe angmah hoi angmah to angphat taak thai ai.
14 ταυτα υπομιμνησκε διαμαρτυρομενος ενωπιον του κυριου μη λογομαχειν εις ουδεν χρησιμον επι καταστροφη των ακουοντων
Hae hmuennawk hae minawk han panoeksak ah, lok tahngai kaminawk amrosak hanah kaom, tidoeh atho kaom ai loknawk nihcae mah angaek o han ai ah, Sithaw hmaa ah thui paeh.
15 σπουδασον σεαυτον δοκιμον παραστησαι τω θεω εργατην ανεπαισχυντον ορθοτομουντα τον λογον της αληθειας
Sithaw mah ang tapom thai hanah Sithaw lok to amtuk ah, toksah kami, Sithaw lok katoengah pathlaeng thaih kami loe azat han om ai.
16 τας δε βεβηλους κενοφωνιας περιιστασο επι πλειον γαρ προκοψουσιν ασεβειας
Toe kamhnong moe, ahlong kaom ai lokthuihaihnawk to ayae ah: to baktih lokthui kaminawk mah loe Sithaw panoek ai ah khosakhaih loklam to ni pung o sak aep tih.
17 και ο λογος αυτων ως γαγγραινα νομην εξει ων εστιν υμεναιος και φιλητος
Nathaih amii mah ngan caak baktih toengah a thuih o ih lok mah doeh caa tih: nihcae thungah Himinia hoi Phileta athum hoi;
18 οιτινες περι την αληθειαν ηστοχησαν λεγοντες την αναστασιν ηδη γεγονεναι και ανατρεπουσιν την τινων πιστιν
nihnik mah kadueh kaminawk loe angthawk o pacoeng boeh, tiah thuih hoi; thoemto kaminawk tanghaih to nihnik mah amro hoi sak ving boeh.
19 ο μεντοι στερεος θεμελιος του θεου εστηκεν εχων την σφραγιδα ταυτην εγνω κυριος τους οντας αυτου και αποστητω απο αδικιας πας ο ονομαζων το ονομα κυριου
Toe Sithaw mah kacakah sak ih ahmuen loe angdoet poe, Angraeng mah angmah ih kaminawk to panoek, Kri ih ahmin phaw kami boih loe zaehaih to caehtaak nasoe, tiah catui daeng ih tacik to tawnh.
20 εν μεγαλη δε οικια ουκ εστιν μονον σκευη χρυσα και αργυρα αλλα και ξυλινα και οστρακινα και α μεν εις τιμην α δε εις ατιμιαν
Toe impui thungah loe sui hoi sak ih laom, sum kanglung hoi sak ih laom khue to om ai, thing laom hoi long laom doeh oh toeng, thoemto loe pakoeh koi kaom ah oh o, thoemto loe pakoeh han krah ai.
21 εαν ουν τις εκκαθαρη εαυτον απο τουτων εσται σκευος εις τιμην ηγιασμενον και ευχρηστον τω δεσποτη εις παν εργον αγαθον ητοιμασμενον
To pongah mi kawbaktih doeh kaciim ah kaom kami loe, pakoeh koi kaom laom, ciimcai, angraeng mah patoh han kakrah laom ah om ueloe, kahoih tok to sak boih hanah amsakcoek kami ah om tih.
22 τας δε νεωτερικας επιθυμιας φευγε διωκε δε δικαιοσυνην πιστιν αγαπην ειρηνην μετα των επικαλουμενων τον κυριον εκ καθαρας καρδιας
Qoengli nathuem ah kaom taksa koehhaih to cawntaak ah: toenghaih, tanghaih, amlunghaih hoi monghaih loklam to pazui ah; poekciimhaih hoiah Angraeng ih ahmin kawk kaminawk hoi angkom ah.
23 τας δε μωρας και απαιδευτους ζητησεις παραιτου ειδως οτι γεννωσιν μαχας
Toe amthuhaih hoi palunghahaih kaom ai lok angaekhaihnawk to ayae ah, to hmuennawk mah loe angzoehhaih ni tacawtsak, tito panoek ah.
24 δουλον δε κυριου ου δει μαχεσθαι αλλ ηπιον ειναι προς παντας διδακτικον ανεξικακον
Angraeng ih tamna loe lok angaek han om ai; kami boih khaeah tuinom tawn kami, patuk thaih kami, pauep thaih kami ah oh han angaih.
25 εν πραοτητι παιδευοντα τους αντιδιατιθεμενους μηποτε δω αυτοις ο θεος μετανοιαν εις επιγνωσιν αληθειας
Lok angaek kaminawk mah loktang panoek o thai hanah, poeknaemhaih hoiah thuitaek han angaih; to tiah nahaeloe Sithaw mah nihcae han dawnpakhuemhaih paek khoe doeh om tih;
26 και ανανηψωσιν εκ της του διαβολου παγιδος εζωγρημενοι υπ αυτου εις το εκεινου θελημα
to tiah ni Setan koehhaih sak hanah misong ah naeh ih kaminawk mah panoekhaih tawn o let ueloe, taqawk ih thaang thung hoiah loih o let khoe doeh om tih.
