Προς Κορινθιους Β΄ 9
1 περι μεν γαρ της διακονιας της εις τους αγιους περισσον μοι εστιν το γραφειν υμιν
Il est en effet inutile que je vous écrive au sujet du service des saints,
2 οιδα γαρ την προθυμιαν υμων ην υπερ υμων καυχωμαι μακεδοσιν οτι αχαια παρεσκευασται απο περυσι και ο εξ υμων ζηλος ηρεθισεν τους πλειονας
car je connais votre empressement, dont je me vante en votre nom à ceux de Macédoine, que l'Achaïe a été préparée depuis un an. Votre zèle en a suscité un très grand nombre.
3 επεμψα δε τους αδελφους ινα μη το καυχημα ημων το υπερ υμων κενωθη εν τω μερει τουτω ινα καθως ελεγον παρεσκευασμενοι ητε
Mais j'ai envoyé les frères pour que notre vantardise en votre faveur ne soit pas vaine à cet égard, afin que, comme je l'ai dit, vous soyez préparés,
4 μηπως εαν ελθωσιν συν εμοι μακεδονες και ευρωσιν υμας απαρασκευαστους καταισχυνθωμεν ημεις ινα μη λεγωμεν υμεις εν τη υποστασει ταυτη της καυχησεως
de peur que, si quelqu'un de Macédoine y vient avec moi et vous trouve non préparés, nous (sans parler de vous) ne soyons déçus dans cette vantardise confiante.
5 αναγκαιον ουν ηγησαμην παρακαλεσαι τους αδελφους ινα προελθωσιν εις υμας και προκαταρτισωσιν την προκατηγγελμενην ευλογιαν υμων ταυτην ετοιμην ειναι ουτως ως ευλογιαν και μη ως πλεονεξιαν
J'ai donc pensé qu'il était nécessaire de prier les frères de vous précéder et d'organiser à l'avance le don généreux que vous aviez promis auparavant, afin que ce don soit prêt par générosité et non par cupidité.
6 τουτο δε ο σπειρων φειδομενως φειδομενως και θερισει και ο σπειρων επ ευλογιαις επ ευλογιαις και θερισει
Sachez que celui qui sème avec parcimonie récoltera aussi avec parcimonie. Celui qui sème abondamment récoltera aussi abondamment.
7 εκαστος καθως προαιρειται τη καρδια μη εκ λυπης η εξ αναγκης ιλαρον γαρ δοτην αγαπα ο θεος
Que chacun donne selon ce qu'il a décidé dans son cœur, sans réticence ni contrainte, car Dieu aime celui qui donne avec joie.
8 δυνατος δε ο θεος πασαν χαριν περισσευσαι εις υμας ινα εν παντι παντοτε πασαν αυταρκειαν εχοντες περισσευητε εις παν εργον αγαθον
Et Dieu peut vous faire abonder toute grâce, afin que, disposant toujours de toute suffisance en toutes choses, vous abondiez pour toute bonne œuvre.
Selon qu'il est écrit, « Il a dispersé les gens. Il a donné aux pauvres. Sa justice demeure à jamais. » (aiōn g165)
10 ο δε επιχορηγων σπερμα τω σπειροντι και αρτον εις βρωσιν χορηγησαι και πληθυναι τον σπορον υμων και αυξησαι τα γενηματα της δικαιοσυνης υμων
Or, que celui qui fournit la semence au semeur et le pain pour la nourriture, fournisse et multiplie votre semence pour les semailles, et augmente les fruits de votre justice,
11 εν παντι πλουτιζομενοι εις πασαν απλοτητα ητις κατεργαζεται δι ημων ευχαριστιαν τω θεω
vous enrichissant en tout pour toute la générosité qui produit les actions de grâces à Dieu par nous.
12 οτι η διακονια της λειτουργιας ταυτης ου μονον εστιν προσαναπληρουσα τα υστερηματα των αγιων αλλα και περισσευουσα δια πολλων ευχαριστιων τω θεω
En effet, la libéralité dont vous vous acquittez, non seulement comble les manques parmi les saints, mais encore abonde en actions de grâces envers Dieu,
13 δια της δοκιμης της διακονιας ταυτης δοξαζοντες τον θεον επι τη υποταγη της ομολογιας υμων εις το ευαγγελιον του χριστου και απλοτητι της κοινωνιας εις αυτους και εις παντας
car, par la preuve qu'elle apporte, ils glorifient Dieu pour l'obéissance de votre confession à la Bonne Nouvelle du Christ et pour la générosité de votre contribution à leur égard et à l'égard de tous,
14 και αυτων δεησει υπερ υμων επιποθουντων υμας δια την υπερβαλλουσαν χαριν του θεου εφ υμιν
tandis qu'eux-mêmes, en vous suppliant, aspirent à vous à cause de l'immense grâce de Dieu en vous.
15 χαρις δε τω θεω επι τη ανεκδιηγητω αυτου δωρεα
Grâces soient rendues à Dieu pour son don ineffable!
