< Προς Κορινθιους Β΄ 7 >

1 ταυτας ουν εχοντες τας επαγγελιας αγαπητοι καθαρισωμεν εαυτους απο παντος μολυσμου σαρκος και πνευματος επιτελουντες αγιωσυνην εν φοβω θεου
Lokhu silalezizithembiso, bathandekayo, asizihlambululeni kukho konke ukungcola kwenyama lokomoya, siphelelise ubungcwele ekwesabeni uNkulunkulu.
2 χωρησατε ημας ουδενα ηδικησαμεν ουδενα εφθειραμεν ουδενα επλεονεκτησαμεν
Semukeleni; kasonanga muntu, kasonakalisanga muntu, kasidlelezelanga muntu.
3 ου προς κατακρισιν λεγω προειρηκα γαρ οτι εν ταις καρδιαις ημων εστε εις το συναποθανειν και συζην
Kangikhulumeli ukulisola; ngoba ngatsho phambili, ukuthi lisenhliziyweni zethu ukuthi sife ndawonye siphile ndawonye.
4 πολλη μοι παρρησια προς υμας πολλη μοι καυχησις υπερ υμων πεπληρωμαι τη παρακλησει υπερπερισσευομαι τη χαρα επι παση τη θλιψει ημων
Sikhulu isibindi sami senkulumo kini, ngilokuziqhenya okukhulu ngani; ngigcwele induduzo; ngengezelelwe kakhulu intokozo kuyo yonke inhlupheko yethu.
5 και γαρ ελθοντων ημων εις μακεδονιαν ουδεμιαν εσχηκεν ανεσιν η σαρξ ημων αλλ εν παντι θλιβομενοι εξωθεν μαχαι εσωθεν φοβοι
Ngoba lekufikeni kwethu eMakedoniya, inyama yethu kayibanga lokuphumula, kodwa sabandezelwa ezintweni zonke; ngaphandle ingxabano, ngaphakathi ukwesaba.
6 αλλ ο παρακαλων τους ταπεινους παρεκαλεσεν ημας ο θεος εν τη παρουσια τιτου
Kodwa uNkulunkulu, oduduza abadanileyo, wasiduduza ekufikeni kukaTitosi;
7 ου μονον δε εν τη παρουσια αυτου αλλα και εν τη παρακλησει η παρεκληθη εφ υμιν αναγγελλων ημιν την υμων επιποθησιν τον υμων οδυρμον τον υμων ζηλον υπερ εμου ωστε με μαλλον χαρηναι
njalo kungeyisikho ekufikeni kwakhe kuphela, kodwa langenduduzo aduduzeka ngayo ngani, lapho esilandisela ukulangatha kwenu, ukudabuka kwenu, ukungitshisekela kwenu, ngaze ngathokoza kakhulu.
8 οτι ει και ελυπησα υμας εν τη επιστολη ου μεταμελομαι ει και μετεμελομην βλεπω γαρ οτι η επιστολη εκεινη ει και προς ωραν ελυπησεν υμας
Ngoba lanxa ngalidabukisa ngencwadi, kangizisoli; lanxa ngazisola; ngoba ngibona ukuthi leyoncwadi yalidabula, loba kungokwesikhathi.
9 νυν χαιρω ουχ οτι ελυπηθητε αλλ οτι ελυπηθητε εις μετανοιαν ελυπηθητε γαρ κατα θεον ινα εν μηδενι ζημιωθητε εξ ημων
Khathesi ngiyathokoza, kungeyisikho ukuthi ladatshulwa, kodwa ukuthi ladatshulelwa ekuphendukeni; ngoba ladatshulwa ngokukaNkulunkulu, ukuze lingalahlekelwa lutho ngenxa yethu.
10 η γαρ κατα θεον λυπη μετανοιαν εις σωτηριαν αμεταμελητον κατεργαζεται η δε του κοσμου λυπη θανατον κατεργαζεται
Ngoba ukudabuka ngokukaNkulunkulu kuletha ukuphenduka kube lusindiso ongezisole ngalo; kodwa ukudabuka komhlaba kuletha ukufa.
11 ιδου γαρ αυτο τουτο το κατα θεον λυπηθηναι υμας ποσην κατειργασατο υμιν σπουδην αλλα απολογιαν αλλα αγανακτησιν αλλα φοβον αλλα επιποθησιν αλλα ζηλον αλλα εκδικησιν εν παντι συνεστησατε εαυτους αγνους ειναι εν τω πραγματι
Ngoba khangelani, leyo into, ukuthi ladatshulwa ngokukaNkulunkulu, ukuthi kuveze kini ukukhuthala okungakanani, yebo, ukuziphendulela, yebo, ukuthukuthela, yebo, ukwesaba, yebo, ukulangatha, yebo, ukutshiseka, yebo, impindiselo. Kukho konke lazibonakalisa ukuthi limsulwa kule indaba.
12 αρα ει και εγραψα υμιν ουχ εινεκεν του αδικησαντος ουδε εινεκεν του αδικηθεντος αλλ εινεκεν του φανερωθηναι την σπουδην υμων την υπερ ημων προς υμας ενωπιον του θεου
Uba-ke lami ngalibhalela, kungeyisikho ngenxa yalowo owonayo, njalo kungeyisikho ngenxa yalowo owoniweyo, kodwa ukuze ukulikhuthalela kwethu kubonakaliswe kini phambi kukaNkulunkulu.
13 δια τουτο παρακεκλημεθα επι δε τη παρακλησει υμων περισσοτερως μαλλον εχαρημεν επι τη χαρα τιτου οτι αναπεπαυται το πνευμα αυτου απο παντων υμων
Ngalokho siduduzekile ngenduduzo yenu; yebo sathokoza ngokwengezelelweyo kakhulu ngentokozo kaTitosi, ngoba umoya wakhe uvuselelwe ngokuvela kini lonke;
14 οτι ει τι αυτω υπερ υμων κεκαυχημαι ου κατησχυνθην αλλ ως παντα εν αληθεια ελαλησαμεν υμιν ουτως και η καυχησις ημων η επι τιτου αληθεια εγενηθη
ngoba uba ngazincomela lina ngolutho kuye kangiyangekanga; kodwa njengoba sakukhuluma konke kini ngeqiniso, ngokunjalo lokuzincoma kwethu okwakukuTitosi kwaba liqiniso.
15 και τα σπλαγχνα αυτου περισσοτερως εις υμας εστιν αναμιμνησκομενου την παντων υμων υπακοην ως μετα φοβου και τρομου εδεξασθε αυτον
Isihelo sakhe sesengezelelwe kakhulu kini, lapho ekhumbula ukulalela kwenu lonke, ukuthi lamemukela njani ngokwesaba langokuthuthumela.
16 χαιρω οτι εν παντι θαρρω εν υμιν
Ngakho ngiyathokoza ukuthi ngiyalithemba kukho konke.

< Προς Κορινθιους Β΄ 7 >