< Προς Κορινθιους Β΄ 7 >

1 ταυτας ουν εχοντες τας επαγγελιας αγαπητοι καθαρισωμεν εαυτους απο παντος μολυσμου σαρκος και πνευματος επιτελουντες αγιωσυνην εν φοβω θεου
Ka pahren e naw, maimouh koe het patetlah lawkkamnae ao dawkvah, takthai hoi lungthin dawk khinnae pueng teh mahoima kâcai sak vaiteh, Cathut taki laihoi thoungnae hoi kawi a sei.
2 χωρησατε ημας ουδενα ηδικησαμεν ουδενα εφθειραμεν ουδενα επλεονεκτησαμεν
Kaimanaw na dâw a loe. Kaimouh ni api koehai ka payon awh hoeh. Apipatethai ka rawk sak awh hoeh. Api koehai huenghai hoi ka cat awh hoeh.
3 ου προς κατακρισιν λεγω προειρηκα γαρ οτι εν ταις καρδιαις ημων εστε εις το συναποθανειν και συζην
Nangmanaw yon na pen ngai dawk hettelah ka dei e nahoeh. Bangkongtetpawiteh ka dei tangcoung patetlah nangmouh hoi rei hring hane hoi due hanelah ngainae totouh kaimouh ni nangmouh lung na pataw awh.
4 πολλη μοι παρρησια προς υμας πολλη μοι καυχησις υπερ υμων πεπληρωμαι τη παρακλησει υπερπερισσευομαι τη χαρα επι παση τη θλιψει ημων
Kai ni nangmanaw hah na yuem awh dawkvah nangmouh kecu dawk ka kâoup. Kai teh lungpahawinae ka coe dawkvah kaimouh ni ka khangnae rucatnae pueng dawk lunghawinae hoi ka kawi.
5 και γαρ ελθοντων ημων εις μακεδονιαν ουδεμιαν εσχηκεν ανεσιν η σαρξ ημων αλλ εν παντι θλιβομενοι εξωθεν μαχαι εσωθεν φοβοι
Masidonia ram ka pha navah kâhat nahan tueng kahmawt laipalah alawilah kâtuknae, a thung lah takinae ao teh a voivang hoi rektapnae ka khang awh.
6 αλλ ο παρακαλων τους ταπεινους παρεκαλεσεν ημας ο θεος εν τη παρουσια τιτου
Hatei, a thakayounnaw lung ka pahawikung, Cathut ni Titu a tho e lahoi kaimanaw lung na pahawi awh.
7 ου μονον δε εν τη παρουσια αυτου αλλα και εν τη παρακλησει η παρεκληθη εφ υμιν αναγγελλων ημιν την υμων επιποθησιν τον υμων οδυρμον τον υμων ζηλον υπερ εμου ωστε με μαλλον χαρηναι
Titu a tho e dawk hoi dueng lungpahawi e nahoeh. Titu ni nangmouh koehoi a coe e lungpahawinae lahoi lung na pahawi awh. Alouke lahoi dei pawiteh, nangmouh ni na rabui awh e, na lungmathoe awh e, hoi kai koe pahrennae na tawn awh e naw hah Titu ni na dei pouh dawkvah ka ko a nawm.
8 οτι ει και ελυπησα υμας εν τη επιστολη ου μεταμελομαι ει και μετεμελομην βλεπω γαρ οτι η επιστολη εκεινη ει και προς ωραν ελυπησεν υμας
Ka thut e ca ni nangmouh, lungmathoenae na kapoekung lah kaawm nakunghai thoseh ka lung mathout hoeh. Hote ca teh, nangmouh koe dongdeng lung ka mathout sak nakunghai atuteh lunghawinae bout ka tawn toe.
9 νυν χαιρω ουχ οτι ελυπηθητε αλλ οτι ελυπηθητε εις μετανοιαν ελυπηθητε γαρ κατα θεον ινα εν μηδενι ζημιωθητε εξ ημων
Kai ni na patawn e ca ni nangmouh lung na mathoe sak eiteh lunghawihoehnae ka tawn hoeh. Hote ca ni nangmouh dongdeng lung na mathoe sak awh e hah ka hmu navah ka lunghawi hoeh. Hatei nakunghai, atu ka lung ahawi. Hottelah ka ti navah nangmouh na lungmathoe sak dawkvah ka lunghawi e nahoeh. Nangmae lungmathoenae ni nangmouh pan na ka ngai sak dawk doeh. Atangcalah nangmouh teh Cathut ngainae patetlah na lungmathoe awh dawkvah, kaimouh kecu dawk bangcahai na sung awh hoeh.
10 η γαρ κατα θεον λυπη μετανοιαν εις σωτηριαν αμεταμελητον κατεργαζεται η δε του κοσμου λυπη θανατον κατεργαζεται
Bangkongtetpawiteh, Cathutlae lahoi khang e lungmathoenae ni teh rawkphai koe lah awm sak laipalah rungngangnae hmu nahan koe lah pan na kângainae lah doeh ao. Talaivan lungmathoenae teh duenae ka tâcawtkhai e lah ao.
11 ιδου γαρ αυτο τουτο το κατα θεον λυπηθηναι υμας ποσην κατειργασατο υμιν σπουδην αλλα απολογιαν αλλα αγανακτησιν αλλα φοβον αλλα επιποθησιν αλλα ζηλον αλλα εκδικησιν εν παντι συνεστησατε εαυτους αγνους ειναι εν τω πραγματι
Khenhaw! Cathutlae lahoi lungmathoenae ni nangmouh thungvah hoe tawknae, caisaknae, khang thaihoehnae, takinae dounnae, lungthawgnae a tâcokhai. Hahoi, kamsoum lah lawkcengnae kong naw dawk hoi yon thoung nahanelah hno puengpa dawk na hringnae kamnue sak awh toe.
12 αρα ει και εγραψα υμιν ουχ εινεκεν του αδικησαντος ουδε εινεκεν του αδικηθεντος αλλ εινεκεν του φανερωθηναι την σπουδην υμων την υπερ ημων προς υμας ενωπιον του θεου
Hottelah, kai ni nangmouh koe ka thut e ca teh yonnae ka sak e tami hanelah nahoeh, yon ka khang e hai nahoeh, maimae lathueng nangmae lung thahmeinae naw hah Cathut hmalah namamouh ni roeroe na hmu hanelah doeh ka thut.
13 δια τουτο παρακεκλημεθα επι δε τη παρακλησει υμων περισσοτερως μαλλον εχαρημεν επι τη χαρα τιτου οτι αναπεπαυται το πνευμα αυτου απο παντων υμων
Hatdawkvah maimouh teh lungpahawinae coe awh. Maimae lungpahawinae coe e Titu e a lungthin teh nangmouh abuemlah kecu dawk lunghawi hmu e lah ao teh ahnie lunghawinae dawk hoi maimouh teh puenghoi konawm awh.
14 οτι ει τι αυτω υπερ υμων κεκαυχημαι ου κατησχυνθην αλλ ως παντα εν αληθεια ελαλησαμεν υμιν ουτως και η καυχησις ημων η επι τιτου αληθεια εγενηθη
Kai ni nangmae kong hah Titu koevah kâoupkhai e yeirai awmhoeh. Bangkongtetpawiteh nangmouh koe kaimouh ni ka dei awh e naw pueng teh, lawkkatang lah ao dawkvah, Titu kâoupkhai e naw hai atang e lah a onae a kamnue toe.
15 και τα σπλαγχνα αυτου περισσοτερως εις υμας εστιν αναμιμνησκομενου την παντων υμων υπακοην ως μετα φοβου και τρομου εδεξασθε αυτον
Titu ni nangmae lawk a ngâi teh nangmouh ni takinae hoi na dawn awh e heh pouk navah nangmanaw hah lung hoe na pataw awh.
16 χαιρω οτι εν παντι θαρρω εν υμιν
Kai ni bangpueng dawk nangmanaw na tang awh dawkvah ka konawm.

< Προς Κορινθιους Β΄ 7 >