Προς Κορινθιους Β΄ 6
1 συνεργουντες δε και παρακαλουμεν μη εις κενον την χαριν του θεου δεξασθαι υμας
| تَسْیَ سَہایا وَیَں یُشْمانْ پْرارْتھَیامَہے، اِیشْوَرَسْیانُگْرَہو یُشْمابھِ رْورِتھا نَ گرِہْیَتاں۔ |
2 λεγει γαρ καιρω δεκτω επηκουσα σου και εν ημερα σωτηριας εβοηθησα σοι ιδου νυν καιρος ευπροσδεκτος ιδου νυν ημερα σωτηριας
| تینوکْتَمیتَتْ، سَںشْروشْیامِ شُبھے کالے تْوَدِییاں پْرارْتھَنامْ اَہَں۔ اُپَکارَں کَرِشْیامِ پَرِتْرانَدِنے تَوَ۔ پَشْیَتایَں شُبھَکالَح پَشْیَتیدَں تْرانَدِنَں۔ |
3 μηδεμιαν εν μηδενι διδοντες προσκοπην ινα μη μωμηθη η διακονια
| اَسْماکَں پَرِچَرْیّا یَنِّشْکَلَنْکا بھَویتْ تَدَرْتھَں وَیَں کُتْراپِ وِگھْنَں نَ جَنَیامَح، |
4 αλλ εν παντι συνιστωντες εαυτους ως θεου διακονοι εν υπομονη πολλη εν θλιψεσιν εν αναγκαις εν στενοχωριαις
| کِنْتُ پْرَچُرَسَہِشْنُتا کْلیشو دَینْیَں وِپَتْ تاڈَنا کارابَنْدھَنَں نِواسَہِینَتْوَں پَرِشْرَمو جاگَرَنَمْ اُپَوَسَنَں |
5 εν πληγαις εν φυλακαις εν ακαταστασιαις εν κοποις εν αγρυπνιαις εν νηστειαις
| نِرْمَّلَتْوَں جْنانَں مرِدُشِیلَتا ہِتَیشِتا |
6 εν αγνοτητι εν γνωσει εν μακροθυμια εν χρηστοτητι εν πνευματι αγιω εν αγαπη ανυποκριτω
| پَوِتْرَ آتْما نِشْکَپَٹَں پْریمَ سَتْیالاپَ اِیشْوَرِییَشَکْتِ |
7 εν λογω αληθειας εν δυναμει θεου δια των οπλων της δικαιοσυνης των δεξιων και αριστερων
| رْدَکْشِنَوامابھْیاں کَرابھْیاں دھَرْمّاسْتْرَدھارَنَں |
8 δια δοξης και ατιμιας δια δυσφημιας και ευφημιας ως πλανοι και αληθεις
| ماناپَمانَیورَکھْیاتِسُکھْیاتْیو رْبھاگِتْوَمْ ایتَیح سَرْوَّیرِیشْوَرَسْیَ پْرَشَںسْیانْ پَرِچارَکانْ سْوانْ پْرَکاشَیامَح۔ |
9 ως αγνοουμενοι και επιγινωσκομενοι ως αποθνησκοντες και ιδου ζωμεν ως παιδευομενοι και μη θανατουμενοι
| بھْرَمَکَسَما وَیَں سَتْیَوادِنو بھَوامَح، اَپَرِچِتَسَما وَیَں سُپَرِچِتا بھَوامَح، مرِتَکَلْپا وَیَں جِیوامَح، دَنْڈْیَمانا وَیَں نَ ہَنْیامَہے، |
10 ως λυπουμενοι αει δε χαιροντες ως πτωχοι πολλους δε πλουτιζοντες ως μηδεν εχοντες και παντα κατεχοντες
| شوکَیُکْتاشْچَ وَیَں سَدانَنْدامَح، دَرِدْرا وَیَں بَہُونْ دھَنِنَح کُرْمَّح، اَکِنْچَناشْچَ وَیَں سَرْوَّں دھارَیامَح۔ |
11 το στομα ημων ανεωγεν προς υμας κορινθιοι η καρδια ημων πεπλατυνται
| ہے کَرِنْتھِنَح، یُشْماکَں پْرَتِ مَماسْیَں مُکْتَں مَمانْتَحکَرَنانْچَ وِکَسِتَں۔ |
12 ου στενοχωρεισθε εν ημιν στενοχωρεισθε δε εν τοις σπλαγχνοις υμων
| یُویَں مَمانْتَرے نَ سَنْکوچِتاح کِنْچَ یُویَمیوَ سَنْکوچِتَچِتّاح۔ |
13 την δε αυτην αντιμισθιαν ως τεκνοις λεγω πλατυνθητε και υμεις
| کِنْتُ مَہْیَں نْیایَّپھَلَدانارْتھَں یُشْمابھِرَپِ وِکَسِتَے رْبھَوِتَوْیَمْ اِتْیَہَں نِجَبالَکانِوَ یُشْمانْ وَدامِ۔ |
14 μη γινεσθε ετεροζυγουντες απιστοις τις γαρ μετοχη δικαιοσυνη και ανομια τις δε κοινωνια φωτι προς σκοτος
| اَپَرَمْ اَپْرَتْیَیِبھِح سارْدّھَں یُویَمْ ایکَیُگے بَدّھا ما بھُوتَ، یَسْمادْ دھَرْمّادھَرْمَّیوح کَح سَمْبَنْدھوسْتِ؟ تِمِرینَ سَرْدّھَں پْرَبھایا وا کا تُلَناسْتِ؟ |
15 τις δε συμφωνησις χριστω προς βελιαλ η τις μερις πιστω μετα απιστου
| بِلِییالَدیوینَ ساکَں کھْرِیشْٹَسْیَ وا کا سَنْدھِح؟ اَوِشْواسِنا سارْدّھَں وا وِشْواسِلوکَسْیاںشَح کَح؟ |
16 τις δε συγκαταθεσις ναω θεου μετα ειδωλων υμεις γαρ ναος θεου εστε ζωντος καθως ειπεν ο θεος οτι ενοικησω εν αυτοις και εμπεριπατησω και εσομαι αυτων θεος και αυτοι εσονται μοι λαος
| اِیشْوَرَسْیَ مَنْدِرینَ سَہَ وا دیوَپْرَتِماناں کا تُلَنا؟ اَمَرَسْییشْوَرَسْیَ مَنْدِرَں یُویَمیوَ۔ اِیشْوَرینَ تَدُکْتَں یَتھا، تیشاں مَدھْیےہَں سْواواسَں نِدھاسْیامِ تیشاں مَدھْیے چَ یاتایاتَں کُرْوَّنْ تیشامْ اِیشْوَرو بھَوِشْیامِ تے چَ مَلّوکا بھَوِشْیَنْتِ۔ |
17 διο εξελθατε εκ μεσου αυτων και αφορισθητε λεγει κυριος και ακαθαρτου μη απτεσθε καγω εισδεξομαι υμας
| اَتو ہیتوح پَرَمیشْوَرَح کَتھَیَتِ یُویَں تیشاں مَدھْیادْ بَہِرْبھُویَ پرِتھَگْ بھَوَتَ، کِمَپْیَمیدھْیَں نَ سْپرِشَتَ؛ تیناہَں یُشْمانْ گْرَہِیشْیامِ، |
18 και εσομαι υμιν εις πατερα και υμεις εσεσθε μοι εις υιους και θυγατερας λεγει κυριος παντοκρατωρ
| یُشْماکَں پِتا بھَوِشْیامِ چَ، یُویَنْچَ مَمَ کَنْیاپُتْرا بھَوِشْیَتھیتِ سَرْوَّشَکْتِمَتا پَرَمیشْوَرینوکْتَں۔ |
