< Προς Κορινθιους Β΄ 6 >

1 συνεργουντες δε και παρακαλουμεν μη εις κενον την χαριν του θεου δεξασθαι υμας
So working together we really urge you not to receive God's grace in vain,
2 λεγει γαρ καιρω δεκτω επηκουσα σου και εν ημερα σωτηριας εβοηθησα σοι ιδου νυν καιρος ευπροσδεκτος ιδου νυν ημερα σωτηριας
for He says: “At a favorable time I listened to you, and in a day of salvation I aided you.” Well, right now is a really favorable time; indeed, the day of salvation is now!
3 μηδεμιαν εν μηδενι διδοντες προσκοπην ινα μη μωμηθη η διακονια
(We give no occasion for offense in anything, that the ministry not be faulted;
4 αλλ εν παντι συνιστωντες εαυτους ως θεου διακονοι εν υπομονη πολλη εν θλιψεσιν εν αναγκαις εν στενοχωριαις
rather we commend ourselves as God's servants in every way with great endurance—in afflictions, in hardships, in distress,
5 εν πληγαις εν φυλακαις εν ακαταστασιαις εν κοποις εν αγρυπνιαις εν νηστειαις
in beatings, in imprisonments, in tumults, in hard work, in sleepless nights, in fastings;
6 εν αγνοτητι εν γνωσει εν μακροθυμια εν χρηστοτητι εν πνευματι αγιω εν αγαπη ανυποκριτω
by purity, by knowledge, by patience, by kindness, by the Holy Spirit, by sincere love,
7 εν λογω αληθειας εν δυναμει θεου δια των οπλων της δικαιοσυνης των δεξιων και αριστερων
by truthful speech, by God's power, with the weapons of the righteousness in the right hand and in the left;
8 δια δοξης και ατιμιας δια δυσφημιας και ευφημιας ως πλανοι και αληθεις
through glory and dishonor, through defamation and good repute; as ‘deceivers’ and true,
9 ως αγνοουμενοι και επιγινωσκομενοι ως αποθνησκοντες και ιδου ζωμεν ως παιδευομενοι και μη θανατουμενοι
as unknown and well known, as dying and we live on, as chastened and not killed;
10 ως λυπουμενοι αει δε χαιροντες ως πτωχοι πολλους δε πλουτιζοντες ως μηδεν εχοντες και παντα κατεχοντες
as sorrowful yet always rejoicing, as poor yet making many rich, as having nothing and yet possessing everything!)
11 το στομα ημων ανεωγεν προς υμας κορινθιοι η καρδια ημων πεπλατυνται
O Corinthians! We have spoken openly to you, our heart is open wide.
12 ου στενοχωρεισθε εν ημιν στενοχωρεισθε δε εν τοις σπλαγχνοις υμων
You are not restricted by us, but you are restricted in your affections.
13 την δε αυτην αντιμισθιαν ως τεκνοις λεγω πλατυνθητε και υμεις
Now in return for the same (I speak as to my children), you also be wide open.
14 μη γινεσθε ετεροζυγουντες απιστοις τις γαρ μετοχη δικαιοσυνη και ανομια τις δε κοινωνια φωτι προς σκοτος
Do not enter a mismatch with unbelievers; for what do righteousness and lawlessness have in common? And what fellowship does light have with darkness?
15 τις δε συμφωνησις χριστω προς βελιαλ η τις μερις πιστω μετα απιστου
And what agreement is there between Christ and Belial? Or what portion can a believer share with an unbeliever?
16 τις δε συγκαταθεσις ναω θεου μετα ειδωλων υμεις γαρ ναος θεου εστε ζωντος καθως ειπεν ο θεος οτι ενοικησω εν αυτοις και εμπεριπατησω και εσομαι αυτων θεος και αυτοι εσονται μοι λαος
Further, what agreement can a temple of God have with idols? Because you are a temple of the living God, just as God said: “I will dwell in them and walk among them; I will be their God and they will by my people.”
17 διο εξελθατε εκ μεσου αυτων και αφορισθητε λεγει κυριος και ακαθαρτου μη απτεσθε καγω εισδεξομαι υμας
Therefore, “Come out from among them and be separate,” says the Lord, “Touch no unclean thing, and I will receive you.”
18 και εσομαι υμιν εις πατερα και υμεις εσεσθε μοι εις υιους και θυγατερας λεγει κυριος παντοκρατωρ
And, “I will be a Father to you, and you will be sons and daughters to me, says the Lord Almighty.”

< Προς Κορινθιους Β΄ 6 >