Προς Κορινθιους Β΄ 4
1 δια τουτο εχοντες την διακονιαν ταυτην καθως ηλεηθημεν ουκ εκκακουμεν
Because of this, having this ministry, according as we received kindness, we do not faint,
2 αλλ απειπαμεθα τα κρυπτα της αισχυνης μη περιπατουντες εν πανουργια μηδε δολουντες τον λογον του θεου αλλα τη φανερωσει της αληθειας συνιστωντες εαυτους προς πασαν συνειδησιν ανθρωπων ενωπιον του θεου
but renounced for ourselves the hidden things of shame, not walking in craftiness, nor deceitfully using the word of God, but by the manifestation of the truth recommending ourselves to every conscience of men, before God;
3 ει δε και εστιν κεκαλυμμενον το ευαγγελιον ημων εν τοις απολλυμενοις εστιν κεκαλυμμενον
and if our good news is also veiled, it is veiled in those perishing,
4 εν οις ο θεος του αιωνος τουτου ετυφλωσεν τα νοηματα των απιστων εις το μη αυγασαι αυτοις τον φωτισμον του ευαγγελιου της δοξης του χριστου ος εστιν εικων του θεου (aiōn g165)
in whom the god of this age blinded the minds of the unbelieving, that there does not shine forth to them the enlightening of the good news of the glory of the Christ, who is the image of God; (aiōn g165)
5 ου γαρ εαυτους κηρυσσομεν αλλα χριστον ιησουν κυριον εαυτους δε δουλους υμων δια ιησουν
for we do not preach ourselves, but Christ Jesus—LORD, and [we are] ourselves your servants because of Jesus;
6 οτι ο θεος ο ειπων εκ σκοτους φως λαμψαι ος ελαμψεν εν ταις καρδιαις ημων προς φωτισμον της γνωσεως της δοξης του θεου εν προσωπω ιησου χριστου
because [it is] God who said, “Light will shine out of darkness,” who shined in our hearts, for the enlightening of the knowledge of the glory of God in the face of Jesus Christ.
7 εχομεν δε τον θησαυρον τουτον εν οστρακινοις σκευεσιν ινα η υπερβολη της δυναμεως η του θεου και μη εξ ημων
And we have this treasure in earthen vessels, that the excellence of the power may be of God, and not of us,
8 εν παντι θλιβομενοι αλλ ου στενοχωρουμενοι απορουμενοι αλλ ουκ εξαπορουμενοι
being in tribulation in every [way], but not crushed; perplexed, but not despairing;
9 διωκομενοι αλλ ουκ εγκαταλειπομενοι καταβαλλομενοι αλλ ουκ απολλυμενοι
persecuted, but not forsaken; cast down, but not destroyed;
10 παντοτε την νεκρωσιν του κυριου ιησου εν τω σωματι περιφεροντες ινα και η ζωη του ιησου εν τω σωματι ημων φανερωθη
at all times carrying around in the body the dying of the Lord Jesus, that the life of Jesus may also be revealed in our body,
11 αει γαρ ημεις οι ζωντες εις θανατον παραδιδομεθα δια ιησουν ινα και η ζωη του ιησου φανερωθη εν τη θνητη σαρκι ημων
for we who are living are always delivered up to death because of Jesus, that the life of Jesus may also be revealed in our dying flesh,
12 ωστε ο μεν θανατος εν ημιν ενεργειται η δε ζωη εν υμιν
so that, death indeed works in us, and life in you.
13 εχοντες δε το αυτο πνευμα της πιστεως κατα το γεγραμμενον επιστευσα διο ελαλησα και ημεις πιστευομεν διο και λαλουμεν
And having the same spirit of faith, according to that which has been written: “I believed, therefore I spoke”; we also believe, therefore we also speak;
14 ειδοτες οτι ο εγειρας τον κυριον ιησουν και ημας δια ιησου εγερει και παραστησει συν υμιν
knowing that He who raised up the Lord Jesus, will also raise us up through Jesus, and will present [us] with you,
15 τα γαρ παντα δι υμας ινα η χαρις πλεονασασα δια των πλειονων την ευχαριστιαν περισσευση εις την δοξαν του θεου
for all things [are] because of you, that the grace having been multiplied, because of the thanksgiving of the more, may abound to the glory of God;
16 διο ουκ εκκακουμεν αλλ ει και ο εξω ημων ανθρωπος διαφθειρεται αλλ ο εσωθεν ανακαινουται ημερα και ημερα
for this reason, we do not faint, but if our outward man also decays, yet the inward is renewed day by day;
