Πετρου Α΄ 4

1 χριστου ουν παθοντος υπερ ημων σαρκι και υμεις την αυτην εννοιαν οπλισασθε οτι ο παθων [ εν ] σαρκι πεπαυται αμαρτιας

Forasmuch then as Christ suffered in the flesh, arm ye yourselves also with the same mind; for he that hath suffered in the flesh hath ceased from sin;

2 εις το μηκετι ανθρωπων επιθυμιαις αλλα θεληματι θεου τον επιλοιπον εν σαρκι βιωσαι χρονον

that ye no longer should live the rest of your time in the flesh to the lusts of men, but to the will of God.

3 αρκετος γαρ υμιν ο παρεληλυθως χρονος του βιου το θελημα των εθνων κατεργασασθαι πεπορευμενους εν ασελγειαις επιθυμιαις οινοφλυγιαις κωμοις ποτοις και αθεμιτοις ειδωλολατριαις

For the time past may suffice to have wrought the desire of the Gentiles, and to have walked in lasciviousness, lusts, winebibbings, revellings, carousings, and abominable idolatries:

4 εν ω ξενιζονται μη συντρεχοντων υμων εις την αυτην της ασωτιας αναχυσιν βλασφημουντες

wherein they think it strange that ye run not with [them] into the same excess of riot, speaking evil of [you]:

5 οι αποδωσουσιν λογον τω ετοιμως εχοντι κριναι ζωντας και νεκρους

who shall give account to him that is ready to judge the living and the dead.

6 εις τουτο γαρ και νεκροις ευηγγελισθη ινα κριθωσιν μεν κατα ανθρωπους σαρκι ζωσιν δε κατα θεον πνευματι

For unto this end was the gospel preached even to the dead, that they might be judged indeed according to men in the flesh, but live according to God in the spirit.

7 παντων δε το τελος ηγγικεν σωφρονησατε ουν και νηψατε εις τας προσευχας

But the end of all things is at hand: be ye therefore of sound mind, and be sober unto prayer:

8 προ παντων δε την εις εαυτους αγαπην εκτενη εχοντες οτι [ η ] αγαπη καλυψει πληθος αμαρτιων

above all things being fervent in your love among yourselves; for love covereth a multitude of sins:

9 φιλοξενοι εις αλληλους ανευ γογγυσμων

using hospitality one to another without murmuring:

10 εκαστος καθως ελαβεν χαρισμα εις εαυτους αυτο διακονουντες ως καλοι οικονομοι ποικιλης χαριτος θεου

according as each hath received a gift, ministering it among yourselves, as good stewards of the manifold grace of God;

11 ει τις λαλει ως λογια θεου ει τις διακονει ως εξ ισχυος ως χορηγει ο θεος ινα εν πασιν δοξαζηται ο θεος δια ιησου χριστου ω εστιν η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων αμην (aiōn g165)

if any man speaketh, [speaking] as it were oracles of God; if any man ministereth, [ministering] as of the strength which God supplieth: that in all things God may be glorified through Jesus Christ, whose is the glory and the dominion for ever and ever. Amen. (aiōn g165)

12 αγαπητοι μη ξενιζεσθε τη εν υμιν πυρωσει προς πειρασμον υμιν γινομενη ως ξενου υμιν συμβαινοντος

Beloved, think it not strange concerning the fiery trial among you, which cometh upon you to prove you, as though a strange thing happened unto you:

13 αλλα καθο κοινωνειτε τοις του χριστου παθημασιν χαιρετε ινα και εν τη αποκαλυψει της δοξης αυτου χαρητε αγαλλιωμενοι

but insomuch as ye are partakers of Christ’s sufferings, rejoice; that at the revelation of his glory also ye may rejoice with exceeding joy.

14 ει ονειδιζεσθε εν ονοματι χριστου μακαριοι οτι το της δοξης και δυναμεως και το του θεου πνευμα εφ υμας αναπαυεται κατα μεν αυτους βλασφημειται κατα δε υμας δοξαζεται

If ye are reproached for the name of Christ, blessed [are ye]; because the [Spirit] of glory and the Spirit of God resteth upon you.

15 μη γαρ τις υμων πασχετω ως φονευς η κλεπτης η κακοποιος η ως αλλοτριοεπισκοπος

For let none of you suffer as a murderer, or a thief, or an evil-doer, or as a meddler in other men’s matters:

16 ει δε ως χριστιανος μη αισχυνεσθω δοξαζετω δε τον θεον εν τω μερει τουτω

but if [a man suffer] as a Christian, let him not be ashamed; but let him glorify God in this name.

17 οτι ο καιρος του αρξασθαι το κριμα απο του οικου του θεου ει δε πρωτον αφ ημων τι το τελος των απειθουντων τω του θεου ευαγγελιω

For the time [is come] for judgment to begin at the house of God: and if [it begin] first at us, what [shall be] the end of them that obey not the gospel of God?

18 και ει ο δικαιος μολις σωζεται ο ασεβης και αμαρτωλος που φανειται

And if the righteous is scarcely saved, where shall the ungodly and sinner appear?

19 ωστε και οι πασχοντες κατα το θελημα του θεου ως πιστω κτιστη παρατιθεσθωσαν τας ψυχας αυτων εν αγαθοποιια

Wherefore let them also that suffer according to the will of God commit their souls in well-doing unto a faithful Creator.