< Maka 11 >
1 Jesu leni o ŋoadi kaaba n den nagini jelusalema ban den ye betifaje leni betani naginma ki ku leni olife juali Jesu den soani ŋoadikaaba lie ki yedi ba:
Aproximando-se [da cidade ]de Jerusalém, eles chegaram às [vilas de ]Betfagé e Betânia, perto do Monte das Oliveiras. Então Jesus mandou dois dos seus discípulos [até Betfagé ]
2 gedi mani yaa dogu n ye yi liiga yi ya kua lienni yaa yogunu yi ba la li ŋunbisaagili ke li luo, yaali nilo ba kuli daa jagini o yin lodi o ki cuani ne.
com as seguintes instruções: - Vão [até Betfagé], ali em frente; logo depois de entrarem, vocês vão encontrar um jumento amarrado, que ninguém jamais montou. Soltem o jumentinho e traga para mim.
3 Nilo yaa buali yi be teni ke yi tieni line? Yin yedi o o diedo n bua o lani o baa teni yin cuani o.
Se alguém perguntar: “Por que vocês estão fazendo isso?” digam o seguinte, “O Senhor precisa dele e vai devolver logo depois, em companhia de alguém”.
4 Bi den gedi ki sua li ŋunbisaagili luo bu buliñoabu kani bi den lodi o.
Assim, [os dois discípulos ]foram e lá encontraram um jumentinho, amarrado perto da porta [de uma casa ]ao lado da rua; eles soltaram logo o jumentinho.
5 Ya niba n den ye li kani den buali ba yi tieni be n yeni?
Algumas pessoas de lá disseram a eles: - Por que vocês estão desamarrando o jumentinho?
6 Bi den guani ba nani Jesu n den yedimaama lani bi den cedi ke bi gedini li.
Eles disseram a elas o que Jesus tinha falado. Por isso as pessoas os deixaram [levar o jumentinho].
7 Bi den cuani li ŋunbisaagili yeni Jesu kani ke bi niba den lugidi ki maani bi tiadi opo ke Jesu jagini li.
Eles levaram o jumento a Jesus. Os discípulos jogaram suas capas em cima dele para acomodar Jesus sentado.
8 Bi niba boncianla den ladi bi tiadi u sanu nni bine mo i tibeni ban den ja yi i kuani nni.
Muitas pessoas estendiam suas capas no caminho em homenagem a ele. Outros, para o honrar como rei, espalharam pelo chão frondes de palmeiras que tinham cortado nos campos ao lado do [caminho].
9 Yaaba n den ye Jesu liiga leni yaaba n den ŋoa o puoli kuli den kpaani ki tua: ti pagi U Tienu, U Tienu n seligi yua n kpenda o diedo yeli nni
As pessoas que iam adiante dele e aquelas que caminhavam atrás dele gritavam, -Bem-vindo!
10 U Tienu n seligi yaa bali n baa je ne, Dafidi n den kpa dini yaa bali. O diedo yeli n ba ti kpiagidi ŋali tanpoli joma.
Deus abençoou você, que representa o Senhor. Que Deus abençoe seu futuro reino, que vai ser como o reino do nosso antepassado o Rei Davi! Louvado seja Deus no céu!
11 Jesu den kua U Tienu diegu nni o den diidi li bonla kuli nani ki yenga n den bua ki kua o den gedi Betani wan leni bi piiga n niliediba.
Ele entrou [em companhia deles ]na [cidade de ]Jerusalém, e entrou no [pátio do ]templo. Após olhar tudo em volta, saiu [da cidade], pois [já era tarde. ]Ele voltou [à vila de ]Betânia com os doze [discípulos e dormiu lá].
12 Lan den fii ki fa ke bi ñani Betani, mi koma den cuo Jesu.
No dia seguinte, quando Jesus e os discípulos iam saindo da vila de Betânia, Jesus teve fome.
13 Jesu den laa bu kankanbu ŋali foagima ke bu pia ti faadi o den gedi ki baa la ŋali o yaa baa ba bonla ba bu kani. Ama wan den nagini o den sua kali ti faadi bebe, kelima laa den tie a kankana lonma yogunu.
Vendo à distância uma figueira coberta de folhas, foi até lá para ver se tinha figos. Mas ao chegar perto da figueira, ele encontrou somente folhas, pois ainda não era a época própria para figos maduros.
14 O den maadi ki yedi oba kuli nda go ŋmani a bonluonkaala, o hoadikaaba den gbadi wan yedi yaala. (aiōn )
Respondendo à situação, Jesus disse à figueira: - Ninguém vai comer mais nada de você, [pois já não vai produzir figos.] Os discípulos ouviram o que ele disse. (aiōn )
15 Bi den pundi Jelusalema ke Jesu den kua U Tienu diegu nni o den deli a kpenkpenda leni yaaba n da U Tienu diegu nni. O den tudi ki luni bi ligilebiba tabilinba leni yaaba n kuadi a kpajela kalikaani.
Jesus e os seus discípulos voltaram à [cidade de ]Jerusalém. Jesus entrou [no pátio ]do templo [e lá viu o que várias pessoas estavam fazendo]. Ele expulsou [do templo as pessoas ]que vendiam coisas e aqueles que compravam coisas no templo; derrubou as mesas daqueles que faziam câmbio da moeda [romana pela moeda própria para as funções do templo]. Derrubou também as cadeiras dos vendedores de pombos [para o sacrifício, ]
16 Waa den tuo ke nilo ba kuli n go tugi bonlaba kuli ki poandi U Tienu diegu nni.
e não deixava ninguém atravessar [o pátio ]do Templo carregando coisas.
17 O den bangi ba ki yedi: laa diani ke n diegu baa yi i jaandi diegu i nibuoli kuli po kaa? Ama yinba wan teni ke ku tua a sugida wuonkaanu.
Então ele ensinou o povo; especificamente, disse: - [Vocês sabem que ]foi escrito nas Escrituras [por um dos profetas, que Deus disse: ] “Minha casa será chamada de casa onde [pessoas ]de todas as nações podem orar”, mas vocês fizeram dela [algo como ]caverna onde se escondem ladrões”.
18 Bi kopadicianba leni li bali maama bangi kaaba n den gbadi laa maama bi den lingi ban baa tieni maama ki kpa o, bi den jie kelima o bangima den cuo bi niba kuli pala.
Os principais sacerdotes e professores da lei que Deus tinha dado a Moisés ouviram [depois o que ele tinha feito]. Por isso, eles procuravam uma maneira de matá-lo, pois se deram conta de que a multidão andava maravilhada pelo que ele ensinava e [eles tinham medo que as pessoas fossem logo acreditar que Jesus tinha mais autoridade no templo do que eles mesmos. ]
19 Ku yenjuagu n den pundi Jesu den ñani u dogu nni.
Ao anoitecer, [Jesus e seus discípulos ]saíram da cidade e [foram dormir em Betânia.]
20 Lan den fii ki fa ke bi goa u dogu nni, ban den poa da bu kankanbu yeni kani, bi den la ke bu kuodi ki taani leni bu jiini.
Enquanto eles andavam pelo caminho [em direção a Jerusalém] na manhã [seguinte, ]viram que a figueira [que ele tinha amaldiçoado ]estava completamente seca.
21 Pieli den tiadi yaala n den tieni ki yedi: canba diidi ŋan den soli yaa kankanbu yeni kuodi.
Pedro se lembrou daquilo que Jesus tinha dito à figueira e exclamou: - Mestre, olhe só! A figueira que você amaldiçoou já secou!
22 Jesu den taa mi maama ki yedi: ya pia mani li dandanli U Tienu po.
Jesus respondeu: - [Vocês não devem se surpreender por causa disto]. Vocês devem ter fé que Deus [vai fazer aquilo que vocês pedirem a ele. ]
23 N yedi yi imoamoani o nilo yaa yedi li naa juali fii ki ban lu a yuli mi ñincianma nni kaa maliti o pali nni ama ki daani ke wan yedi yaala baa tieni o baa la ke li tieni.
Digo realmente que se alguém disser a este monte, “Levante-se e jogue-se no lago!”, não duvidando [que aquilo que ele pede vai acontecer ]– quer dizer, se acreditar firmemente que aquilo que ele pede vai acontecer, [Deus vai fazer ]isso para ele.
24 Lani yaapo n yedi i moamoani yin ba jaandi ki miadi yaala kuli yin daani ke yi baa la lani yi baa ba la.
Portanto, digo a vocês que sempre que pedirem alguma coisa em oração, devem crer que vão recebê-lo e assim Deus vai fazer isso para vocês.
25 Yin se ki jaandi yaa yogunu kuli ki tiadi ki tiadi ke yi pia maama leni niloba yin pa mani o sugili ke yi ba yua n ye tanpoli n pa yi mo sugili yi yaa tuonbiadi po.
E mais, quando estiverem orando, se tiverem queixa de alguém por algum prejuízo ou ofensa, perdoem essa pessoa, para que seu Pai no céu possa perdoar os pecados de vocês.
26 Ama yi yaa puuni yi lieba sugili, yi baa yua n ye tonpo moko kan pa yi sugili yi tuonbiadi po.
27 Bi go den gedi Jelusalema Jesu n den gaandi U Tienu diegu nni yaa yogunu bi kopadicianba, li balimaama bangikaaba leni bi nikpejuoginkaaba den cua o kani. Bi den yedi o:
Jesus [e os seus discípulos ]chegaram novamente à [cidade de ]Jerusalém. Enquanto Jesus andava [no pátio ]do templo, alguns dos principais sacerdotes, professores da lei que Deus tinha dado a Moisés e anciãos vieram a ele, dizendo,
28 li laa bali po yo ke a tiendi yaa bonla n tiene, ŋme puni a laa bali ke a tiendi laa bonla?
–Como foi que você ganhou a autoridade para fazer as coisas que fez ontem neste lugar? Quem autorizou você a atuar assim?
29 Jesu den yedi ba: n moko baa buali yi u bualu yin guani npo lali n moko baa waani yi yaa bali po ke n tiendi laa bonla.
Jesus disse a eles: - Vou perguntar algo a vocês e, se me responderem, vou lhes dizer quem foi que me autorizou a fazer estas coisas.
30 Jan n den batisi bi niba yeni o den ba li bali tanpoli po bi, bi bi nisaaliba kane? Waani nni mani.
Foi Deus ou foi o povo que deu autoridade a João para batizar as pessoas? Respondam.
31 Bi den tua bi yaba, ti ya yedi ke o den ba li bali tanpoli o ba yedi: be teni ke yii den daani o maama?
Eles conversaram entre si, e concluíram: - Se dissermos que foi Deus que o autorizou, ele vai dizer, “Vocês deviam ter acreditado aquilo que João disse”.
32 Ti ya yedi bi niba kani mo, ... bi den jie bi niba, kelima bi niba kuli den nua ke Jan tie sawalipualo.
Por outro lado, se dissermos que foi o povo que deu autoridade a João, as pessoas vão se zangar conosco”. [Eles disseram isso porque ]tinham medo do povo e daquilo que o povo [poderia fazer], pois todos acreditavam que João era realmente um profeta [mandado por Deus].
33 Lanwani bi den goa ki yedi Jesu tii bani. Lani Jesu den goa ki yedi ba, n moko kan waani yi yaa bali yaa po ke n tieni laa bonla.
Por isso eles responderam a Jesus: - Não sabemos quem foi que [deu autoridade a João]. E Jesus lhes disse: - [Já que vocês não me responderam, ]não vou dizer a vocês quem foi que me autorizou a fazer estas coisas.