Jesu Tondiba Tuona 12
1 Laa yogunu o bado Elodo den cili ki wangi kilisiti nitaanli yaaba bi tianba fala.
W tym czasie król Herod zaczął gnębić niektórych [członków] kościoła.
2 O den teni ke bi kpa Jaka, Jan ciamo leni ki jugisiega
I zabił mieczem Jakuba, brata Jana.
3 Wan den laa ke laa bonla mangi Jufinba pala, o go den teni ke bi cuo PIELI. Li den tieya dupen n ki pia daliali jaanma dana.
Widząc, że to podobało się Żydom, postanowił schwytać także Piotra. A były to dni Przaśników.
4 Wan den cuo PIELI ki kuani o li kadidieli nni, o den puogi minteela caga naa ke ban ya guu o. Cagiyenli kuli den pia niba naa ke bi guudi ki lebidi. Elodo den jagi ke mi pendima jaanma ya pendi, o ba jia PIELI buudi bi niba kuli nintuali.
Kiedy go schwytał, wtrącił go do więzienia i oddał pod straż szesnastu żołnierzom, zamierzając po [święcie] Paschy wydać go ludowi.
5 Bi den guu PIELI li kadidieli nni; ama KILISITI nitaanli den miadi opo U TIENU kaa cedi.
Strzeżono więc Piotra w więzieniu, a kościół nieustannie modlił się za niego do Boga.
6 Ya ǹiagu ke li ba faa Elodo n jia PIELI buudibi niba kuli nintuali, PIELI den luo leni kuseseli lie, ki dua ki goa minteela lie siiga; ya minteela n guu mo den se li kadidieli buliǹoabu kani.
A tej nocy, kiedy Herod miał go wydać, Piotr spał między dwoma żołnierzami, związany dwoma łańcuchami, a przed drzwiami strażnicy strzegli więzienia.
7 Lani o DIODO maleki den doagidi PIELI po ke mi yenma yendi li kadidieli nni. Maleki den maa PIELI kalu ki fundi o ki yedi o: Fii jalijali! i kuseseli den pidi o nii kani ki baa.
Wtedy zjawił się anioł Pana i w więzieniu zajaśniało światło. Trącił Piotra w bok i obudził go, mówiąc: Wstań szybko. I opadły łańcuchy z [jego] rąk.
8 Lani maleki den yedi o: loli a gbanǹagidiguki pili a cacaadi. o den tieni yeni. maleki den yedi o: goli a kpalibu ki ŋoadi nni.
I powiedział do niego anioł: Przepasz się i włóż sandały. Tak też zrobił. I powiedział mu: Narzuć płaszcz i chodź za mną.
9 Pieli den ǹani ki ŋua o kaa bani maleki n tieni yaala ya tie moamoani, o den tama ke o laa li bonlekaala yeni.
[Piotr] więc wyszedł i udał się za nim, a nie wiedział, że to, co się działo za sprawą anioła, działo się naprawdę, lecz sądził, że to widzenie.
10 Ban den pendi o jiidikakpialo, leni yua n Hŋua, bi den pundi ya buliǹoabu n luo ti kuboandi bonluodigu, ki tiegi o dociamu, bu buliǹoabu den luodi buni buba bi po. Bi den ǹani ki tagi u sanu. Lanyogunu maleki den ŋaa Pieli
A gdy minęli pierwszą i drugą straż, doszli do żelaznej bramy, która prowadzi do miasta, a ta sama się przed nimi otworzyła. Kiedy wyszli i przeszli jedną ulicę, natychmiast anioł odstąpił od niego.
11 Pieli yama n den guni o den yedi: n bandi moala ke n Diodo n soani o maleki ki gaa nni Elodo nuu nni, leni jufinba n bua ki tieni nni yaala kuli po.
Kiedy Piotr doszedł do siebie, powiedział: Teraz wiem na pewno, że Pan posłał swego anioła i wyrwał mnie z ręki Heroda i z tego wszystkiego, czego oczekiwał lud żydowski.
12 Wan den bungi yaala n tieni yeni, o den gedi Jan ban go yi yua Maka yaa naa Maliyama denpo naan kani ke niba boncianla den taani ki miadi U Tienu.
Gdy to sobie uświadomił, przyszedł do domu Marii, matki Jana, którego nazywano Markiem, gdzie wielu zebrało się na modlitwie.
13 Pieli den pua bu buliǹoajabu, ya jafaano n tuuni ku diegu nni ke bi yi o Loda den nagini ki ba cengi.
I zapukał Piotr do drzwi w bramie, i wyszła dziewczyna imieniem Rode, aby nasłuchiwać:
14 O den bandi Pieli nialu, o pamanli po waa den luodi bu buliǹoabu, o den sani ki ban waani ke Pieli ye bu nuliǹoajabu kani.
Gdy poznała głos Piotra, z radości nie otworzyła bramy, lecz pobiegła i oznajmiła, że Piotr stoi przed bramą.
15 Bi den yedi o: a gadi, ama o waani ke wan maadi yaala yeni tie moamoani.
A oni powiedzieli do niej: Oszalałaś! Jednak ona twierdziła, że tak jest istotnie. Odpowiedzieli: To jego anioł.
16 Lani bi den yedi: li tie o maleki yo. Ama Pieli n den suagi ki pua bu buliǹoabu, bi den luodi ki la o ke li pakili cuo ba.
Piotr zaś nie przestał pukać. A gdy otworzyli, zobaczyli go i zdumieli się.
17 Pieli den tia ba o nuu ban ŋmini, ki togidiba o Dielo n den ǹani o li kadidieli nni maama. o go den yedi: yin waani mani Jan leni ti kpiiba yaaba n sieni. Lani o den ǹani ki gedi potogu.
A dawszy im ręką znak, aby zamilkli, opowiedział im, jak Pan wyprowadził go z więzienia, i powiedział: Powiadomcie o tym Jakuba i braci. Potem wyszedł i udał się w inne miejsce.
18 Lan den fii ki fa, a minteela yama den yagi boncianla ke bi bua ki bandi PIELI n den tua yaala.
A gdy nastał dzień, powstało niemałe poruszenie wśród żołnierzy [z powodu tego], co się stało z Piotrem.
19 Elodo n den teni ke bi lingi o kaa laa o, o den buni ti buudi li kadidieli guudikaaba, ki jia bi buudi ke ban ǹani ba ki kpa ba. Lani n pendi o den ǹani Jude dida nni ki gedi Sesale ki ban ye lanpo.
Herod zaś poszukiwał go, a gdy go nie znalazł, przesłuchał strażników i kazał ich stracić. Potem wyjechał z Judei do Cezarei i tam mieszkał.
20 Elodo den pia li koanli leni Tili yaaba leni Sidoni yaaba. Ama bi den taani ki cua o kani ki boadi o ku danligu leni Elodo badibaanlo yua n yi Balutusa, bi den mia o mi yanduanma, kelima bi diema jiema den ǹa Elodo ya diema nne.
A Herod był bardzo zagniewany na mieszkańców Tyru i Sydonu. Lecz oni jednomyślnie przyszli do niego, zjednali sobie Blasta, podkomorzego królewskiego, i prosili o pokój, ponieważ ich kraj zaopatrywał się w żywność [z ziem] królewskich.
21 Elodo n den bili ya daali mi taanma po n den pundi, o den bobi o baditiadi ki kali o balikalikaanu po ki maadi ke li waagi.
W wyznaczonym dniu Herod ubrany w szaty królewskie zasiadł na tronie i wygłosił do nich mowę.
22 Ku niligu den kpaani: u tienu ya nialu n maadi laa tie nisaalo nialu ka.
A lud wołał: Głos Boga, a nie człowieka!
23 Lanyogunu, o Diodo maleki den pua o kelima waa den teni u Tienu ti kpiagidi. A sidibila den lugi o ke o kpe.
W tej chwili uderzył go anioł Pana, dlatego że nie oddał chwały Bogu, i wyzionął ducha, stoczony przez robactwo.
24 Lani U Tienu maama den pugidi, ki yadi i kaani kuli, ke bi ŋoadikaaba coali den pugidi.
A słowo Pana rozrastało się i rozmnażało.
25 Solo leni Banabasa n den caa ba bi tondu, bi den taa Jan ban go yi yua Maka ke o yegi leni ba ki fii Jelusalema ki guani ki kuni.
Barnaba zaś i Saul po wykonaniu posługi wrócili z Jerozolimy, zabierając ze sobą Jana, którego nazywano Markiem.
