Roome 9
1 Taani Kiristtoosan tuma odays, worddotikke. Geeshsha Ayyaanay kaalethiya ta kahay taani worddotonnayssa taw markkattees.
Stojąc przed obliczem Chrystusa, chcę zgodnie z prawdą i bez kłamstwa, z czystym sumieniem i w Duchu Świętym, powiedzieć,
2 Ta wozanan Isra7eeletas daro qadhettaysinne qamma gallas qoppays.
że noszę w sercu głęboki smutek i ból.
3 Taani, ta ishata gisho, Kiristtoosappe shaakettada Xoossaa qanggethafe garssan de7idaakko dosaysishin.
Nawet sam chciałbym być odłączony od Chrystusa, gdyby to pomogło moim rodakom,
4 Entti Isra7eeleta, Xoossay entta ba nayta oothis, ba bonchchuwa enttaw qonccisis. Enttara caaqqis; higgiya enttaw immis. Entti Xoossaa goynnana tuma ogiya bessis; Xoossay ufayssa qaala enttaw immis.
Izraelitom! To ich właśnie wybrał Bóg, otoczył ich chwałą, zawarł z nimi przymierze, przekazał im Prawo, pokazał, jak mają Mu służyć, i dał tak wiele obietnic.
5 Entti yeletethan mayzata zare; qassi Kiristtoosi ashon entta zare gididi yis. Ubbaafe bolla gidida Xoossay merinaw galatetto. Amin7i! (aiōn g165)
Ich przodkowie kochali Boga i z tego narodu pochodzi Chrystus—Ten, który jest ponad wszystkim, Bóg uwielbiony na wieki. Amen! (aiōn g165)
6 Gidoshin, Xoossay gelida qaalay polettonna attis guussu gidenna. Isra7eele asa ubbay Xoossaa asi gidokkona.
Boże obietnice się spełniły. Nie wszyscy bowiem, którzy pochodzą z Izraela, są prawdziwymi Izraelitami.
7 Qassi Abrahaame zare ubbay Abrahaame nayta gidokkona. Xoossay Abrahames, “Ne zerethay Yisaaqa baggara xeegettana” yaagis.
I nie każdy potomek Abrahama jest rzeczywiście jego dzieckiem—Bóg uznał bowiem za jego potomków tylko tych, którzy pochodzą od jego syna Izaaka.
8 Hessa guussay ashon yelettida nayti ubbay Xoossaa nayta gidokkona. Shin tuma Isra7eele nayti Xoossay Abrahames gelida qaalada yelettida nayta.
Oznacza to, że nie wszystkie dzieci Abrahama są dziećmi Boga, a jedynie te, które urodziły się zgodnie ze złożoną wcześniej Bożą obietnicą.
9 Xoossay immana gidi gelida qaalay, “Taani wontto laythi hannoode yaana; Saarakka adde na7a yelana” yaageyssa.
Brzmiała ona tak: „Za rok o tej porze Sara będzie miała syna”.
10 Hessa xalaala gidonnashin, Irbbiqinne Yisaaqi yelida mentte adde naytabaa akeekite.
Również Rebeka, żona naszego przodka Izaaka, urodziła chłopców—bliźniaków.
11 Entti yelettanaappe woykko iita woykko lo77o oothanaappe sinthe Xoossaa dooroy ooson gidonnashin xeessan gideyssa qonccisanaw,
Ale zanim się jeszcze urodzili i zanim cokolwiek zrobili—dobrego czy złego—Bóg okazał swoją wolę i wybór,
12 “Bayray kaaluwas kiitettana” yaagidi Goday Irbbiqas odis.
niezależny od ludzkich czynów. Powiedział Rebece: „Starszy brat będzie służył młodszemu”.
13 Hessika Geeshsha Maxaafan, “Yayqooba dosas, Eesawe ixxas” geetettidi xaafettis.
Czytamy w Piśmie: „Ukochałem Jakuba, a odrzuciłem Ezawa”.
14 Yaatin, nuuni woyganee? Xoossay ase asappe shaakkiyye? Gidenna.
Jaki z tego wniosek? Czy Bóg jest niesprawiedliwy? Absolutnie nie!
15 Goday Musekko, “Ta maaranaw koyidayssata maarana; ta qadhettanaw koyidayssatas qadhettana” yaagis.
Powiedział przecież Mojżeszowi: „Komu chcę, okazuję miłość, a komu chcę, okazuję litość”.
16 Hiza, Xoossaa dooroy asa shenen woykko ooson gidonnashin iya maarotethaana.
Wybór zależy więc nie od tego, który go pragnie lub się o niego stara, ale od Boga, który okazuje łaskę.
17 Geeshsha Maxaafan, Gibxe kawuwakko, “Taani, ta wolqqaa nenan bessanawunne ta sunthay alame ubban erettana mela hessas nena kawothas” geetettidi xaafettis.
Czytamy przecież w Piśmie, że Bóg powiedział faraonowi: „Powołałem cię po to, aby pokazać ci moją moc i aby poznał Mnie cały świat”.
18 Hiza, Xoossay maaranaw koyeyssa maarees; wozanaa muumisanaw koyeyssa wozanaa muumisees.
Bóg okazuje więc miłość temu, komu chce, a tego, kogo zechce, czyni upartym.
19 Hinttefe issoy, “Yaatin, Xoossay ase iita ooso gisho ays borii? Xoossaa sheniya ixxas gaanay oonee?” yaagidi oychchanaw dandda7ees.
Wiem, że zaraz powiesz: „Dlaczego więc Bóg ma do ludzi pretensje o to, że zachowują się tak, a nie inaczej? Czy ludzie mogą sprzeciwiać się Jego decyzjom?”.
20 Shin ta ishaw, Xoossaara palamanaw neeni oonee? Urqqafe Medhettida miishey bana medhdhidayssa, “Tana hayssada oothada ays medhdhadi?” gidi oychchanaw dandda7ii?
Człowieku! Nawet nie pytaj w ten sposób! Kim jesteś, żeby krytykować Boga? Czy gliniany garnek może powiedzieć garncarzowi: „Dlaczego mnie takim ulepiłeś?”.
21 Woykko urqqa medhdheyssi issi urqqafe issuwa bonchcho miishe, hankkuwa qassi tooshe miishe oothidi medhdhanaw maati baawe?
Czy garncarz nie ma prawa z tej samej gliny ulepić naczynia na specjalne okazje i naczynia do użytku codziennego?
22 Xoossay ba hanquwa bessanawunne ba wolqqaa erisanaw koyidi, pirddas giigida hanqo nayta daro genccan dandda7idaakko ne ay eray?
Bóg, chcąc okazać swój gniew i ogromną moc, cierpliwie znosił ludzi przeznaczonych na gniew i zmierzających do zagłady.
23 Hessa I oothiday koyrottidi bonchchoos giigisida, ba doorida naytas ba bonchchuwa qonccisanassa.
Ma też prawo wyrazić swoją dobroć tym, z których uczynił naczynia do przechowywania bogactw swojej chwały.
24 Ayhude gidin, woykko Ayhude gidonna asa ubbay Xoossan doorettida.
Powołał nas nie tylko spośród Żydów, ale i spośród pogan.
25 Nabiya Hose7e maxaafan, “Ta ase gidonnayssata, ‘Ta ase’ gada xeegana. Ta siiqaboonna deriya, ‘Siiqetidayssata’ gada xeegana.
Dawno temu, zapowiedział bowiem przez proroka Ozeasza: „Nazwę swoim ludem tych, którzy nie należeli do Mnie, i pokocham tych, którzy nie byli kochani”.
26 Entti, ‘Ta ase gidekketa’ geetetti xeegettida bessan, ‘De7o Xoossaa nayta’ geetettidi xeegettana” yaagees.
Pismo mówi także: „Kiedyś mówiono wam, że nie jesteście moim ludem. Teraz zaś zostaniecie nazwani, dziećmi żywego Boga”.
27 Nabiya Isayaasi Isra7eele asaabaa, “Isra7eele asay abbaa gaxan de7iya shafiyada darikkoka, enttafe guutha asa xalaali attana.
Również prorok Izajasz zapowiedział: „Choćby liczba potomków Izraela była tak wielka, jak ilość ziaren piasku nad morzem, to tylko garstka zostanie ocalona.
28 Goday alamiya ubbaa bolla ellesidi polo pirddaa pirddana.”
Pan szybko wykona na ziemi swój wyrok i sprawiedliwie zakończy swoje dzieło”.
29 Qassika Isayaasi, “Ubbaafe Wolqqaama Goday nuus guutha zerethi ashshonnabaa gidiyakko, nuuni Soodomenne Gamoora katamaada dhayanashin” yaagidi koyrottidi odis.
W innym miejscu Izajasz powiedział: „Gdyby Pan nieba nie pozostawił z nas garstki, zostalibyśmy wytraceni jak mieszkańcy Sodomy, i spotkałaby nas ta sama kara, co mieszkańców Gomory”.
30 Yaatin, nu woyganee? Xillotethaa koyiboonna Ayhude gidonna asay ammanon xillotethi demmidosona.
Jaki więc płynie z tego wniosek? Taki, że chociaż poganie nie zabiegali o uniewinnienie przez Boga, otrzymali je—przez wiarę.
31 Shin xillotethako gathiya higgey de7iya Isra7eele asay xillotethi demmibookkona.
Izrael zaś, pragnąc uzyskać uniewinnienie dzięki Prawu Mojżesza, nie osiągnął go.
32 Ays demmibookkonaa? Entti xillotethaa ammanon gidonnashin, ooson ekkanaw koyida gishossa. Yaaniya gisho, entti, “Dhubbiya shuchchan” dhubettidosona.
Dlaczego? Bo czynił to nie przez wiarę, ale przez uczynki. Potknęli się o „kamień obrazy”,
33 Geeshsha Maxaafan, “Taani Xiyoonen dhubbi kunddisiya shuchchaa wothana. Iyan ammaniyaa oonikka yeellatenna” geetettidi xaafettis.
o którym Pismo mówi: „Kładę na górze Syjon kamień obrazy i skałę, o którą wielu się potknie. Ten jednak, kto mu uwierzy, nie zawiedzie się”.
