Rwĩmbo 7
1 We mwarĩ ũyũ wa mũnene, ĩ magũrũ maku mekĩrĩtwo iraatũ ti mathaka! Magũrũ maku mathakarĩte makahaana ta mathaga, marĩa mathondeketwo nĩ moko ma mũbundi mũũgĩ.
Pagkaganda ng iyong mga paa sa mga panyapak, Oh anak na babae ng pangulo! Ang mga pagkakaugpong ng iyong mga hita ay gaya ng mga hiyas, na gawa ng mga kamay ng bihasang manggagawa.
2 Mũkonyo waku nĩ ta kaihũri ga gĩthiũrũrĩ karĩa gataagaga ndibei ningie. Njohero yaku ĩhaana ta kĩhumbu kĩa ngano ngonyore, gĩthiũrũrũkĩirio nĩ itoka.
Ang iyong katawan ay gaya ng mabilog na tasa, na hindi pinagkukulangan ng alak na may halo: ang iyong tiyan ay gaya ng bunton ng trigo na nalalagay sa palibot ng mga lila.
3 Nyondo ciaku ihaana ciana igĩrĩ cia thiiya, ikahaana mahatha ma thiiya.
Ang iyong dalawang suso ay gaya ng dalawang batang usa na mga kambal na usa.
4 Ngingo yaku ĩhaana ta mũthiringo mũraihu wakĩtwo na mĩguongo. Maitho maku nĩ ta tũria twa Heshiboni, hakuhĩ na kĩhingo kĩa Bathi-Rabimu. Iniũrũ rĩaku rĩhaana ta mũthiringo mũraihu wa Lebanoni ũrĩa ũrorete na mwena wa Dameski.
Ang iyong leeg ay gaya ng moog na garing; ang iyong mga mata ay gaya ng mga lawa sa Hesbon sa siping ng pintuang-bayan ng Batrabbim; ang iyong ilong ay gaya ng moog ng Libano na nakaharap sa Damasco.
5 Mũtwe waku ũkũhumbaga tanji ta Kĩrĩma gĩa Karimeli. Nacio njuĩrĩ ciaku ciirĩte ikahaana ta rangi wa ndathi; mũthamaki aikaraga ta oohereirwo tũmĩcuha-inĩ twacio.
Ang iyong ulo sa iyo ay gaya ng Carmelo, at ang buhok ng iyong ulo ay gaya ng kulay ube; ang hari ay nabibihag sa mga kinulot niyaon.
6 Wee wendo, kaĩ wee ũrĩ mũthaka na wa gũkenania-ĩ! Maũndũ maku nĩmagũkenania!
Pagkaganda at pagkaligaya mo, Oh sinta, sa mga kaluguran!
7 Kĩrũgamo gĩaku kĩrũngarĩte ta mũtĩ wa mũkĩndũ, nacio nyondo ciaku ihaana ta imanjĩka cia matunda.
Itong iyong tayo ay parang puno ng palma, at ang iyong mga suso ay sa mga buwig ng mga ubas.
8 Ndoigire atĩrĩ, “Nĩngũhaica mũtĩ ũyũ wa mũkĩndũ; nĩngũtua matunda maguo.” Nyondo ciaku irotuĩka ta imanjĩka cia thabibũ, nayo mĩhũmũ yaku ĩtararĩke wega ta matunda,
Aking sinabi, ako'y aakyat sa puno ng palma, ako'y hahawak sa mga sanga niyaon; ang iyong mga suso ay maging gaya ng mga buwig ng puno ng ubas, at ang amoy ng iyong hinga ay gaya ng mga mansanas;
9 nako kanua gaku gatuĩke ta ndibei ĩrĩa njega mũno. Mwendwa Ndibei ĩyo ĩrokinyĩra mwendwa wakwa, na ĩmerũke wega ĩrĩ gatagatĩ ka mĩromo na magego.
At ang iyong bibig ay gaya ng pinakamainam na alak, na tumutulong marahan para sa aking sinisinta, na dumudulas sa mga labi ng nangatutulog.
10 Niĩ ndĩ wa mwendwa wakwa, nake nĩ niĩ eriragĩria.
Ako'y sa aking sinisinta, at ang kaniyang nasa ay sa akin.
11 Mwendwa wakwa, ũka, nĩtũthiĩ mĩgũnda-inĩ, nĩtũthiĩ tũkaraarĩrĩre tũtũũra-inĩ.
Parito ka, sinisinta ko, lumabas tayo sa parang; tumigil tayo sa mga nayon.
12 Nĩtũrooke gũthiĩ tene mĩgũnda-inĩ ya mĩthabibũ tũkarore kana mĩthabibũ nĩmĩthundũku, na kana nĩĩcanũrĩte kĩro kĩayo, o na kana mĩkomamanga nĩĩrutĩte kĩro: kũu nĩkuo ngaakũheera wendo wakwa.
Sampahin nating maaga ang mga ubasan: tingnan natin kung ang puno ng ubas ay nagbubuko, at kung ang kaniyang mga bulaklak ay nagsisibuka, at kung ang mga granada ay namumulaklak: doo'y idudulot ko sa iyo ang aking pagsinta.
13 Matunda ma mandarĩki nĩmaratararĩka, na mũrango-inĩ gwitũ kũrĩ na matunda ma mĩthemba yothe marĩa mega mũno, ma mũgethano o na mangĩ maikaru, marĩa ngũigĩire, wee mwendwa wakwa.
Ang mga mandragora ay nagpapahalimuyak ng bango, at nasa ating mga pintuan ang lahat na sarisaring mahalagang bunga, bago at luma, na aking inilapag para sa iyo, Oh sinisinta ko.
