< Thaburi 92 >
1 Nĩ wega mũno gũcookagĩria Jehova ngaatho o na gũkumagia rĩĩtwa rĩaku na rwĩmbo, Wee Ũrĩa-ũrĩ-Igũrũ-Mũno,
En salme, en sang til sabbatsdagen. Det er godt å prise Herren og å lovsynge ditt navn, du Høieste,
2 nĩ wega mũno kwanagĩrĩra wendo waku o rũciinĩ, o na kwanĩrĩra wĩhokeku waku ũtukũ,
å kunngjøre din miskunnhet om morgenen og din trofasthet om nettene
3 tũkĩinagia kĩnanda gĩa kĩnũbi kĩa ndigi ikũmi, o hamwe na kĩnanda kĩa mũgeeto kĩrĩa kĩgambi wega.
til tistrenget citar og til harpe, til tankefullt spill på citar.
4 Nĩgũkorwo, Wee Jehova, nĩũngenetie nĩ ũndũ wa ciĩko ciaku; nĩngũina ngenete nĩ ũndũ wa wĩra wa moko maku.
For du har gledet mig, Herre, med ditt verk, jeg jubler over dine henders gjerninger.
5 Ĩĩ mawĩra maku matikĩrĩ manene, Wee Jehova, meciiria maku-rĩ, matikĩrĩ marikĩru!
Hvor store dine gjerninger er, Herre! Såre dype er dine tanker.
6 Mũndũ ũrĩa ũtarĩ ũũgĩ ndangĩmamenya, mũndũ mũkĩĩgu ndangĩkũũrana ũndũ ũyũ,
En ufornuftig mann kjenner det ikke, og en dåre forstår ikke dette.
7 atĩ o na arĩa aaganu mangĩkũra ta nyeki, o na arĩa othe mekaga ũũru mangĩgaacĩra, makaaniinwo nginya tene na tene.
Når de ugudelige spirer som gresset, og alle de som gjør urett, blomstrer, så er det til deres ødeleggelse for evig tid.
8 No Wee Jehova, ũtũũraga ũtũũgĩrĩtio nginya tene.
Men du er høi til evig tid, Herre!
9 Nĩgũkorwo thũ ciaku, Wee Jehova, ti-itherũ thũ ciaku nĩigathira; arĩa othe mekaga ũũru nĩmakaharaganio.
For se, dine fiender, Herre, for se, dine fiender forgår; alle de som gjør urett, blir adspredt.
10 Wee nĩwambararĩtie rũhĩa rwakwa o ta rwa mbogo; ndĩĩmũitĩrĩrie maguta marĩa mega mũno.
Og du ophøier mitt horn som villoksens; jeg er overgytt med frisk olje.
11 Maitho makwa nĩmeyoneire gũtoorio gwa thũ ciakwa; matũ makwa nĩmeiguĩrĩire ũrĩa thũ ciakwa icio njaganu itooretio.
Og mitt øie ser med fryd på mine motstandere; mine ører hører med glede om de onde som står op imot mig.
12 Andũ arĩa athingu marĩtheeremaga o ta mũtĩ wa mũkĩndũ, makũre o ta mũtarakwa wa Lebanoni;
Den rettferdige spirer som palmen; som en seder på Libanon vokser han.
13 mahaandĩtwo kũu nyũmba-inĩ ya Jehova, marĩtheeremaga kũu nja-inĩ cia Ngai witũ.
De er plantet i Herrens hus, de blomstrer i vår Guds forgårder.
14 Magatũũra maciaraga maciaro o na marĩ akũrũ, matũũre marĩ na hinya wa wĩthĩ wao, na marĩ aruru,
Enn i gråhåret alder skyter de friske skudd; de er frodige og grønne
15 maanagĩrĩre, makiugaga atĩrĩ, “Jehova nĩ mũrũngĩrĩru; we nĩwe Rwaro rwakwa rwa Ihiga, na gũtirĩ waganu ũngĩoneka thĩinĩ wake.”
for å kunngjøre at Herren er rettvis, han, min klippe, og at det ikke er urett i ham.