Thaburi 82

1 Thaburi ya Asafu Ngai arũgamĩte kĩũngano-inĩ kĩrĩa kĩnene; aratuĩra “ngai” ciira arĩ gatagatĩ ga cio.

Ein salme av Asaf. Gud stend i Guds samling; midt imillom gudar held han dom:

2 “Nĩ nginya rĩ mũgũtũũra mũciiragĩrĩra andũ arĩa matarũgamagĩrĩra kĩhooto, na mũgatĩĩra arĩa aaganu maũthĩ?

«Kor lenge vil de døma rangt og halda med dei ugudlege? (Sela)

3 “Ciiragĩrĩrai kĩhooto kĩa arĩa matarĩ hinya na arĩa matarĩ maithe; tũũriai ihooto cia andũ arĩa athĩĩni o na arĩa ahinyĩrĩrie.

Døm den ringe og farlause! Lat armingen og den fatige få sin rett!

4 Hatũragai arĩa matarĩ hinya na arĩa abatari; mateithũrei kuuma moko-inĩ ma arĩa aaganu.

Berga den ringe og fatige, frels han frå handi åt dei ugudlege!

5 “Andũ acio matirĩ ũndũ mooĩ, na matirĩ ũndũ makũũranaga. Macangacangaga nduma-inĩ; mĩthingi yothe ya thĩ nĩyenyenyete.

Dei veit inkje og skynar inkje, dei ferdast i myrker; alle grunnvollar til jordi ruggar.

6 “Ndoigire atĩrĩ, ‘Inyuĩ mũrĩ “ngai”; inyuothe mũrĩ ariũ a Ũrĩa-ũrĩ-Igũrũ-Mũno.’

Eg hev sagt: «De er gudar, søner til den Høgste er de alle.»

7 No mũgaakua o ta ũrĩa andũ makuuaga; mũkaagũa o ta aathani arĩa angĩ.”

Men sanneleg, som menneskje skal de døy, og som ein av hovdingarne skal de falla.»

8 Arahũka, Wee Ngai, ũtuĩre thĩ ciira, nĩgũkorwo ndũrĩrĩ ciothe nĩ igai rĩaku.

Statt upp, Gud, haldt dom yver jordi! For du eig alle heidningar.