< Thaburi 147 >
1 Goocai Jehova. Kaĩ nĩ ũndũ mwega kũgooca Ngai witũ na rwĩmbo-ĩ, kaĩ nĩ ũndũ mwega na mwagĩrĩru kũmũgooca-ĩ!
Lofver Herran; ty att lofva vår Gud är en kostelig ting; det lofvet är ljufligit och dägeligit.
2 Jehova nĩwe wakaga Jerusalemu; nĩwe ũcookagĩrĩria andũ a Isiraeli arĩa matahĩtwo.
Herren bygger Jerusalem, och sammanhemtar de fördrefna i Israel.
3 Nĩwe ũhonagia arĩa athuthĩku ngoro, na akamooha ironda ciao.
Han helar dem som ett förkrossadt hjerta hafva, och förbinder deras sveda.
4 Nĩwe ũmenyaga mũigana wa njata, na akahe njata o njata rĩĩtwa rĩayo.
Han räknar stjernorna, och nämner dem alla vid namn.
5 Mwathani witũ nĩwe mũnene na nĩ arĩ hinya mũingĩ; ũmenyo wake ndũrĩ mũthia.
Vår Herre är stor, och stor är hans magt; och det är obegripeligit, huru han regerar.
6 Jehova nĩwe ũtiiragĩrĩra andũ arĩa ahooreri, no arĩa aaganu amatungumanagia thĩ.
Herren upprättar de elända, och slår de ogudaktiga till jordena.
7 Inĩrai Jehova mũmũcookerie ngaatho; inĩrai Ngai witũ na kĩnanda kĩa mũgeeto.
Sjunger till skiftes Herranom med tacksägelse, och lofver vår Gud med harpo;
8 Nĩahumbagĩra igũrũ na matu; nĩwe uuragĩria thĩ mbura, na agatũma nyeki ĩmere tũrĩma-inĩ.
Den himmelen med skyar betäcker, och gifver regn på jordena; den gräs på bergen växa låter;
9 Nĩwe ũheaga ngʼombe irio, na akahe tũcui twa mahuru irio rĩrĩa twamũkaĩra.
Den boskapenom sitt foder gifver; dem unga korpomen, som ropa till honom.
10 We ndakenagĩra hinya wa mbarathi, o na kana agakenera magũrũ ma mũndũ;
Han hafver inga lust till hästars starkhet; icke heller behag till någors mans ben.
11 Jehova akenagio nĩ andũ arĩa mamwĩtigagĩra, o arĩa maigaga mwĩhoko wao harĩ wendo wake ũrĩa ũtathiraga.
Herren hafver behag till dem som frukta honom; dem som uppå hans godhet hoppas.
12 Wee Jerusalemu, kumia Jehova; gooca Ngai waku, wee Zayuni,
Prisa, Jerusalem, Herran; lofva, Zion, din Gud.
13 nĩgũkorwo nĩwe wĩkagĩra mĩgĩĩko ya ihingo ciaku hinya, na akarathima andũ aku arĩa marĩ thĩinĩ waku.
Ty han gör bommarna fasta för dina portar, och välsignar din barn i dig.
14 Nĩatũmĩte kũgĩe thayũ mĩhaka-inĩ yaku, na agakũhũũnia na ngano ĩrĩa njega mũno.
Han skaffar dinom gränsom frid, och mättar dig med bästa hvete.
15 Atũmaga wathani wake ũkinye gũkũ thĩ; kiugo gĩake kĩhanyũkaga narua mũno.
Han sänder sitt tal uppå jordena; hans ord löper snarliga.
16 Oiragia tharunji ĩhaana ta guoya mwerũ cua, nayo mbaa akamĩhurunja ta mũhu.
Han gifver snö såsom ull; han strör rimfrost såsom asko.
17 Mbura ya mbembe amiuragia taarĩ kagoto karoira. Nũũ ũngĩhota gwĩtiiria heho ĩyo yake?
Han kastar sitt hagel såsom betar. Ho kan blifva för hans frost?
18 Atũmaga kiugo gĩake agatũma itwekũke; ahurutithanagia rũhuho, namo maaĩ magatherera.
Han säger, så försmälter det; han låter sitt väder blåsa, så töar det upp.
19 Nĩaguũrĩtie kiugo gĩake harĩ Jakubu, akaguũrĩria Isiraeli mawatho make na kĩrĩra kĩa watho wake wa kũrũmĩrĩrwo.
Han kungör Jacob sitt ord, Israel sina seder och rätter.
20 Ndarĩ ekĩra rũrĩrĩ rũngĩ ta ũguo, mawatho macio make ndũrĩrĩ itirĩ ciamamenya. Goocai Jehova.
Så gör han ingom Hedningom; ej heller låter dem veta sina rätter. Halleluja.