< Thaburi 147 >

1 Goocai Jehova. Kaĩ nĩ ũndũ mwega kũgooca Ngai witũ na rwĩmbo-ĩ, kaĩ nĩ ũndũ mwega na mwagĩrĩru kũmũgooca-ĩ!
Chwalcie PANA, bo dobrze [jest] śpiewać naszemu Bogu; jest [to] bowiem miłe i piękna jest chwała.
2 Jehova nĩwe wakaga Jerusalemu; nĩwe ũcookagĩrĩria andũ a Isiraeli arĩa matahĩtwo.
PAN buduje Jeruzalem [i] gromadzi rozproszonych Izraela.
3 Nĩwe ũhonagia arĩa athuthĩku ngoro, na akamooha ironda ciao.
On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.
4 Nĩwe ũmenyaga mũigana wa njata, na akahe njata o njata rĩĩtwa rĩayo.
On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.
5 Mwathani witũ nĩwe mũnene na nĩ arĩ hinya mũingĩ; ũmenyo wake ndũrĩ mũthia.
Wielki [jest] nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.
6 Jehova nĩwe ũtiiragĩrĩra andũ arĩa ahooreri, no arĩa aaganu amatungumanagia thĩ.
PAN podnosi pokornych, [a] niegodziwych poniża aż do ziemi.
7 Inĩrai Jehova mũmũcookerie ngaatho; inĩrai Ngai witũ na kĩnanda kĩa mũgeeto.
Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;
8 Nĩahumbagĩra igũrũ na matu; nĩwe uuragĩria thĩ mbura, na agatũma nyeki ĩmere tũrĩma-inĩ.
Który okrywa niebiosa obłokami [i] przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;
9 Nĩwe ũheaga ngʼombe irio, na akahe tũcui twa mahuru irio rĩrĩa twamũkaĩra.
Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym [do niego].
10 We ndakenagĩra hinya wa mbarathi, o na kana agakenera magũrũ ma mũndũ;
Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.
11 Jehova akenagio nĩ andũ arĩa mamwĩtigagĩra, o arĩa maigaga mwĩhoko wao harĩ wendo wake ũrĩa ũtathiraga.
PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.
12 Wee Jerusalemu, kumia Jehova; gooca Ngai waku, wee Zayuni,
Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.
13 nĩgũkorwo nĩwe wĩkagĩra mĩgĩĩko ya ihingo ciaku hinya, na akarathima andũ aku arĩa marĩ thĩinĩ waku.
On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.
14 Nĩatũmĩte kũgĩe thayũ mĩhaka-inĩ yaku, na agakũhũũnia na ngano ĩrĩa njega mũno.
Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.
15 Atũmaga wathani wake ũkinye gũkũ thĩ; kiugo gĩake kĩhanyũkaga narua mũno.
On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.
16 Oiragia tharunji ĩhaana ta guoya mwerũ cua, nayo mbaa akamĩhurunja ta mũhu.
On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.
17 Mbura ya mbembe amiuragia taarĩ kagoto karoira. Nũũ ũngĩhota gwĩtiiria heho ĩyo yake?
Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?
18 Atũmaga kiugo gĩake agatũma itwekũke; ahurutithanagia rũhuho, namo maaĩ magatherera.
Posyła swoje słowo i [lody] topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.
19 Nĩaguũrĩtie kiugo gĩake harĩ Jakubu, akaguũrĩria Isiraeli mawatho make na kĩrĩra kĩa watho wake wa kũrũmĩrĩrwo.
Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.
20 Ndarĩ ekĩra rũrĩrĩ rũngĩ ta ũguo, mawatho macio make ndũrĩrĩ itirĩ ciamamenya. Goocai Jehova.
Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.

< Thaburi 147 >