Thaburi 132
1 Thaburi ya Agendi Wee Jehova, ririkana Daudi na mathĩĩna marĩa mothe omĩrĩirie.
Sang til Festrejserne. HERRE, kom David i Hu for al hans Møje,
2 Nĩehĩtire mwĩhĩtwa harĩ Jehova, akĩĩhĩta harĩ ũcio Mwene-Hinya, o we Ngai wa Jakubu, akiuga ũũ:
hvorledes han tilsvor HERREN, gav Jakobs Vældige et Løfte:
3 “Ndigatoonya nyũmba yakwa, kana haice ũrĩrĩ wakwa,
»Jeg træder ej ind i mit Huses Telt, jeg stiger ej op paa mit Leje,
4 ndikaareke maitho makwa mone toro, kana ndeke imone ciakwa icũnge,
under ikke mine Øjne Søvn, ikke mine Øjenlaag Hvile,
5 o nginya ngoonera Jehova handũ ha gũikara, ũcio Mwene-Hinya, o we Ngai wa Jakubu, ndĩmuonere gĩikaro.”
før jeg har fundet HERREN et Sted, Jakobs Vældige en Bolig!«
6 Nĩtwaiguire ũhoro tũrĩ Efiratha, na tũkĩũkora mĩgũnda-inĩ ya Kiriathu Jearimu.
»Se, i Efrata hørte vi om den, fandt den paa Ja'ars Mark;
7 Tũkiuga atĩrĩ, “Nĩtũthiĩi gĩikaro-inĩ gĩake; nĩtũinamĩrĩre tũmũhooe tũrĩ gaturwa-inĩ ka makinya make;
lad os gaa hen til hans Bolig, tilbede ved hans Fødders Skammel!«
8 arahũka, Wee Jehova, ũũke kĩhurũko-inĩ gĩaku, wee na ithandũkũ rĩa kĩrĩkanĩro rĩa hinya waku.
»HERRE, bryd op til dit Hvilested, du og din Vældes Ark!
9 Athĩnjĩri aku marohumbwo na ũthingu; andũ aku aamũre nĩmakĩine nĩ gũkena.”
Dine Præster være klædte i Retfærd, dine fromme synge med Fryd!
10 Nĩ ũndũ wa ndungata yaku Daudi, ndũkarega ũrĩa we ũitĩrĩirie maguta.
For din Tjener Davids Skyld afvise du ikke din Salvede!«
11 Jehova nĩehĩtire na mwĩhĩtwa harĩ Daudi, mwĩhĩtwa atangĩĩricũkwo, akĩmwĩra atĩrĩ: “Nĩngaikarĩria ũmwe wa rũciaro rwaku Gĩtĩ-inĩ gĩaku kĩa ũnene,
HERREN tilsvor David et troværdigt, usvigeligt Løfte: »Af din Livsens Frugt vil jeg sætte Konger paa din Trone.
12 ariũ aku mangĩkaamenyerera kĩrĩkanĩro gĩakwa na mawatho makwa marĩa ndĩrĩmarutaga, hĩndĩ ĩyo ariũ ao nĩmagaikarĩra gĩtĩ gĩaku kĩa ũnene nginya tene na tene.”
Saafremt dine Sønner holder min Pagt og mit Vidnesbyrd, som jeg lærer dem, skal ogsaa deres Sønner sidde evindelig paa din Trone!
13 Nĩgũkorwo Jehova nĩathuurĩte Zayuni, akerirĩria gũtuĩke gĩikaro gĩake, akoiga atĩrĩ:
Thi HERREN har udvalgt Zion, ønsket sig det til Bolig:
14 “Gĩkĩ nĩkĩo kĩhurũko gĩakwa nginya tene na tene; gũkũ nĩkuo ngũtũũra njikarĩire gĩtĩ kĩa ũnene, nĩgũkorwo nĩ niĩ ndĩyendeire;
Her er for evigt mit Hvilested, her vil jeg bo, thi det har jeg ønsket.
15 nĩngakũrathima na ũmaathi mũingĩ mũno; athĩĩni akuo ndĩmahũũnie na irio.
Dets Føde velsigner jeg, dets fattige mætter jeg med Brød,
16 Nĩngahumba athĩnjĩri-Ngai akuo ũhonokio, na andũ akuo arĩa aamũre matũũre mainaga nĩ gũkena.
dets Præster klæder jeg i Frelse, dets fromme skal synge med Fryd.
17 “Kũu nĩkuo ngaatũma rũhĩa rwa Daudi rũthundũke na njigĩre ũrĩa njitĩrĩirie maguta tawa ũgwakana.
Der lader jeg Horn vokse frem for David, sikrer min Salvede Lampe.
18 Thũ ciake nĩngacihumba thoni, no thũmbĩ ya ũnene ĩrĩa ĩrĩ mũtwe wake nĩĩgakenga na riiri.”
Jeg klæder hans Fjender i Skam, men paa ham skal Kronen straale!«
