< Thaburi 129 >

1 Thaburi ya Agendi Maanahinyĩrĩria mũno kuuma ũnini-inĩ wakwa, Isiraeli nĩmakiuge ũguo,
En sang ved festreisene. Meget har de trengt mig fra min ungdom av - så sie Israel -
2 maanahinyĩrĩria mũno kuuma ũnini-inĩ wakwa, no rĩrĩ, matirĩ maahota kũndooria.
meget har de trengt mig fra min ungdom av; men de har ikke fått overhånd over mig.
3 Andũ arĩa marĩmaga na mũraũ marĩmĩte ngʼongʼo wakwa, magatema mĩtaro mĩraihu.
Min rygg har plogmenn pløid, de har gjort sine furer lange.
4 No rĩrĩ, Jehova nĩ mũthingu; nĩanjohorithĩtie harĩ mĩhĩndo ya andũ arĩa aaganu.
Herren er rettferdig, han har avhugget de ugudeliges rep.
5 Andũ arĩa othe mathũire Zayuni marocookio na thuutha maconokete.
De skal bli til skamme og vike tilbake alle de som hater Sion,
6 Marohaana ta nyeki ĩrĩ nyũmba igũrũ, ĩrĩa ĩhoohaga ĩtanamera;
de skal bli som gress på takene, som er visnet før det blir rykket op:
7 mũmĩtui ndangĩmĩiyũria hĩ-inĩ ciake, o na kana ũrĩa ũmĩũnganagia amĩiyũrie moko-inĩ make.
Høstmannen fyller ikke sin hånd, ei heller den som binder kornbånd, sitt fang.
8 Andũ arĩa mahĩtũkagĩra kuo maroaga kuuga atĩrĩ, “Kĩrathimo kĩa Jehova kĩrogĩa igũrũ rĩanyu; nĩtwamũrathima thĩinĩ wa rĩĩtwa rĩa Jehova.”
Og de som går forbi, sier ikke: Herrens velsignelse være over eder, vi velsigner eder i Herrens navn!

< Thaburi 129 >