< Thaburi 122 >

1 Thaburi ya Daudi Nĩndakenire hamwe na arĩa maanjĩĩrire atĩrĩ, “Nĩtũthiĩ nyũmba ya Jehova.”
Ein song til høgtidsferderne; av David. Glad vart eg då dei sagde til meg: «Me vil ganga til Herrens hus.»
2 Magũrũ maitũ marũgamĩte ihingo-inĩ ciaku, wee Jerusalemu.
Våre føter fekk standa i dine portar, Jerusalem.
3 Jerusalemu rĩakĩtwo ta itũũra inene rĩnyitithanĩtio wega.
Jerusalem, du velbygde by, ein by som heng vel i hop.
4 Kũu nĩkuo mĩhĩrĩga yambataga, o yo mĩhĩrĩga ya Jehova, ĩgathiĩ kũgooca rĩĩtwa rĩa Jehova kũringana na mawatho marĩa aheete Isiraeli.
Der ætterne fer upp, Herrens ætter, etter Israels lov, til å prisa Herrens namn.
5 Kũu nĩkuo kũigĩtwo itĩ cia ũnene cia atuanĩri ciira, o cio itĩ cia ũnene cia nyũmba ya Daudi.
For der er stolar sette til domstolar for Davids hus.
6 Hoerai Jerusalemu thayũ: “Arĩa makwendete marotũũra na thayũ.
Bed um fred for Jerusalem! det gange deim vel som elskar deg!
7 Kũrĩa thingo ciaku ciirigĩire kũrogĩa na thayũ, naguo ũgitĩri ũgĩe ciikaro-inĩ ciaku cia ũthamaki.”
Fred vere innanfor dine murar og ro i dine salar!
8 Nĩ ũndũ wa ariũ a baba na arata, nguuga atĩrĩ, “Thayũ ũrogĩa thĩinĩ waku.”
For mine brør og vener skuld vil eg segja: «Fred vere i deg!»
9 Nĩ ũndũ wa nyũmba ya Jehova Ngai witũ, caragia ũgaacĩru waku.
For Herrens, vår Guds, hus skuld vil eg søkja det som er godt for deg.

< Thaburi 122 >