< Thaburi 115 >

1 Ti ithuĩ, Wee Jehova, ti ithuĩ twagĩrĩire kũgoocwo, no goocithia rĩĩtwa rĩaku, tondũ wa wendo na wĩhokeku waku.
Ikkje oss, Herre, ikkje oss, men ditt namn gjeve du æra for di miskunn, for din truskap skuld!
2 Nĩ kĩĩ gĩtũmaga ndũrĩrĩ ciũrie atĩrĩ, “Ngai wao akĩrĩ ha?”
Kvifor skal heidningarne segja: «Kvar er no deira Gud?»
3 Ngai witũ arĩ o igũrũ; we ekaga o ũrĩa endaga.
Vår Gud er då i himmelen, alt det han vil, gjer han.
4 No mĩhianano yao nĩ betha na thahabu, wĩra ũthondeketwo na moko ma andũ.
Deira avgudar er sylv og gull, eit verk av menneskjehender.
5 Nĩĩrĩ tũnua, no ndĩaragia, nĩĩrĩ maitho, no ndĩonaga;
Dei hev munn, men talar ikkje, dei hev augo, men ser ikkje;
6 nĩĩrĩ matũ, no ndĩiguaga, nĩĩrĩ na maniũrũ, no ndĩiguaga mũnungo;
dei hev øyro, men høyrer ikkje, dei hev nos, men luktar ikkje.
7 nĩĩrĩ moko, no ndĩngĩhambata kĩndũ, nĩĩrĩ magũrũ, no ndĩngĩĩtwara; o na nĩĩrĩ mĩmero, no ndĩngĩnyuria.
Med sine hender grip dei ikkje, med sine føter gjeng dei ikkje, dei hev ikkje mål i strupen.
8 Andũ arĩa mamĩthondekaga makaahaana o tayo, na noguo arĩa othe mamĩĩhokaga makaahaana.
Som desse er, vert dei som lagar deim, alle som set si lit til deim.
9 Wee nyũmba ya Isiraeli, wĩhokage Jehova: we nĩwe ũteithio wao o na ngo yao.
Israel, lit på Herren! Han er deira hjelp og skjold.
10 Wee nyũmba ya Harũni, wĩhokage Jehova: we nĩwe ũteithio wao o na ngo yao.
Arons hus, lit på Herren! Han er deira hjelp og skjold.
11 Inyuĩ arĩa mũmwĩtigĩrĩte, mwĩhokagei Jehova: we nĩwe ũteithio wao na ngo yao.
De som ottast Herren, lit på Herren! Han er deira hjelp og skjold.
12 Jehova nĩatũririkanĩte na nĩegũtũrathima: Nĩekũrathima nyũmba ya Isiraeli, nĩekũrathima nyũmba ya Harũni,
Herren kom oss i hug, han skal velsigna, han skal velsigna Israels hus, han skal velsigna Arons hus,
13 nĩekũrathima arĩa metigĩrĩte Jehova, anini na anene o ũndũ ũmwe.
han skal velsigna deim som ottast Herren, dei små med dei store.
14 Jehova arotũma mũingĩhe, inyuĩ na ciana cianyu.
Herren late dykk auka, dykk og dykkar born!
15 Mũrorathimwo nĩ Jehova, Mũmbi wa igũrũ na thĩ.
Velsigna er de av Herren, han som skapte himmel og jord.
16 Kũu igũrũ mũno nĩ kwa Jehova, no thĩ nĩamĩheanĩte kũrĩ andũ.
Himmelen er himmel for Herren, men jordi hev han gjeve menneskjeborni.
17 Andũ arĩa akuũ matigoocaga Jehova, acio maikũrũkaga kũu ũkiri-inĩ;
Dei daude lovar ikkje Herren, ingen av deim som stig ned i stilla.
18 nĩ ithuĩ tũrĩkumagia Jehova, kuuma rĩu nginya tene na tene. Goocai Jehova.
Men me skal lova Herren frå no og til æveleg tid. Halleluja!

< Thaburi 115 >