< Thaburi 107 >

1 Cookeriai Jehova ngaatho, nĩgũkorwo nĩ mwega; wendo wake ũtũũraga tene na tene.
Tacken HERREN, ty han är god, ty hans nåd varar evinnerligen.
2 Andũ arĩa makũũrĩtwo nĩ Jehova nĩmakiuge ũguo: o acio akũũrĩte kuuma guoko-inĩ gwa thũ,
Så säge HERRENS förlossade, de som han har förlossat ur nöden,
3 o acio aacookanĩrĩirie amarutĩte mabũrũri-inĩ, kuuma mwena wa irathĩro na wa ithũĩro, na kuuma mwena wa gathigathini na wa gũthini.
de som han har församlat ifrån länderna, från öster och från väster, från norr och från havssidan.
4 Amwe morũũrire werũ-inĩ ũtarĩ kĩndũ, maagĩte njĩra ya kũmakinyia itũũra inene kũrĩa mangĩatũũrire.
De irrade omkring i öknen på öde stigar, de funno ingen stad där de kunde bo;
5 Maarĩ ahũtu na makanyoota, na makaaga mwĩhoko thĩinĩ wao.
de hungrade och törstade, deras själ försmäktade i dem.
6 Nao magĩkaĩra Jehova marĩ mĩnyamaro-inĩ, nake akĩmahonokia kuuma thĩĩna-inĩ.
Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han räddade dem ur deras trångmål.
7 Aamagereirie njĩra nũngarũ, nginya magĩkinya itũũra inene kũrĩa mangĩonire gwa gũtũũra.
Och han ledde dem på en rätt väg, så att de kommo till en stad där de kunde bo.
8 Nĩmagĩcookerie Jehova ngaatho nĩ ũndũ wa wendo wake ũrĩa ũtathiraga, na mawĩko make ma magegania marĩa eekĩire andũ,
De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn,
9 nĩgũkorwo nĩwe ũnyootoraga andũ arĩa anyootu, na akahũũnia arĩa ahũtu na maũndũ mega.
att han mättade den försmäktande själen och uppfyllde den hungrande själen med sitt goda.
10 Amwe maaikarĩte nduma-inĩ o na nduma-inĩ nene mũno, makĩnyamarĩka marĩ ohe na mĩnyororo ya kĩgera,
De sutto i mörker och dödsskugga, fångna i elände och järnbojor,
11 nĩgũkorwo nĩmaremeire ciugo cia Mũrungu, o na makĩagĩra kĩrĩra kĩa Ũrĩa-ũrĩ-Igũrũ-Mũno bata.
därför att de hade varit gensträviga mot Guds ord och hade föraktat den Högstes råd.
12 Nĩ ũndũ ũcio akĩmarutithia wĩra wa hinya; nao makĩhĩngwo na gũkĩaga wa kũmateithia.
Han kuvade deras hjärtan med olycka; de kommo på fall och hade ingen hjälpare.
13 Hĩndĩ ĩyo magĩkaĩra Jehova marĩ thĩĩna-inĩ, nake akĩmahonokia kuuma mĩnyamaro-inĩ.
Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han frälste dem ur deras trångmål;
14 Nake aamarutire nduma-inĩ, akĩmaruta kũu nduma-inĩ nene mũno, na agĩtuanga mĩnyororo ĩrĩa moohetwo nayo.
han förde dem ut ur mörkret och dödsskuggan, och deras bojor slet han sönder.
15 Nĩmagĩcookerie Jehova ngaatho nĩ ũndũ wa wendo wake ũrĩa ũtathiraga, na mawĩko make ma magegania marĩa eekĩire andũ,
De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn,
16 nĩgũkorwo nĩoinangaga ihingo cia gĩcango na akoinanga mĩgĩĩko ya kĩgera.
att han krossade kopparportarna och bröt sönder järnbommarna.
17 Amwe maatuĩkire andũ akĩĩgu nĩ ũndũ wa mĩthiĩre yao ya ũremi, o na nĩ ũndũ wa waganu wao magĩtuĩka a gũthĩĩnĩka.
De voro oförnuftiga, ty de vandrade i överträdelse, och blevo nu plågade för sina missgärningars skull;
18 Magĩtuĩka a kũira ngoro mona irio o ciothe, nao magĩkuhĩrĩria ihingo cia gĩkuũ.
deras själ vämjdes vid all mat, och de voro nära dödens portar.
19 Hĩndĩ ĩyo magĩkaĩra Jehova marĩ mĩnyamaro-inĩ, nake akĩmaruta thĩĩna-inĩ.
Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han frälste dem ur deras trångmål.
20 Aatũmire kiugo gĩake akĩmahonia; aamateithũrire kuuma mbĩrĩra-inĩ.
Han sände sitt ord och botade dem och räddade dem från graven.
21 Nĩmagĩcookerie Jehova ngaatho nĩ ũndũ wa wendo wake ũrĩa ũtathiraga, na mawĩko make ma magegania marĩa eekĩire andũ.
De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn;
22 Nĩmakĩrute igongona rĩa gũcookia ngaatho, na mamenyithanie mawĩko make makĩinaga nyĩmbo cia gĩkeno.
de må offra lovets offer och förtälja hans verk med jubel.
23 Angĩ maagereire iria-inĩ marĩ marikabu-inĩ; maathiiaga wonjoria kũu maria-inĩ manene.
De foro på havet med skepp och drevo sin handel på stora vatten;
24 Nĩmoonire mawĩko ma Jehova, makĩona ciĩko ciake cia magegania kũu kũriku.
där fingo de se HERRENS gärningar och hans under på havsdjupet.
25 Nĩgũkorwo aaririe, akĩarahũra kĩhuhũkanio kĩrĩa gĩatũmire iria rĩgĩe na makũmbĩ.
Med sitt ord uppväckte han stormvinden, så att den hävde upp dess böljor.
26 Marikabu igĩikanio na igũrũ, na igĩcooka igĩikanio na kũu thĩ kũrĩa kũriku; andũ acio magĩkua ngoro nĩ ũndũ marĩ ũgwati-inĩ mũnene.
De foro upp mot himmelen, ned i djupen; deras själ upplöstes av ångest.
27 Makĩagaga na magĩtũgũũga ta andũ arĩĩu; ũũgĩ wao wothe nĩwakinyĩte mũthia.
De raglade och stapplade såsom druckna, och all deras vishet blev till intet.
28 Hĩndĩ ĩyo magĩkaĩra Jehova marĩ thĩĩna-inĩ, nake akĩmahonokia kuuma mĩnyamaro-inĩ.
Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han förde dem ut ur deras trångmål.
29 Nake akĩhooreria kĩhuhũkanio kĩu kĩnene; namo makũmbĩ ma iria rĩu magĩkirio ki.
Han förbytte stormen i lugn, så att böljorna omkring dem tystnade.
30 Nao magĩkena nĩ iria rĩu kũhoorera, nake akĩmakinyia nginya gĩcukĩro-inĩ kĩa marikabu kĩrĩa merirĩirie gũkinya.
Och de blevo glada att det vart stilla, och han förde dem till den hamn dit de ville.
31 Nĩmagĩcookerie Jehova ngaatho nĩ ũndũ wa wendo wake ũrĩa ũtathiraga, na mawĩko make ma magegania marĩa eekĩire andũ.
De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn;
32 Nĩmamũtũũgĩrie kĩũngano-inĩ kĩa andũ, na mamũgooce marĩ kĩama-inĩ kĩa athuuri.
de må upphöja honom i folkets församling och lova honom där de äldste sitta.
33 Aagarũrire kũrĩa kwarĩ njũũĩ gũgĩtuĩka werũ, nakuo kũrĩa kwarĩ ithima ciathereraga gũgĩtuĩka kũndũ kũngʼaru,
Han gjorde strömmar till öken, källsprång till torr mark,
34 naguo bũrũri ũrĩa woimaga irio mũno akĩũtua werũ wa igata ũtaarĩ kĩndũ, tondũ wa waganu wa andũ arĩa maatũũraga kuo.
bördigt land till salthed, för dess inbyggares ondskas skull.
35 Aagarũrire kũrĩa kwarĩ werũ gũkĩgĩa tũria twa maaĩ, nakuo kũrĩa kwarĩ kũngʼaru agĩtũma gũkunũke ithima;
Han gjorde öknen till en vattenrik sjö och torrt land till källsprång.
36 nao andũ arĩa maarĩ ahũtu akĩmarehe kuo, nao magĩaka itũũra inene rĩa gũikara.
Och han lät de hungrande bo där, och de byggde en stad där de kunde bo.
37 Maarĩmire mĩgũnda na makĩhaanda mĩthabibũ, ĩrĩa yaciarire magetha maingĩ;
De besådde åkrar och planterade vingårdar, som gåvo dem sin frukt i avkastning.
38 aamarathimire nao makĩingĩha mũno, na ndaarekire mahiũ mao manyiihe.
Han välsignade dem, och de förökades storligen, och deras boskapshjordar lät han icke förminskas.
39 Mũigana wao ũgĩcooka ũkĩnyiiha, na makĩagithio hinya, nĩ kũhinyĩrĩrio, na kũnyariirĩka, o na kĩeha;
Väl blevo de sedan ringa och nedböjda, i det olycka och bedrövelse tryckte dem,
40 we ũrĩa ũnyararithagia andũ arĩa marĩ igweta-rĩ, agĩtũma morũũre kũndũ gũtaarĩ njĩra.
men han som utgjuter förakt över furstar och låter dem irra omkring i väglösa ödemarker,
41 No rĩrĩ, nĩarutire andũ arĩa abatari mathĩĩna-inĩ, na andũ a nyũmba ciao akĩmaingĩhia o ta mahiũ.
han upphöjde då den fattige ur eländet och lät släkterna växa till såsom fårhjordar.
42 Andũ arĩa arũngĩrĩru monaga ũguo magakena, no arĩa othe aaganu nĩgũkirio makiragio.
De redliga se det och glädja sig, och all orättfärdighet måste tillsluta sin mun.
43 Mũndũ o wothe mũũgĩ-rĩ, nĩarũmbũiye maũndũ macio, na ecũũranie ũhoro wa wendo mũnene wa Jehova.
Den som är vis, han akte härpå och besinne HERRENS nådegärningar.

< Thaburi 107 >