< Thaburi 107 >
1 Cookeriai Jehova ngaatho, nĩgũkorwo nĩ mwega; wendo wake ũtũũraga tene na tene.
Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
2 Andũ arĩa makũũrĩtwo nĩ Jehova nĩmakiuge ũguo: o acio akũũrĩte kuuma guoko-inĩ gwa thũ,
So segjer Herrens utløyste, som han hev løyst ut or naudi,
3 o acio aacookanĩrĩirie amarutĩte mabũrũri-inĩ, kuuma mwena wa irathĩro na wa ithũĩro, na kuuma mwena wa gathigathini na wa gũthini.
som han hev sanka i hop frå landi, frå aust og frå vest, frå nord og frå havet.
4 Amwe morũũrire werũ-inĩ ũtarĩ kĩndũ, maagĩte njĩra ya kũmakinyia itũũra inene kũrĩa mangĩatũũrire.
Dei for vilt i øydemarki, i vegløysa, dei fann ingen by til å bu i.
5 Maarĩ ahũtu na makanyoota, na makaaga mwĩhoko thĩinĩ wao.
Hungrige og tyrste var dei, deira sjæl vanmegtast i deim.
6 Nao magĩkaĩra Jehova marĩ mĩnyamaro-inĩ, nake akĩmahonokia kuuma thĩĩna-inĩ.
Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor fria han deim ut,
7 Aamagereirie njĩra nũngarũ, nginya magĩkinya itũũra inene kũrĩa mangĩonire gwa gũtũũra.
og han førde deim på rett veg, so dei gjekk til ein by dei kunde bu i.
8 Nĩmagĩcookerie Jehova ngaatho nĩ ũndũ wa wendo wake ũrĩa ũtathiraga, na mawĩko make ma magegania marĩa eekĩire andũ,
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni,
9 nĩgũkorwo nĩwe ũnyootoraga andũ arĩa anyootu, na akahũũnia arĩa ahũtu na maũndũ mega.
for han metta den tyrste sjæl, og den hungrige sjæl fyllte han med godt.
10 Amwe maaikarĩte nduma-inĩ o na nduma-inĩ nene mũno, makĩnyamarĩka marĩ ohe na mĩnyororo ya kĩgera,
Dei sat i myrker og daudeskugge, bundne i stakarsdom og jarn,
11 nĩgũkorwo nĩmaremeire ciugo cia Mũrungu, o na makĩagĩra kĩrĩra kĩa Ũrĩa-ũrĩ-Igũrũ-Mũno bata.
av di dei hadde tråssa mot Guds ord og vanvyrdt råderne frå den Høgste.
12 Nĩ ũndũ ũcio akĩmarutithia wĩra wa hinya; nao makĩhĩngwo na gũkĩaga wa kũmateithia.
Og han bøygde deira hjarto med liding, dei snåva, og der var ingen hjelpar.
13 Hĩndĩ ĩyo magĩkaĩra Jehova marĩ thĩĩna-inĩ, nake akĩmahonokia kuuma mĩnyamaro-inĩ.
Då ropa dei til Herren i si naud, frå deira trengslor frelste han deim.
14 Nake aamarutire nduma-inĩ, akĩmaruta kũu nduma-inĩ nene mũno, na agĩtuanga mĩnyororo ĩrĩa moohetwo nayo.
Han førde deim ut or myrker og daudeskugge, og deira band reiv han sund.
15 Nĩmagĩcookerie Jehova ngaatho nĩ ũndũ wa wendo wake ũrĩa ũtathiraga, na mawĩko make ma magegania marĩa eekĩire andũ,
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni;
16 nĩgũkorwo nĩoinangaga ihingo cia gĩcango na akoinanga mĩgĩĩko ya kĩgera.
for han krasa koparportar og hogg sund jarnbommar.
17 Amwe maatuĩkire andũ akĩĩgu nĩ ũndũ wa mĩthiĩre yao ya ũremi, o na nĩ ũndũ wa waganu wao magĩtuĩka a gũthĩĩnĩka.
Dårar var dei for sin brotsveg, og for sine misgjerningar vart dei plåga.
18 Magĩtuĩka a kũira ngoro mona irio o ciothe, nao magĩkuhĩrĩria ihingo cia gĩkuũ.
Deira sjæl vart leid av all mat, og dei kom nær til daudens portar.
19 Hĩndĩ ĩyo magĩkaĩra Jehova marĩ mĩnyamaro-inĩ, nake akĩmaruta thĩĩna-inĩ.
Då ropa dei til Herren i si naud; frå deira trengslor frelste han deim.
20 Aatũmire kiugo gĩake akĩmahonia; aamateithũrire kuuma mbĩrĩra-inĩ.
Han sende sitt ord og lækte deim og berga deim frå deira graver.
21 Nĩmagĩcookerie Jehova ngaatho nĩ ũndũ wa wendo wake ũrĩa ũtathiraga, na mawĩko make ma magegania marĩa eekĩire andũ.
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
22 Nĩmakĩrute igongona rĩa gũcookia ngaatho, na mamenyithanie mawĩko make makĩinaga nyĩmbo cia gĩkeno.
og ofra takkoffer og fortelja um hans verk med fagnad.
23 Angĩ maagereire iria-inĩ marĩ marikabu-inĩ; maathiiaga wonjoria kũu maria-inĩ manene.
Dei som for ut på havet med skip, og som dreiv handel på dei store vatni,
24 Nĩmoonire mawĩko ma Jehova, makĩona ciĩko ciake cia magegania kũu kũriku.
dei såg Herrens gjerningar og hans underverk på djupet.
25 Nĩgũkorwo aaririe, akĩarahũra kĩhuhũkanio kĩrĩa gĩatũmire iria rĩgĩe na makũmbĩ.
Han tala og let det koma ein stormvind, og denne reiste havsens bylgjor.
26 Marikabu igĩikanio na igũrũ, na igĩcooka igĩikanio na kũu thĩ kũrĩa kũriku; andũ acio magĩkua ngoro nĩ ũndũ marĩ ũgwati-inĩ mũnene.
Dei for upp imot himmelen, dei for ned i djupi, deira sjæl miste modet i ulukka.
27 Makĩagaga na magĩtũgũũga ta andũ arĩĩu; ũũgĩ wao wothe nĩwakinyĩte mũthia.
Dei raga og tumla som drukne, og all deira visdom vart til inkjes.
28 Hĩndĩ ĩyo magĩkaĩra Jehova marĩ thĩĩna-inĩ, nake akĩmahonokia kuuma mĩnyamaro-inĩ.
Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor førde han deim ut.
29 Nake akĩhooreria kĩhuhũkanio kĩu kĩnene; namo makũmbĩ ma iria rĩu magĩkirio ki.
Han let storm verta til stilla, og bylgjorne kringum deim tagna.
30 Nao magĩkena nĩ iria rĩu kũhoorera, nake akĩmakinyia nginya gĩcukĩro-inĩ kĩa marikabu kĩrĩa merirĩirie gũkinya.
Og dei vart glade då dei lagde seg, og han førde deim til den hamni dei ynskte.
31 Nĩmagĩcookerie Jehova ngaatho nĩ ũndũ wa wendo wake ũrĩa ũtathiraga, na mawĩko make ma magegania marĩa eekĩire andũ.
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
32 Nĩmamũtũũgĩrie kĩũngano-inĩ kĩa andũ, na mamũgooce marĩ kĩama-inĩ kĩa athuuri.
og høglova honom i folkesamling og lovsyngja honom der dei gamle sit saman.
33 Aagarũrire kũrĩa kwarĩ njũũĩ gũgĩtuĩka werũ, nakuo kũrĩa kwarĩ ithima ciathereraga gũgĩtuĩka kũndũ kũngʼaru,
Han gjorde elvar til ei øydemark og vatskjeldor til eit turrlende,
34 naguo bũrũri ũrĩa woimaga irio mũno akĩũtua werũ wa igata ũtaarĩ kĩndũ, tondũ wa waganu wa andũ arĩa maatũũraga kuo.
fruktsamt land til ei saltheid, for deira vondskap skuld, som budde der.
35 Aagarũrire kũrĩa kwarĩ werũ gũkĩgĩa tũria twa maaĩ, nakuo kũrĩa kwarĩ kũngʼaru agĩtũma gũkunũke ithima;
Han gjorde øydemark til innsjø og turrlende til vatskjeldor.
36 nao andũ arĩa maarĩ ahũtu akĩmarehe kuo, nao magĩaka itũũra inene rĩa gũikara.
Og han let hungrige bu der, og dei bygde ein by til å bu i.
37 Maarĩmire mĩgũnda na makĩhaanda mĩthabibũ, ĩrĩa yaciarire magetha maingĩ;
Og dei sådde åkrar og planta vinhagar, og dei fekk grøda til å hausta.
38 aamarathimire nao makĩingĩha mũno, na ndaarekire mahiũ mao manyiihe.
Og han velsigna deim, og dei auka mykje, og av fe gav han deim ikkje lite.
39 Mũigana wao ũgĩcooka ũkĩnyiiha, na makĩagithio hinya, nĩ kũhinyĩrĩrio, na kũnyariirĩka, o na kĩeha;
So minka dei att og vart nedbøygde av trykk og trengsla og sorg.
40 we ũrĩa ũnyararithagia andũ arĩa marĩ igweta-rĩ, agĩtũma morũũre kũndũ gũtaarĩ njĩra.
Han som renner ut vanvyrdnad yver hovdingar og let deim villast i veglaus øydemark,
41 No rĩrĩ, nĩarutire andũ arĩa abatari mathĩĩna-inĩ, na andũ a nyũmba ciao akĩmaingĩhia o ta mahiũ.
han lyfte upp den fatige or vesaldomen og auka ætterne som ei hjord.
42 Andũ arĩa arũngĩrĩru monaga ũguo magakena, no arĩa othe aaganu nĩgũkirio makiragio.
Dei ærlege ser det og gled seg, og all vondskap let att sin munn.
43 Mũndũ o wothe mũũgĩ-rĩ, nĩarũmbũiye maũndũ macio, na ecũũranie ũhoro wa wendo mũnene wa Jehova.
Den som er vis, han gjeve gaum etter dette, og dei må merke Herrens nådegjerningar.