< Thaburi 107 >
1 Cookeriai Jehova ngaatho, nĩgũkorwo nĩ mwega; wendo wake ũtũũraga tene na tene.
Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.
2 Andũ arĩa makũũrĩtwo nĩ Jehova nĩmakiuge ũguo: o acio akũũrĩte kuuma guoko-inĩ gwa thũ,
Så sie Herrens gjenløste, de som han har gjenløst av nødens hånd,
3 o acio aacookanĩrĩirie amarutĩte mabũrũri-inĩ, kuuma mwena wa irathĩro na wa ithũĩro, na kuuma mwena wa gathigathini na wa gũthini.
og som han har samlet fra landene, fra øst og fra vest, fra nord og fra havet.
4 Amwe morũũrire werũ-inĩ ũtarĩ kĩndũ, maagĩte njĩra ya kũmakinyia itũũra inene kũrĩa mangĩatũũrire.
De fór vill i ørkenen, i et uveisomt øde, de fant ikke en by å bo i.
5 Maarĩ ahũtu na makanyoota, na makaaga mwĩhoko thĩinĩ wao.
De var hungrige og tørste, deres sjel vansmektet i dem.
6 Nao magĩkaĩra Jehova marĩ mĩnyamaro-inĩ, nake akĩmahonokia kuuma thĩĩna-inĩ.
Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler utfridde han dem,
7 Aamagereirie njĩra nũngarũ, nginya magĩkinya itũũra inene kũrĩa mangĩonire gwa gũtũũra.
og han førte dem på rett vei, så de gikk til en by de kunde bo i.
8 Nĩmagĩcookerie Jehova ngaatho nĩ ũndũ wa wendo wake ũrĩa ũtathiraga, na mawĩko make ma magegania marĩa eekĩire andũ,
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
9 nĩgũkorwo nĩwe ũnyootoraga andũ arĩa anyootu, na akahũũnia arĩa ahũtu na maũndũ mega.
for han mettet den vansmektende sjel og fylte den hungrige sjel med godt.
10 Amwe maaikarĩte nduma-inĩ o na nduma-inĩ nene mũno, makĩnyamarĩka marĩ ohe na mĩnyororo ya kĩgera,
De satt i mørke og i dødsskygge, bundet i elendighet og jern,
11 nĩgũkorwo nĩmaremeire ciugo cia Mũrungu, o na makĩagĩra kĩrĩra kĩa Ũrĩa-ũrĩ-Igũrũ-Mũno bata.
fordi de hadde vært gjenstridige mot Guds ord og foraktet den Høiestes råd.
12 Nĩ ũndũ ũcio akĩmarutithia wĩra wa hinya; nao makĩhĩngwo na gũkĩaga wa kũmateithia.
Derfor bøide han deres hjerter ved lidelse; de snublet, og det var ikke nogen hjelper.
13 Hĩndĩ ĩyo magĩkaĩra Jehova marĩ thĩĩna-inĩ, nake akĩmahonokia kuuma mĩnyamaro-inĩ.
Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.
14 Nake aamarutire nduma-inĩ, akĩmaruta kũu nduma-inĩ nene mũno, na agĩtuanga mĩnyororo ĩrĩa moohetwo nayo.
Han førte dem ut av mørke og dødsskygge og rev sønder deres bånd.
15 Nĩmagĩcookerie Jehova ngaatho nĩ ũndũ wa wendo wake ũrĩa ũtathiraga, na mawĩko make ma magegania marĩa eekĩire andũ,
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
16 nĩgũkorwo nĩoinangaga ihingo cia gĩcango na akoinanga mĩgĩĩko ya kĩgera.
for han brøt sønder porter av kobber og hugg sønder bommer av jern.
17 Amwe maatuĩkire andũ akĩĩgu nĩ ũndũ wa mĩthiĩre yao ya ũremi, o na nĩ ũndũ wa waganu wao magĩtuĩka a gũthĩĩnĩka.
De var dårer og blev plaget for sin syndige vei og for sine misgjerninger;
18 Magĩtuĩka a kũira ngoro mona irio o ciothe, nao magĩkuhĩrĩria ihingo cia gĩkuũ.
deres sjel vemmedes ved all mat, og de kom nær til dødens porter.
19 Hĩndĩ ĩyo magĩkaĩra Jehova marĩ mĩnyamaro-inĩ, nake akĩmaruta thĩĩna-inĩ.
Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.
20 Aatũmire kiugo gĩake akĩmahonia; aamateithũrire kuuma mbĩrĩra-inĩ.
Han sendte sitt ord og helbredet dem og reddet dem fra deres graver.
21 Nĩmagĩcookerie Jehova ngaatho nĩ ũndũ wa wendo wake ũrĩa ũtathiraga, na mawĩko make ma magegania marĩa eekĩire andũ.
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
22 Nĩmakĩrute igongona rĩa gũcookia ngaatho, na mamenyithanie mawĩko make makĩinaga nyĩmbo cia gĩkeno.
og ofre takkoffere og fortelle om hans gjerninger med jubel.
23 Angĩ maagereire iria-inĩ marĩ marikabu-inĩ; maathiiaga wonjoria kũu maria-inĩ manene.
De som fór ut på havet i skib, som drev handel på store vann,
24 Nĩmoonire mawĩko ma Jehova, makĩona ciĩko ciake cia magegania kũu kũriku.
de så Herrens gjerninger og hans underverker på dypet.
25 Nĩgũkorwo aaririe, akĩarahũra kĩhuhũkanio kĩrĩa gĩatũmire iria rĩgĩe na makũmbĩ.
Han bød og lot det komme en stormvind, og den reiste dets bølger.
26 Marikabu igĩikanio na igũrũ, na igĩcooka igĩikanio na kũu thĩ kũrĩa kũriku; andũ acio magĩkua ngoro nĩ ũndũ marĩ ũgwati-inĩ mũnene.
De fór op imot himmelen, de fór ned i avgrunnene, deres sjel blev motløs i ulykken.
27 Makĩagaga na magĩtũgũũga ta andũ arĩĩu; ũũgĩ wao wothe nĩwakinyĩte mũthia.
De tumlet og vaklet som en drukken mann, og all deres visdom blev til intet.
28 Hĩndĩ ĩyo magĩkaĩra Jehova marĩ thĩĩna-inĩ, nake akĩmahonokia kuuma mĩnyamaro-inĩ.
Da ropte de til Herren i sin nød, og av deres trengsler førte han dem ut.
29 Nake akĩhooreria kĩhuhũkanio kĩu kĩnene; namo makũmbĩ ma iria rĩu magĩkirio ki.
Han lot stormen bli til stille, og bølgene omkring dem tidde.
30 Nao magĩkena nĩ iria rĩu kũhoorera, nake akĩmakinyia nginya gĩcukĩro-inĩ kĩa marikabu kĩrĩa merirĩirie gũkinya.
Og de gledet sig over at de la sig; og han førte dem til den havn de ønsket.
31 Nĩmagĩcookerie Jehova ngaatho nĩ ũndũ wa wendo wake ũrĩa ũtathiraga, na mawĩko make ma magegania marĩa eekĩire andũ.
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn
32 Nĩmamũtũũgĩrie kĩũngano-inĩ kĩa andũ, na mamũgooce marĩ kĩama-inĩ kĩa athuuri.
og ophøie ham i folkets forsamling og love ham der hvor de gamle sitter.
33 Aagarũrire kũrĩa kwarĩ njũũĩ gũgĩtuĩka werũ, nakuo kũrĩa kwarĩ ithima ciathereraga gũgĩtuĩka kũndũ kũngʼaru,
Han gjorde elver til en ørken og vannkilder til et tørstig land,
34 naguo bũrũri ũrĩa woimaga irio mũno akĩũtua werũ wa igata ũtaarĩ kĩndũ, tondũ wa waganu wa andũ arĩa maatũũraga kuo.
et fruktbart land til et saltland for deres ondskaps skyld som bodde der.
35 Aagarũrire kũrĩa kwarĩ werũ gũkĩgĩa tũria twa maaĩ, nakuo kũrĩa kwarĩ kũngʼaru agĩtũma gũkunũke ithima;
Han gjorde en ørken til en vannrik sjø og et tørt land til vannkilder.
36 nao andũ arĩa maarĩ ahũtu akĩmarehe kuo, nao magĩaka itũũra inene rĩa gũikara.
Og han lot de hungrige bo der, og de grunnla en by til å bo i.
37 Maarĩmire mĩgũnda na makĩhaanda mĩthabibũ, ĩrĩa yaciarire magetha maingĩ;
Og de tilsådde akrer og plantet vingårder, og de vant den frukt de bar.
38 aamarathimire nao makĩingĩha mũno, na ndaarekire mahiũ mao manyiihe.
Og han velsignet dem, og de blev meget tallrike, og av fe gav han dem ikke lite.
39 Mũigana wao ũgĩcooka ũkĩnyiiha, na makĩagithio hinya, nĩ kũhinyĩrĩrio, na kũnyariirĩka, o na kĩeha;
Så minket de igjen og blev nedbøiet ved trengsel, ulykke og sorg.
40 we ũrĩa ũnyararithagia andũ arĩa marĩ igweta-rĩ, agĩtũma morũũre kũndũ gũtaarĩ njĩra.
Han som utøser forakt over fyrster og lar dem fare vill i et uveisomt øde,
41 No rĩrĩ, nĩarutire andũ arĩa abatari mathĩĩna-inĩ, na andũ a nyũmba ciao akĩmaingĩhia o ta mahiũ.
han ophøiet den fattige av elendighet og gjorde slektene som hjorden.
42 Andũ arĩa arũngĩrĩru monaga ũguo magakena, no arĩa othe aaganu nĩgũkirio makiragio.
De opriktige ser det og gleder sig, og all ondskap lukker sin munn.
43 Mũndũ o wothe mũũgĩ-rĩ, nĩarũmbũiye maũndũ macio, na ecũũranie ũhoro wa wendo mũnene wa Jehova.
Den som er vis, han akte på dette og merke på Herrens nådegjerninger!