Thaburi 102

1 Wee Jehova, igua ihooya rĩakwa; reke gũkaya gwakwa ngĩhooya ũteithio gũgũkinyĩre.

(Bøn af en elendig, når hans Kraft svigter, og han udøser sin Klage for HERREN.) HERRE, lyt til min bøn, lad mit råb komme til dig,

2 Tiga kũũhitha ũthiũ waku rĩrĩa ndĩ mĩnyamaro-inĩ. Inamĩrĩria gũtũ gwaku ũnjigue; ndagũkaĩra, njĩtĩka o narua.

skjul dog ikke dit Åsyn for mig; den Dag jeg stedes i Nød, bøj da dit Øre til mig; når jeg kalder, så skynd dig og svar mig!

3 Nĩgũkorwo matukũ makwa marathira o ta ũrĩa ndogo ĩthiraga; namo mahĩndĩ makwa maraakana o ta gĩcinga.

Thi mine Dage svinder som Røg, mine Ledemod brænder som Ild;

4 Ngoro yakwa ĩringĩkĩte na ĩkahooha o ta nyeki; ndiganĩirwo o na nĩ kũrĩa irio.

mit Hjerte er svedet og - visnet som Græs, thi jeg glemmer at spise mit Brød.

5 Tondũ wa ũrĩa ndĩracaaya nyanĩrĩire, hĩnjĩte ngatigara o gĩkonde na mahĩndĩ.

Under min Stønnen klæber mine Ben til Huden;

6 Haana ta ndundu ya werũ-inĩ, ngahaana ta ndundu ĩrĩa ĩikaraga kũrĩa kwanangĩku.

jeg ligner Ørkenens Pelikan, er blevet som Uglen på øde Steder;

7 Ndaaraga itarĩ toro; haanĩte ta nyoni ĩrĩ o iiki nyũmba igũrũ.

om Natten ligger jeg vågen og jamrer så ensom som Fugl på Taget;

8 Mũthenya wothe thũ ciakwa itindaga igĩĩthirĩkia; acio maanyũrũragia mahũthagĩra rĩĩtwa rĩakwa taarĩ kĩrumi.

mine Fjender håner mig hele Dagen; de der spotter mig, sværger ved mig.

9 Nĩgũkorwo ndĩĩaga mũhu taarĩ irio ciakwa, na kĩrĩa nyuuaga ngagĩtukania na maithori,

Thi Støv er mit daglige Brød, jeg blander min Drik med Tårer

10 tondũ wa mangʼũrĩ maku manene, ũnjoete na igũrũ ũkanjikia mwena-inĩ.

over din Harme og Vrede, fordi du tog mig og slængte mig bort;

11 Matukũ makwa mahaana o ta kĩĩruru kĩa hwaĩ-inĩ; hoohaga ta nyeki.

mine Dage hælder som Skyggen, som Græsset visner jeg hen.

12 No rĩrĩ, Wee Jehova ũgũtũũra ũikarĩire gĩtĩ kĩa ũnene nginya tene na tene; ngumo yaku ĩgũtũũra njiarwa na njiarwa.

Men du troner evindelig, HERRE, du ihukommes fra Slægt til Slægt;

13 Wee nĩũkwarahũka ũiguĩre itũũra rĩa Zayuni tha, nĩgũkorwo ihinda rĩa kũrĩĩka wega nĩ ikinyu; ihinda rĩrĩa rĩathĩrĩre nĩ ikinyu.

du vil rejse dig og forbarme dig over Zion, når Nådens Tid, når Timen er inde;

14 Nĩgũkorwo mahiga makuo nĩmakenagĩrwo nĩ ndungata ciaku; o na rũkũngũ rwakuo nĩrũtũmaga iringwo nĩ tha.

thi dine Tjenere elsker dets Sten og ynkes over dets Grushobe.

15 Ndũrĩrĩ nĩigeetigĩra rĩĩtwa rĩa Jehova, athamaki othe a thĩ mekĩrĩre riiri waku.

Og HERRENs Navn skal Folkene frygte, din Herlighed alle Jordens Konger;

16 Nĩgũkorwo Jehova nĩagaaka itũũra rĩa Zayuni rĩngĩ, na eyumĩrie arĩ na riiri wake.

thi HERREN opbygger Zion, han lader sig se i sin Herlighed;

17 Nĩakaigua mahooya ma andũ arĩa aagi; ndakanyarara mahooya mao.

han vender sig til de hjælpeløses Bøn, lader ej deres Bøn uænset.

18 Ũhoro ũyũ nĩwandĩkwo nĩ ũndũ wa rũciaro rũrĩa rũgooka, nĩguo andũ arĩa mataciarĩtwo makaagooca Jehova:

For Efterslægten skal det optegnes, af Folk, der skal fødes, skal prise HERREN;

19 “Jehova nĩacũthĩrĩirie thĩ arĩ harĩa hake haamũre kũu igũrũ; arĩ kũu igũrũ Jehova nĩkũrora aarorire thĩ,

thi han ser ned fra sin hellige Højsal, HERREN skuer ned fra Himmel til Jord

20 nĩguo aigue gũcaaya kwa arĩa moheetwo, na ohorithie arĩa maatuĩrĩirwo gũkua.”

for at høre de fangnes Stønnen og give de dødsdømte Frihed,

21 Nĩ ũndũ ũcio rĩĩtwa rĩa Jehova nĩrĩkoimbũrwo kũu Zayuni, na nĩakagoocwo kũu Jerusalemu

at HERRENs Navn kan forkyndes i Zion, hans - Pris i Jerusalem,

22 rĩrĩa andũ a ndũrĩrĩ na mothamaki makoongana, mathathaiye Jehova.

når Folkeslag og Riger til Hobe samles for at tjene HERREN.

23 Hĩndĩ ya mũtũũrĩre wakwa nĩanyiihirie hinya wakwa; nĩakuhĩhirie matukũ makwa.

Han lammed min Kraft på Vejen, forkorted mit Liv.

24 Nĩ ũndũ ũcio ngĩkiuga atĩrĩ: “Wee Ngai wakwa, ndũkanjũrage o rĩrĩa ndaiganĩria matukũ makwa; wee-rĩ, mĩaka yaku ĩthiiaga o na mbere nginya njiarwa na njiarwa.

Jeg siger: Min Gud, tag mig ikke bort i Dagenes Hælvt! Dine År er fra Slægt til Slægt.

25 O kĩambĩrĩria-inĩ, nĩwaarire mĩthingi ya thĩ, o narĩo igũrũ nĩ wĩra wa moko maku.

Du grundfæsted fordum Jorden, Himlene er dine Hænders Værk;

26 Icio nĩgũthira igaathira, no wee nĩgũtũũra ũgaatũũra; igaakũra o ta nguo, ithire. Ũgaacigarũrĩra ta nguo, icooke iteeo.

de falder, men du består, alle slides de op som en Klædning;

27 No Wee ndũgarũrũkaga, nayo mĩaka yaku ndĩrĩ mũthia.

som Klæder skifter du dem; de skiftes, men du er den samme, og dine År får aldrig Ende!

28 Ciana cia ndungata ciaku igaatũũra na thayũ mbere yaku; nacio njiaro ciacio cigaikara irũmĩte irĩ mbere yaku.”

Dine Tjeneres Børn fæster Bo, deres Sæd skal bestå for dit Åsyn.