Thimo 22

1 Rĩĩtwa rĩega nĩrĩakwĩrirĩrio gũkĩra ũtonga mũnene; gũtĩĩka nĩ kwega gũkĩra betha kana thahabu.

Hellere godt Navn end megen Rigdom, Yndest er bedre end Sølv og Guld.

2 Andũ arĩa atongu na arĩa athĩĩni harĩ ũndũ ũmwe ũmanyiitithanĩtie; Jehova nĩwe Mũmbi wao othe.

Rig og fattig mødes, HERREN har skabt dem begge.

3 Mũndũ mũbaarĩrĩri onaga ũgwati akehitha, no arĩa matarĩ ũũgĩ mathiiaga o na mbere nao magatoonya thĩĩna-inĩ.

Den kloge ser Faren og søger i Skjul, tankeløse gaar videre og bøder.

4 Kwĩnyiihia na gwĩtigĩra Jehova kũrehaga ũtonga, na gĩtĩĩo, na muoyo.

Lønnen for Ydmyghed og HERRENS Frygt er Rigdom, Ære og Liv.

5 Njĩra cia andũ arĩa aaganu irĩ mĩigua na mĩtego, no ũrĩa ũgitagĩra ngoro yake aikaraga kũraya nacio.

Paa den svigefuldes Vej er der Torne og Snarer; vil man vogte sin Sjæl, maa man holde sig fra dem.

6 Menyeria mwana njĩra ĩrĩa agĩrĩirwo nĩkũgera, na ndarĩ hĩndĩ akaamiuma o na aakũra.

Væn Drengen til den Vej, han skal følge, da viger han ikke derfra, selv gammel.

7 Andũ arĩa atongu nĩ mathaga arĩa athĩĩni, na ũrĩa ũkombaga nĩ ndungata ya mũmũkoomberi.

Over Fattigfolk raader den rige, Laantager bliver Laangivers Træl.

8 Mũndũ ũrĩa ũhaandaga waganu agethaga thĩĩna, naruo rũthanju rwa marakara make nĩrũkanangwo.

Hvo Uret saar, vil høste Fortræd, hans Vredes Ris skal slaa ham selv.

9 Mũndũ mũtaana we mwene nĩakarathimwo, tondũ nĩagayagĩra arĩa athĩĩni irio ciake.

Den vennesæle velsignes, thi han deler sit Brød med den ringe.

10 Ingata mũnyũrũrania, nayo ngũĩ nĩĩgũkweherera; inegene na irumi o nacio nĩcigũthira.

Driv Spotteren ud, saa gaar Trætten med, og Hiv og Smæden faar Ende.

11 Mũndũ ũrĩa wendaga ngoro theru na akaaragia maũndũ ma ũtugi, mũthamaki nĩagatuĩka mũrata wake.

HERREN elsker den rene af Hjertet; med Ynde paa Læben er man Kongens Ven.

12 Maitho ma Jehova nĩmamenyagĩrĩra ũmenyo, no nĩathaahagia ciugo cia ũrĩa ũtarĩ mwĩhokeku.

HERRENS Øjne agter paa Kundskab, men han kuldkaster troløses Ord.

13 Kĩgũũta kiugaga, “Nja kũrĩ na mũrũũthi!” Kana gĩkoiga atĩrĩ, “Nĩngũũragĩrwo njĩra-inĩ!”

Den lade siger: »En Løve paa Gaden! Jeg kan let blive revet ihjel paa Torvet.«

14 Kanua ka mũtumia mũtharia nĩ irima iriku, nake ũrĩa werekeirio mangʼũrĩ ma Jehova agũũaga thĩinĩ wa rĩo.

Fremmed Kvindes Mund er en bundløs Grav, den, HERREN er vred paa, falder deri.

15 Ngoro ya mwana yohanĩtio na ũrimũ, no rũthanju rwa kũmũherithia nĩrũkaũingata kũraya nake.

Daarskab er knyttet til Ynglingens Hjerte, Tugtens Ris skal fjerne den fra ham.

16 Mũndũ ũrĩa ũhinyagĩrĩria arĩa athĩĩni nĩguo eyongerere ũtonga, na ũrĩa ũheaga itonga iheo, eerĩ nĩmagathĩĩna.

Vold mod den ringe øger hans Eje, Gave til Rigmand gør ham kun fattig.

17 Tega matũ, na ũthikĩrĩrie mĩario ya andũ arĩa oogĩ; nyiita na ngoro yaku maũndũ marĩa ngũrutana,

Bøj Øret og hør de vises Ord, vend Hjertet til og kend deres Liflighed!

18 tondũ nĩ ũndũ mwega hĩndĩ ĩrĩa ũkũmaiga ngoro-inĩ yaku, na ũkoragwo namo mothe mĩromo-inĩ yaku.

Vogter du dem i dit Indre, er de alle rede paa Læben.

19 Ndaakũmenyithia mo nĩgeetha mwĩhoko waku ũkoragwo harĩ Jehova, wee nĩwe ngũruta maũndũ macio ũmũthĩ, ĩĩ wee nĩwe ngũruta.

For at din Lid skal staa til HERREN, lærer jeg dig i Dag.

20 Githĩ ndikwandĩkĩire thimo mĩrongo ĩtatũ, thimo cia ũtaarani na ũmenyo,

Alt i Gaar optegned jeg til dig, alt i Forgaars Raad og Kundskab

21 ngakũruta ciugo cia ma na cia kwĩhokeka, nĩgeetha ũkaahota kũhe ũrĩa ũgũtũmĩte macookio mega?

for at lære dig rammende Sandhedsord, at du kan svare sandt, naar du spørges.

22 Ndũkanatunye arĩa athĩĩni indo ciao tondũ wa ũthĩĩni wao, na ndũkanahinyĩrĩrie arĩa abatari ciira-inĩ,

Røv ej fra den ringe, fordi han er ringe, knus ikke den arme i Porten:

23 nĩgũkorwo Jehova nĩakamaciirĩrĩra, na nĩagatunya arĩa mamatunyaga indo ciao.

thi HERREN fører deres Sag og raner deres Ransmænds Liv.

24 Ndũkanagĩe ũrata na mũndũ ũrĩa ũrĩ marakara mahiũ, ndũkanagĩe thiritũ na mũndũ ũrĩa ũhiũhaga kũrakara,

Vær ej Ven med den, der let bliver hidsig, omgaas ikke vredladen Mand,

25 tondũ wahota kwĩruta mĩthiĩre yake, na ũnyiitwo nĩ mũtego.

at du ikke skal lære hans Stier og hente en Snare for din Sjæl.

26 Ndũgatuĩke mũndũ wa kũiga kĩndũ gĩa kũrũgamĩrĩra thiirĩ, kana ũtuĩke wee nĩwe wa kũrũgamagĩrĩra mathiirĩ ma andũ angĩ;

Hør ikke til dem, der giver Haandslag, dem, som borger for Gæld!

27 ũngĩkaaga kĩndũ gĩa kũrĩha nakĩo-rĩ, ũgaatunywo ũrĩrĩ waku o ũũkomeire.

Saafremt du ej kan betale, tager man Sengen, du ligger i.

28 Ndũkaneherie ihiga rĩa tene rĩa mũhaka rĩrĩa rĩahaandirwo nĩ maithe manyu ma tene.

Flyt ej ældgamle Skel, dem, dine Fædre satte.

29 Nĩwonaga mũndũ mũũgĩ na wĩra wake? Ũcio agatungata o na mbere ya athamaki; ndagatungata mbere ya andũ matooĩkaine.

Ser du en Mand, som er snar til sin Gerning, da skal han stedes for Konger, ikke for Folk af ringe Stand.